Ekspresja izoform VEGF i ich receptorów w mięśniakach macicy kobiet

Objectives: The aim of the study was to determine the expression of VEGF (vascular endothelial growth factor) isoforms and their receptors in uterine myomas. Material and methods: The study included 40 women with myomas of reproductive age and 40 perimenopausal women (the study group). Myometrial samples (the control group) were taken from 10 women undergoing hysterectomy for ovarian tumors and 10 older women undergoing hysterectomy for uterine prolapse. Results: A significantly increased expression of VEGF-A has been found in myomas, both small and large, in the younger women, which may by a sign of increased angiogenesis and intensive tumor growth. In perimenopausal women, the increase of VEGF expression was observed only in the endothelium and vascular smooth muscle. Conclusion: An important conclusion of this study is that angiogenesis is independent of myoma size, which may suggest intensive tumor growth and the related increased angiogenesis. High expression of VEGF-A and VEGF-R1 receptors in large myomas can probably cause malignant transformation and more extensive growth, regardless of patient age.Cel pracy: Celem pracy było próba określenia ekspresji izoform VEGF (ang. vascular endothelial growth factor) i ich receptorów w mięśniakach macicy. Materiał i Metody: Badania przeprowadzono na 40 chorych z mięśniakami w wieku rozrodczym i 40 chorych z mięśniakami w okresie okołomenopauzalnym. Grupę kontrolną stanowiły próby pobrane od 10 kobiet poddanych histerektomii z powodu guzów jajnika i 10 starszych kobiet poddanych histerektomii po wypadnięciu macicy. Wyniki: Stwierdzono statystycznie wyższą ekspresję VEGF-A w komórkach mięśniaków małych i dużych u kobiet młodych. Może to skazywać na zwiększoną angiogenezę, a co za tym idzie wzmożony wzrost guza. U kobiet w wieku okołomenopauzalnym wzrost ekspresji VEGF stwierdzono jedynie w śródbłonku i mięśniówce naczyń. Wniosek: Ważnym podsumowaniem tej pracy, jest stwierdzenie, że angiogeneza jest niezależna od wielkości mięśniaka. Można zatem wnioskować, że wzmożony wzrost guza związany jest ze zwiększoną angiogenezą. Wysoka ekspresja VEGF-A i receptora VEGF-R1 w mięśniakach dużych, może być powiązana ze wzrostem złośliwości komórek i ich intensywnym rozwojem niezależnie od wieku kobiety.

New technologies in interventional cardiology in the light of the latest research

The paper presents an overview of the latest reports in the field o finterventional cardiology , presented during the TCT congress in Washington, DC

The relation between plasma α-synuclein level and clinical symptoms or signs of Parkinson's disease

Introduction Parkinson disease (PD) is the common neurodegenerative disease. α-Synuclein (ASN), main aggregating protein in neural cells of CNS in PD, was found in peripheral fluids. Testing ASN in plasma is potential test for diagnose PD, but previous studies are controversial. The aim of this study was to investigate if plasma ASN level may be a valuable biomarker, is the level of plasma ASN concentration different in various motor subtypes of diseases, is there a relation between the level of plasma ASN and the severity of motor symptoms. Methods Patients with PD hospitalized in Neurology Department, Medical College were performed sequencing the 8th and 9th exon of GBA gene. Next plasma ASN level was tested in 58 patients with sequenced GBA gene and in 38 healthy volunteers (HV), matched by the age (respectively 68.43 vs. 64.57 years of age) and sex (female %, respectively: 43.10 vs.44.74). Patients were assessed with the scales: UPDRS (II, III, IV), Hoehn–Yahr (HY) and qualified to PIGD or TD subtype. For homogeneity of the group patients with GBA mutation were excluded from the analysis. Results The ASN level did not differ between patients and HV (respectively: 4.53 vs. 3.73ng/ml) and between patients with different subtypes. There was inverse correlation between ASN and HY in PIGD subtype. Conclusions Plasma ASN level is not valuable marker of the disease. It does not differ in subtypes of the disease. There is relation between plasma ASN level and the severity of the disease in PIGD subtype

Ablacja cieśni trójdzielno-żylnej jako terapia pomostowa w leczeniu objawowego migotania przedsionków?

