Identification of Leishmania spp., Plasmodium spp. and Toxoplasma gondii with Polymerase Chain Reaction: A Pilot Study for Limit Determination

Amaç: Kan ve dokularda yerleşen paraziter hastalıklar insan sağlığı için dünya çapında büyük tehlike oluşturmaktadır. Sıtma, leishmaniasis ve toksoplazmoz her yıl çok sayıda kişinin yaşamını kaybetmesine neden olmakta, tedavi maliyetleri ve iş gücü kaybı nedeniyle ülke ekonomilerine büyük yük getirmektedir. Bu çalışmada, Plasmodium spp., Leishmania spp. ve Toxoplasma gondii’nin Gerçek Zamanlı Polimeraz Zincir Reaksiyonu (GZ-PZR) ile klinik örneğin mikrolitresinde belirlenebilecek en düşük parazit sayısının belirlenmesi, test validasyonlarının yapılması ve GZ-PZR testinin rutin laboratuvarlara dâhil edilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Leishmania tropica (promastigot ve amastigot), L. infantum (promastigot ve amastigot), T. gondii Thoma lamı ile mikroskop altında sayılarak P. falciparum ve P. vivax ise yayma preparatlar hazırlanıp Giemsa ile boyandıktan sonra mikroskop altında incelenerek parazitemi yoğunluğu saptanmıştır. Daha sonra bu parazitlerin PBS solüsyonu ile mikrolitrede 1, 5, 10, 25, 50, 100, 500, 1.000, 2.500, 5.000 ve 10.000 parazit olacak şekilde dilüsyonları yapılmıştır. Tüm parazit süspansiyonlarından DNA izolasyonu yapılarak GZ-PZR ile pozitif sonuç alınan en düşük parazit süspansiyonu belirlenmiştir. Daha sonra da negatif sonuç alınan süspansiyon ile bir önceki pozitif süspansiyon arası yine dilüsyon yapılarak testin saptayabildiği en düşük parazit sayısı belirlenmiştir. Bulgular: GZ-PZR testinde P. falciparum ile L. tropica ve L. infantum’un promastigot ve amastigot formlarında en düşük parazit sayısı 10, P. vivax ve T. gondii parazitlerinde ise 12 olarak bulunmuştur. Tartışma: Leishmania spp., Plasmodium spp. ve T. gondii’nin GZ-PZR ile tanısında çok düşük sayıdaki parazitlerin başarı ile saptanması, bu testin her üç parazitin moleküler tanısında güvenle kullanılabileceğini düşündürmüştür.Objective: Parasitic diseases that involve blood and tissues pose a significant threat to human health worldwide. Malaria, leishmaniasis and toxoplasmosis kill thousands of people worldwide annually, and impose a great burden on national economies due to treatment costs and loss of labour. The aim of this study are to determine the lowest number of parasites detectable by Real Time Polymerase Chain Reaction (RT-PCR) for Plasmodium spp., Leishmania spp. and T. gondii and to validate the RT-PCR test, and integrate RT-PCR in routine laboratories applications. Methods: Leishmania tropica (both promastigotes and amastigotes), L. infantum (both promastigotes and amastigotes) and T. gondii were counted using a hemocytometer, while Giemsa-stained smears of P. falciparum and P. vivax were examined under the microscope to define their parasitic load. Then, dilutions as 1, 5, 10, 25, 50, 100, 500, 1.000, 2.500, 5.000 and 10.000 parasites/ul were prepared in PBS solutions. DNA isolation was performed from all parasite suspensions and the lowest parasite suspension which was positively detected by RT-PCR method was identified. This was followed by further dilutions between the previous negative and last positive dilutions, to further determine the lowest number of parasites that RT-PCR could eventually identify. Results: Our assessments showed that the lowest number of parasites necessary for positive RT-PCR were 10 for P. falciparum and amastigotes and promastigote forms of L. tropica/L. infantum, while 12 for P. vivax and T. gondii. Conclusion: These results show that RT-PCR is a reliable diagnostic option to be used successfully for the detection of Leishmania spp., Plasmodium spp. and T. gondii, even for infections with low parasitemia

Ocak 2010-Haziran 2011 Tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Parazitoloji Polikliniğinde Saptanan E. histolytica/dispar Olguları

