Evaluation of subclinical atherosclerosis in obese patients with three noninvasive methods: Arterial stiffness, carotid intima-media thickness, and biomarkers of endothelial dysfunction

ABSTRACT Objective: In this study, we aimed to evaluate subclinical atherosclerosis in patients with obesity who had cardiovascular disease risk indicators such as arterial stiffness, which is evaluated using pulse wave velocity (PWV), carotid intima-media thickness (CIMT), and biomarkers of endothelial dysfunction such as endocan, ADAMTS97, and ADAMTS9. Subjects and methods: Sixty obese subjects, including 23 subjects with body mass index (BMI) ≥ 40, 37 subjects with BMI ≥ 30 but < 40, and 60 age-and sex-matched control subjects, were included in our study. Serum endocan, ADAMTS97, and ADAMTS9 levels as well as PWV and CIMT measurements of the subjects in the obese and control groups were performed. Results: In the obesity group, PWV levels were significantly higher than they were in the control group and endocan levels were significantly lower than they were in the control group. When we compared the obese group with BMI ≥ 40 and the control group, the BMI ≥ 40 group had significantly higher PWV and CIMT levels than the control group had, whereas endocan, ADAMTS7, and ADAMTS9 levels were similar to those of the control group. When we compared the obese group with BMI ≥ 30 < 40 to the control group, endocan levels were lower in the group with BMI ≥ 30 < 40, and PWV and CIMT levels were similar to the control group. Conclusions: We found that arterial stiffness and CIMT increased in obese patients with BMI ≥ 40 and that increased arterial stiffness was associated with age, systolic blood pressure, and HBA1C. In addition, we found that the endocan levels were lower in obese patients than they were in nonobese control individuals

Plasma Fatty Acid Composition, Estimated Desaturaseand Elongase Acitivities in Obese People

Obezite, yükselmiş yağ asit sirkülasyonu, hipertansiyon, hiperlipidemi, diyabet ve insülin direncinin artmış riski ile ilişkili bulunmuştur. Bu bozukluklardan bazıları yağ asit metabolizmasında bir değişime sebep olabilir. Obez bireylerde artmış plazma yağ asit düzeyleri [î-oksidasyonu hızlandırmaya ve insülin sensivitesini etkilemeye katkısı olabilir. Yağ asit kompozisyonu hastalık riskinin bir göstergesi olarak kullanılabilir çünkü yağ asit kompozisyonunun değişimi kardiyovasküler hastalık ve metabolik hastalıklar ile ilişkili bulunmuştur. Doymamış yağ asitlerini sentezleyen enzimlere desatüraz denir. Delta 9, ve desatüraz enzimleri uzun zincirli yağ asitlerinde spesifik pozisyonlarda çift bağ oluşturmakla görevlidirler. Yağ asitlerinin zincir uzatma işleminden sorumlu olan enzimlere elongaz adı verilir. Bu derlemede obez kişilerde plazma yağ asit içeriği, desatüraz ve elongaz enzim aktiviteleri güncel yayınlara işaret ederek gözden geçirilmiştir.Obesity is associated with an increased risk of insulin resistance, diabetes, hyperlipidemia, hypertension and elevated circulating fatty acids. Some of those abnormalities may be caused by an altered fatty acid metabolism. Increased plasma fatty acids in obese individuals may contribute to accelerate of [i-oxidation and may also affect insulin sensivity. Fatty acid composition is used as an indicator of disease risk, because its alteration has been related to metabolic disease and cardiovascular disease. Desaturase are involved in the endogenous synthesis of polyunsaturated fatty acids. The delta 9, and desaturases introduce double bond at specific positions on long chain fatty acids. Fatty acids of the enzymes responsible for chain extension process is called the elongase. In this paper, we review estimated, addressing the recent studies, plasma fatty acid composition, desaturase and elongase activity in obese people

