Wpływ okrywania gleby i roślin włókniną polipropylenową na wielkość i jakość plonu sałaty łodygowej (Lactuca sativa L. var. augustana Irish)

The aim of study was to estimate the effectiveness of polypropylene woven (PP-17) covers usage in growing of stem lettuce. The seeds of ‘Karola’ cultivar were sown in non-heated green-house in the middle of March. The seedlings were planted in the last ten days of April at spacing 40 × 30 cm. The plants were grown in the soil mulched with black cover propylene non-woven. Some plants were covered with a transparent propylene non-woven, others remained not covered (control group). A significant effect of polypropylene non-woven usage was found regarding quantity and quality of stem lettuce. The harvest was forced by 4 days earlier (on average) and the increase of marketable yield of stems was 20.9% in comparison with open-field production. The plants grown under covers showed higher unit weight and the diameters of edible stems as well as higher dry weight content and total sugar content including reducing sugar. The mulching of soil with black propylene non-woven did not affect considerably productivity and yield quality of stem lettuce compared to control group (open-field).Celem prowadzonych badań była ocena efektywności stosowania osłon z włókniny polipropylenowej w uprawie sałaty łodygowej. Nasiona odmiany ‘Karola‘ wysiano do szklarni nieogrzewanej w połowie marca. Rozsadę sadzono w 3 dekadzie kwietnia, w rozstawie 40 × 30 cm. Zgodnie z założeniami metodyki część roślin uprawiano na glebie ściółkowanej czarną włókniną, część roślin okrywano przezroczystą włókniną oraz sadzono na polu bez osłon (obiekt kontrolny). Rośliny uprawiano na glebie ściółkowanej czarną włókniną, część roślin okrywano przezroczystą włókniną oraz sadzono na polu bez osłon (obiekt kontrolny). Stwierdzono istotny wpływ okrywania roślin włókniną PP-17 na wielkość i jakość plonu sałaty łodygowej. W tym przypadku uzyskano przyśpieszenie zbioru (średnio o 4 dni) oraz wzrost plonu handlowego łodyg o 20,9% w porównaniu z uprawą na polu odkrytym. Stwierdzono również istotnie większą niż w uprawie na polu odkrytym masę jednostkową i średnicę jadalnych łodyg oraz większą zawartość suchej masy, a także cukrów ogółem, w tym cukrów redukujących. Ściółkowanie gleby czarną włókniną nie wpłynęło w sposób istotny na wielkość oraz jakość plonu sałaty łodygowej w porównaniu z obiektami kontrolnymi (pole odkryte)

Porównanie zawartości wybranych składników chemicznych w liściach dwóch odmian endywii (cichorium endivia l.)

