14 research outputs found
N-Benzyl-(2,5-dioxopyrrolidin-1-yl)propanamide (AS-1) with hybrid structure as a candidate for a broad-spectrum antiepileptic drug
In our recent studies, we identified compound N-benzyl-2-(2,5-dioxopyrrolidin-1-yl)propanamide (AS-1) as a broad-spectrum hybrid
anticonvulsant which showed potent protection across the most important animal acute seizure models such as the maximal electroshock
(MES) test, the subcutaneous pentylenetetrazole (s.c. PTZ) test, and the 6-Hz (32 mA) test in mice. Therefore, AS-1 may be
recognized as a candidate for new anticonvulsant effective in different types of human epilepsy with a favorable safety margin profile
determined in the rotarod test in mice. In the aim of further pharmacological evaluation of AS-1, in the current study, we examined its
activity in the 6-Hz (44 mA) test, which is known as the model of drug-resistant epilepsy. Furthermore, we determined also the
antiseizure activity in the kindling model of epilepsy induced by repeated injection of pentylenetetrazole (PTZ) in mice. As a result,
AS-1 revealed relatively potent protection in the 6-Hz (44 mA) test, as well as delayed the progression of kindling induced by repeated
injection of PTZ in mice at doses of 15 mg/kg, 30 mg/kg, and 60 mg/kg. Importantly, the isobolographic analysis showed that a
combination of AS-1 and valproic acid (VPA) at the fixed ratio of 1:1 displayed a supra-additive (synergistic) interaction against PTZinduced
seizures inmice. Thus, AS-1may be potentially used in an add-on therapy with VPA. Moreover, incubation of zebrafish larvae
with AS-1 substantially decreased the number, cumulative but not the mean duration of epileptiform-like events in electroencephalographic
assay. Finally, the in vitro ADME-Tox studies revealed that AS-1 is characterized by a very good permeability in the parallel
artificial membrane permeability assay test, excellent metabolic stability on human liver microsomes (HLMs), no significant influence
on CYP3A4/CYP2D6 activity, and moderate inhibition of CYP2C9 in a concentration of 10 M, as well as no hepatotoxic properties in
HepG2 cells (concentration of 10 M)
Intestinal helminths of raccoon dogs (Nyctereutes procyonoides) and red foxes (Vulpes vulpes) from the August贸w Primeval Forest (north-eastern Poland)
Introduction: The aim of the study was to determine the prevalence of intestinal helminths in red foxes (Vulpes vulpes) and raccoon dogs (Nyctereutes procyonoides) in the August贸w Primeval Forest (north-eastern Poland), with particular regard to zoonotic parasites
Wp艂yw prowokowanego wysi艂kiem niedokrwienia na wyst臋powanie p贸藕nych potencjal贸w komorowych u chorych na chorob臋 wie艅cow膮
