6 research outputs found

    Funkcja endoprotezy onkologicznej w nawrotowym mięsaku kostno pochodnym dalszego końca kości udowej .

    Get PDF
    Endoprothesis is the commonly used method of segmental reconstruction after bone tumor resection around knee. To achieve stability after extensive removal of knee structures, hinged endoprostheses are usually being preferred as a limb salvage procedure. Despite advances in diagnostics and preoperative tumor chemotherapy and radiotherapy, as well as meticulous intraoperative preparation, local tumor recurrence is still possible. We analyzed 22 patients with osteosarcoma in distal femur who underwent the knee arthroplasty with modular replacement system between 2002 and 2007. Three of them (two females aged 33 and 44 and one male aged 29) developed local recurrence 7, 9 and 12 months after operation. All of them were offered the amputation or metastatectomy, as well as further chemotherapy, and all refused. Reasons for refusal included disseminated disease, uncertain prognosis of amputation treatment and still good functional outcome despite existing tumor around the prosthesis. Two of the above mentioned patients deceased from disseminated disease 7 and 11 months later, one patient is still being followed 10 months long. Clinical examinations have shown the effective and satisfactory prosthesis functions in reported patients during the whole observation period. We have concluded that limb salvage surgery with implantation of hinged knee endoprosthesis in tumors in distal femur provide satisfactory functional outcome even when local tumor recurrence is found.Endoproteza jest powszechnie używaną metodą segmentalnej rekonstrukcji po resekcji guzów kości w okolicy stawu kolanowego. Dla uzyskania stabilności po rozległym usunięciu struktur stawu kolanowego, protezy zawiasowe są zazwyczaj preferowane jako procedury oszczędzające kończynę. Pomimo zaawansowanej diagnostyki i przedoperacyjnej chemioterapii i radioterapii guza, jak również drobiazgowego śródoperacyjnego preparowania, miejscowa wznowa guza nadal jest możliwa. Przeanalizowaliśmy 22 pacjentów z mięsakiem kostnopochodnym dalszego końca kości udowej, którzy zostali poddani endoprotezoplastyce poresekcyjnej stawu kolanowego z użyciem modularnego systemu pomiędzy 2002r. a 2007r. U trzech z nich (dwie kobiety w wieku 33 i 44 lata i jeden mężczyzna w wieku 29 lat) rozwinęła się miejscowa wznowa 7, 9 i 12 miesięcy po operacji. Zaproponowano im amputację lub resekcję wznowy, jak również dalszą chemioterapię. Wszyscy odmówili. Przyczynami odmowy były: rozsiana choroba nowotworowa, niepewne rokowanie po amputacji i wciąż dobry czynnościowy wynik pomimo istniejącego guza wokół endoprotezy. Dwóch z tych pacjentów zmarło z powodu rozsianego procesu nowotworowego 7 i 11 miesięcy później, a trzeci chory był jeszcze obserwowany przez kolejnych 10 miesięcy. Kliniczna ocena pokazała wydolną i zadawalającą funkcję endoprotezy u opisywanych chorych podczas całego okresu obserwacji. Stwierdziliśmy, że operacje oszczędzające kończynę z wszczepieniem endoprotezy poresekcyjnej, zawiasowej stawu kolanowego w guzach dalszego końca kości udowej przynosi zadawalający wynik czynnościowy nawet kiedy występuje miejscowa wznowa guza

    Biodegradation and cell activity of polyesters modified with beta-TCP

    No full text
    Celem pracy było przygotowanie i zbadanie nowych kompozytów polimerowo/ceramicznych o podwyższonej bioaktywności. Multiblokowe poli(alifatyczno/ aromatyczne-estry) (PED) stosowano jako matrycę dla ceramiki beta-TCP użytej jako napełniacz. Cząstki ceramiki były homogenicznie rozproszone podczas konwencjonalnego mieszania i wykazywały dobrą adhezję do matrycy polimerowej. Charakterystyka termiczna i właściwości mechaniczne kompozytów były badane dla zmiennych udziałów beta- TCP (10 i 20% obj.). Moduł Young'a i granica plastyczności kompozytów wzrastały wraz ze wzrostem ilości beta-TCP, podczas gdy wytrzymałość na rozciąganie i naprężenie zrywające malało. Badania in vitro pokazały istotnie polepszoną biozgodność komórkową dla kompozytu zawierającego 20%obj. beta-TCP.The aim of the work was preparation and investigation of new polymer/ceramic composites of enhanced bioactivity. Poly(aliphatic/aromatic-ester)(PED) copolymer was used as polymer matrix, while beta-TCP ceramic was used as a filler. The ceramic particles were homogeneously distributed during conventional blending and showed good adhesion to the polymer matrix. The thermal characteristics and mechanical properties of the composites were investigated for variable beta-TCP content (10 and 20vol%). The Young's modulus and the yield strength of the composites increased with the increase in beta-TCP volume while the tensile strength and fracture strain decreased. In vitro investigations demonstrated significantly enhanced cytocompatibility at 20vol% beta-TCP

