Prenatal development of coronary arteries in the rat: morphometric patterns

The aim of this work was to address morphometric patterns of coronary artery (c.a.) development in the rat based on serial section analysis of hearts at different stages of prenatal development. Studies were performed on foetal hearts 15-21 days (ED) post-conception. Paraffin sections were stained with haematoxylin-eosin (H & E) and frozen sections were labelled with Griffonia simplicifolia I (GSI) lectin (endothelial cell marker). Coronary arteries™ luminal diameters were measured at different distances from the aortic roots and the main c.a. branch lengths were calculated from serial sections. All measured values were compared to heart length and to foetal stages. On ED15 precursors of c.a. were distinguished as tubes running on both sides of the outflow tract. Below the aortic valves the tubes had the largest diameter. Formation and development of c.a. proceeded by elongation of vascular tubes distally, ramification and formation of the media and the adventitia. During the prenatal period the c.a. length increased approximately 14-fold, while heart length increased about 4-fold, and crown-rump length about 2.5-fold. The lumen of the proximal part of c.a. increased 4-fold during ED18±21. An increase in c.a. length is the fastest compared to the heart growth, and crown-rump growth during the foetal life

Polypeptide growth factors in gastroenteropancreatic neuroendocrine tumours

Polypeptide growth factors form a potent class of extracellular signal molecules in the regulation of cellular differentiation and proliferation. Disturbances in the expression of growth factors influence the normal pathway of differentiation and lead to cellular transformation and tumour progression. Contemporary medical studies report that various growth factors such as those for platelet-derived growth factor, vascular endothelial growth factor, epidermal growth factor, hepatocyte growth factor and insulin-like growth factor are expressed in gastroenteropancreatic neuroendocrine tumours (GEP/NET). Polypeptide growth factors have great significance in the growth, progression and development of metastases by various tumours. We describe the role of growth factors in GEP/NET on the basis of the available reports of medical research.Czynniki wzrostu tworzą liczną klasę cząsteczek biorących udział w przekazywaniu sygnału zewnątrzkomórkowego, regulując różnicowanie i wzrost komórek. Zaburzenia w ekspresji czynników wzrostu wpływają na zakłócenie prawidłowej drogi różnicowania komórkowego, prowadząc do komórkowej transformacji i progresji guza. W najnowszych badaniach wykazano, że różne czynniki wzrostu, takie jak: płytkopochodny czynnik wzrostu, czynnik wzrostu śródbłonka naczyń, nabłonkowy czynnik wzrostu, czynnik wzrostu hepatocytów i insulinopodobny czynnik wzrostu (IGF, insulin-like growth factor) wykazują ekspresję w guzach neuroendokrynnych układu pokarmowego (GEP/NET). Polipeptydowe czynniki wzrostu odgrywają istotne znaczenie w rozwoju i wzroście przerzutów w różnych typach nowotworów. W niniejszej pracy opisujemy ich rolę w GEP/NET na podstawie dostępnej literatury medycznej

Pancreatic neuroendocrine neoplasms — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W niniejszej publikacji przedstawiono zaktualizowane zalecenia dotyczące diagnostyczno-terapeutycznego postępowania w nowo­tworach neuroendokrynnych trzustki (PNEN) zaproponowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych. Zawierają one nowe dane uzyskane w latach 2013–2016, które albo potwierdziły wcześniejsze wytyczne, albo doprowadziły do zmian lub utworzenia dodatkowych zaleceń. W diagnostyce duże znaczenie mają badania biochemiczne, obrazowe (anatomiczne i czynnościowe), jak również rozpoznanie histopatologiczne, które determinuje postępowanie z chorymi na PNEN i musi być potwierdzone badaniem immunohistochemicznym. Terapia PNEN wymaga współpracy wielodyscyplinarnej grupy doświadczonych specjalistów zajmujących się nowotworami neuroendokrynnymi. Leczenie chirurgiczne jest podstawową metodą postępowania w wielu przypadkach. Dalsza terapia wymaga wielokierunkowego działania, dlatego omówiono zasady bioterapii, leczenia radioizotopowego, celowanego leczenia molekularnego oraz chemioterapii.This article presents updated diagnostic and therapeutic guidelines for the management of pancreatic neuroendocrine tumours (PNEN), proposed by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours. The guidelines contain new data received in the years 2013–2016, which confirm previous recommendations, and have led to modification of previous guidelines or have resulted in the formulation of new guidelines. Biochemical and imaging (anatomical and functional) tests are of great importance in diagnostics, as well as histopathological diagnosis to determine the management of PNEN patients, but they must be confirmed by an immunohistochemical examination. PNEN therapy requires collaboration among the members a multidisciplinary team of specialists experienced in the management of these neoplasms. Surgery is the basic form of treatment in many cases. Further therapy requires a multidirectional procedure; therefore, the rules of biotherapy, peptide receptor radionuclide therapy, molecular targeted therapy, and chemotherapy are discussed

