Pure testicular choriocarcinoma with gastrointestinal metastasis and paraneoplastic symptoms: a case report

Abstract Background Pure testicular choriocarcinoma is a rare type of non-seminomatous germ cell tumor extremely poor prognostic with the tendency to bleed at the metastatic site. At the time of the diagnosis, 70% of patients have metastatic lesions. Depending on the site of the metastasis, symptoms vary. Gastrointestinal involvement is seen in less than 5% of cases, mostly in the duodenum. Case presentation We present a 47 years old male with testicular choriocarcinoma involving the jejunum, lung, liver, and kidney presenting with acute abdominal pain, melena, and dyspnea with some paraneoplastic symptoms. The patient had increased, severe and constant pain in the right lower quadrant for the previous four days. Additionally, he was complaining of nausea, vomiting, anorexia, and a history of melena for the last 10 days. Dyspnea on exertion, hemoptysis, and dry cough were the symptoms he was suffering from, for almost one year. The patient’s general appearance was pale, ill, and thin with 10 kg of weight loss during the last some months. The computed tomography (CT) scan reported multiple metastatic lesions in both liver lobes and the left kidney. Pathologic study of the samples of small bowel lesions showed metastatic choriocarcinoma. Following the patient had been referred to an oncologist to start the chemotherapy regime. Finally, the patient has expired after 40 days of his first admission. Conclusions Testicular choriocarcinoma is a rare but fatal malignancy among young men. Gastrointestinal metastases are infrequent involvement represented by melena and acute abdominal pain, obstruction, and mass. Physicians should consider it as a differential diagnosis for acute abdomen and gastrointestinal bleeding causation

بررسی شکایت افتادن از تخت بیمارستانی حین درمان ارجاع شده به پزشکی قانونی استان فارس در طی سال های از سال 1390 الی 1398

Introduction: Falling is one of the most common events that threats physical and psychological safety in patients, as well a factor that increases duration of hospitalization and treatment costs. Unfortunately, there is a little relatively evidence of reports of factors contributing to inpatient falls or the effectiveness of hospital fall prevention programs. Therefore, this study was conducted to determine the most important factors affecting complaints of hospital beds during treatment referred to forensic medicine in Fars province during the years from 2011 to 2019. Material & Methods: This study was a descriptive cross-sectional and retrospective study. All cases of complaining of falling out of a hospital bed during treatment referred to forensic medicine in Fars province during the years from 2011 to 2019 were reviewed and the information contained in them was collected and recorded based on the prepared checklist. After collecting the data, the information was converted into a sheet code and analyzed by SPSS software version 21 and descriptive statistical aspirations. Results: The results of the present study showed that more falls occurred in men and in the age group over 70 years. Also, most cases of bed falls occurred in the morning shift (45.9%) witnessed falls in the majority of cases, nurses (55.7%) and (55.7%) of patients after the fall alone was not able to ask. Conclusion: Given the high rate of falling patients’ incidence, it is essential to offer effective management strategies to provide more safety situation for patients.مقدمه: سقوط در بین بیماران بستری در بیمارستان شایع است، صدمات ناشی از سقوط هزینه های مراقبت های بهداشتی را افزایش می دهد. متأسفانه، شواهد گزارش نسبتاً کمی در مورد عوامل مؤثر در سقوط بستری و یا اثربخشی برنامه های پیشگیری از سقوط بیمارستان وجود دارد. از این رو این مطالعه با هدف تعیین مهمترین عوامل موثر بر شکایت افتادن از تخت بیمارستانی حین درمان ارجاع شده به پزشکی قانونی استان فارس در طی سالهای از سال 1390 الی 1398 انجام شد. روش مطالعه: این مطالعه از نوع  توصیفی- مقطعی و گذشته نگر بود. تمامی پرونده های شکایت افتادن از تخت بیمارستانی حین درمان ارجاع شده به پزشکی قانونی استان فارس در طی سال های از سال 1390 الی 1398 مورد بازنگري قرار گرفت و اطلاعات موجود در آنها بر اســاس چک لیست تهیه شده جمع آوري و ثبت شد. پس از جمع آوري داده ها اطلاعات به صورت Sheet Code در آمد و توســط نرم افزار SPSS  نسخه 21 و آرزمون های آماری توصیفی مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد سقوط بیشتر در مردان و در رده سنی بالاتر از 70 سال رخ داده است،همچنین بیشترین موارد سقوط از تخت در شیفت صبح اتفاق افتاده (9/45%) شاهد سقوط در اکثریت موارد، پرستاران (7/55%) بودند و (7/55%) از بیماران پس از سقوط به‌تنهایی قادر به بر خواستن نبوده است. آسیب های ناشی از این اتفاق هم آسیب های جسمی و روانی برای بیمار و خانواده وی داشته و هم هزینه های درمانی سیستم سلامت را افزایش می دهد و در مواقعی حتی آسیب ها بسیار سنگین و گاهی جبران ناپذیر است. نتیجه گیری:   با توجه به امار بالای میزان وقوع سقوط بیمار و اینکه شناسایی بیماران در معرض خطر ، عامل مهمی در پیشگیری از سقوط است، لازم است اموزش های لازم به پرستاران و سایر مراقبین داده شود همچنین پیشنهاد میشود با استفاده از ابزار های موجود بیماران در خطر ارزیابی شوند. همچنین میتوان با ارائه برنامه ی اموزشی به بیماران و خانواده انها بروز این چنین حوادث را تا حد امکان کاهش داد

