Overview of the antibacterial properties of essential oils and extracts of medicinal plants in Iran

Background and aims: With increased resistance resulting from overusing of chemical-synthetic antibiotics, finding alternative medicines that have antibacterial properties and they have the least side effects on human health appears to be necessary. Many studies have been taken into consideration medicinal plants with antimicrobial properties. The aim of this study was to have an overview of the antibacterial properties of medicinal plants. Methods: In this study, by searching key words as: herbs (Medicinal Plants), anti-bacterial properties of medicinal plants in Iran , antimicrobial properties of medicinal plants in Iran, in scientific articles published in databases as: Iranmedx, Magiran, Google scholar, Ebsco, Pubmed, Science direct, and SID, the required data were obtained. Results: Many herbs, including Zataria multifora, Urtica dioical, Crocus sativus L., Artemisia Absinthium, Menta piperita, Eucalyptus globules L., Borago officinalis L., Scrophularia desrti, Cuminum cyminum L., Rosmarinus officinalis L., Allium hirtifolium, Castaneifolia- sativa, Allium sativum, Pycnocycla spinose, Juglans Regia, Salvia officinalis L. have strong antibacterial properties against a variety of pathogenic bacteria. Conclusion: In addition to the various medicinal plants with antimicrobial susceptibility and pathogenic bacteria resistance, antimicrobial properties of these studied medicinal plants could be used as a natural preservative in a variety of foods from these herbs. Thyme and garlic have antibacterial effects on an extensive range of positive and negative gram bacteria through them

Systematic review of the role of medicinal plants and derived components on reduction of cyclophosphamide-induced toxicity in male genital system

زمینه و هدف: داروی شیمیایی سیکلوفسفامید علی رغم اثرات دارویی چشمگیری که در درمان بیماری های متعدد به ویژه سرطان دارد با عوارض جانبی متعددی همراه می باشد که کاربرد آن را تا حدودی محدود نموده است. این مطالعه مروری قصد دارد اثرات محافظتی گیاهان دارویی و ترکیبات مشتق شده از آن ها را بر کاهش عوارض حاصل از داروی سیکلوفسفامید بر روی دستگاه تناسلی نر مرور و نقش گیاهان را در خصوص کاهش این عوارض جانبی مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. روش بررسی: برای انجام این مطالعه مروری واژگان کلیدی سیکلوفسفامید، دستگاه تناسلی نر، سمیت، سرطان، شیمی درمانی، عوارض جانبی در ترکیب با واژگان گیاهان دارویی، داروهای گیاهی و ترکیبات طبیعی از پایگاه های اطلاعاتی ISI، پابمد، اسکاپوس و گوگل اسکالر جستجو شدند. بر اساس معیارهای انتخاب تعداد 20 مقاله که در محدوده سال 2000 تا 2015 منتشر شده بودند انتخاب و وارد مطالعه شدند. یافته ها: از میان 20 مقاله، 13 مقاله مربوط به عصاره­ های گیاهی، 3 مقاله مربوط به ترکیبات فعال گیاهی، 2 مقاله مربوط به اسانس های روغنی و 2 مقاله نیز مربوط به دارو های گیاهی بودند که مشخصات پایه ای آن ها، تاثیر محافظتی این گیاهان و همچنین ترکیبات موثر آن­ها بر روی سمیت دستگاه تولید مثلی جنس نر ناشی از تجویز سیکلوفسفامید مورد بحث قرار گرفت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، گیاهانی که دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی نظیر فلاونوئیدها هستند قادرند سمیت ناشی از تجویز سیکلوفسفامید را که سبب بروز استرس اکسیداتیو و افزایش رادیکال­های آزاد می­گردند، در بافت بیضه کاهش دهند؛ لذا پیشنهاد می گردد گیاهانی که اثرات آنتی اکسیدانی چشمگیری دارند در کنار داروی سیکلوفسفامید تجویز و اثرات محافظتی آن ها نسبت به گیاهان و ترکیبات مشتق شده از آن ها که اثرات محافظتی آنها بررسی شده است مقایسه گردد

Decreases of osteonectin gene expression by gallic acid in vascular smooth muscle cells

زمینه و هدف: در کلسیفیه شدن دیواره رگ ها یک از عوامل مهم در پاتوژنز آترواسکلروز است و پروتئین های ماتریکس استخوان و فاکتورهای تنظیمی از جمله استئونکتین نقش اساسی در تشکیل آتروم و پیشرفت آترواسکلروز به عهده دارند. مطالعات نشان داده اند که مصرف آنتی اکسیدان ها سبب کاهش کلسیفیه شدن عروق و کاهش بروز بیماری های قلبی عروقی می گردند. در این مطالعه تاثیر اسید گالیک بر بیان ژن استئونکتین مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، میزان مهارکنندگی 50 (IC50) اسید گالیک بر سلول های عضله صاف دیواره رگ ها در سلول های کشت شده تعیین گردید؛ سپس این سلول ها با غلظت های 160، 180 و 200 میکرومولار اسید گالیک به مدت 48 ساعت در برابر گروه کنترل تیمار شدند. بعد از استخراج RNA و سنتز cDNA، میزان بیان ژن استئونکتین با روشReal Time PCR مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: اسید گالیک در غلظت های 160، 180 و 200 میزان بیان ژن استئونکتین را در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب 37/1، 93/2 و 3/7 برابر کاهش داد (05/0