For definitive diagnosis of amoebiasis, The Ministry of Health requires the detection of Entamoeba histolytica (E. histolytica) trophozoites that ingested red blood cells in Trichrome-stained smears or E. histolytica-specific adhesin antigen with ELISA. Stool samples of 51 patients admitted to the Outpatients Clinic of Ege University School of Medicine Department of Parasitology between January 2010 and June 2011 were suspected to have E. histolytica/dispar cysts or trophozoites in wet mount examinations and stained with Trichrome. Examination of these smears revealed that 49 samples were positive for E. histolytica/dispar Thirty-three samples were tested for the positivity of E. histolytica-specific adhesin antigen with a commercial ELISA kit (Entamoeba CELISA-Path; CeLLabs Pty. Ltd., Brookvale, Australia) and 23 were found to be positive. Our results indicated an elevation of figures of amoebiasis cases in recent years. It is concluded that application of different methods for the diagnosis of E. histolytica infections as suggested by The Ministry of Health is essential for correct reports of peripheral laboratoriesSağlık Bakanlığı, amipli dizanteri etkeni Entamoeba histolytica'nın (E. histolytica) kesin tanısının konabilmesi için, standart tanı protokollerinde Trichrome boyalı preparatlarda eritrosit fagosite etmiş trofozoit görülmesi ve/veya E. histolytica spesifik adhesin antijeninin ELISA testi ile pozitif tespit edilmesi şartlarını aramaktadır. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Parazitoloji Polikliniği'ne Ocak 2010 - Haziran 2011 tarihleri arasında başvuran ve direkt dışkı bakısında amebiasis şüphesi oluşan 51 hastanın, dışkı örnekleri Trichrome boyası ile boyanarak incelenmiş ve 49 örnekte E. histolytica/dispar tespit edilmiştir. Toplam 51 örnekten 33 dışkı örneğine E. histolytica adhesin antijeni aramaya yönelik ticari ELISA kiti (Entamoeba CELISA-Path; CeLLabs Pty. Ltd., Brookvale, Australia) uygulanmış ve 23 (%71.8) dışkı örneğinde pozitif sonuç elde edilmiştir. Sonuçlarımıza göre geçmiş yıllarla karşılaştırıldığında son yıllarda olgu sayısında artış olduğu dikkati çekmektedir. E. histolytica'nın kesin tanısının konmasında Sağlık Bakanlığı'nın da önerdiği gibi farklı yöntemlerin bir arada uygulanmasının özellikle perifer laboratuvarların etkin sonuç vermesinde önemli olduğu sonucuna varılmıştı

İzmir ve çevresinde bir yılda (Mayıs 2009-Nisan 2010) saptanan bağırsak parazitlerinin aylara göre dağılımı-asid fast ve modifiye trichrome boyama sonuçları

Objective: In this study, 5073 fecal specimens and cellophane tapes from patients were examined during the period of May 1, 2009-April 30, 2010 in the parasitology laboratory of the Ege University Medical School. Methods: Sticky tape test and ethyl acetate sedimentation methods, saline, iodine, modified kinyoun's acid-fast, Trichrome, modified Trichrome and giemsa staining procedures have been applied to the stool samples. Results: After the macroscopic and microscopic examinations, 1138 (22.43%) intestinal parasites were determined. Cryptosporidium spp. (n=381; 33.47%), Blastocystis hominis (n=368; 32.33%) and Cyclospora spp. (n=187; 16.43%) were the three most common parasites obtained during the examination. The most commonly determined helminth was Enterobius vermicularis (n=33; 2.89%). Conclusion: Detection of Microsporidium spores in immununosuppressed patients showed also the importance of specific staining methods. Intestinal parasites are causing serious public health problems in our region. (Turkiye Parazitol Derg 2012; 36: 71-4)Amaç: Bu çalışmada, 1 Mayıs 2009-30 Nisan 2010 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Parazitoloji Laboratuvarı'na başvuran 5073 hastanın dışkı ve selofan bant örneklerinin incelenmesinden elde edilen sonuçlar retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Yöntemler: Dışkı örneklerine selofan bant yöntemi, etil asetat çöktürme yöntemi, nativ, lugol, Modifiye Kinyoun asit-fast, Trichrome boyama, Modifiye Trichrome ve Giemsa boyama yöntemleri uygulanmıştır. Bulgular: Bağırsak parazitleri açısından makroskobik ve mikroskobik olarak incelenen dışkı örneklerinin 1138'inde (%22.43) bağırsak parazitine rastlanmıştır. En sık rastlanan bağırsak parazitlerinin Cryptosporidium spp. (381/5073; %33.47), Blastocystis hominis (368/5073; %32.33) ve Cyclospora spp. (187/5073; %16.43) olduğu belirlenmiştir. En sık tespit edilen helmint ise Enterobius vermicularis (33/5073; %2.89) olarak saptanmıştır. Sonuç: İmmunsuprese hastalarda Microsporidium sporlarının tespit edilmesi de spesifik boyama yöntemlerinin önemini göstermektedir. Bölgemizde bağırsak parazitleri halk sağlığı açısından önemli bir sağlık sorunudur. (Turkiye Parazitol Derg 2012; 36: 71-4

Okullarda Düzenli Aralıklarla Gerçekleştirilen Kontroller Saç Biti (Pediculus capitis) İnsidansını Düşürmekte Yeterli Olabilir mi?