روش های دارویی و غیردارویی موثر در پیشگیری از تهوع و استفراغ در عمل جراحی کوله سیستکتومی ؛ یک مطالعه مروری روایتی و نظام مند

Introduction: Postoperative nausea and vomiting are common and uncomfortable postoperative complications. Different pharmacological and non-pharmacological methods can be used to reduce or control nausea and vomiting after cholecystectomy. The present study investigates the effectiveness of pharmacological and non-pharmacological methods in reducing or controlling nausea and vomiting in cholecystectomy. Methods: In this narrative and systematic review, to find articles in Persian language, SID and Magiran databases, and Google Scholar search engine, from 2000 to 2020, were searched by 2 authors, separately, using Persian keywords equal to cholecystectomy, nausea, and vomiting. Information of the selected articles including: first author, year of publication of the article, title of the study, sample size, drug used, tools studied, and finally, patients’ outcomes were recorded in the data extraction form. The quality of the reviewed articles was evaluated using a checklist related to clinical trial studies. Results: In the initial stage of searching for articles, 558 studies were reviewed. The researchers then reviewed the articles found and 544 studies were eliminated due to not being relevant to the subject under study, duplication, and lack of access to the complete article. Finally, 14 studies were used to write this study. Among the studied articles, metoclopramide was evaluated in 7 studies, ondansetron in 6 studies, dexamethasone in 6 studies, gabapentin in 2 studies, and intraperitoneal bupivacaine, propofol, promethazine, ginger, acupressure, and intravenous crystalloid were examined in one study each. Conclusion: The results of the present study showed that among the pharmacological methods to control nausea and vomiting in patients undergoing cholecystectomy, the first choice of anesthesiologist can be ondansetron. Also, in non-pharmacological methods, acupressure and ginger can both reduce nausea and vomiting after surgery.مقدمه: تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی، از عوارض شایع و ناراحت کننده ی بعد از عمل است. جهت کاهش یا کنترل میزان تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی کوله سیستکتومی می توان از روش های دارویی و غیر دارویی متفاوتی استفاده نمود. مطالعه حاضر به بررسی کارایی روش های دارویی و غیر دارویی در جهت کاهش یا کنترل میزان تهوع و استفراغ در عمل جراحی کوله سیستکتومی می پردازد. روش کار:  در این مطالعه مروری روایتی و نظام مند جهت جستجوی مقالات پایگاه های اطلاعاتی فارسی زبان SID، مگیران و موتور جستجوی گوگل اسکالر از سال 2000 تا 2020 با استفاده از کلید واژه های فارسی؛ کوله سیستکتومی، تهوع، استفراغ، توسط 2 نفر از نویسندگان به صورت مجزا مورد جستجو قرار گرفت. اطلاعات مربوط به مقالات منتخب شامل: نویسنده اول، سال انجام انتشار مقاله، عنوان مطالعه، حجم نمونه، داروی مورد استفاده، ابزار مورد بررسی و در نهایت پیامد بیماران در فرم استخراج داده ها ثبت گردید. ارزیابی کیفیت مقالات مورد بررسی با استفاده از چک لیست مربوط به مطالعات کارآزمایی بالینی انجام شد. یافته ها: در مرحله اولیه جستجوی مطالعات 558 مطالعه بررسی گردید. سپس پژوهشگران به بررسی مقالات جستجو شده پرداختند و تعداد 544 مطالعه بدلیل مرتبط نبودن با موضوع مورد مطالعه و تکراری بودن و عدم دسترسی به مقاله کامل حذف گردید. در نهایت 14 مطالعه جهت نگارش این مطالعه استفاده گردید. از میان مطالعات مورد بررسی، متوکلوپرامید در 7 مطالعه، اندانسترون در 6 مطالعه، دگزامتازون در 6 مطالعه، گاباپنتین در 2 مطالعه و یک مطالعه هم مربوط به هر یک از داروهای بوپیواکایین داخل پریتوئن، پروپوفول، پرومتازین، زنجبیل، طب فشاری و کریستالوئید وریدی مورد بررسی قرار گرفته بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در روش های دارویی کنترل تهوع و استفراغ در بیماران تحت عمل جراحی کوله سیستکتومی، انتخاب اول متخصص بیهوشی می تواند داروی اندانسترون باشد. همچنین در روش های غیر دارویی طب فشاری و زنجبیل هر دو می توانند سبب کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی شوند

