An evaluation of classification systems for stillbirth

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Audit and classification of stillbirths is an essential part of clinical practice and a crucial step towards stillbirth prevention. Due to the limitations of the ICD system and lack of an international approach to an acceptable solution, numerous disparate classification systems have emerged. We assessed the performance of six contemporary systems to inform the development of an internationally accepted approach.</p> <p>Methods</p> <p>We evaluated the following systems: Amended Aberdeen, Extended Wigglesworth; PSANZ-PDC, ReCoDe, Tulip and CODAC. Nine teams from 7 countries applied the classification systems to cohorts of stillbirths from their regions using 857 stillbirth cases. The main outcome measures were: the ability to retain the important information about the death using the <it>InfoKeep </it>rating; the ease of use according to the <it>Ease </it>rating (both measures used a five-point scale with a score <2 considered unsatisfactory); inter-observer agreement and the proportion of unexplained stillbirths. A randomly selected subset of 100 stillbirths was used to assess inter-observer agreement.</p> <p>Results</p> <p><it>InfoKeep </it>scores were significantly different across the classifications (<it>p </it>≤ 0.01) due to low scores for Wigglesworth and Aberdeen. CODAC received the highest mean (SD) score of 3.40 (0.73) followed by PSANZ-PDC, ReCoDe and Tulip [2.77 (1.00), 2.36 (1.21), 1.92 (1.24) respectively]. Wigglesworth and Aberdeen resulted in a high proportion of unexplained stillbirths and CODAC and Tulip the lowest. While <it>Ease </it>scores were different (<it>p </it>≤ 0.01), all systems received satisfactory scores; CODAC received the highest score. Aberdeen and Wigglesworth showed poor agreement with kappas of 0.35 and 0.25 respectively. Tulip performed best with a kappa of 0.74. The remainder had good to fair agreement.</p> <p>Conclusion</p> <p>The Extended Wigglesworth and Amended Aberdeen systems cannot be recommended for classification of stillbirths. Overall, CODAC performed best with PSANZ-PDC and ReCoDe performing well. Tulip was shown to have the best agreement and a low proportion of unexplained stillbirths. The virtues of these systems need to be considered in the development of an international solution to classification of stillbirths. Further studies are required on the performance of classification systems in the context of developing countries. Suboptimal agreement highlights the importance of instituting measures to ensure consistency for any classification system.</p

Artikel 14

In deze artikelsgewijze commentaar op artikel 14 Wetboek van Strafvordering wordt de grond voor schorsing van de vervolging, bestaande uit het geschilpunt van burgerlijk recht, besproken. Naast de toepassingsvoorwaarden komen onder meer aan de orde de redenen voor een terughoudend gebruik, de bevoegdheid van de strafrechter om over civielrechtelijke kwesties te oordelen en de gebondenheid van de strafrechter aan een uitspraak van de civiele rechter

Artikel 15

Het betreft een artikelsgewijze commentaar op artikel 15 Wetboek van Strafvordering waarin wordt aangegeven op welke wijze een verzoek tot schorsing van de vervolging wegens een geschilpunt van burgerlijk recht moet worden gedaan

Vijfde afdeeling : schorsing van de vervolging : artikelen 14-20

In deze inleiding op de vijfde afdeling van Titel I van Boek 1 van het Wetboek van Strafvordering wordt ingegaan op de inhoud, de betekenis, de reikwijdte en de gevolgen van schorsing van de vervolging. Daartoe de regeling van de schorsing van de vervolging gepositioneerd ten opzichte van andere vormen waarmee een onderbreking van de vervolging kan worden bewerkstelligd. Vervolgens staat het vervolgingsbegrip in de regeling van de schorsing van de vervolging centraal. Dat vervolgingsbegrip is immers bepalend voor de vraag wanneer en wat er kan worden geschorst. Na een uitvoerig onderzoek wordt geconcludeerd dat het traditionele vervolgingsbegrip tot ongerijmdheden leidt. Een op de regeling toegespitst vervolgingsbegrip wordt ontwikkeld. De gevolgen van een schorsing van de vervolging worden geïnventariseerd, waaronder de samenloop met de ontnemingsprocedure, de vervolging van meerdere feiten en de vervolging van meerdere verdachten. Tevens wordt aangegeven op welke wijze de gronden voor schorsing van de vervolging kunnen worden aangevoerd. Ten slotte wordt beschreven hoe een schorsing van de vervolging wordt beëindigd en op welke wijze de vervolging kan worden hervat. Wegens ontbreken van een wettelijke voorziening wordt daartoe een eigen procedure voorgesteld en uitgewerkt