Communicating climate change risk: A content analysis of ipcc\u27s summary for policymakers

This study investigated the effectiveness of climate change risk communication in terms of its theoretical potential to stimulate recipients\u27 awareness and behavioral change. We selected the summary for policy makers (SPM) of the most recent Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) report in order to conduct a content analysis; the extended parallel process model and construal level theory served as conceptual lenses to perform the analysis. Specifically, we evaluated to what extent the SPM included informational elements of threat, efficacy and psychological distance related to climate change. The results showed that threat information was prominently present, but efficacy information was less frequently included, and when it was, more often in the latter parts of the SPM. With respect to construal level it was found that in the IPCC report concrete representations were used only sparingly. Theoretical relevance and implications for climate change risk communication with key audiences are discussed

Climate proofing The Netherlands

Regional climate change should not be seen only as a threat; changes to weather patterns could generate opportunities for large-scale innovations. About the challenges the Netherlands face in times of climate change

Warming Can Boost Denitrification Disproportionately Due to Altered Oxygen Dynamics

Background: Global warming and the alteration of the global nitrogen cycle are major anthropogenic threats to the environment. Denitrification, the biological conversion of nitrate to gaseous nitrogen, removes a substantial fraction of the nitrogen from aquatic ecosystems, and can therefore help to reduce eutrophication effects. However, potential responses of denitrification to warming are poorly understood. Although several studies have reported increased denitrification rates with rising temperature, the impact of temperature on denitrification seems to vary widely between systems. Methodology/Principal Findings: We explored the effects of warming on denitrification rates using microcosm experiments, field measurements and a simple model approach. Our results suggest that a three degree temperature rise will double denitrification rates. By performing experiments at fixed oxygen concentrations as well as with oxygen concentrations varying freely with temperature, we demonstrate that this strong temperature dependence of denitrification can be explained by a systematic decrease of oxygen concentrations with rising temperature. Warming decreases oxygen concentrations due to reduced solubility, and more importantly, because respiration rates rise more steeply with temperature than photosynthesis. Conclusions/Significance: Our results show that denitrification rates in aquatic ecosystems are strongly temperature dependent, and that this is amplified by the temperature dependencies of photosynthesis and respiration. Our result

Een natuurlijkere toekomst voor Nederland in 2120

Nederland staat voor grote opgaven: de energietransitie, verduurzaming van de landbouw, herstel van de biodiversiteit, verstedelijking en klimaatadaptatie. Al deze opgaven hebben gevolgen voor de ruimtelijke inrichting van ons land. Het is onvermijdelijk dat Nederland er over honderd jaar anders uit zal zien. Grote veranderingen zijn nodig om opgewassen te zijn tegen een stijgende zeespiegel, perioden van extreem weer, een toenemende vraag naar voedselproductie en een noodzaak om de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen.Deze opgaven vragen om een nieuw verhaal voor Nederland. Een verhaal waarin dit dichtbevolkte land zich ontwikkelt tot een gidsland waar natuur, duurzame economie, leefbaarheid en veiligheid voorop staan. Een verhaal gebaseerd op ‘nature based solutions’ waarin opgaven voor klimaat en biodiversiteit hand in hand gaan.Wageningen University & Research heeft dit verhaal geschreven gebaseerd op expertkennis: een toekomstvisie voor Nederland in 2120, waarin natuur en natuurlijke processen een hoofdrol spelen. Een visie die bedoeld is om te inspireren. Het schetst een toekomst waarin economische ontwikkeling en een natuur-inclusieve samenleving hand in hand gaan. De toekomstvisie houdt rekening met de bijzondere kenmerken van verschillende deelgebieden in Nederland. Door middel van kaarten en doorsnedes laten we op hoofdlijnen zien wat er per gebied mogelijk is op het gebied van ruimtelijke inrichting. Dit toekomstbeeld schetst een denkrichting gebaseerd op de uitkomsten van diverse ontwerp- en discussiesessies met onderzoekers. Er is behoefte aan nadere uitwerking en onderbouwing. Samen met stakeholders gaan we deze visie verder ontwikkelen, onderbouwen en vertalen naar handelingsperspectief voor het hier en nu

Natuurambitie en dynamiek grote wateren

In de afgelopen eeuw is er flink gesleuteld aan de Nederlandse Rijkswateren. De rivierlopen zijn aan-gepast om het water zo snel mogelijk naar zee af te voeren, een deel van de voormalige Zuiderzee is ingepolderd en in de mondingen van de IJssel, Rijn en Maas is de invloed van de zee teruggedrongen. Alleen de Schelde, de Nieuwe Waterweg en de Eems staan nog in directe verbinding met de zee. De dynamiek in het systeem is daarmee afgenomen. Er zijn en worden allerlei maatregelen genomen in het waterbeheer, gericht op de verbetering van de waterkwaliteit, waterveiligheid, zoetwatervoorziening en natuurwaarden

Europees onderzoek vertalen naar het Nederlandse beheer van de rijkswateren : Test en geleerde lessen

Dutch policymakers are looking for easy and efficient ways to improve the access to European research results that are of interest for the Netherlands. This report has described a translation approach that consist out of 4 steps, to ease access to European research results. This approach is applied to the topic of climate adaptation, in particular sustainable management of the big rivers, which is one of the themes of the Dutch Knowledge and Innovationprogramme Water and Climate (NKWK). The conclusion is that the translation approach works well but depends on factors like the complexity of the question, the researcher’s understanding of the policy context as well as the researcher’s professional relation with EU researchers and the easy to translate policy questions into research questions