Neuroendocrine neoplasms of the small intestine and appendix — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W pracy przedstawiono uaktualnione polskie zalecenia postępowania z chorymi na nowotwory neuroendokrynne (NEN) jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. Jelito cienkie, a w szczególności jelito kręte, należą do najczęstszych lokalizacji tych nowotworów. Większość z nich to nowotwory wysokozróżnicowane i wolno rosnące; rzadko są to raki neuroendokrynne. Ich objawy mogą być nietypowe, a rozpoznanie opóźnione albo przypadkowe. Zapalenie wyrostka robaczkowego jest najczęściej pierwszą manifestacją NEN o tym umiej­scowieniu. Typowe objawy zespołu rakowiaka występują u około 20–30% pacjentów z NEN jelita cienkiego z przerzutami odległymi. Jedną z głównych przyczyn zgonu u pacjentów z zespołem rakowiaka są choroby serca — rakowiakowa choroba serca. W diagnostyce laboratoryjnej najbardziej przydatne jest oznaczenie stężenia chromograniny A, badanie stężenia kwasu 5-hydroksyindolooctowego jest pomocne w diagnostyce zespołu rakowiaka. W obrazowaniu stosuje się ultrasonografię, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, kolonoskopię, wideoendoskopię kapsułkową, enteroskopię dwubalonową, scyntygrafię receptorów somatostatynowych. Szczegółowe badanie histologiczne jest kluczowe dla właściwego rozpoznania i leczenia chorych z NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego. Leczeniem z wyboru jest postępowanie chirurgiczne, radykalne lub paliatywne. W leczeniu farmakologicznym czynnych i nieczyn­nych hormonalnie NEN jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego podstawowe znaczenie mają długodziałające analogi somatostatyny. U chorych z NET jelita cienkiego w okresie uogólnienia z progresją w trakcie leczenia SSA, z wysoką ekspresją receptorów somatostatynowych należy rozważyć w pierwszej kolejności leczenie radioizotopowe, a następnie terapie celowane — ewerolimus. Po wyczerpaniu powyższych dostępnych terapii w wybranych przypadkach można rozważyć chemioterapię. Przedstawiono także zalecenia odnośnie do monitorowania chorych.This study presents the revised Polish guidelines regarding the management of patients suffering from neuroendocrine neoplasms (NENs) of the small intestine and appendix. The small intestine, especially the ileum, is the most common location for these neoplasms. Most are well differentiated and slow growing. Their symptoms may be atypical, which can result in delayed or accidental diagnosis. Appendicitis is usually the first manifestation of NEN in this location. Typical symptoms of carcinoid syndrome occur in approximately 20–30% of patients suffering from small intestinal NENs with distant metastases. The main cause of death in patients with carcinoid syndrome is carcinoid heart disease. The most useful laboratory test is the determination of chromogranin A, while concentration of 5-hydroxyindoleacetic acid is helpful in the diagnostics of carcinoid syndrome. For visualisation, ultrasound, computed tomography, magnetic resonance imaging, colonoscopy, video capsule endoscopy, double-balloon enteroscopy, and somatostatin receptor scintigraphy may be used. A detailed his­tological report is crucial for the proper diagnostics and therapy of NENs of the small intestine and appendix. The treatment of choice is surgical management, either radical or palliative. The pharmacological treatment of the hormonally active and non-active small intestinal NENs as well as NENs of the appendix is based on long-acting somatostatin analogues. In patients with generalised NENs of the small intestine in progress during the SSA treatment, with good expression of somatostatin receptors, the first-line treatment should be radio­isotope therapy, while targeted therapies, such as everolimus, should be considered afterwards. When the above therapies are exhausted, in certain cases chemotherapy may be considered

Gastroduodenal neuroendocrine neoplasms, including gastrinoma — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

