Analiza wpływu wybranych czynników anestezjologicznych na stan neurobehawioralny noworodka

Introduction. An increasing percentage of children are born through C-sections. Both mother and child are exposed to potential obstetric, anesthesia and neonatal complications. Hypoxia associated with obstetric or anesthetic complications can lead to fetal hypoxia, and induce adaptation difficulties in the postpartum period or permanent developmental disorders. Knowledge of issues related to the perioperative care of the mother and child will minimize complications and provide high-quality care.Aim. The aim of the study was to analyze the impact of opioids in analgesia and hypotension during C-section on neonatal neurobehavioral state.Material and Methods. The study involved 102 mothers and their babies born by C-section. The study was approved by the Bioethics Committee of PUM. The inclusion criterion was the lack of systemic diseases in the mother and the gestational age over 36 weeks. All mothers were subarachnoidally anesthetized for the labor. Newborns after two days of life were assessed by NBAS (Neonatal Behavioral Assessment Scale).Results. Neonatal reflexes in the study group were normal. Newborns of mothers who were added fentanyl to anesthesia, did not differ in behavior from the others (p>0.05). After adding Morphini Sulfas 0.1% Spinal to anesthesia there were observed statistically significant differences in the behavior of newborns, compared to infants whose mothers did not receive it, in terms of sound stimulus habituation (p=0.04) in favor of those whose mothers received MF Spinal intrathecally. Children of mothers anaesthetized without the addition of MF Spinal presented higher self-calming abilities than the others (p=0.03). The ability of calming down differed infants of mothers whose blood pressure declined during anesthesia (p=0.04).Conclusions. Subarachnoid anesthesia with opioid supplementation for C-section as well as an anesthesia-related decrease in blood pressure slightly affected neurobehavioral state of infants born by C-section comparing to those whose mothers had not received opioids intraspinally and had not experienced a blood pressure decrease. (JNNN 2016;5(3):92–98)Wstęp. Drogą cięcia cesarskiego rodzi się coraz większy odsetek dzieci. Niezależnie od przyczyn, z jakich zostało wykonane, zarówno matka, jak i dziecko narażeni są na potencjalne powikłania położnicze, anestezjologiczne, neonatologiczne. Niedotlenienie związane z powikłaniami położniczymi, czy anestezjologicznymi może prowadzić do niedotlenienia dziecka płodowego, a tym samym wpłynąć na trudności adaptacyjne w okresie poporodowym czy trwałe zaburzenia rozwojowe. Znajomość zagadnień związanych z opieką okołooperacyjną nad matką i dzieckiem pozwoli na minimalizację powikłań i zapewnienie wysokiej jakości opieki.Cel. Celem badań była analiza wpływu podaży opioidów w analgezji oraz obniżenia ciśnienia tętniczego podczas cięcia cesarskiego na stan neurobehawioralny noworodka.Materiał i metody. Badaniem objęto 102 pary noworodków i ich matek, które urodziły przez cięcie cesarskie. Na badanie uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej PUM. Kryterium włączenia stanowił brak chorób układowych u matek oraz wiek ciążowy powyżej 36 tygodnia ciąży. Wszystkie matki znieczulane były do porodu podpajęczynówkowo. Szczegóły dotyczące znieczulenia uzyskano z karty znieczulenia. Noworodki po ukończeniu 2 doby życia zostały ocenione skalą NBAS (Neonatal Behavioural Assessment Scale) zgodnie z zasadami przeprowadzenia badania.Wyniki. Odruchy noworodkowe w badanej grupie były prawidłowe. Stan neurobehawioralny w większości badanych pozycji nie wykazywał różnic między badanymi. Noworodki matek, którym do leków znieczulenia dodano Fentanyl, nie różniły się zachowaniem od pozostałych (p>0,05). Po dodaniu Morphini Sulfas 0,1% Spinal do znieczulenia przewodowego zaobserwowano istotne statystycznie różnice w zachowaniu noworodków w porównaniu do dzieci, których matki jej nie otrzymały w zakresie habituacji bodźca dźwiękowego (p=0,04) na korzyść tych, których matki otrzymały dokanałowo MF Spinal. Dzieci matek znieczulanych bez dodatku MF Spinal prezentowały samouspokajanie się na wyższym poziomie od pozostałych (p=0,03). Umiejętność uspokajania się różniła noworodki matek, u których obniżyło się ciśnienie tętnicze podczas znieczulenia (p=0,04).Wnioski. Opieka nad matką i dzieckiem powinna być zindywidualizowana w oparciu o potrzeby matki i dziecka wynikające z samopoczucia matki i stanu neurobehawioralnego dziecka. (PNN 2016;5(3):92–98