Ratlarda Akrilamid Kullanımının Antioksidan ve Oksidan Değerleri Üzerine Etkisi

WOS:000321751900009Bu çalışmada, uzun süre akrilamid verilen sıçanlar üzerinde total antioksidan durum (TAS), total oksidan durum (TOS) ve iskemi modifiye albuminin (IMA) serum düzeylerinin nasıl değiştiğinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmada 65-75 g ağırlığında ve yaşları 3-4 haftalık 25 erkek ve 25 dişi Wistar cinsi sıçanlar kullanılmıştır. Hayvanlar 90 gün boyunca standart sıçan yemi ile beslenmişlerdir. Bununla beraber, günlük tüketecekleri içme suyuna 2 mg/kg/gün ve 5 mg/kg/gün dozunda akrilamid ilave edilmiştir. Akrilamid uygulaması sonrası hayvanlar anestezi altında servikal dislokasyonla öldürülmüş ve serumlarında IMA, TAS, TOS ve albumin düzeyleri spektrofotometrik yöntem ile ölçülmüştür. 2 mg/kg ve 5mg/kg akrilamid verilen erkek sıçanlara ait serum IMA düzeyleri kontrol grubuna göre önemli derecede yüksek bulunmuştur. Ayrıca, 5mg/kg akrilamid verilen erkek sıçanlara ait serum TAS düzeyleri kontrol grubuna göre önemli derecede düşük ve serum TOS değerleri önemli derecede yüksek bulunmuştur. 2 mg/kg ve 5mg/kg akrilamid verilen dişi sıçanlara ve kontrol grubuna ait serum IMA, TAS, TOS ve albumin düzeyleri arasında istatistiki açıdan önemli bir fark bulunamamıştır. Bu sonuçlara bağlı olarak bulgularımız, akrilamidin oksidatif stresi artırdığını göstermektedir.The aim of this study was to investigate serum total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS) and ischemia-modified albumin (IMA) levels in long term acrylamide (ACR) given rats, compared to control rats. In total, 25 male and 25 female Wistar rats were involved in this experiment. Animals in each sex were segregated into three groups. Two of them were treatment groups and one of them was control group. Each treatment group consisted of ten animals and each control group consisted of five animals. ACR was administered to the treatment groups at 2 and 5 mg/kg/day via drinking water for 90 days. In the end of the experiment, serum samples were analyzed for IMA, TAS, TOS and albumin levels with the spectrophotometric method. Serum IMA and adjusted IMA levels were significantly higher at concentrations of 2 mg/kg and 5 mg/kg in the male rats when compared with those of the control male rats. Serum TAS levels significantly decreased at concentrations of 5 mg/kg in the male rats when compared with those of the control rats. We also observed a significant increase in the levels of serum TOS at concentrations of 5 mg/kg in the male rats. There were no significant differences between serum IMA, TAS, TOS and albumin levels at concentrations of 2 mg/kg and 5 mg/kg in the female rats. Our findings show that long term treatment with 2 mg/kg and 5 mg/kg doses of ACR led to a significant depletion of serum TAS levels and overproduction of serum TOS and IMA levels, consequently, to an increase in oxidative stress

SERUM APELIN-13 LEVELS ARE DECREASED AMONG ADOLESCENTS DIAGNOSED WITH MAJOR DEPRESSIVE DISORDER

Background: Apelin-13 have potential effect on mood because of high expression in the hypothalamus. In this study, we aimed to investigate the serum apelin-13 levels among adolescents with major depressive disorder. Subject and methods: A total of 42 patients between the ages of 12 and 18 with a primary diagnosis of major depressive disorder have been included. Depression scores of both groups were measured by the Children’s Depression Inventory. Serum apelin-13 concentrations were measured by a commercially available kit based on enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) method. Results: The mean serum apelin-13 levels in the patients with MDD was 173.08±106.33 pg/ml, whereas it was 251.75±167.82 pg/ml in healthy controls. The difference between groups in terms of mean serum apelin-13 levels was statistically significant (p=0.018, Cohen’s d=-0.571). Conclusion: This is the first study to examine the serum apelin-13 levels in adolescents diagnosed with major depressive disorder. Lower serum apelin-13 levels were found in depressed adolescents