Migotanie przedsionków (AF, atrial fibrillation) oraz trzepotanie przedsionków (AFl, atrial flutter) są najczęstszymi arytmiami nadkomorowymi. Arytmie te nierzadko ze sobą współistnieją — u mniej więcej co trzeciego pacjenta z AF rejestrowane są epizody AFl. Wielu lekarzy nie zwraca uwagi na to, z jaką postacią arytmii nadkomorowej mamy do czynienia. Jest to jednak kluczowe z punktu widzenia wyboru strategii postępowania. Obie arytmie mają inne podłoże, inną wrażliwość na stosowane leczenie farmakologiczne oraz wymagają odmiennego podejścia do leczenia niefarmakologicznego

Ablacja cieśni trójdzielno-żylnej jako terapia pomostowa w leczeniu objawowego migotania przedsionków?

Atrial fibrillation and atrial flutter are the most common supraventricular arrhythmias. These arrhythmias often coexist, approximately one third of patients with atrial fibrillation presenting episodes of atrial flutter. Many physicians have difficulty making a correct diagnosis based on the ekectrocardiogram. However, it is fundamental for the choice of management strategy. Each arrhythmia has a different background, different sensitivity to pharmacological treatment and different approach to non-pharmacological treatment.Migotanie przedsionków (AF) oraz trzepotanie przedsionków (AFl) są najczęstszymi arytmiami nadkomorowymi. Arytmie te nierzadko ze sobą współistnieją — u mniej więcej co trzeciego pacjenta z AF rejestrowane są epizody AFl. Powoduje to, że wielu lekarzy nie zwraca uwagi na to, z jaką postacią arytmii nadkomorowej mają do czynienia. Jest to jednak kluczowe z punktu widzenia wyboru strategii postępowania. Obie arytmie mają inne podłoże, inną wrażliwość na stosowane leczenie farmakologiczne oraz odmienne podejście do leczenia niefarmakologicznego

The TRAF2 and TRAF6 expression in myomas and myometrium of women in reproduction and perimenopausal age.

Uterine myomas represent one of the most common female diseases. Uterine myomas or fibromas are benign, hormone-responding tumours of, respectively, smooth muscles and fibroblasts and their aetiology induces a significant interest. In myomas the presence of aromatase was detected and, in addition, oestrogen was found to be synthesized in myoma cells. The studies were performed on myoma patients of generative age and those in peri-menopausal age. Expression of TRAF2 and TRAF6 proteins was examined using immunohistochemistry and Western blot approach in small and large uterine myomas isolated from women of various age. In addition, the evaluation was conducted at the periphery of every myoma. We indicated that the level of both tested proteins in myomas is higher than in control. TRAF2 level in myometrium was lower than in myomas but higher than in control. In the case of TRAF6 those changes were ambiguous. Age didn't have influence the level of expression in both tested TRAF in studied structures

Implantation of a Occlutech Figulla® PFO occluder in a patient with patent foramen ovale and history of embolic stroke

The most common interventions in structural heart diseases for various age groups are percutaneous occlusions of septal defects. We present the case of a woman with patent foramen ovale (PFO) periodically causing a right-to-left shunt, after an incident of stroke, with migraine attacks, treated by percutaneous closure of PFO with use of a novel occluder device - an Occlutech Figulla®. The procedure was performed under X-ray and transesophageal echocardiographic monitoring. The novel Occlutech device described above features easy manipulation, good safety and some constructional innovations that enable the time of antiplatelet prophylaxis to be shortened, thus potentially minimizing procedure related risk

Ostra zatorowość płucna przebiegająca pod maską ostrego zespołu wieńcowego - opis przypadku

Zatorowość płucna jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów sercowo-naczyniowych. Wczesne leczenie pozwala istotnie zmniejszyć ryzyko zgonu, nadal jednak pozostaje niepokojąco duży odsetek nierozpoznanych i nieleczonych przypadków. U wielu pacjentów z rozpoznanym zatorem tętnicy płucnej, mimo dobrze poznanych czynników predysponujących do rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, nie udaje się ustalić przyczyny. Objawy zatorowości płucnej są mało swoiste i często obecne w wielu innych chorobach układu krążenia i układu oddechowego. Tym niemniej właściwie wykonane i zinterpretowane proste badania diagnostyczne, wsparte przesłankami klinicznymi pozwalają na prawidłowe rozpoznanie