Wpływ modułu porodowego na triadę: matka–ojciec–dziecko

Introduction. Enabling a mother to have early contact with her baby regardless of a delivery module, and giving a father the opportunity to take care of baby and partner are important aspects of obstetric care, having effects on bonding. Aim of the study. Assess the influence of the delivery module on the interactions within the mother-father-newborn triad. Material and methods. Subjects were women (n = 200) and their babies born naturally (n = 92) and via c-section (n = 108). A research instrument was a questionnaire evaluating interactions within a triad. The analysis of the results was conducted using the Mann-Whitney U test and the Fisher test. The difference was regarded as statistically insignificant for p ≤ 0.05. Results. There were statistically significant differences in breastfeeding (p = 0.0001) and the way of talking to children (p = 0.04) depending on the delivery module. There were no statistically significant differences in other parameters (p > 0.05). Conclusions. Women after c-section had direct contact with their babies after delivery considerably less frequently, which had an impact on their attitudes and hindered the formation of dyadic bonds.Wstęp. Umożliwienie matce wczesnego kontaktu z dzieckiem oraz ojcom możliwości włączania się w opiekę nad noworodkiem i partnerką należy do ważnych aspektów opieki położniczej rzutujących na tworzenie się więzi w triadzie. Cel pracy. Ocena wpływu modułu porodowego na zachowania w triadzie. Materiał i metody. W badaniu udział wzięły położnice wraz dziećmi (n = 200) urodzonymi naturalnie (n = 92) oraz przez cięcie cesarskie (n = 108). Zastosowano kwestionariusz oceniający zachowania w triadzie. Analizę wyników przeprowadzono testem U Manna-Whitneya i Fishera. Za istotne przyjęto prawdopodobieństwo p ≤ 0,05. Wyniki. Zaobserwowano znamienne różnice między karmieniem piersią (p = 0,0001), sposobem mówienia do dziecka (p = 0,04), a modułem porodowym. W pozostałych z ocenianych parametrów nie zaobserwowano różnic (p > 0,05). Wnioski. Kobiety rodzące cięciem cesarskim częściej nie miały z dzieckiem bezpośredniego kontaktu po porodzie, wpływając na jakość postawy i utrudniając tworzenie więzi w diadzie

CT enteroclysis and CT enterography — new approaches to assessing pathology of the small intestine

Enteroklyza i enterografia tomografii komputerowej są nowoczesnymi metodami diagnostycznymi pozwalającymi na dokładną ocenę patologii ściany jelita cienkiego z jednoczesną oceną zmian pozajelitowych i pełną oceną pozostałych narządów jamy brzusznej oraz miednicy mniejszej. Podstawowa różnica w metodyce badania między enterografią a enteroklyzą polega na odmiennym sposobie podania kontrastu, w przypadku enteroklyzy odbywa się to przez sondę założoną do pętli jelita cienkiego, a w czasie enterografii kontrast podawany jest doustnie. Rolą enteroklyzy/enterografii jest rozpoznanie chorób zapalnych jelita cienkiego, dalsze monitorowanie aktywności tych chorób oraz ocena ich powikłań, ocena jelita cienkiego w przypadku podejrzenia choroby nowotworowej tego fragmentu przewodu pokarmowego, a także identyfikacja źródła krwawienia z jelita cienkiego. Kluczową kwestią dla poprawnej interpretacji wykonanego badania jest należyte przygotowanie pacjenta — wypełnienie pętli jelitowych roztworem negatywnego środka kontrastowego oraz dobór odpowiedniej techniki badania w zależności od danych zawartych w skierowaniu. Niezmiennie ważną role odgrywa doświadczenie radiologa interpretującego badanie. Pełna ocena badania obejmuje ocenę toposcanu, obrazów poprzecznych, traktowanych zawsze jako obrazy referencyjne, oraz ocenę rekonstrukcji wielopłaszczyznowych i 3D. Szczególnie enterografia w opcji tomografii komputerowej jest bezpieczną i dobrze tolerowaną przez pacjentów metodą diagnostyczną pozwalającą na zdiagnozowanie oraz monitorowanie chorób zapalnych, nowotworów i malformacji naczyniowych jelita cienkiego.CT enteroclysis and CT enterography are modern diagnostic methods that allow a detailed assessment of the small intestine wall combined with an evaluation of extraintestinal lesions and a full examination of the remaining organs in the abdominal cavity and the pelvis. A major difference in examination methodology between enterography and enteroclysis is the different way in which a contrast medium is administered; in enteroclysis this is done through a catheter inserted into the small intestine, whereas in enterography the contrast medium is given orally. The purpose of enteroclysis/enterography is to identify inflammatory diseases of the small intestine, follow up on the progression of such diseases and assess their complications, evaluate the small intestine if this part of the gastrointestinal tract is supposed to be affected by a cancerous growth, as well as find the source of bleeding from the small intestine. A key issue for the correct interpretation that should follow the examination is to prepare the patient properly: fill intestinal loops with negative contrast medium solution and choose the right examination technique depending on the information contained in the referral. An invariably crucial role is played by the experience of the radiologist responsible for the interpretation of the examination. A full evaluation of the examination involves assessing a topographic scan, axial images, which are always treated as reference, and multiplanar and 3D reconstructions. In particular, CT enterography is a safe and well-tolerated diagnostic method that allows the diagnosing and monitoring of inflammatory diseases, neoplasia and vascular malformations of the small intestine