Plasma 9-cis,11-trans ve 10-trans, 12-cis Conjugated Linoleic Acid Isomers Levels in Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis Patients

AMAÇ: Periton diyalizi son dönem böbrek yetmezliği hastalarında böbrek yerine koyma tedavisi seçeneklerinden birisidir. Bağlı (konjuge) linoleik asit (KLA), bir omega-6 esansiyel yağ asidi olan linoleik asidin geometrik ve pozisyonel izomerlerini kapsar. Bu çalışmada, sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD) hastalarında ve sağlıklı kişilerde KLA izomerleri içinde biyolojik etkinlik yönünden önemli bulunan plazma 10-trans, 12-cis KLA (t10,c12 KLA) ve 9-cis,11-trans KLA (c9,t11 KLA) düzeylerini ve bu yağ asitleri ile kilo, vücut kitle indeksi (VKİ), C-reaktif protein (CRP), paratiroid hormon (PTH) arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Çalışma 20-75 yaşları arasında en az 6 ay süre ile diyalize giren 51 (erkek: 21, kadın: 30) SAPD hastası ve 20-60 yaşları arasında 45 (erkek: 25, kadın: 20) sağlıklı kişi üzerinde gerçekleştirildi. Plazma t10,c12 KLA ve c9,t11 KLA düzeyleri gaz kromatografi si/kütle spektrofotometresi (GS-MS) yöntemi ile ölçüldü. BULGULAR: SAPD hastalarının plazma t10,c12 KLA ve c9,t11 KLA düzeyleri sırası ile 11.84 ± 5.3 ve 8.34 ± 4.4 mg/L olarak bulundu. Aynı parametreler kontrol grubunda sırası ile 12.88 ± 4.1 ve 9.20 ± 4.5 mg/L olarak bulundu. SAPD hastalarında ve kontrol grubunda KLA izomerlerinin plazma düzeyleri arasında önemli bir fark bulunamadı. SAPD hastalarında plazma t10,c12 KLA ve c9,t11 KLA düzeyleri ile PTH düzeyleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde olumsuz bir ilişki bulundu. Fakat, SAPD hastalarında plazma KLA izomerleri düzeyleri ile CRP, VKİ ve kilo değerleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamadı. SONUÇ: Bulgularımıza dayanarak ikincil hiperparatiroidizmin eşlik ettiği SAPD hastalarında fosfor kontrolünün iyi yapılması kaydıyla KLA’dan zengin bir diyet yüksek parathormon düzeylerini azaltmada yarar sağlayabilir.OBJECTIVE: Peritoneal dialysis is a renal replacement therapy in patients with end stage renal disease. Conjugated linoleic acid (CLA) refers to a class of positional and geometric conjugated isomers of the omega-6 essential fatty acid, linoleic acid. This study aimed to investigate biologically active isomers of CLA (10-trans, 12-cis CLA and -9-cis,11-trans CLA) and the relationship between these fatty acids and weight, body mass index (BMI), C-reactive protein (CRP) and parathyroid hormone (PTH) in continuous ambulatory peritoneal dialysis patients (CAPD) and healthy subjects. MATERIAL and METHODS: This study was performed on 51 (21M, 30F) CAPD patients at least 6 months under dialysis, aged 20-75 years and 45 (25M, 20F) healthy control subjects aged 20-60 years. Plasma 10-trans, 12-cis CLA (t10,c12 CLA) and 9-cis,11-trans CLA (c9,t11 CLA) levels were measured by GS-MS technique. RESULTS: t10,c12 and c9,t11 isomers of CLA levels of the CAPD patients were as follows: 11.84 ± 5.3 and 8.34 ± 4.4 mg/L respectively. The same parameters of the controls were as follows: 12.88 ± 4.1 and 9.20 ± 4.5 mg/L, respectively. The differences between plasma CLA isomers levels of CAPD patients and control subjects were not signifi cant. Isomers of CLA negatively correlated with serum PTH levels in CAPD patients. However, there was no signifi cant correlation between plasma isomers of CLA and weight, BMI, CRP in CAPD patients. CONCLUSION: These fi ndings suggest that a CLA-rich diet may help in reducing high levels of parathyroid hormone in the case of good control of phosphorus in CAPD patients associated with secondary hyperparathyroidism