Kansenkaart voor bescherming van koolstofvoorraad en CO2-emissiereductie in natte natuur en multifunctionele klimaatbuffers : Technische achtergrondmemo

De kansenkaart voor koolstofpotenties van natte natuur is een gezamenlijk product van Wageningen Environmental Research, Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer en LandschappenNL. De technische uitwerking is gedaan door de auteurs, maar het eindresultaat was niet mogelijk geweest zonder de inbreng van de overige leden van het projectteam. Dat waren Paul Vertegaal (Natuurmonumenten), Boukelien Bos (Staatsbosbeheer), Andre de Bonte (LandschappenNL), Berry Lucas (LandschappenNL) en Wiebe Borren (Natuurmonumenten). De conceptversies van de kansenkaart en de technische achtergrondmemo zijn binnen het projectteam tweemaal uitgebreid besproken (in januari en maart 2020). Het commentaar heeft ons geholpen om de kaart, zo goed als mogelijk, aan te passen aan de informatiebehoeften die er leven bij strategische medewerkers van terreinbeherende organisaties. Speciale dank gaat uit naar Paul Vertegaal, die ook uitgebreid schriftelijk commentaar heeft gegeven op de conceptrapportage. Daarnaast hebben wij het concept in februari 2020 ook voorgelegd aan Gertjan Nabuurs en Erik Arets. Wij danken hen voor deze vrijwillige tijdsinspanning. Tot slot zijn wij de leden van de externe begeleidingscommissie zeer erkentelijk: Peter van der Knaap (LNV), Vincent Lokin (Waterschap de Dommel) en Michelle Talsma STOWA). Bij het maken van deze kansenkaart is er gezocht naar een balans tussen enerzijds de informatiebehoeften bij de beheerders en anderzijds de onzekerheden die er in de wetenschap bestaan over de emissie en vastlegging van broeikasgassen in natte natuur. De kansenkaart moet gezien worden als een eerste hulpmiddel om natuurgebieden te identificeren waar nog extra mogelijkheden zijn om koolstofvoorraden te beschermen of CO2-emissies te reduceren. Daarna kan in een vervolgtraject de stap genomen worden om met lokale gegevens over hydrologie, bodem en vegetatie een hypothese te formuleren over de potentie, uitgedrukt in emissiereductie of te beschermen koolstofvoorraad. Tot slot zijn wij verheugd dat in 2020 een veldpilot zal worden gestart binnen de klimaatenveloppe om hierover meer inzicht te verkrijgen. Ook biedt het vervolg in 2020 de mogelijkheid om lokale casestudies uit te werken aan de hand van de kaart. In het klimaatakkoord wordt naar mogelijkheden gezocht om met ontwikkeling en beheer van natte natuur (o.a. rietmoeras en natte graslanden) de broeikasgasemissies naar de atmosfeer te reduceren, de opname daarvan te bevorderen en belangrijke koolstofvoorraden in hoogveen, laagveen, wetlands en moeras te beschermen. Er is een kansenkaart gemaakt voor de bescherming van koolstofvoorraden in bestaande natte natuur en daarnaast is er een kaart ontwikkeld die de mogelijkheden aangeeft in SNL-gebieden waar nog geen natte natuur is, maar andere vormen van natuur nu bestaan of waar agrarisch natuurbeheer plaatsvindt. De ontwikkelde kansenkaarten geven een eerste inzicht waar er mogelijkheden liggen om broeikasgasemissies te reduceren of netto vastlegging te stimuleren met slim beheer, de aanleg van natte natuur of realisatie van bufferzones rondom de natuur. De kaart kan, in een vervolgstap, vergeleken worden met andere ruimtelijke opgaven, zoals klimaatadaptatie in het waterbeheer (berging, waterconservering etc.) en opgaven voor natuurontwikkeling. Dit combineren van opgaven is een belangrijk inrichtingsprincipe bij de realisatie van natuurlijke klimaatbuffers. In deze studie wordt gebruikgemaakt van kengetallen (emissiefactoren, voorraden, fluxen) voor natte natuur die gebruikt worden in de nationale emissierapportage en die vergeleken zijn met nieuwe informatie uit recent onderzoek. De kansenkaarten zijn verkregen door gegevensbronnen over bodem, hydrologie en vegetatietypen met elkaar te combineren in een GIS-analyse. De kaart is een waardevol hulpmiddel om interessante gebieden te traceren waar vernatting potentie heeft. Nadat deze gebieden zijn geïdentificeerd, dienen nauwkeuriger data voor deze gebieden te worden verzameld om de potentie in mogelijke emissiereducties te kwantificeren. Uit de vergelijking van de gebruikte emissiefactoren voor natte natuur bij de landelijke rapportages en nieuw onderzoek valt op te maken dat de netto koolstofvastlegging voor rietmoeras wordt onderschat. Het is daarom een aanbeveling om de gebruikte emissiefactoren voor rietmoeras in de nationale emissierapportage te heroverwegen en nader te onderzoeken met meerjarig veldonderzoek, welke ook inmiddels gepland zijn