Analysis of Clinical Symptoms and Laboratory Profiles in Children with Juvenile Idiopathic Arthritis in Malopolska Region (Poland) in the Years 2007-2010

Background: Juvenile idiopathic arthritis (JIA) is a heterogenic group of chronic inflammatory connective tissue diseases of unknown aetiology in children up to 16 years of age.Aim: The aim of this study was to analyse the incidence, clinical presentation and laboratory findings in children with JIA in Malopolska region.Materials and methods: A retrospective analysis included all children with JIA (N=251) hospitalized in the two reference rheumatology centres covering Malopolska region (Poland), between July 2007 and December 2010.Results: The annual incidence of JIA in Malopolska region was estimated at 9.5 per 100 000 children. Oligoarthritis (54.9%) was the most common category in all age groups with a tendency to decrease with age; from 71.4 % in children aged 1-6 years; 55.7% in aged 7-12 years to 39.3 % in aged 13-16 years. The frequency of polyarthritis and enthesitis-related arthritis was greater in adolescents (29.2 % and 22.5 %, respectively). HLA-B27 antigen and uveitis were most frequently found in children with enthesitis-related arthritis (58% and 18.5 %, respectively).Conclusions: The study suggests the improvement of diagnostic capacity of JIA during the last decade in Poland. In accordance with the existing data diverse clinical presentation of JIA categories and laboratory characteristics were proven

The knowledge of midwives/nurses concerning the use of pacifiers

Wstęp. Uspokajanie noworodków z zastosowaniem smoczków jest elementem opieki nad matką i dzieckiem. Na położnych/pielęgniarkach spoczywa obowiązek wsparcia informacyjnego i edukacji oraz praktyczna pomoc w zakresie uspokajania dziecka. Konsekwencją braku wiedzy i profesjonalnego wsparcia mogą być długofalowe następstwa zdrowotne, emocjonalne, ekonomiczne dla dziecka i rodziców. Cel pracy. Ocena wiedzy położnych/pielęgniarek w zakresie stosowania smoczków uspokajających u noworodków. Materiał i metody. W badaniu uczestniczyło 100 położnych i pielęgniarek, pracujących na szczecińskich oddziałach położniczych i neonatologicznych. Narzędzie badawcze stanowił kwestionariusz ankiety. Do analizy wyników zastosowano testy U Manna-Whitneya, Kruskala-Wallisa oraz korelację Spearmana. Za istotne przyjęto prawdopodobieństwo na poziomie p ≤ 0,05. Wyniki. Zaobserwowano istotną różnicę między wiedzą o higienicznym postępowaniu ze smoczkami a wiedzą personelu z fachowych źródeł oraz wykształceniem badanych (p = 0,00). Korelacje między znajomością zasad bezpiecznego stosowania smoczków a stażem pracy badanych były znamienne (p = 0,01), podobnie ze źródłami wiedzy (p = 0,00). Wnioski. Położne/pielęgniarki nie posiadały zadowalającej wiedzy na temat smoczków uspokajających i zbyt rzadko korzystały ze specjalistycznych form dokształcania.Introduction. Appeasing neonates, also by means of pacifiers, is an important element of the care of a mother and her baby. It is the midwives/nurses’ responsibility to provide information support, educate and help with this problem. The lack of solid knowledge and professional support may have far-reaching health, emotional and economic consequences for a child and its parents. Aim of the study. Assess the knowledge of midwives/nurses concerning the use of pacifiers. Material and methods. The study included 100 midwives/nurses employed in obstetric and neonatal wards in Szczecin. A research instrument was a questionnaire of the author’s own design. Results. There was a statistically significant relationship (p = 0.03) between hygiene procedures when using pacifiers and the knowledge from specialist journals and education of respondents (p = 0.00). Furthermore, the familiarity with the principles of the safe use of pacifiers statistically significantly positively correlated with work seniority (p = 0.01) and the sources of information of the surveyed (p = 0.00). Conclusions. Midwives/nurses had no sufficient knowledge concerning pacifiers, therefore these issues should be included in the programs of midwives’ education

Trudności diagnostyczne i terapeutyczne w młodzieńczej chorobie Behçeta – opis dwóch przypadków