Hipotalamik-hipofizer-adrenal aks üzerine sisplatin ve kurkuminin etkileri

Amaç: Son yıllarda zerdeçaldaki aktif polifenol olan kurkumininsisplatin içeren kemoterapi rejimlerinde sinerjistik bir role sahip olduğunu gösteren bilgiler artmaktadır. Kurkuminin güvenli bir adjuvan olduğunu göstermek için söz konusu ajanların sistemik etkileşimlerinin araştırılması gerektiğinden bu polifenolünsisplatin uygulanan sıçanlarda hipotalamik-hipofizer-adrenal (HPA) aksa etkilerinin incelemesi amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Toplamda 34 erkek Wistar sıçan kontrol (n7), sisplatin (n10), kurkumin(n7) ve sisplatin kurkumin (n10) olmak üzere dört gruba ayrıldı. Sisplatin ve kurkumin gruplarındaki sıçanlara 5 hafta süresince (sırasıyla) 5 mg/kg/hafta, i.p. sisplatin ve 300 mg/kg/gün, p.o. kurkumin uygulandı. Sisplatin kurkumin grubu aynı dozlarda hem sisplatin hem kurkumin aldı. Kontrol grubuna yalnızca taşıyıcı (fizyolojik salin ve mısır yağı) verildi. Hayvanlar adrenokortikotropik hormon (ACTH) ve kortikosteron (CORT) ölçümleri için kan elde etmek maksadıyla eksanguine edildi. Beyin çıkarıldı ve hipokampal dokuda mineralokortikoid (MR) ve glukokortikoid (GR) reseptörleri belirlendi. Analizler ELISA yöntemiyle gerçekleştirildi.Bulgular: Sisplatin ve kurkumin tedavilerinin araştırılan parametreleri bozmadığını bulduk (p0.05). Ayrıca, kurkumin ve sisplatinin birlikte uygulanmasının kontrollere kıyasla ACTH ve CORT'un plazma konsantrasyonları ile hipokampal MR ve GR seviyelerini değiştirmediğini gözlendi (p0.05).Sonuç: Sonuçlarımıza göre tek başına veya kombine halde sisplatin ve kurkumin tedavisi HPA aksını etkilememektedir.Objective: There are recently growing evidences as to the synergistic role of curcumin, the active polyphenol of turmeric, in cisplatin containing chemotherapy regimens. The effects of this polyphenol on the hypothalamic-pituitary-adrenal (HPA) axis in cisplatin-treated rats were investigated to figure out systemic interactions of the mentioned agents which is necessary in order to ascertain the safety of curcumin as an adjuvant.Material and Methods: A total of 34 male Wistar rats were divided into four groups as control (n7), curcumin (n10), and cisplatin curcumin (n10). Respectively, 5 mg/kg/week, i.p. cisplatin or 300 mg/kg/day, p.o.curcumin was administered for 5 weeks to the rats in cisplatin and curcumin groups. The cisplatin curcumin group received both cisplatin and curcumin in same doses. Only vehicle (physiological saline and corn oil) was given to the control group. The animals were exsanguinated to obtain blood for adrenocorticotropic hormone (ACTH) and corticosterone (CORT) measurements. The brains were excised and hippocampal mineralocorticoid (MR) and glucocorticoid receptors (GR) receptors were estimated. The analyses were conducted by the ELISA method.Results: We found that the cisplatin and curcumin treatments did not alter the investigated parameters (p<0.05). Also, we observed that the co-administration of curcumin and cisplatin did not change the plasma concentrations of ACTH and CORT as well as the levels of hippocampal MR and GR as compared to the controls (p<0.05).Conclusion: To our results, singly or combined cisplatin and curcumin treatments do not influence the HPA axis

