Coronary stent embolization to the left ventricle and its management

AbstractWe present a rare case of coronary stent embolization to the left ventricle during percutaneous coronary intervention. Fortunately we retrieved it successfully by a snare loop catheter. The approach to stents that move to the left ventricle is not clear. We may observe them conservatively without any intervention. We may also attempt to retrieve them having accepted the risk of systemic stent embolization while trying to catch it. To decide which approach is better we need more experience.<Learning objective: This manuscript will help the reader to have some idea about how to approach the stents embolized to the left ventricle. We present a review of literature in the manuscript. This will hopefully help the reader to see the results of previous approaches to the stents embolized to the left ventricle>

Zwiększenie przedsionkowego opóźnienia elektromechanicznego analizowanego za pomocą tkankowej echokardiografii doplerowskiej u chorych z uogólnionymi zaburzeniami lękowymi

Background: It has been shown that psychological status is associated with the likelihood of atrial fibrillation (AF). Prolongation of the duration of atrial electromechanical delay (AEMD) is known to be a precursor for AF development. Aim: Therefore, we aimed to evaluate AEMD in patients with anxiety disorder. Methods: In this prospective study, a total of 82 anxiety disorder and 80 healthy subjects were enrolled. Symptoms of anxiety were evaluated by using the Hamilton Anxiety Rating Scale (HAM-A). P-wave dispersion (PWD) was measured on a 12-lead electrocardiogram. Both intra- and inter-AEMD were measured with tissue Doppler imaging. Results: Basal characteristics were similar between the two groups. PWD, inter- and right intra-AEMD were significantly prolonged in patients with anxiety disorders, compared to the control group (p &lt; 0.05). In the correlation analysis, HAM-A was significantly and moderately correlated with right intra- and inter-AEMD, and PWD. Conclusions: Patients suffering from anxiety disorders are characterised by prolonged AEMD, which can provide significant contributions to evaluate the risk for AF development in this group.  Wstęp: Wykazano, że stan psychiczny chorych wiąże się z ryzykiem wystąpienia migotania przedsionków (AF). Wydłużenie czasu przedsionkowego opóźnienia elektromechanicznego (AEMD) jest uważane za czynnik poprzedzający rozwój AF. Cel: Celem niniejszej pracy była ocena AEMD u chorych z zaburzeniami lękowymi. Metody: Do prospektywnego badania włączono 82 pacjentów z zaburzeniami lękowymi i 80 osób zdrowych. Objawy lęku oceniano za pomocą skali Hamiltona (HAM-A). Dyspersję załamka P (PWD) mierzono na 12-odprowadzeniowym elektrokardiogramie, a między- i wewnątrzprzedsionkowe opóźnienie elektromechaniczne — za pomocą doplera tkankowego. Wyniki: Początkowe parametry były podobne w obu grupach. PWD, opóźnienie elektromechaniczne międzyprzedsionkowe i wewnątrz prawego przedsionka było istotnie większe u chorych z zaburzeniami lękowymi niż u osób z grupy kontrolnej (p &lt; 0,05). W analizie korelacji ocena w skali HAM-A była istotnie i umiarkowanie związana z wewnątrz- i międzyprzedsionkowym opóźnieniem elektromechanicznym oraz z PWD. Wnioski: Chorzy z zaburzeniami lękowymi charakteryzują się wydłużonym AEMD. Ta obserwacja może istotnie przyczynić się do oceny ryzyka rozwoju AF w tej grupie pacjentów.