Compared with other European countries, Poles do not eat enough leafy vegetables, or example endive, which belongs to Asteraceae family. In Poland, endive is not a popular vegetable and is grown only amateur gardeners. Endive is one of the most nutritious and healthy leafy vegetables. It contains more minerals (especially phosphorus, calcium and potassium), provitamin A and vitamins B1, B2 and C than lettuce, which is more popular in our country. Because of its high content of bitter compounds, endive has properties that can aid digestion. In our experiment, the content of macro- and micronutrients and nitrates in leaves of two endive cultivars was studied. One of the cultivars was Riccia a cuor ol’oro sel blondie – a botanical variety escarole (Cichorium endivia var. latifolium), with smooth leaves and the other one was Blonda a cuor plen – from the curled endive group (Cichorium endivia var. crispum) with fringed leaves. A field experiment was conducted in 2004-2006 at the Horticultural Experimental Station in Dołuje near Szczecin. The experiment was set in a one-factorial, randomized block design with three replications. The plot area was 2.88 m2 (1.80×1.60 m). Cucumber grown in manure was the forecrop. Seeds of endive were sown in a seed-bed on 20 June (in both years of the research). Transplants were planted on an open field at the phase of 4-6 leaves on 18 July (in 2006) and on 20 July (in 2007), in 40×30 cm distance. Leaf rosettes were harvested once: on 13 September (in 2006) and 8 September (in 2007). The results were statistically analysed by Tukey’s test, at the significance level of 0.05. It was proven that the content of macro- and micronutrients in endive leaves depended significantly on a cultivar. The curled endive cultivar (var. crispum) was characterized by a higher content of magnesium, iron, manganese and copper, while the leaves of the escarole cultivar (var. latifolium) contained more phosphorus, potassium, calcium and zinc but less nitrates. The cultivar Riccia a cuor ol’oro sel blondie (from the escarole group) contained more phosphorus, potassium and calcium, as mean values for the two years of the study. Regarding phosphorus – in the first year of the study, differences in the content of this macronutrient were not significant. However, significantly higher accumulation of phosphorus was determined in the second year in leaves of the botanical variety escarole, the fact what was also confirmed by the mean for both years of the study. This cultivar was also characterized by a significantly higher content of potassium (on average by 47.8%) and calcium (by 7.4%) in comparison with the curled endive. However, comparing the two cultivars, significantly higher amounts of magnesium (on average 187.9 mg 100 g–1 d.m.) and sodium (3.0 mg 100 g–1 d.m.) were assessed in the leaves of the endive cultivar from the curled endive group. It was proved that tested in the experiment cultivars differed significantly according to the macroelement content (Fe, Mn, Cu and Zn) in the edible parts of the plants.W Polsce w porównaniu z innymi krajami europejskimi obserwuje się za małe spożycie gatunków należących do grupy warzyw liściowych. Jednym z takich warzyw jest endywia – z rodziny astrowatych (Asteraceae), roślina mało znana, uprawiana jedynie amatorsko. Endywia należy do cennych warzyw liściowych, które charakteryzują się wysoką wartością odżywczą i prozdrowotną. W porównaniu z bardziej popularną w naszym kraju sałatą, zawiera więcej soli mineralnych (zwłaszcza fosforu, wapnia i potasu), prowitaminy A oraz witamin B1, B2 i C. Dzięki zawartości substancji gorzkich ma działanie pobudzające trawienie. Celem badań była ocena zawartości makro- i mikroelementów oraz azotanów w liściach dwóch odmian endywii: Riccia a cuor ol’oro sel blondie, należącej do odmiany botanicznej eskariola (Cichorium endivia var. latifolium) o gładkich liściach, i Blonda a cuor plen – z grupy endywii kędzierzawej (Cichorium endivia var. crispum) o liściach fryzowanych. Doświadczenie założono w latach 2004-2006, w Warzywniczej Stacji Badawczej w Dołujach k. Szczecina. Było to doświadczenie 1-czynnikowe, założone metodą bloków losowych, w 3 powtórzeniach. Powierzchnia poletka doświadczalnego wynosiła 2,88 m2 (1,80×1,60 m). Przedplonem dla endywii był ogórek uprawiany na oborniku. Nasiona endywii wysiewano na rozsadniku 20 czerwca (w obu latach uprawy), natomiast rozsadę w fazie 4-6 liści właściwych sadzono na miejsce stałe 18 lipca (2006 r.) i 20 lipca (2007 r.), w rozstawie 40×30 cm. Zbiór rozet liściowych wykonano jednorazowo 13 września (2006 r.) i 8 września (2007 r.). Wyniki opracowano statystycznie z użyciem testu Tukeya na poziomie istotności α=0,05. Stwierdzono, że zawartość makro- i mikroelementów w liściach endywii była w sposób istotny uwarunkowana zmiennością odmianową. Odmiana endywii z grupy crispum (kędzierzawej) odznaczała się wyższą zawartością magnezu oraz żelaza, manganu i miedzi. Liście roślin odmiany endywii z grupy latifolium (eskariola) zawierały więcej fosforu, potasu, wapnia i cynku, a jednocześnie mniej azotanów. Odmiana Riccia a cuor ol’oro sel blondie (z grupy eskariola) zawierała średnio w 2 latach badań więcej fosforu, potasu i wapnia. W odniesieniu do fosforu, w 1. roku badań różnice zawartości tego makroskładnika u obu odmian okazały się nieistotne, natomiast w 2. roku stwierdzono istotnie większą koncentrację tego pierwiastka w liściach odmiany botanicznej eskariola, co potwierdziły średnie wyniki z 2 lat badań. U tej odmiany wykazano również wyższą zawartością potasu (średnio o 47,8%) i wapnia (o 7,4%) w porównaniu z endywią kędzierzawą. Natomiast istotnie więcej magnezu (średnio 187,9 mg 100 g–1 d.m. mg) i sodu (3,0 mg 100 g–1 d.m.) zawierały liście endywii z grupy endywii kędzierzawej. Wykazano równie¿ znaczne zróżnicowanie zawartości mikroskładników (Fe, Mn, Cu i Zn) w części jadalnej badanych odmiany endywii