W niniejszej pracy przedstawiono uaktualnione zalecenia grupy ekspertów Polskiej Sieci Guzów Neuroendokrynnych dotyczące zasad postępowania w nowotworach neuroendokrynnych żołądka i dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma. Omówiono epidemiologię, patogenezę i obraz kliniczny tych nowotworów. Przedstawiono zalecenia dotyczące zasad postępowania diagnostycznego, z uwzględ­nieniem diagnostyki biochemicznej, histopatologicznej oraz lokalizacyjnej. Przedstawiono także zasady postępowania terapeutycznego, w tym leczenie endoskopowe i chirurgiczne, oraz omówiono możliwości leczenia farmakologicznego i radioizotopowego. Przedstawiono także zalecenia odnośnie do monitorowania chorych z NEN żołądka, dwunastnicy z uwzględnieniem gastrinoma.This paper presents the updated Polish Neuroendocrine Tumour Network expert panel recommendations on the management of neuroendocrine neoplasms (NENs) of the stomach and duodenum, including gastrinoma. The recommendations discuss the epidemiology, pathogenesis, and clinical presentation of these tumours as well as their diagnosis, including biochemical, histopathological, and localisation diagnoses. The principles of treatment are discussed, including endoscopic, surgical, pharmacological, and radionuclide treatments. Finally, there are also recommendations on patient monitoring

Colorectal neuroendocrine neoplasms — management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

Nowotwory/guzy neuroendokrynne (NEN/NET) jelita grubego są rozpoznawane coraz częściej, szczególnie guzy odbytnicy. To zjawisko jest najprawdopodobniej związane z powszechnym wykonywaniem kolonoskopii przesiewowych. Coraz więcej przemawia za tym, że NEN odbytnicy i okrężnicy to dwie odrębne choroby. Nowotwory neuroendokrynne odbytnicy są najczęściej zmianami niewielkich roz­miarów, cechują się niskim lub umiarkowanym stopniem złośliwości histologicznej, dobrym rokowaniem i większość z nich kwalifikuje się do leczenia endoskopowego. Natomiast NEN okrężnicy to często nowotwory agresywne, niskozróżnicowane, o złej lub niepewnej prognozie, wymagające operacji. Zasady postępowania z tymi chorymi stale się zmieniają. Opierając się na najnowszym piśmiennictwie oraz ustaleniach wypracowanych na spotkaniu roboczym Polskiej Sieci Guzów Neuroendokrynnych (grudzień 2016 r.) w pracy uzupełniono i uaktualniono dane i wytyczne postępowania dotyczące NEN jelita grubego, opublikowane w Endokrynologii Polskiej 2013; 64: 494–504.Neuroendocrine neoplasms/tumours (NENs/NETs) of the large intestine are detected increasingly often, especially rectal tumours, which is probably associated with the widespread use of screening colonoscopy. There is a growing body of evidence supporting the thesis that the NENs of the rectum and the NENs of the colon are two different diseases. Rectal NENs are usually small lesions, of low to moderate histological malignancy, associated with good prognosis, and most may be treated endoscopically. NENs of the colon, however, are often aggressive, poorly differentiated, associated with a poor or uncer­tain prognosis, and require surgical treatment. The management guidelines regarding these groups of patients are constantly changing. On the basis of the recent literature data and conclusions reached by the working meeting of the Polish Network of Neuroendocrine Tumours (December 2016), this study completes and updates the data and management guidelines regarding colorectal NENs published in Endokrynologia Polska 2013; 64: 358–368.

Diagnostic and therapeutic guidelines for gastro-entero-pancreatic neuroendocrine neoplasms (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours)