In the present study, school children of similar age-groups from two villages of Manisa province, namely Osmancalı and Maldan, were examined in regular time periods to monitorize the changes in the incidence of head lice (Pediculus capitis). A total of 2091 children (1565 in Osmancalı and 526 in Maldan) were combed with a newly-designed lice comb (PDC;reg;, KSL Consulting, Helsinge, Denmark) four times in May and November in 2008 and 2009. The assessment of the results was conducted with SPSS;reg; v.15 program using CHAID and logistic regression analysis. The results of the periodic examinations of the children showed that the infestation rate of girls were found to be higher significantly compared to boys (P;lt;0.001), and the incidence of head lice infestation in boys from Osmancalı was found three times higher than the incidence in boys in Maldan (P=0.002). In addition, regular dry combing and treatment lowered the infestation rates among girls significantly (P=0.001). According to the results of the study, regular dry combing of school children with specially-designed lice combs may be essential for the control of this common infestation, especially in rural areasÇalışmamızda Manisa'nın Osmancalı ve Maldan köylerindeki ilköğretim okullarında aynı yaş grubundaki çocuklarda belirli aralıklarla saç biti (Pediculus capitis) taramaları yapılmış ve çocuklardaki bit varlığındaki değişimler izlenerek kaydedilmiştir. Bu bağlamda, 2008 ve 2009 yıllarının Mayıs ve Kasım aylarında o zaman için yeni geliştirilmiş bir bit tarağı (PDC®, KSL Consulting, Helsinge, Danimarka) kullanılarak yapılan düzenli taramalarda, (1565'i Osmancalı, 526'sı Maldan'dan) toplam 2091 çocuk çalışmaya dâhil edilmiştir. Sonuçların değerlendirilmesi SPSS® v.15 programının CHAID ve lojistik regresyon analizi kullanılarak yapılmıştır. Düzenli aralıklarla toplam 4 kez gerçekleştirilen taramalar sonucunda, kızlarda saç biti infestasyonunun erkeklerden çok daha yüksek düzeylerde olduğu (P0.001), Osmancalı'daki erkek öğrencilerdeki insidansın Maldan'daki erkeklerin yaklaşık 3 katı olduğu (P=0.002) gözlenmiştir. Ayrıca, düzenli tarama ve tedaviler sonucunda kızlardaki saç biti infestasyonunun anlamlı düzeyde azaldığı belirlenmiştir (P=0.001). Bu çalışmanın sonuçları, saç biti infestasyonunun kontrol altına alınmasında düzenli aralıklarla yapılan muayene ve tedavilerin özellikle kırsal kesimde başarılı olabileceğini göstermişti

Treatment of head lice (Pediculus humanus capitis) infestation: Is regular combing alone with a special detection comb effective at all levels?

WOS: 000351523900009PubMed ID: 25604670Head lice infestation (HLI) caused by Pediculus humanus capitis has been a public health problem worldwide. Specially designed combs are used to identify head lice, while anti-lice products are applied on the scalp for treatment. In the present study, we aimed to test whether combing only by precision detection comb (PDC) or metal pin comb (MPC) could be effective alternatives to the use of anti-lice products in children. A total of 560 children from two rural schools in Turkey were screened. In the PDC trial, children were combed every second day for 14 days, while in the MPC trial, combing was performed once in every four days for 15 days. Children were divided into two groups (dry combing and wet combing) for both trials and results were compared. The results showed no significant differences between dry and wet combing strategies for both combs for the removal of head lice (p>0.05). The number of adult head lice declined significantly on each subsequent combing day in both approaches, except on day 15 in the MPC trial. In the end, no louse was found in 54.1 and 48.9% of children in the PDC and MPC trials, respectively. Since family members of infested children were not available, they were not checked for HLI. Four times combing within 2 weeks with MPC combs was found effective for both treatment of low HLI and prevention of heavy HLI. In conclusion, regular combing by special combs decreases HLI level in children and is safely applicable as long-term treatment