New resuscitation connexion

The original publication is available at http://www.samj.org.za[No abstract available]Publishers' versio

DIE GOUE VERSE VAN PUTHAGORAS

Die Goue verse (Xpvcra €nn) van die Puthagoreers is 'n kort gedig van 71 heksameters watmore1e en godsdienstige voorskrifte bevat. Alhoewe1 dit vandag relatief onbekend is, selfs onderklassici, was dit baie gewild en hoogaangeskrewe in die Antieke. In hierdie artike1 sal gepoogword om sommige van die redes hiervoor aan te toon

“MOENIE OP LAND SEIL NIE”: WYSHEID EN HERMENEUTIEK IN DIE AKOESMATA VAN PITAGORAS

Een van die belangrikste nalatenskappe van die antieke Grieke is dat hulle die basis gelê het vir die moderne wetenskaplike wêreldbeskouing. Die proses waardeur die vroeë Grieke vanaf ’n mitologiese verklaring van die werklikheid tot ’n meer abstrakte, rasionele nadenke oor natuurlike en sosiale verskynsels gekom het, het egter nie oornag plaasgevind nie: die tydperk vanaf die eerste natuurfilosoof, Tales, tot Plato en Aristoteles beloop meer as twee eeue. Die ontstaan en verloop van hierdie proses bied vir ons vandag nog belangrike insigte in die aard van menslike denke en in die wyse waarop die mens probeer sin maak van sy fisiese en sosiale omgewing. Ironies genoeg het ons vandag, in die sogenaamde postmoderne tyd, miskien meer waardering vir die kompleksiteit waarmee hierdie vroeë denkers geworstel het as mense van ’n paar dekades gelede

CURRICULUM VITAE PJCONRADIE

Pieter Jacobus Conradie is op 7 Febroarie 1931 as die oudste van sewe kinders in Grahamstad gebore. Sy vader was 'n predikant, en daarom moes hulle verskeie kere gedurende sy skool- en universiteitsjare verhuis. Hy het op Grahamstad begin skoolgaan, maar hulle het spoedig na Loxton getrek en kort daarna weer na Rondebosch, waar hy eers by Groote Schuur Laerskool en later by Hoerskool Nassau skoolgegaan het. Dit was hier, geinspireer deur sy Latyn-onderwyser, mnr. C J van Dyk, waar die grondslag vir sy Hefde vir die Klassieke gele is

REDAKSIONEEL

In die Jig van die feit dat meer as 90% van die studente wat Grieks by Afrikaanse universiteite neem teologiese studente is, is dit nie verbasend dat 'n groot dee! van die voorgraadse kursusse aan die Nuwe Testament gewy word nie. Trouens, al die Grieks departemente by hierdie universiteite maak gebruik van 'n inleidende grammatika-kursus wat op die Nuwe Testament afgestem is; dit bring mee dat studente in die eerste jaar hoofsaaklik NuweTestamentiese Grieks lees. Selfs in die tweede en derde jaar maak die Nuwe Testament komponent minstens 50% van die totale Jeesbestek uit. Hierdie konsentrasie op die Nuwe Testament is heel verstaanbaar as in ag geneem word dat teologiese studente van die Afrikaanse kerke Grieks minstens tot op tweedejaarsvlak as verpligte kursus moet volg en dat sodanige studente dikwels weinig belangstelling vir die Griekse kultuur self het

Op Griekse lier: Vroeë Griekse liriese poësie, vertaal en toegelig

Enige boekpublikasie in Afrikaans oor die Klassieke letterkunde is ’n besondere gebeurtenis. Vanweë die beperkte leserspubliek is skrywers én uitgewers huiwerig om in Afrikaans te publiseer. ’n Boek oor die Griekse liriese poësie — in vele opsigte die stiefkind van die antieke Griekse letterkunde — is des te meer ’n waagstuk. As daar egter iemand is wat so ’n projek met vrymoedigheid kan aandurf, is dit Henderson, ’n emeritusprofessor in Griekse en Latynse Studies aan die Universiteit van Johannesburg, wat hom oor verskeie dekades al as ’n wydgerespekteerde kenner van die vroeë Griekse digkuns bewys het. Die basis vir die huidige publikasie is inderdaad reeds bykans 20 jaar gelede gelê in twee uitstaande boeke oor die Griekse digkuns wat Henderson in 1986 en 1988 saam met J H Barkhuizen en C A van Rooy gepubliseer het (Kalliope I en II; Pretoria: Universiteit van Suid-Afrika). My enigste wesenlike kritiek oor daardie twee boeke was dat dit nie vertalings van die Griekse gedigte bevat het nie (kyk my resensies in Akroterion 32[1] en 34[3-4]), ’n leemte wat deur die huidige publikasie ruimskoots reggestel word

IN MEMORIAM: ALBERT VICTOR (BERT) VAN STEKELENBURG (31.03.1940 - 11.03.2003)

Bert van Stekelenburg is op 11 Maart 2003 oorlede toe hy tydens een van sy ornitologiese ekspedisies tussen Antarktika en Patagonië suid van Chile oorboord geval het. Hy word oorleef deur twee broers in Nederland en ‘n suster in Frankryk. Bert is gebore in Eindhoven. In 1965 het hy as onderwyser begin om Klassieke te onderrig aan akademiese hoërskole in Nederland. Nadat hy vir ‘n tydperk in Rome navorsing gedoen het, het hy in 1971 ‘n DLitt et Phil in Klassieke Tale ontvang aan die Universiteit van Leiden met die proefskrif De Redevoeringen by Cassius Dio. Naas Nederlands, Afrikaans en Engels was hy ook Duits, Frans, Italiaans en Spaans magtig