10 research outputs found

    Uogólnione poczucie własnej skuteczności u młodzieży gimnazjalnej zamieszkałej w mieście i na wsi

    No full text
      Introduction. The concept of sense of personal competence (self-efficacy) is the belief that man is able to carry out specific activities and is competent to achieve the desired objectives. Aim. The aim of the study was to compare the sense of personal competence among lower secondary school students living in rural and urban areas. Material and methods. The study was conducted in late September and October 2014, in two secondary schools in Małopolska from rural and urban areas. The study group was 160 students. The research are presented in this paper relate to the sense of self-efficacy, in other words, a sense of personal competence of students. The research tool was KompOs — Personal Competence Scale. Results. Many students residing in the city had an average level of self-efficacy. Respondents living in the village are characterized by higher rates of high self-efficacy. Conclusions. Place of residence (urban, rural) does not affect the generalized self-efficacy of surveyed students. A sense of personal competence is not dependent on residence in the country or in the city. Students of both groups have a high or average level of personal competence. Nursing Topics 2015; 23 (2): 145–149    Wstęp. Pojęcie poczucia własnych kompetencji osobistych, inaczej mówiąc własnej skuteczności to przekonanie człowieka, że jest w stanie zrealizować określone działania i posiada odpowiednie kompetencje do osiągnięcia zamierzonych celów. Cel. Celem pracy było porównanie poczucia kompetencji osobistych młodzieży gimnazjalnej zamieszkałej na wsi i w mieście. Materiały i metody. Badania przeprowadzono na przełomie września i października 2014 roku w dwóch szkołach gimnazjalnych województwa małopolskiego mieszczących się na wsi i w mieście. Grupa badana stanowiła 160 uczniów. Badania przedstawione w niniejszej pracy dotyczą poczucia własnej skuteczności — poczucia kompetencji osobistych uczniów. Narzędziem badawczym była Skala Kompetencji Osobistych (KompOs). Wyniki. Uczniowie mieszkający na wsi najczęściej mieli przeciętny poziom poczucia własnej skuteczności. Respondenci zamieszkujący wieś cechowali się znacznym wskaźnikiem wysokiego poczucia własnej skuteczności. Wnioski. Miejsce zamieszkania nie miało wpływu na uogólnione poczucie własnej skuteczności badanych uczniów. Poczucie kompetencji osobistych nie było zależne od tego, gdzie mieszkali respondenci. Uczniów obu grup charakteryzował wysoki i przeciętny poziom kompetencji osobistych. Problemy Pielęgniarstwa 2015; 23 (2): 145–149

    Poczucie własnej skuteczności oraz satysfakcji z życia w grupie małopolskich funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej

    No full text
    Wstęp. W profilaktyce stresu zawodowego duże znaczenie mają zasoby osobiste, wśród których wymienia się między innymi: dyspozycyjny optymizm, wysoki poziom poczucia koherencji, inteligencję emocjonalną, poczucie satysfakcji z życia, prężność psychiczną,a także poczucie własnej skuteczności.Cel pracy. Głównym celem pracy była ocena poczucia własnej skuteczności oraz satysfakcji z życia w grupie badanych funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej (PSP).Materiał i metody. Badaniem ankietowym objęto 202 funkcjonariuszy PSP, pełniących służbę na terenie Małopolski. W pracy zostały wykorzystane skale: uogólnionej własnej skuteczności (GSES) oraz satysfakcji z życia (SWLS).Wyniki. Większość badanych funkcjonariuszy PSP cechowała się wysokim poczuciem własnej skuteczności (60,40%), natomiast blisko połowa z nich deklarowała wysokie poczucie zadowolenia z życia (42,57%). Im badany był starszy i miał dłuższy staż pracy, tym mniejsze było jego zadowolenie z życia. Poczucie własnej skuteczności wpływało istotnie na satysfakcję z życia respondentów.Wnioski. Pielęgniarki powinny podejmować czynności mające na celu propagowanie roli zasobów osobistych w profilaktyce stresu w miejscu pracy.