Influence of growing date and plant density on the yield of endive (Cichorium endivia L.)

W latach 2006–2008 przeprowadzono doświadczenie, w którym oceniono plonowanie endywii włoskiej odmiany ‘Blonda a cuor pleno’ (z grupy eskariola) uprawianej w warunkach Pomorza Zachodniego. W badaniach porównywano cztery terminy uprawy endywii (z wysiewu nasion 10, 20 i 30.06 oraz 10.07). Stosowano dwie rozstawy roślin: 40 × 25 i 40 × 35 cm. Istotnie największy plon rozet liściowych zebrano z wysiewu nasion 30.06. Stosowanie wysiewu nasion 10.06 przyczyniło się natomiast do uzyskania rozet o największej masie jednostkowej. Z tego terminu uprawy uzyskano jednak mniejszy plon handlowy z powodu przedwczesnego tworzenia organów generatywnych pod wpływem długiego dnia. Wykazano istotnie większy plon rozet o największej masie i średnicy z sadzenia rozsady 40 × 25 cm.The experiment was carried out in the years 2006–2008. The aim of the study was estimation of yielding of Italian cultivar of endive ‘Blonda a cuor pleno’ (escarole group) grown in the conditions of Western Pomerania. Seeds of endive were sown on four dates: 10, 20 and 30 June, and 10 July. There were two plant spacing used in the experiment: 40 × 25 and 40 × 35 cm. Significantly the highest yield of leaf rosettes was obtained when seeds were sown on 30 June. However, sowing seeds on 10 June had an effect on obtaining rosettes of the highest weight. This planting date had also an influence on decrease of marketable yield because of premature floral stalks development in long-day conditions. Significantly higher yield of rosettes of the highest weight and diameter was obtained from planting transplants at the spacing of 40 × 25 cm

Zawartość składników mineralnych w korzeniach spichrzowych wybranych odmian buraka ćwikłowego