    Investigations of cytotoxicity and tissue response to new terpoly(ester-ether-ester) elastomers (TEEE)

    No full text
    W pracy przedstawiono wyniki badań cytotoksyczności i odpowiedzi tkankowej nowych elastomerów poli(estrowo-eterowo-estrowych) (TEEE). Materiały te były dodatkowo modyfikowane hydroksyapatytem (HAP). Stwierdzono, że polimery zawierające hydroksyapatyt spiekany (HAP III) wykazują lepszą biozgodność komórkową, wpływają na mniejszy odsetek komórek apoptycznych oraz powodują lepszą odbudowę kości w porównaniu do polimeru zawierającego hydroksyapatyt niekalcynowany (HAP I).In this work, the results of cytotoxicity and tissue response to new terpoly(ester-ether-ester) (TEEE) elastomers are presented. The materials were additionally modified with hydroxyapatite. It has been found that polymers containing sintered hydroxyapatite (HAP III) showed better cell compatibility and induced lower number of apoptotic cells with simultaneous better bone regeneration as compared to polymers with non-calcined hydroxyapatite (HAP I)

    Plasma and Adipose Tissue Levels of Selected Growth/Inhibitory Factors, Proteolytic Enzymes and Sphingosine-1-Phosphate in Humans

    No full text
    Recent studies have shown that adipose tissue (AT), while implicated in orchestrating the sophisticated process termed “immunometabolism,” may also serve as a potential niche for various bone marrow-derived (stem) cells. However, at present, the direct biochemical and immunomodulatory composition of the human AT environment has not been studied. Several substances that might play a crucial role in regulating stem cell migration and/or homing to AT, have been implicated, namely, hepatocyte/vascular endothelial growth factor (VEGF/HGF), leukemia inhibitory factor (LIF), and sphingosine-1-phosphate (SIP). Therefore, we examined and compared the AT concentrations of these substances between plasma, subcutaneous, and omental AT samples derived from 35 generally healthy subjects. VEGF, HGF, LIF, and metalloproteinases (MMP)-2 and MMP9 levels were measured using ELISA, and S1P concentrations were analyzed using reverse-phase high performance liquid chromatography. We found that AT levels of analyzed growth/inhibitory factors were generally comparable (VEGF and LIF) or even higher (HGF) than the corresponding levels in the peripheral blood, particularly in overweight/obese subjects. In subcutaneous AT, significantly lower VEGF and LIF concentrations were observed, and these were accompanied by higher MMP levels. No depot-specific differences in S1P concentrations were found in all examined groups. Moreover, we established several associations between analyzed molecular substances and body composition, BMI, or adiposity index of the examined patients. In conclusion, our study revealed that human AT possesses relatively high levels of selected growth/inhibitory factors and of chemoattractants involved in the regulation of stem cell trafficking, and these factors are associated with the metabolic status of an individual. Further studies are needed to clearly establish the role of these factors in the regulation of bone marrow-derived (stem) cell homeostasis and homing in human AT

    A Nanostructured Carbon-reinforced Polyisobutylene-based Thermoplastic Elastomer

    No full text
    This paper presents the synthesis and characterization of a polyisobutylene (PIB)-based nanostructured carbon-reinforced thermoplastic elastomer. This thermoplastic elastomer is based on a self-assembling block copolymer having a branched PIB core carrying –OH functional groups at each branch point, flanked by blocks of poly(isobutylene-co-para-methylstyrene). The block copolymer has thermolabile physical crosslinks and can be processed as a plastic, yet retains its rubbery properties at room temperature. The carbon-reinforced thermoplastic elastomer had more than twice the tensile strength of the neat polymer, exceeding the strength of medical grade silicone rubber, while remaining significantly softer. The carbon-reinforced thermoplastic elastomer displayed a high Tg of 126 °C, rendering the material steam-sterilizable. The carbon also acted as a free radical trap, increasing the onset temperature of thermal decomposition in the neat polymer from 256.6 °C to 327.7 °C. The carbon-reinforced thermoplastic elastomer had the lowest water contact angle at 82° and surface nano-topography. After 180 days of implantation into rabbit soft tissues, the carbon-reinforced thermoplastic elastomer had the thinnest tissue capsule around the microdumbbell specimens, with no eosinophiles present. The material also showed excellent integration into bones
    corecore