P贸藕ne potencja艂y komorowe Oceniano wp艂yw prowokowanego wysi艂kiem niedokrwienia na parametry czasowe u艣rednionego sygna艂u komorowego (SAECG) i obecno艣膰 p贸藕nych potencja艂贸w komorowych (LP) u chorych na chorob臋 wie艅cow膮 (CAD). Badaniem obj臋to 25 chorych na CAD w wieku 53,0 ± 7,7 lat (grupa I). Grup臋 kontroln膮 stanowi艂o 25 zdrowych w wieku 53,9 ± 7 (grupa II). Badanie SAECG wykonano w spoczynku oraz w trakcie niedokrwienia prowokowanego wysi艂kiem w grupie I oraz na szczycie wysi艂ku w grupie II. Warto艣ci RMS 40, 50 w grupie I uleg艂y zmianom znamiennym statystycznie pod wp艂ywem niedokrwienia, odpowiednio z 35,8 ± 18,7 µV na 45,5 ± 25,4 µV (p < 0,02) oraz 57,5 ± 27,3 µV na 69,4 ± 37,7 µV (p < 0,005). Z kolei w grupie II warto艣ci RMS 40 i RMS 50 nie uleg艂y zmianom istotnym statystycznie pod wp艂ywem wysi艂ku. Natomiast warto艣ci t-QRS w grupie I uleg艂y znamiennemu skr贸ceniu pod wp艂ywem wysi艂ku z 99,2 ± 10,8 ms do 95,2 ± 11,3 ms (p < 0,05), a w grupie kontrolnej uzyskane r贸偶nice nie osi膮gn臋艂y poziomu znamienno艣ci statystycznej. Oceniaj膮c zachowanie si臋 LPD w obu badanych grupach, nie zarejestrowano zmian istotnych statystycznie. W trakcie niedokrwienia LP znikn臋艂y u 2 (8%), a pojawi艂y si臋 u 3 (12%) innych badanych. W grupie kontrolnej LP wykazano tak偶e w 3 (12%) przypadkach, kt贸re na szczycie wysi艂ku pozosta艂y u 2 (8%) badanych, a znikn臋艂y u jednego (4%) oraz pojawi艂y si臋 na nowo u jednego (4%) badanego. Prowokowane wysi艂kiem niedokrwienie u chorych na CAD nie zwi臋ksza prawdopodobie艅stwa ujawnienia si臋 LP, mimo 偶e zmienia w spos贸b znamienny statystycznie warto艣ci 艣redniokwadratowe amplitud ko艅cowych 40 i 50 ms czasu trwania odfiltrowanego zespo艂u QRS (RMS 40, 50) i ca艂kowity czas trwania odfiltrowanego zespo艂u QRS (t-QRS).(ESS 1995; 1: 20-27
Wp艂yw prowokowanego wysi艂kiem niedokrwienia na wyst臋powanie p贸藕nych potencjal贸w komorowych u chorych na chorob臋 wie艅cow膮
P贸藕ne potencja艂y komorowe Oceniano wp艂yw prowokowanego wysi艂kiem niedokrwienia na parametry czasowe u艣rednionego sygna艂u komorowego (SAECG) i obecno艣膰 p贸藕nych potencja艂贸w komorowych (LP) u chorych na chorob臋 wie艅cow膮 (CAD). Badaniem obj臋to 25 chorych na CAD w wieku 53,0 ± 7,7 lat (grupa I). Grup臋 kontroln膮 stanowi艂o 25 zdrowych w wieku 53,9 ± 7 (grupa II). Badanie SAECG wykonano w spoczynku oraz w trakcie niedokrwienia prowokowanego wysi艂kiem w grupie I oraz na szczycie wysi艂ku w grupie II. Warto艣ci RMS 40, 50 w grupie I uleg艂y zmianom znamiennym statystycznie pod wp艂ywem niedokrwienia, odpowiednio z 35,8 ± 18,7 µV na 45,5 ± 25,4 µV (p < 0,02) oraz 57,5 ± 27,3 µV na 69,4 ± 37,7 µV (p < 0,005). Z kolei w grupie II warto艣ci RMS 40 i RMS 50 nie uleg艂y zmianom istotnym statystycznie pod wp艂ywem wysi艂ku. Natomiast warto艣ci t-QRS w grupie I uleg艂y znamiennemu skr贸ceniu pod wp艂ywem wysi艂ku z 99,2 ± 10,8 ms do 95,2 ± 11,3 ms (p < 0,05), a w grupie kontrolnej uzyskane r贸偶nice nie osi膮gn臋艂y poziomu znamienno艣ci statystycznej. Oceniaj膮c zachowanie si臋 LPD w obu badanych grupach, nie zarejestrowano zmian istotnych statystycznie. W trakcie niedokrwienia LP znikn臋艂y u 2 (8%), a pojawi艂y si臋 u 3 (12%) innych badanych. W grupie kontrolnej LP wykazano tak偶e w 3 (12%) przypadkach, kt贸re na szczycie wysi艂ku pozosta艂y u 2 (8%) badanych, a znikn臋艂y u jednego (4%) oraz pojawi艂y si臋 na nowo u jednego (4%) badanego. Prowokowane wysi艂kiem niedokrwienie u chorych na CAD nie zwi臋ksza prawdopodobie艅stwa ujawnienia si臋 LP, mimo 偶e zmienia w spos贸b znamienny statystycznie warto艣ci 艣redniokwadratowe amplitud ko艅cowych 40 i 50 ms czasu trwania odfiltrowanego zespo艂u QRS (RMS 40, 50) i ca艂kowity czas trwania odfiltrowanego zespo艂u QRS (t-QRS).(ESS 1995; 1: 20-27