Red beet is a very popular root vegetable in Poland. It is easily available on the market all year round, both as a fresh and processed product. Considering the level of consumption, red beet is the third most popular vegetable, after cabbage and carrot. It is easy to grow, produces high yields and is suitable for long term storage. It is also a vegetable characterized by very a high nutritional and dietetic value, rich in vitamins, minerals, proteins and organic acids. The actual quantities of these chemical compounds are mostly affected by a red beet cultivar, yield quantity and its quality. The aim of the study has been to estimate the effect of red beet cultivars of different storage root shapes on some quality characteristics of the yield and on the content of macro- and micronutrients in the roots. The experiment was conducted at the Vegetable Experimental Station in Dołuje in 2004-2006. In mid-May each year, seeds of ten red beet cultivars in the amount of 16 kg ha–1 were sown in rows spaced at 30 cm. The beetroots were harvested in the third decade of September. The results proved that the highest ratio of root to leaf mass was determined for the cultivar Rocket (on average 73.1%). In each year, the highest unit root weight was noted for the cultivars Opolski and Rocket. These two cultivars were also characterized by the highest content of dry matter (12.9 and 13.1%, respectively). In contrast, the least amount of dry matter was determined for the cultivars Bikores and Chrobry (10.5 and 10.6%). There were no significant differences assessed in the content of macronutrients (N, P, K, Ca, Mg and Na). However, there was a significant influence of the cultivars on the content of micronutrients. Among the cultivars tested in the experiment, the highest content of manganese was determined in cv. Czerwona Kula, zinc in cv. Bikores, iron in cv. Egipski and Czerwona Kula. Roots of cv. Czerwona Kula were also characterized by the highest content of copper in comparison with the other cultivars.Burak ćwikłowy jest w Polsce warzywem o podstawowym znaczeniu, dostępnym na rynku przez cały rok w postaci świeżej lub przetworzonej. Pod względem wielkości spożycia zajmuje trzecie miejsce po kapuście i marchwi. Jest łatwy w uprawie, niezawodny w plonowaniu, doskonale się przechowuje. Należy jednocześnie do gatunków o wysokiej wartości odżywczej i dietetycznej. O wartości zdrowotnej, dietetycznej i odżywczej warzyw decyduje m.in. zawartość witamin, soli mineralnych, białka, kwasów organicznych. Zawartość tych składników jest w dużej mierze uzależniona od odmiany oraz wielkości i jakości plonu. Celem pracy była ocena wpływu odmian buraka ćwikłowego o zróżnicowanych kształtach korzenia spichrzowego na wybrane cechy jakościowe plonu oraz zawartość makro i mikroelementów. Doświadczenie założono w latach 2004-2006 w Warzywniczej Stacji Badawczej w Dołujach. Nasiona 10 odmian wysiewano w połowie maja, w ilości 16 kg ha–1, w rzędy co 30 cm, korzenie zbierano w ostatniej dekadzie września. Na podstawie badań stwierdzono największy udział masy korzeni w stosunku do masy liści w odniesieniu do odmiany Rocket (średnio 73,1%). W każdym roku badań największą masę jednostkową korzeni spichrzowych miały odmiany Opolski i Rocket. U tych odmian stwierdzono jednocześnie najwięcej suchej masy (odpowiednio: 12,9 i 13,1%). Najmniej zasobne w suchą masę były odmiany Bikores i Chrobry (10,5 i 10,6%). U badanych odmian nie wykazano istotnego zróżnicowania zawartości makroelementów (N, P, K, Ca, Mg i Na), natomiast stwierdzono istotny wpływ odmian na poziom wybranych mikroelementów w części jadalnej buraka. Spośród ocenianych odmian najwięcej manganu zawierała odmiana Czerwona Kula, a najwięcej cynku miały korzenie odmiany Bikores. Najbardziej bogate w żelazo były korzenie odmian Egipski i Czerwona Kula. U tej ostatniej odmiany wykazano również największą w porównaniu z pozostałymi odmianami zawartość miedzi

Wpływ stosowanych osłon na zawartość makroelementów w plonie bazylii uprawianej na zbiór pęczkowy

