「静寂とミニマリスムの探求」 [要旨]

東京藝術大学平成29年

Wpływ kontaktu z wielokulturową przeszłością na postawy międzygrupowe i zaangażowanie społeczne.

Grounded in intergroup contact theory (Pettigrew & Tropp, 2011) and environmental psychology (Lewicka, 2005; 2014; Low & Altman, 1992) this thesis introduces the notion of contact with a multicultural past as a new type of indirect intergroup contact. Contact with a multicultural past entails indirectly encountering members of a historically present ethnic outgroup by actively engaging with its heritage in one’s place of residence. It may be employed in areas characterized by ethnic homogeneity/segregation which used to be ethnically diverse in the past. Three longitudinal studies confirmed that experiencing such contact leads to intergroup attitude improvement and more positive place-related attitudes. The mechanisms of changes in attitudes towards an outgroup (Jews) were similar as in other forms of indirect contact and showed positive influence of greater interest in local history on intergroup attitudes. Moreover, contact with a multicultural past led to the development of local social capital. These results were corroborated by a qualitative analysis of the intervention participants’ written accounts of their experiences. A series of three experimental studies testing main elements of contact with a multicultural past suggest that such contact cannot be reduced to short-timed experimental manipulation. However, a meta-analysis of these experiments revealed a significant and positive effect of manipulation on inclusion of outgroup in the self, a (marginally significant) effect on attitudes towards Jews, and no effect on place-related attitudes. Taken together the research results supported the notion of contact with a multicultural past as a tool for tolerance education in areas where remnants of a culturally diverse history exist and as a way to stimulate a more positive and proactive relation with one’s place of residence. It thus contributes both to the existing intergroup contact literature and extends the environmental psychology research on the relations between interest in local history, place attachment, and social capital.Niniejsza praca, osadzona w teorii kontaktu międzygrupowego (Pettigrew, Tropp, 2011) oraz w psychologii środowiskowej (Lewicka, 2005; 2014; Low, Altman, 1992), wprowadza nowy typ niebezpośredniego kontaktu międzygrupowego – kontakt z wielokulturową przeszłością. Kontakt ten zakłada, że aktywne zaangażowanie w poznawanie historycznego dziedzictwa grupy obcej, która kiedyś mieszkała w miejscowości zamieszkania uczestnika, stanowi doświadczenie bliskie faktycznemu międzygrupowemu spotkaniu. Jako taki, kontakt z wielokulturową przeszłością może być wykorzystywany w miejscach posiadających wielokulturową historię, które współcześnie są homogeniczne etnicznie, lub w których panuje segregacja. Trzy badania podłużne potwierdziły pozytywny wpływ tej nowej formy kontaktu na postawy międzygrupowe i wobec miejsca zamieszkania. Zaobserwowane mechanizmy zmiany postaw wobec Żydów były podobne do mechanizmów charakterystycznych dla innych form niebezpośredniego kontaktu międzygrupowego i potwierdziły pozytywny wpływ zainteresowania lokalną historią na postawy międzygrupowe. Zaangażowanie w poznawanie lokalnej wielokulturowej historii przyczyniło się też do rozwoju kapitału społecznego. Te wyniki zostały potwierdzone w jakościowej analizie opisów doświadczeń uczestników badanej interwencji. Seria trzech eksperymentów, testujących główne elementy kontaktu z międzykulturową przeszłością, pokazała, że nie da się go sprowadzić do krótkich manipulacji eksperymentalnych. Metaanaliza ich wyników pozwoliła jednak wykazać pozytywny wpływ manipulacji na zawarcie grupy obcej w Ja i postawy międzygrupowe (trend statystyczny) oraz brak wpływu na postawy wobec miejsca zamieszkania. Przedstawione badania potwierdzają użyteczność kontaktu z wielokulturową przeszłością jako narzędzia budowania tolerancji oraz sposobu na wspieranie pozytywnego i aktywnego związku z miejscem zamieszkania. Jako taki kontakt z międzykulturową przeszłością przyczynia się do rozwoju badań nad kontaktem niebezpośrednim oraz rozwija badania środowiskowe nad związkami pomiędzy zainteresowanie historią lokalną, przywiązaniem do miejsca i kapitałem społecznym

Nutritional and Biological Value of Five Edible Flower Species

The introduction of edible flowers into our menu and their consumption significantly increases as a result of decorative, taste or aroma qualities. Current research on the chemical composition of edible flowers indicates a high content of vitamins, mineral compounds, essential oils, fibre, mucilage and other compounds characterized by a very high antioxidant activity. The aim of the experiment was to compare the nutritional value and antioxidant activity of three annual and two perennial ornamental plant species with edible flowers: Mimulus x hybridus L. ‘Magic Yellow’ and ‘Magic Red’, Antirrhinum majus L. ‘Cavalier’, Dianthus chinensis L. ‘Chianti’, Hemerocallis x hybrida Hort. and Monarda didyma L. Among the edible flower species compared in the study, M. didyma L. showed the highest nutritional value and antioxidant activity (DPPH and ABTS). While flowers of D. chinensis L. ‘Chianti’ were characterized by highest content of antioxidants such as L-ascorbic acid, total anthocyanins, total polyphenols and ferric reducing antioxidant power (FRAP), H. × hybrida and A.  majus L. ‘Cavalier’ flowers – by the highest content of total soluble sugars and sugar/acid ratio, and M. × hybridus L. ‘Magic Red’ and ‘Magic Yellow’ – by the highest content of total carotenoids