Prevalence of intestinal helminths of red foxes (Vulpes vulpes) in central Europe (Poland): a significant zoonotic threat
Abstract Background The red fox (Vulpes vulpes) is widely distributed in the world; in central Europe, it is the most numerous wild species of the family Canidae. It can play the role of a definitive host for many intestinal parasites, including zoonotic helminths. Poland, with its geographical location (central Europe), is an interesting area for parasitological investigations of this species. The aim of this study was to evaluate and compare the prevalence of intestinal helminths in red foxes in different regions of Poland. Methods Intestines of 473 red foxes from four different regions were examined using the sedimentation and counting technique (SCT). In addition, 344 samples of faeces were examined using flotation. Results Overall, intestinal helminths were found in 98.9% of red foxes. The average prevalence of detected parasites was as follows: Mesocestoides spp. (84.1%); hookworms (67.9%); Alaria alata (61.5%); Toxocara/Toxascaris (49.5%); Taenia spp. (42.5%); Echinococcus multilocularis (25.6%); and Trichuris vulpis (2.3%). The prevalence of the majority of parasite species was similar in each region. Significant differences between regions were observed in the case of E. multilocularis: a low prevalence in the south-western and northern regions (0% and 0.9%, respectively) and a high prevalence in the south-east and northeast (39.3% and 42.7%, respectively). In the case of A. alata, important differences were found between northern (96.5% and 93.7% in northern and northeast regions, respectively) and southern regions (15.2% and 24.7% for south-western and south-east regions, respectively). The percentage of positive samples obtained with coproscopic examination (except for Trichuris) was significantly lower than that obtained with SCT. Analysis of the prevalence estimated in individual regions with the use of both methods (flotation and SCT) showed a high correlation for all parasite species (except for Mesocestoides spp.). The flotation method also allowed us to detect the eggs of the lung nematode Eucoleus aerophilus (syn. Capillaria aerophila) (76.2% of positive foxes). Conclusions This study showed a very high percentage of red foxes infected with intestinal helminths in different parts of Poland. Depending on the location, some differences were observed regarding the prevalence of dangerous zoonotic parasites, which should be considered in the assessment of infection risk for humans
Zastosowanie stymulacji przezprze艂ykowej i rejestracji u艣rednionego sygna艂u przedsionkowego w rozpoznawaniu trzepotania przedsionk贸w