The study was carried out in 2002 and 2003. The experimental material was basil plants cultivated in the field for a bunch harvest, using for plant covering perforated foil and polypropylene unwoven cloth. The control object was basil grown without covering. The covers tested in the experiment had a significant influence on the yielding of basil cultivated for a bunch harvest. The highest yield was obtained when polypropylene unwoven cloth was used. Basil plants grown under polypropylene unwoven cloth were the highest (18.2 cm), had the biggest diameter (13.4 cm) and the largest leaves (5.9 cm long and 3.3 cm wide). Using covers (perforated foil and polypropylene unwoven cloth) caused a decrease of dry matter content in the yield of basil, in comparison with the plants grown without covering.The covers used in the study caused a decrease of nitrogen, potassium, calcium and magnesium in the basil yield, but did not decrease phosphorus and sodium content.Doświadczenie przeprowadzono w latach 2001-2003 w Katedrze Warzywnictwa Akademii Rolniczej w Szczecinie. Materiał badawczy stanowiła bazylia uprawiana na zbiór pęczkowy z zastosowaniem osłon z folii perforowanej i włókniny polipropylenowej. Badane w doświadczeniu osłony miały istotny wpływ na plonowanie bazylii. Największy plon otrzymano z zastosowaniem osłony z włókniny polipropylenowej. Bazylia uprawiana pod włókniną polipropylenową były najwyższa (18,2 cm), miała największą średnicę (13,4 cm) oraz największe liście (długości 5,9 cm i szerokości 3,3 cm). Zastosowane osłony (folia perforowana i włóknina polipropylenowa) wpłynęły na zmniejszenie zawartości suchej masy w plonie bazylii w porównaniu z jej uprawą bez osłon. Stosowane w doświadczeniu osłony wpłynęły na zmniejszenie w plonie bazylii zawartości azotu, potasu wapnia i magnezu, natomiast nie miały wpływu na zawartość fosforu i sodu w roślinach

Wplyw stosowania oslon w uprawie kopru ogrodowego na wielkosc i jakosc plonu

W latach 1997 - 1998 w Katedrze Warzywnictwa Akademii Rolniczej w Szczecinie przeprowadzono doświadczenie połowę mające na celu zbadanie wpływu stosowania osłon w uprawie kopru ogrodowego (odmiany Ambrozja) produkowanego na zbiór pęczkowy. Obiektami doświadczenia były stosowane osłony: folia perforowana o liczbie perforacji 100 i 250·m⁻² oraz włóknina polipropylenowa Agryl P-17. Analizując wyniki plonu handlowego kopru ogrodowego średnio za lata 1997 - 1998 stwierdzono, iż osłony w stosunku do kontroli wpłynęły na wzrost plonu średnio o 126,7%. Największy plon uzyskano gdy koper odmiany Ambrozja uprawiano pod włókniną polipropylenową (1,44 kg·m⁻²). Mniejsze plony otrzymano okrywając uprawę folią perforowaną o liczbie perforacji 250·m⁻² (1,38 kg·m⁻²) i folią perforowaną o liczbie perforacji 100·m⁻² (1,33 kg·m⁻²). Najmniejszy plon otrzymano z obiektu kontrolnego (0,61 kg·m⁻²). Badając wpływ stosowanych osłon na średnią masę jednej rośliny stwierdzono, iż zastosowanie folii perforowanej o liczbie perforacji 250·m⁻² wpłynęło na najwyższą wartość badanej cechy (2,95 g·szt.⁻¹), co dało wzrost w porównaniu do kontroli o 63,9%. Zastosowanie natomiast folii perforowanej 100·m⁻² spowodowało uzyskanie największej liczby roślin na jednostce powierzchni (581,3 szt.·m⁻²), co dało wzrost w stosunku do obiektu kontrolnego o 58,8%.Field experiment was carried out in 1997 - 1998 by the Department of Vegetable Crops, Agricultural University of Szczecin, aiming to estimate the effect of covering application in growing of dill (Ambrozja cv.) for spring harvest. The experimental objects were covered with perforated plastic film (100 and 250 holes per 1 m²) and Agryl P-17 polypropylene film. Summarizing the marketable yields of dill for 1997 - 1998, it was proved that the covers affected the yield increase on average by 126.7% in comparison to the control. The highest yield (1.44 kg·m⁻²) was obtained for ‘Ambrozja’ cultivar grown under the polypropylene film. Lower yields were obtained at covering the plants with perforated plastic film of 250 holes per 1 m² and 100 holes per 1 m² (1.38 kg·m⁻² and 1.33 kg·m⁻² respectively). Plants on the control objects gave the lowest yield (0.61 kg·m⁻²). Analysis of the effects of used covers on mean weight of one plant proved that the highest weight (2.95 g per plant) was obtained under cover with perforated plastic film with 250 holes per 1 m², what gave the increase by 63.9% in comparison to control object. However, using the perforated plastic film with 100 holes per 1 m² ensured the highest number of plants per 1 m² (581.3 plants per 1 m²), higher by 58.9% than the control object

