OPIEKA PIELĘGNIARSKA NAD PACJENTEM W TERMINALNEJ FAZIE RAKA PROSTATY – STUDIUM PRZYPADKU

Wprowadzenie.  Rak gruczołu krokowego najczęściej ma charakter gruczolakoraka. Czynnikami zwiększającymi prawdopodobieństwo zachorowania są predyspozycje rodzinne, dieta wysokotłuszczowa, mała aktywność fizyczna i rasa czarna. Ryzyko zachorowania na ten nowotwór wzrasta wraz z wiekiem. Rak prostaty jest drugą co do częstości przyczyną choroby nowotworowej u mężczyzn.Cel. Celem pracy była ocena sytuacji zdrowotnej, określenie problemów pielęgnacyjnych oraz zaplanowanie opieki nad pacjentem w terminalnym stadium raka prostaty.Opis przypadku. W pracy przedstawiono 72-letniego pacjenta chorującego na nowotwór złośliwy gruczołu krokowego w zaawansowanym stadium, z nefrostomią przezskórną, przewlekłą chorobą nerek w stadium 3, wtórną niedokrwistością, zakażeniami układu moczowego, hipofunkcją nerki prawej i odleżyną okolicy kości krzyżowej. Uwzględniono funkcje chorego w każdej sferze życia.Wnioski. Opieka pielęgniarska nad pacjentem w terminalnej fazie raka prostaty powinna być całościowa i uwzględniać sferę biologiczną, społeczną, psychiczną i duchową