Ocena zagro偶enia napadowym trzepotaniem przedsionk贸w Celem pracy jest ocena wykorzystania rejestracji parametr贸w czasowych u艣rednionego sygna艂u przedsionkowego (ASAECG) oraz parametr贸w elektrofizjologicznych uzyskanych w trakcie stymulacji przezprze艂ykowej (TEP) w rozpoznawaniu zagro偶enia napadowym trzepotaniem przedsionk贸w (AFl). Badaniem obj臋to 35 pacjent贸w zg艂aszaj膮cych napady niemiarowego szybkiego bicia serca, kt贸rych podzielono na dwie grupy: gr. I - 14 badanych z AFl, w 艣rednim wieku 49,3 ± 6,2 lat, gr. II - 21 badanych z migotaniem przedsionk贸w (AF), o 艣redniej wieku 47 ± 12,7 lat. Grup臋 kontroln膮 (gr. III) stanowi艂o 20 badanych, w 艣rednim wieku 46,8 ± 8,9 lat. U wszystkich wykonano badanie echokardiograficzne, 24-godzinne EKG metod膮 Holtera, test wysi艂kowy na bie偶ni ruchomej, rejestracj臋 parametr贸w ASAECG oraz TEP. W trakcie analizy czasowej ASAECG oceniano: warto艣ci 艣redniokwadratowe amplitud ko艅cowych 10, 20 i 30 ms czasu trwania odfiltrowanego za艂amka P (RMS 10, 20, 30) oraz ca艂kowity czas trwania odfiltrowanego za艂amka P (PWD), a tak偶e czas trwania za艂amka P w odprowadzeniu Franka X, Y, Z (XP, YP, ZP). W trakcie TEP okre艣lono: czas efektywnej refrakcji lewego przedsionka (AERP), czas przewodzenia zatokowo-przedsionkowego (SACT), maksymalny (SNRT) i skorygowany czas powrotu rytmu zatokowego (CNRT), punkt Wenckebacha (WP) i 艣redni膮 d艂ugo艣膰 cyklu podstawowego (CD). W trakcie TEP rejestrowano istotnie d艂u偶sze warto艣ci AERP, SNRT, CNRT, WP w grupie z AFl i z AF w por贸wnaniu do grupy kontrolnej. Ponadto w grupie z AFl zarejestrowano istotnie kr贸tsze warto艣ci SACT ni偶 w grupie kontrolnej. Z kolei warto艣ci RMS 10, RMS 20 i RMS 30 by艂y znamiennie statystycznie ni偶sze, a warto艣ci PWD - istotnie d艂u偶sze zar贸wno w grupie z AFl, jak i z AF w stosunku do grupy kontrolnej. Na podstawie przeprowadzonych bada艅 wyci膮gni臋to nast臋puj膮ce wnioski: 1. W grupie chorych z trzepotaniem przedsionk贸w stwierdza si臋 znamiennie statystycznie ni偶sze warto艣ci 艣redniokwadratowe amplitud ko艅cowych 10, 20, 30 ms czasu trwania odfiltrowanego za艂amka P i d艂u偶sze warto艣ci ca艂kowitego czasu trwania za艂amka P w por贸wnaniu do grupy kontrolnej. 2. W trakcie stymulacji przezprze艂ykowej stwierdza si臋 znamiennie d艂u偶sze warto艣ci maksymalnego i skorygowanego czasu powrotu rytmu zatokowego oraz czasu efektywnej refrakcji lewego przedsionka i punktu Wenckebacha i kr贸tsze czasu przewodzenia zatokowo-przedsionkowego u badanych z trzepotaniem przedsionk贸w w por贸wnaniu do grupy kontrolnej. 3. Rejestracja parametr贸w czasowych u艣rednionego sygna艂u przedsionkowego oraz parametr贸w elektrofizjologicznych uzyskanych w trakcie stymulacji przezprze艂ykowej pozwala rozpoznawa膰 chorych zagro偶onych trzepotaniem przedsionk贸w
Zastosowanie stymulacji przezprze艂ykowej i rejestracji u艣rednionego sygna艂u przedsionkowego w rozpoznawaniu trzepotania przedsionk贸w