پریشانی اخلاقی و مولفه های مرتبط با آن در پرسنل بخش اورژانس؛ یک مطالعه مروری

Introduction: Moral distress is one of the hidden moral challenges in providing nursing care services that occurs in conditions of impossibility to perform the right job despite knowing its correctness. This challenge is greater among nurses in wards with more acute conditions, such as the emergency department. This study was conducted with the aim of systematically reviewing moral distress and its related components in studies conducted on emergency department employees. Methods: This research is based on a systematic review that evaluates the quality of articles using the STROBE standard checklist. Preliminary studies were conducted through articles in Persian language databases; SID, Iranmedex, Magiran and English language databases; Science Direct, PubMed, ProQuest, Cochrane Library, Embase, Scopus and Google Scholar; was examined. In order to access the full text of articles containing Persian keywords; Moral distress, moral stress, moral stress, moral distress, moral anxiety, moral turmoil, and emergency-related phrases were used as a combination of words; Also includes boolean search methods and OR operators and Mesh keywords; Moral Distress, Ethical Distress, Ethical unease, Ethical disquiet, Emergency were used. Results: In the initial stage, 466 studies were studied. The researchers then reviewed the articles that had been searched, and finally, after removing duplicate, irrelevant items, qualitative studies, narrative review, and a letter to the editor; 18 researches were used to write this research. Among the studies studied, 11 Iranian articles were conducted, which shows 61.11% of the total studies; other studies have been conducted in Taiwan, China, the United States, Indonesia and Switzerland. The average moral distress of emergency department nurses was moderate and there was a significant relationship with components such as background and workload of the findings of these studies. Conclusion: The set of studies performed on emergency department nurses is a reliable number to show the level of moral distress, but this amount of study is not reliable to obtain a model of components and variables related to moral distress. For this purpose, in addition to further research on this group of nurses, by removing the characteristics of emergency department nurses, a systematic review of all studies conducted in the field of moral distress on the nursing community can be done to achieve more accurate results.