Choroba Behçeta (Behçet’s disease – BD) jest postacią układowegozapalenia naczyń występującą u mieszkańców basenu Morza Śródziemnegoi Dalekiego Wschodu, bardzo rzadko stwierdzaną w Polsce.Charakteryzuje się ona owrzodzeniami jamy ustnej, narządu rodnego,zapaleniem błony naczyniowej oka i spojówek oraz zajęciem wieluukładów i narządów, w tym zapaleniem stawów. Choroba występujenajczęściej między 2. a 4. dekadą życia, niemniej jednak coraz częściejwykrywana jest u osób przed okresem pokwitania. W pracy przedstawionoopisy przypadków dwóch chorych na BD, u których pełny obrazkliniczny umożliwiający diagnozę pojawił się przed 16. rokiem życia.Na ich przykładzie omówiono problemy diagnostyczne i terapeutycznedotyczące tej choroby w okresie dziecięcym. Pomimo pewnychróżnic, przebieg choroby u dzieci i dorosłych jest podobny. Dzięki corazlepszej rozpoznawalności wydaje się, że zapadalność na BD u dziecimoże być wyższa niż pierwotnie opisywana

The effect of sauna bathing on lipid profile in young, physically active, male subjects

Objectives: The aim of the study was to evaluate effects of Finnish sauna bathing on lipid profile in healthy, young men. Material and Methods: Sixteen male subjects (20–23 years) were subjected to 10 sauna bathing sessions in a Finnish sauna every 1 or 2 days. The mean sauna temperature was 90±2°C, while humidity was 5–16%. Each session consisted of three 15-minute parts and a 2-minute cool-down between them. The following measurements were taken before and after the sauna sessions: body mass, heart rate, body skinfold thickness. The percentage fat content and then, the lean body mass were calculated. Total cholesterol, triacylglycerols, lipoprotein cholesterol LDL and HDL were measured in blood samples. Results: A statistically significant decrease of total cholesterol and LDL cholesterol was observed during 3 weeks of sauna treatment and in the week afterwards. A significant decline in triacylglycerols was found directly after the 1st and 24 h directly after the 10th sauna session. After the 10th sauna session the level of HDL cholesterol remained slightly increased, but this change was not statistically significant. A decrease in blood plasma volume was found directly after the 1st and the last sauna bathing session due to perspiration. An adaptive increase in blood plasma volume was also found after the series of 10 sauna sessions. Conclusions: Ten complete sauna bathing sessions in a Finnish sauna caused a reduction in total cholesterol and LDL cholesterol fraction levels during the sessions and a gradual return of these levels to the initial level during the 1st and the 2nd week after the experiment. A small, statistically insignificant increase in HDL-C level and a transient decline in triacylglycerols were observed after those sauna sessions. The positive effect of sauna on lipid profile is similar to the effect that can be obtained through a moderate-intensity physical exercise

Sleep Deprivation from the Perspective of a Patient Hospitalized in the Intensive Care Unit—Qualitative Study

(1) Introduction: Sleep architecture of Intensive Care Unit (ICU) patients is altered, with over 60% of them reporting sleep disorders or even sleep deprivation during their stay. The aim of the study was to describe the experiences related to sleep and nighttime rest of patients hospitalized in the ICU. (2) Method: the study used a qualitative project based on phenomenology as a research method. A semi-structured interview was used as the method to achieve the goal. The patients’ answers were recorded and transcribed. The data were coded and cross-processed. (3) Results: twenty-three patients were surveyed, fifteen men and eight women. The average age was 49.7 years. The average time of hospitalization was 34.3 days. During the ICU stay, patients required mechanical ventilation through the tracheostomy tube. Five themes were identified from the interview as factors disturbing sleep: fear, noise, light, medical staff, and at home best. (4) Conclusions: chronic anxiety appears to contribute to sleep disturbances in the ICUs, psychological support, and individualized approach to the hospitalized patient seem necessary. By raising the awareness of the essence of sleep among medical staff, environmental factors can be reduced as disturbing sleep. Based on the participants’ comments, it is possible that repeated actions could also increase the patients’ sense of security

Chronic Active T-Cell Mediated Kidney Rejection as a Clinically Significant Type of Allograft Loss?

The purpose of this article is to assess the present knowledge about chronic active (CA) T-cell mediated rejection (TCMR) of a kidney. In the research authors review current Banff diagnostic criteria used in kidney rejection, focus on their possible future evolution, and investigate the role of currently available molecular methods that could be implemented into the diagnostic scheme. Research also points out previously and currently available treatment methods applied to CA TCMR and takes into account possible side effects consequent upon the therapy. Moreover, attention is being paid to the CA TCMR coincidence with other kidney rejection types such as antibody-mediated rejection (ABMR) and its influence on the treatment approach. Authors also mark the possibility of non-HLA antibodies coexistence in patients with CA TCMR and describe its possible resonance on kidney allograft function. Nonetheless, it seems that current knowledge about CA TCMR is not sufficient and requires further investigation