Postęp w diagnostyce i leczeniu nowotworów neuroendokrynnych (NEN), opublikowanie wyników nowych randomizowanych badań klinicznych oraz powstanie nowych zaleceń ENETS skłoniło ekspertów skupionych w Polskiej Sieci Guzów Neuroendokrynnych do uaktualnienia opublikowanych w 2013 roku zaleceń dotyczących postępowania w nowotworach neuroendokrynnych. W niniejszym artykule przedstawiono zalecenia ogólne postępowania w NEN będące wynikiem ustaleń ekspertów uczestniczących w III Konferencji Okrągłego Stołu pt. „Diagnostyka i leczenie nowotworów neuroendokrynnych układu pokarmowego: rekomendacje polskie w świetle aktualnych zaleceń europejskich”, która odbyła się w Żelechowie koło Warszawy w grudniu 2016 roku. Korzystając z bogatego doświadczenia ośrodków zajmujących się tymi nowotworami, mamy nadzieję, że udało nam się wypracować najbardziej optymalny sposób postępowania u chorych z NEN, uwzględniający najnowsze osiągnięcia medycyny, który będzie mógł być skutecznie realizowany w naszym kraju. W kolejnych częściach tego opracowania przedstawiono zasady postępowania w: NEN żołądka i dwunastnicy (z uwzględnieniem gastrinoma), trzustki; jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego oraz jelita grubego.Progress in the diagnostics and therapy of gastro-entero-pancreatic (GEP) neuroendocrine neoplasms (NEN), the published results of new randomised clinical trials, and the new guidelines issued by the European Neuroendocrine Tumour Society (ENETS) have led the Polish Network of Neuroendocrine Tumours to update the 2013 guidelines regarding management of these neoplasms. We present the general recommendations for the management of NENs, developed by experts during the Third Round Table Conference — Diagnostics and therapy of gastro-entero-pancreatic neuroendocrine neoplasms: Polish recommendations in view of current European recommenda­tions, which took place in December 2016 in Żelechów near Warsaw. Drawing from the extensive experience of centres dealing with this type of neoplasms, we hope that we have managed to develop the optimal management system, applying the most recent achievements in the field of medicine, for these patients, and that it can be implemented effectively in Poland. These management guidelines have been arranged in the following order: gastric and duodenal NENs (including gastrinoma); pancreatic NENs; NENs of the small intestine and appendix, and colorectal NENs

Neuroendocrine neoplasms of the small intestine and the appendix - management guidelines (recommended by the Polish Network of Neuroendocrine Tumours).

This study presents the revised Polish guidelines regarding the management of patients suffering from neuroendocrine neoplasms (NENs) of the small intestine and appendix. The small intestine, especially the ileum, is the most common location for these neoplasms. Most are well differentiated and slow growing. Their symptoms may be atypical, which can result in delayed or accidental diagnosis. Appendicitis is usually the first manifestation of NEN in this location. Typical symptoms of carcinoid syndrome occur in approximately 20-30% of patients suffering from small intestinal NENs with distant metastases. The main cause of death in patients with carcinoid syndrome is carcinoid heart disease. The most useful laboratory test is the determination of chromogranin A, while concentration of 5-hydroxyindoleacetic acid is helpful in the diagnostics of carcinoid syndrome. For visualisation, ultrasound, computed tomography, magnetic resonance imaging, colonoscopy, video capsule endoscopy, double-balloon enteroscopy, and somatostatin receptor scintigraphy may be used. A detailed his-tological report is crucial for the proper diagnostics and therapy of NENs of the small intestine and appendix. The treatment of choice is surgical management, either radical or palliative. The pharmacological treatment of the hormonally active and non-active small intestinal NENs as well as NENs of the appendix is based on long-acting somatostatin analogues. In patients with generalised NENs of the small intestine in progress during the SSA treatment, with good expression of somatostatin receptors, the first-line treatment should be radio-isotope therapy, while targeted therapies, such as everolimus, should be considered afterwards. When the above therapies are exhausted, in certain cases chemotherapy may be considered

Concentrations of Selected Adipokines, Interleukin-6, and Vitamin D in Patients with Papillary Thyroid Carcinoma in Respect to Thyroid Cancer Stages

The relationships between thyroid cancer and obesity are not fully understood. Adipokines, proinflammatory cytokines, and vitamin D may mediate these associations. In this study, we estimated serum concentrations of leptin, adiponectin, chemerin, interleukin-6 (IL-6), and vitamin D in patients with papillary thyroid cancer (PTC). We searched for associations between the adipokines, IL-6, vitamin D, anthropometric parameters, and TNM AJCC/UICC 2017 classification in 177 patients diagnosed with PTC (151 women and 26 men). Normal weight patients were predominantly classified as clinical stage I. The prevalence of stages higher than I was significantly higher in PTC patients with BMI ≥ 25 or with metabolic syndrome. Using logistic regression waist circumference ≥ 88 cm in women and ≥102 cm in men, upper tertiles of IL-6 and leptin were associated with a higher clinical stage. There were no differences in the prevalence of microcarcinomas in analyzed groups (BMI ≥ 25 versus BMI < 25 and with metabolic syndrome presence versus without metabolic syndrome). No significant relationships between serum concentrations of leptin, adiponectin, chemerin, IL-6, vitamin D, and tumor size in PTC were found. Although insulin resistance represented by the HOMA index was associated with anthropometric variables and with serum leptin, adiponectin, chemerin, and IL-6 concentrations, in our study, no statistically significant relations with PTC staging were identified