مقدمه: پریشانی اخلاقی یکی چالش های اخلاقی پنهان در حین ارائه خدمات مراقبتی پرستاران است که در شرایط عدم امکان اجرای کار درست علیرغم آگاهی از درستی آن پیش می آید. این چالش در بین پرستاران بخش هایی که شرایط حاد تری دارند نظیر بخش اورژانس بیشتر است. این تحقیق، با هدف مرور نظام مند پیرامون پریشانی اخلاقی و مولفه های مرتبط با آن در مطالعات انجام شده بر روی پرسنل بخش اورژانس، صورت گرفت. روش کار: این پژوهش مبتنی بر یک مرور نظام‌مند می باشد که ارزیابی کیفیت مقاله ها با استفاده از چک لیست استاندارد STROBE، صورت گرفت. مطالعات اولیۀ انجام شده، از طریق مقاله هایی که در پایگاه‌های اطلاعاتی فارسی زبان؛SID ،Iranmedex،Magiran و پایگاه های انگلیسی زبان؛ Science Direct، PubMed، ProQuest،Cochrane Library،Embase،Scopus و موتور جستجوگر Google Scholar؛ مورد بررسی قرار گرفت. به منظور دستیابی به متن کامل مقاله هایی که از کلید واژه های فارسی؛ پریشانی اخلاقی، تنیدگی اخلاقی، تنش اخلاقی، دیسترس اخلاقی، اضطراب اخلاقی، آشفتگی اخلاقی و عبارات مرتبط با اورژانس به صورت ترکیب واژگان استفاده گردید؛ همچنین از روش های جستجوی بولین و عملگرهای And و OR و کلید واژه های MeSH  شامل؛  Moral Distress, Ethical Distress, Ethical unease, Ethical disquiet, Emergency  استفاده  شد. یافته ها: در مرحلۀ اولیه، 466 تحقیق مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. سپس پژوهشگران به بررسی مقاله هایی که جستجو شده بود پرداختند و در نهایت پس از حذف موارد تکراری، نامرتبط، مطالعات کیفی، مرور روایتی و نامه به سردبیر؛ 18 تحقیق در جهت نگارش این پژوهش، استفاده گردید. از میان مطالعه های مورد بررسی، محل انجام 11 مقاله ایران بود که 11/61 دصد کل مطالعات را نشان میدهد؛ سایر مطالعات در تایوان، چین، آمریکا، اندونزی و سوئیس انجام شده است. میانگین پریشانی اخلاقی پرستاران بخش اورژانس در سطح متوسط و ارتباط معنادار با مولفه هایی همچون سابقه و حجم کار از یافته های این مطالعات بود. نتیجه گیری: مجموعه مطالعات انجام شده بر روی پرستاران بخش اورژانس، برای نشان دادن میزان پریشانی اخلاقی تعداد قابل اطمینانی می باشد، اما این میزان مطالعه برای دستیابی به الگویی از مولفه ها و متغیر های مرتبط با پریشانی اخلاقی، قابل اطمینان نیست. برای این منظور علاوه بر پژوهش های بیشتر بر روی این گروه از پرستاران، می توان با الغای خصوصیت از پرستاران بخش اورژانس، مروری نظام مند بر کل مطالعات انجام شدر در زمینه پریشانی اخلاقی بر روی جامعه پرستاری انجام داد تا به نتایج دقیق تری دست یافت

بررسی مقایسه‌ای سوپاین پوزیشن فوری و تأخیری بر تغییرات همودینامیک بیماران تحت عمل جراحی هموروئید و فیشر

