The category of Number in Basque: II. Prehistorical and typological aspects

The paper as a whole (parts 1 and 2) is a discussion about the relevance of the category of number in Basque in all sectors of the grammar (noun, pronouns, verbs, etc.), its development over time and its possible origin. Part 2 focuses on the possible paths of origin of the number as a grammaticalised category in Basque, and the comparison with typological data

Baladen itzultze eta moldatze moduez

N/

Sur la littérature de langue basque au XVIIIe siècle

Conférence prononcée à l'Université du temps libre à Anglet le 23 juin 1998.International audienceParler de la littérature en langue basque du XVIIIe, et même de la littérature basque tout court ne va pas de soi, et peut-être encore moins si c'est en français, puisque l'on encourt en ce cas la moquerie en forme de reproche que, déjà au XVIIe siècle, Joannes Etcheberri " de Ciboure " (j'aurai à évoquer tout à l'heure celui " de Sare ", qui est précisément du XVIIIe siècle) mettait en exergue de son manuel de dévotion Eliçara erabiltceco liburua (" Le livre à utiliser pour aller à l'église ") publié à Bordeaux en 1636. C'est un quatrain en basque labourdin côtier de Claverie, où celui-ci s'en prenait à Garibay, historiographe de Philippe II et premier historien de l'Espagne et du Pays basque (Compendio historial de las Crónicas y Universal Historia de todos los reinos de España, Anvers 1571), grand collecteur de textes basques anciens (proverbes, chants, récits), mais qui n'avait lui-même rien composé dans sa langue ou son dialecte biscaïen (que l'on parle à Mondragon, bien que cette ville soit en territoire guipuscoan), et à Baltasar de Echave qui avait publié en 1607 à Mexico son livre intitulé Discursos de la antigùedad de la lengua cantabra vascongada..

Gehiago Pierre Urteren gramatikaren iturriez: Lilyren gramatika

Pierre Urte wrote Grammaire cantabrique circa 1714, when he was exiled in England. In this article we want to prove that the main source for Urte's work was the so-called "Lily's grammar", which was the oficial grammar to learn Latin language in England from the 16th to the 19th century. The indentification of that source allows us to support the claim that Urte's grammar must be included in the tradition of language teaching, as was already pointed out by Oyharçabal (1989). In this article, we first offer a brief history of "Lily's grammar". Then, we provide some clues in order to identify the exact edition used by Urte. Finally, in the main section of the article, we confront the two grammatical works; our aim is to ensure Urte's debt to "Lily's grammar", and to show in detail the principal parts which Urte took from his source (mainly grammatical clasifications and examples).Pierre Urtek Grammaire cantabrique idatzi zuen 1714 inguruan, Ingalaterran erbesteratua zelarik. Artikulu honetan frogatu nahi dugu Urtek lan hori idazteko erabili zuen iturri nagusia "Lilyren gramatika" izenekoa izan zela, XVI. mendetik XIX. mendera arte Ingalaterran latina ikasteko erabili zen gramatika ofiziala. Iturri hau identifikatzeak berresten digu Urteren gramatika hizkuntza irakaskuntzaren tradizioan sartu behar dela, Oyharçabalez (1989) geroztik susmatzen zenez. Gure lanean, "Lilyren gamatika"-ren historia laburbildu ondoren, Urtek erabil zezakeen edizio zehatza aurkitzeko urrats batzuk ematen ditugu; azkenik, artikuluaren atal nagusian, bi gramatika-lanak aurrez aurre jartzen ditugu, "Lilyren gramatika"-rekiko zorra ziurtatzeko eta Urtek bere iturri horretatik hartu zituen zati nagusiak (hala gramatika-sailkapenak nola adibideak) zehazki erakusteko asmoz

Euskara eta legeria Ipar Euskal Herrian: Gizarte elebidun baterantz aukerak eta mugak

International audienc

Left-peripheral Free Relatives in Northern Basque

This paper was to be a contribution to a volume devoted to the left periphery of various languages which, unfortunately, was never published.xLeft-peripheral relative clauses (also known as correlative clauses) are widely attested in natural languages — in the Indo-European family, both ancient and modern, and outside of that domain too. Such is also the case of Basque, an isolate language spoken in South-Western France and Northern Spain, in which these Left-peripheric Free Relatives (LPFRs), are restricted to the Eastern dialects, i.e. those spoken in France, and the neighbouring subdialects spoken across the boundary, in Spanish Navarre..

Euskaltzaindiaren corpusez

International audienceEuskaltzaindiarentzat garrantzi handia dute testuek, hauen ikerketan oinarritzen baitira bereziki haren lanak. Aski da gure erakundearen iraganeko gorabeherei behatzea, berehala horretaz konturatzeko. Nork dudan jar dezake testuen euskarri sendoa izan gabe biziki zail dela deus funtsezkorik egitea hizkuntzaren finkatzeko? Testu oinarri horren garrantzia are handiagoa egin zaigu azken hamarkadan, teknologia berriei esker, duela guti ezin asmatuzkoak eta ezin amestuzkoak ziren ikerbideak eskuen artean izan baititzakete orain hizkuntzalariek, eta ondorioz lan egiteko erak, erran nahi baitu hizkuntza datu askoren azterkatzeko baldintzak, osoki aldatu baitira. Txosten hau ideia horretan egina da: gogoeta egitera laguntzeko eta Euskaltzaindiari proposamen zenbaiten egiteko. Hiru puntutan aurkeztuko dut: * oinarrizko termino batzuen argitzea; * Euskaltzaindiak orain arte eratu dituen corpusen deskribatzea; * Euskaltzaindiak geroari buruz izan ditzakeen jokabideen aurkeztea, eta proposamenen egitea

Euskal Herria Chahoren begietan

2011ko abenduaren 16an, Euskaltzaindiak Agosti Xahoren omenezko jardunaldia egin zuen Baionan, haren jaiotzaren bigarren mendeurrenean, "Agosti Chaho eta erromantizismoa Euskal Herrian" izenekoa.Xahok bere testuetan Euskal Herria bere berezitasunarekin plazaratuz, euskaldun jendea aspaldiko ohidura, sineste eta hizkuntzarekin, gure Herriak hartzen duen itxura erromantikoa sartzen da XIX. mendean sortuko den euskal abertzale ideologiaren su hazi xume gisa

Iparraldeko olerkaritza

Argi dago ohiko ahapaldi errima bakarrekoa baztertzen dutela XVII. mendean mester de clerecíako olerkariek, asonantzia utziz eta frantses eredua segituz bereganatzen dutela errima bere aldaera guziekin. Bere iritzia eman du Oihenartek, denetan jakintsunena eta erabili bere olerkietan. Anartean bi ereduak bizi dira XVIII. eta XIX. mendeetan, bat, herrikoia, bertsolariena, ahozkoa eta beraz ezkutua, gordea, berriz agertzen dena bereziki XIX. mendean Etxahun, Oxalde, Ibarrart eta bertze hanitzekin ; denbora berean olerkari eskolatuak segitzen dute XVII. mendean ideki zen ildoa. Halere ageri da badirela haien artean ahapaldi errima bakarreko erabiltzen dutenak, bi ereduak onartuz. Elissamburu eta Adema deitzen dira eta idatzi dituzten olerki edo kantuak bizi dira oraindik, olerkari onak zirela seinale

Validité du corpus et évolution constatée, un exemple en basque,

International audienc