Ocena zagro偶enia napadowym trzepotaniem przedsionk贸w Celem pracy jest ocena wykorzystania rejestracji parametr贸w czasowych u艣rednionego sygna艂u przedsionkowego (ASAECG) oraz parametr贸w elektrofizjologicznych uzyskanych w trakcie stymulacji przezprze艂ykowej (TEP) w rozpoznawaniu zagro偶enia napadowym trzepotaniem przedsionk贸w (AFl). Badaniem obj臋to 35 pacjent贸w zg艂aszaj膮cych napady niemiarowego szybkiego bicia serca, kt贸rych podzielono na dwie grupy: gr. I - 14 badanych z AFl, w 艣rednim wieku 49,3 ± 6,2 lat, gr. II - 21 badanych z migotaniem przedsionk贸w (AF), o 艣redniej wieku 47 ± 12,7 lat. Grup臋 kontroln膮 (gr. III) stanowi艂o 20 badanych, w 艣rednim wieku 46,8 ± 8,9 lat. U wszystkich wykonano badanie echokardiograficzne, 24-godzinne EKG metod膮 Holtera, test wysi艂kowy na bie偶ni ruchomej, rejestracj臋 parametr贸w ASAECG oraz TEP. W trakcie analizy czasowej ASAECG oceniano: warto艣ci 艣redniokwadratowe amplitud ko艅cowych 10, 20 i 30 ms czasu trwania odfiltrowanego za艂amka P (RMS 10, 20, 30) oraz ca艂kowity czas trwania odfiltrowanego za艂amka P (PWD), a tak偶e czas trwania za艂amka P w odprowadzeniu Franka X, Y, Z (XP, YP, ZP). W trakcie TEP okre艣lono: czas efektywnej refrakcji lewego przedsionka (AERP), czas przewodzenia zatokowo-przedsionkowego (SACT), maksymalny (SNRT) i skorygowany czas powrotu rytmu zatokowego (CNRT), punkt Wenckebacha (WP) i 艣redni膮 d艂ugo艣膰 cyklu podstawowego (CD). W trakcie TEP rejestrowano istotnie d艂u偶sze warto艣ci AERP, SNRT, CNRT, WP w grupie z AFl i z AF w por贸wnaniu do grupy kontrolnej. Ponadto w grupie z AFl zarejestrowano istotnie kr贸tsze warto艣ci SACT ni偶 w grupie kontrolnej. Z kolei warto艣ci RMS 10, RMS 20 i RMS 30 by艂y znamiennie statystycznie ni偶sze, a warto艣ci PWD - istotnie d艂u偶sze zar贸wno w grupie z AFl, jak i z AF w stosunku do grupy kontrolnej. Na podstawie przeprowadzonych bada艅 wyci膮gni臋to nast臋puj膮ce wnioski: 1. W grupie chorych z trzepotaniem przedsionk贸w stwierdza si臋 znamiennie statystycznie ni偶sze warto艣ci 艣redniokwadratowe amplitud ko艅cowych 10, 20, 30 ms czasu trwania odfiltrowanego za艂amka P i d艂u偶sze warto艣ci ca艂kowitego czasu trwania za艂amka P w por贸wnaniu do grupy kontrolnej. 2. W trakcie stymulacji przezprze艂ykowej stwierdza si臋 znamiennie d艂u偶sze warto艣ci maksymalnego i skorygowanego czasu powrotu rytmu zatokowego oraz czasu efektywnej refrakcji lewego przedsionka i punktu Wenckebacha i kr贸tsze czasu przewodzenia zatokowo-przedsionkowego u badanych z trzepotaniem przedsionk贸w w por贸wnaniu do grupy kontrolnej. 3. Rejestracja parametr贸w czasowych u艣rednionego sygna艂u przedsionkowego oraz parametr贸w elektrofizjologicznych uzyskanych w trakcie stymulacji przezprze艂ykowej pozwala rozpoznawa膰 chorych zagro偶onych trzepotaniem przedsionk贸w
Epidemiology of trichinellosis in Poland - the first half of 2022
The aim of this study was to present the current situation of trichinellosis, basing on the results of examination of the tissues of animals hunted in Poland. Investigation was carried out from 1st January to 30th June 2022 in the Department of Parasitology and Parasitic Diseases of National Veterinary Research Institute in Poland. Samples were collected out of 103 wild boars (Sus scrofa) and one wolf (Canis lupus), originating from 14 voivodeships. The study of wild boars muscle tissues revealed 89 positive samples, including 60 T. spiralis, 21 T. britovi, two T. pseudospiralis, and five mixed invasions with T. spiralis and T. britovi. In one case no amplification products were obtained. T. britovi was also found in the sample of wolf muscle tissue. This study emphasize the fact that trichinellosis in hunting animals is still a zoonotic threat, and should be closely monitored