Hipotalamik-hipofizer-adrenal aks üzerine sisplatin ve kurkuminin etkileri

Amaç: Son yıllarda zerdeçaldaki aktif polifenol olan kurkumininsisplatin içeren kemoterapi rejimlerinde sinerjistik bir role sahip olduğunu gösteren bilgiler artmaktadır. Kurkuminin güvenli bir adjuvan olduğunu göstermek için söz konusu ajanların sistemik etkileşimlerinin araştırılması gerektiğinden bu polifenolünsisplatin uygulanan sıçanlarda hipotalamik-hipofizer-adrenal (HPA) aksa etkilerinin incelemesi amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Toplamda 34 erkek Wistar sıçan kontrol (n=7), sisplatin (n=10), kurkumin(n=7) ve sisplatin + kurkumin (n=10) olmak üzere dört gruba ayrıldı. Sisplatin ve kurkumin gruplarındaki sıçanlara 5 hafta süresince (sırasıyla) 5 mg/kg/hafta, i.p. sisplatin ve 300 mg/kg/gün, p.o. kurkumin uygulandı. Sisplatin + kurkumin grubu aynı dozlarda hem sisplatin hem kurkumin aldı. Kontrol grubuna yalnızca taşıyıcı (fizyolojik salin ve mısır yağı) verildi. Hayvanlar adrenokortikotropik hormon (ACTH) ve kortikosteron (CORT) ölçümleri için kan elde etmek maksadıyla eksanguine edildi. Beyin çıkarıldı ve hipokampal dokuda mineralokortikoid (MR) ve glukokortikoid (GR) reseptörleri belirlendi. Analizler ELISA yöntemiyle gerçekleştirildi.Bulgular: Sisplatin ve kurkumin tedavilerinin araştırılan parametreleri bozmadığını bulduk (p>0.05). Ayrıca, kurkumin ve sisplatinin birlikte uygulanmasının kontrollere kıyasla ACTH ve CORT'un plazma konsantrasyonları ile hipokampal MR ve GR seviyelerini değiştirmediğini gözlendi (p>0.05).Sonuç: Sonuçlarımıza göre tek başına veya kombine halde sisplatin ve kurkumin tedavisi HPA aksını etkilememektedir.Objective: There are recently growing evidences as to the synergistic role of curcumin, the active polyphenol of turmeric, in cisplatin containing chemotherapy regimens. The effects of this polyphenol on the hypothalamic-pituitary-adrenal (HPA) axis in cisplatin-treated rats were investigated to figure out systemic interactions of the mentioned agents which is necessary in order to ascertain the safety of curcumin as an adjuvant.Material and Methods: A total of 34 male Wistar rats were divided into four groups as control (n=7), curcumin (n=10), and cisplatin + curcumin (n=10). Respectively, 5 mg/kg/week, i.p. cisplatin or 300 mg/kg/day, p.o.curcumin was administered for 5 weeks to the rats in cisplatin and curcumin groups. The cisplatin + curcumin group received both cisplatin and curcumin in same doses. Only vehicle (physiological saline and corn oil) was given to the control group. The animals were exsanguinated to obtain blood for adrenocorticotropic hormone (ACTH) and corticosterone (CORT) measurements. The brains were excised and hippocampal mineralocorticoid (MR) and glucocorticoid receptors (GR) receptors were estimated. The analyses were conducted by the ELISA method.Results: We found that the cisplatin and curcumin treatments did not alter the investigated parameters (p&gt;0.05). Also, we observed that the co-administration of curcumin and cisplatin did not change the plasma concentrations of ACTH and CORT as well as the levels of hippocampal MR and GR as compared to the controls (p&gt;0.05).Conclusion: To our results, singly or combined cisplatin and curcumin treatments do not influence the HPA axis