Zawartość makroelementów w świeżych nasionach bobu

The experiment was carried out in 2002 and 2003. The fresh seeds of new Polish faba bean cultivars: Bachus, Basta, Orlik, Jupiter and Nowo were tested. The control cultivar was Windsor Biały. The examined faba bean cultivars differed significantly in dry matter content. Two small seed cultivars: Orlik and Jupiter and one large seed cultivar Bachus showed the highest amount of dry matter. The cultivars tested in the experiment were characterized by a high amount of macroelements. The biggest content of nitrogen, potassium and magnesium was found in Nowo seeds, phosphorus in Jupiter seeds and calcium in Windsor Biały. There were no significant differences found between the compared cultivars in the sodium content. The seeds of faba bean of all the cultivars had a very favourable Ca:Mg ratio.Doświadczenie przeprowadzono w latach 2002-2003. Materiał badawczy stanowiły świeże nasiona najnowszych polskich odmian bobu: Bachus, Basta, Orlik, Jupiter i Nowo. Odmianą kontrolną był Windsor Biały. Spośród badanych w doświadczeniu odmian bobu największą zawartość suchej masy miały 2 odmiany drobnonasienne Orlik i Jupiter oraz odmiana grubonasienna Bachus. W badanych odmianach bobu wykazano dużą zawartość makroelementów. Odmiana Nowo odznaczała się największą zawartością azotu ogólnego, potasu i magnezu. Najwięcej fosforu zawierały nasiona odmiany Jupiter, a wapnia - nasiona odmiany Windsor Biały. Nie stwierdzono istotnej różnicy w zawartości sodu w zależności od odmiany bobu. W nasionach bobu były korzystne proporcje Ca:Mg, niezależnie od odmiany

Wplyw stosowania oslon oraz terminow zbioru na plonowanie ziemniaka wczesnego

W przeprowadzonym doświadczeniu polowym badano wpływ stosowania osłon (włóknina polipropylenowa, folia perforowana) oraz terminów zbioru (15.VI., 25.VI. i 5.VII.) na wielkość oraz jakość plonu bulw ziemniaka wczesnego odmiany Gloria. Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono, że plon handlowy uzyskany z uprawy ziemniaka wczesnego osłanianego włókniną polipropylenową oraz folią perforowaną był istotnie większy w porównaniu z plonem, który otrzymano z obiektu kontrolnego, bez osłon. Dowiedziono, że rodzaj zastosowanej osłony nie miał istotnego wpływu na efekty produkcyjne uprawy tego warzywa na zbiór wczesny. Efekt stosowania osłon był najbardziej wyraźny w przypadku, gdy bulwy zbierano w terminie najwcześniejszym. Równocześnie wykazano, że im stosowano późniejszy zbiór, tym plon był większy, o większym udziale masy bulw dużych i bardzo dużych.In conducted field experiment the effects of covering (polypropylene film and perforated foil) and harvest terms (15 June, 25 June and 5 July) on the quality of yielding early potato tubers of Gloria cultivar, were studied. It was proved that the marketable yield of early potato covered with propylene film and perforated foil was significantly higher in comparison to the control (without using covers). The analysis of obtained results showed also that the type of covers did not affect the quantity of an early yield of this vegetable. The effect of covering was most explicit when the tubers were harvested at earliest term. Furthermore, it was found that delayed harvest resulted in higher yielding and higher percentage of big and very big tubers

Decrease in VEGF expression induces intussusceptive vascular pruning

Diminution of VEGF level induces vascular tree regression by intussusceptive vascular pruning. This observation may allude to the mechanism underlying the "normalization" of tumor vasculature if treated with antiangiogenic drugs. The mechanism described here gives new insights into the understanding of the processes of vasculature regression and hence provides new and potentially viable targets for antiangiogenic and/or angio-modulating therapies during various pathological processes