Wp艂yw leczenia chlorowodorkiem amiodaronu na elektrofizjologiczne w艂a艣ciwo艣ci przedsionka u chorych z napadowym migotaniem przedsionk贸w w przebiegu choroby niedokrwiennej serca przy wykorzystaniu rejestracji u艣rednionego sygna艂u przedsionkowego
Celem pracy by艂a ocena zachowania si臋 parametr贸w analizy czasowej i cz臋stotliwo艣ciowej u艣rednionego sygna艂u przedsionkowego (ASAECG) u chorych z napadowym migotaniem przedsionk贸w (PAF) w przebiegu choroby niedokrwiennej serca (IHD) w trakcie doustnego leczenia chlorowodorkiem amiodaronu. Badaniem obj臋to 33 chorych (17 kobiet i 16 m臋偶czyzn) w 艣rednim wieku 59,2 + 7,4 lat, kt贸rych leczono amiodaronem przez 10 dni 600 mg/d, a przez nast臋pnych 6 tygodni w dawce 200 mg/d. Rejestracji ASAECG i 24-godzinnego EKG dokonywano wyj艣ciowo, po 10 dniach i 6 tygodniach. W艣r贸d parametr贸w czasowych ASAECG oceniano: warto艣ci 艣redniokwadratowe amplitudy ko艅cowych 10, 20 i 30 ms czasu trwania odfiltrowanego za艂amka P (RMS 10, 20, 30) oraz ca艂kowity czas trwania odfiltrowanego za艂amka P (PWD), jak i czas trwania za艂amka P w odprowadzeniu Franka X, Y, Z (XP, YP, ZP). Natomiast parametry cz臋stotliwo艣ciowe oceniano, w zakresie 40-400 Hz, w skali logarytmicznej: sumaryczna moc sk艂adowych cz臋stotliwo艣ciowych sygna艂u > -60 dB (Ar) i warto艣膰 sk艂adowej cz臋stotliwo艣ciowej dla 40 Hz (Dd), oraz w skali liniowej: stosunek p贸l 20-50/0-20 Hz (Ar), wska藕nik energii (MR1-7). W trakcie 24-godzinnego badania EKG oceniano ilo艣ciowo i jako艣ciowo nadkomorowe zaburzenia rytmu. W przypadku rejestracji PAF oceniano: czas ujawnienia si臋 arytmii, jej d艂ugotrwa艂o艣膰, cz臋sto艣膰 epizod贸w na dob臋, 艣redni膮 cz臋sto艣膰 odpowiedzi kom贸r oraz subiektywne objawy ze strony chorego. Ponadto dokonano oceny por贸wnawczej nast臋puj膮cych parametr贸w: rozmiaru lewego przedsionka, wieku i p艂ci badanych, czasu trwania PAF i IHD, zaburze艅 kurczliwo艣ci pod postaci膮 hypokinezy oraz frakcji wyrzutowej lewej komory serca i obecno艣膰 fali zwrotnej przez zastawk臋 mitraln膮 w grupach, gdzie wykazano skuteczno艣膰 lub brak zastosowanego leczenia antyarytmicznego. Na podstawie przeprowadzonych bada艅 wykazano, 偶e zastosowanie chlorowodorku amiodaronu u chorych z PAF w przebiegu IHD powoduje znamienny statystycznie wzrost warto艣ci RMS 10 i RMS 20 oraz zmniejszenie warto艣ci A. Ponadto por贸wnanie parametr贸w, takich jak: wiek, p艂e膰, rozmiar lewego przedsionka, wielko艣膰 frakcji wyrzutowej lewej komory serca i obecno艣膰 fali zwrotnej przez zastawk臋 mitraln膮, a tak偶e czas trwania IHD i PAF oraz obecno艣膰 zaburze艅 kurczliwo艣ci 艣cian lewej komory mi臋dzy badanymi z potwierdzonym i brakiem skuteczno艣ci zastosowanego leczenia antyarytmicznego nie wykazuje r贸偶nic istotnych statystycznie