Introduction: Spinal anesthesia is generally used for surgeries related to the lower abdomen, perineum, and lower limbs. The purpose of this study is to compare immediate and delayed supine positions on the hemodynamic changes of patients undergoing hemorrhoid and Fischer surgeries under spinal anesthesia. Methods: The present study is a case-control study that was conducted on 60 patients who were candidates for hemorrhoid and fissure surgery in Motahari Hospital of Jahrom city by a specific surgeon. Patients were randomly assigned to one of two groups of 30 people in the immediate and delayed supine positions. After the spinal anesthesia, the patients in the delayed supine position group were kept in a sitting position for 3-5 minutes and then assumed the surgical position. In the immediate supine position group, the patients were placed in the supine position after receiving spinal anesthesia and were ready for surgery. Systolic blood pressure, diastolic blood pressure, respiration, arterial oxygen saturation, and pulse of the patient were measured and recorded before and immediately after the position and at 10, 5, 15, 30, 45, 60, and 90 minutes after the position. Data analysis was done using descriptive and inferential statistics tests at a significance level of P<0.05. Results: The study groups were similar in terms of age and body mass index variables. The mean trend of systolic and diastolic blood pressure in the immediate supine position and delayed supine position groups showed a significant difference from the time before spinal anesthesia to 90 minutes after the operation (P<0.001). The trend of mean MAP and heart rate in the immediate supine position and delayed supine position groups showed a significant difference from the time before spinal anesthesia to 90 minutes after the operation (P<0.001). The amount of ephedrine consumed in the delayed supine position group (10%) was significantly lower than in the immediate supine position group (50%) (P=0.003). Conclusion: The present study has indicated that the use of a delayed supine position can significantly reduce the number of hemodynamic changes over time compared to the immediate supine position and minimize the amount of ephedrine used to compensate for pressure drop.مقدمه: بی حسی اسپاینال عموماً جهت اعمال جراحی مربوط به قسمت های تحتانی شکم، پرینه و اندام تحتانی بکار می رود. هدف از انجام این مطالعه بررسی مقایسه ای سوپاین پوزیشن فوری و تاخیری بر تغییرات همودینامیک بیماران تحت عمل های جراحی هموروئید و فیشر تحت بی حسی نخاعی می باشد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه موردی- شاهدی است که بر روی 60 نفر از بیماران کاندید عمل جراحی هموروئید و فیشر در بیمارستان استاد مطهری شهرستان جهرم در سال 1401، توسط یک جراح مشخص انجام شد. بیماران به‌ صورت تصادفی در یکی از 2 گروه 30 نفری سوپاین پوزیشن فوری و تاخیری وارد شدند. پس از انجام بی حسی نخاعی بیماران گروه سوپاین پوزیشن تاخیری، به مدت 5-3 دقیقه در وضعیت نشسته قرار گرفتند و سپس پوزیشن جراحی به خود گرفتند. در گروه سوپاین پوزیشن فوری، بیماران پس از دریافت بی حسی نخاعی در وضعیت سوپاین قرار گرفتند و آماده عمل جراحی شدند. فشارخون سیستول، فشارخون دیاستول، فشار متوسط شریانی(MAP)، اشباع اکسیژن شریانی(O2 SAT) و ضربان قلب بیماران قبل از پوزیشن و بلافاصله بعد از پوزیشن و در دقایق  10،5، 15، 30، 45، 60 و 90 دقیقه بعد از پوزیشن اندازه‌گیری و ثبت شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون های آمارهای توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری 0.05P< صورت گرفت. نتایج: گروه‌های مطالعه از نظر متغیرهای سن و شاخص توده بدنی همسان بودند. روند میانگین فشارخون سیستولی و دیاستولیک در گروه سوپاین پوزیشن فوری و سوپاین پوزیشن تأخیری، از زمان‌های قبل از بی‌حسی اسپاینال تا 90 دقیقه بعد از عمل تفاوت معناداری را نشان داد (001/0< P). روند میانگین MAP و ضربان قلب در گروه سوپاین پوزیشن فوری و سوپاین پوزیشن تأخیری، از زمان‌های قبل از بی‌حسی اسپاینال تا 90 دقیقه بعد از عمل تفاوت معناداری را نشان داد (001/0< P). نتیجه گیری: مطالعه حاضر حاکی از این امر بوده است که استفاده از سوپاین پوزیشن تاخیری میتواند به طور معناداری میزان تغییرات همودینامیک را در طول زمان نسبت به سوپاین پوزیشن فوری کاهش دهد