    Opinions and knowledge of the nursing students about the code of ethics for nurses and midwives

    No full text
    Wstęp. Kodeks etyki zawodowej odgrywa niezwykle ważną rolę w zawodzie pielęgniarki. Zawarte w nim zasady etyczne rozwijają wrażliwość moralną oraz pomagają w rozwiązywaniu dylematów etycznych i dokonywaniu wyborów.Cel. Celem pracy było poznanie opinii i poziomu wiedzy na temat kodeksu etyki zawodowej wśród studentów pielęgniarstwa studiów drugiego stopnia.Materiał i metody. Badanie wykonano metodą sondażu diagnostycznego i testów osiągnięć, z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety i testu sprawdzającego wiadomości. Grupę badaną stanowiło 100 studentów pielęgniarstwa studiów drugiego stopnia Wydziału Nauk o Zdrowiu UJ CM w Krakowie. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej.Wyniki. Poziom wiedzy studentów pielęgniarstwa na temat kodeksu etyki zawodowej pielęgniarki i położnej okazał się niewystarczający. Blisko 75% badanych nie wiedziało, kto go uchwala. Prawie wszyscy badani (90%) stwierdzili, że kodeks pomaga pielęgniarkom w codziennej pracy.Wnioski. Pielęgniarki powinny pogłębiać i uzupełniać swoją wiedzę na temat kodeksu etyki zawodowej. Postępowanie zgodne z zasadami etycznymi ułatwia pracę z pacjentem oraz pozostałymi członkami zespołu medycznego.Introduction. The code of professional conduct plays an extremely important role in the profession of nurse. Ethical rules it specifies help to develop moral sensitivity, solve ethical dilemmas and make choices.Aim. The aim of the work was to learn about the opinions and level of knowledge on the code of professional conduct among nursing students of second-cycle studies.Material and methods. The methods applied in the research included a diagnostic survey and achievement tests, with the use of an original survey questionnaire and a test of developed knowledge. The examined group included 100 nursing students of second-cycle studies at the Faculty of Health Sciences of the Jagiellonian University CM in Cracow. The acquired results were analyzed statistically.Results. The nursing students exhibited insufficient knowledge on the code of professional conduct of a nurse and midwife. Nearly 75% respondents did not know who made it. Almost all the respondents (90%) said that the code helped nurses at everyday work.Conclusions. Nurses should broaden and supplement their knowledge on the code of professional conduct. Acting according to ethical rules helps to work with patients and with the remaining medical team members

    Styles of coping with stress in junior high school students living in the city and in the countryside

    No full text
      Wstęp. W okresie dzieciństwa i adolescencji niezwykle ważną rolę odgrywają właściwe sposoby radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Pełnią funkcję mechanizmów obronnych, które pozwalają zmniejszyć lub zniwelować negatywne skutki, jakie może nieść ze sobą stresujące wydarzenie. Cel. Celem pracy była ocena sposobów radzenia sobie ze stresem badanej młodzieży gimnazjalnej zamieszkałej na wsi i w mieście. Materiały i metody. Badania przeprowadzono w 2014 roku w dwóch szkołach zlokalizowanych na terenie województwa małopolskiego. Badana grupa liczyła 160 uczniów mieszkających w mieście i na wsi. W badaniach zastosowano metodę szacowania, narzędziem był arkusz Skali Jak Sobie Radzisz? (JSR) autorstwa Z. Juczyńskiego oraz N. Ogińskiej-Bulik. Wyniki. Uczniowie będący mieszkańcami miast i wsi w trudnej sytuacji najczęściej stosowali strategię polegającą na „Aktywnym Radzeniu Sobie”. Badani gimnazjaliści, jako główne źródło stresu podawali „Problemy w szkole” oraz „Problemy z rówieśnikami”. Miejsce zamieszkania badanych nie wpływało na ich strategie sytuacyjnego i dyspozycyjnego radzenia sobie ze stresem. Wnioski. Badani uczniowie wybierali aktywny model reakcji. Byli skoncentrowani na problemie, chcieli dokonać zmiany sytuacji, używając w tym celu własnych umiejętności i zasobów indywidualnych. Problemy Pielęgniarstwa 2015; 23 (2): 197–202    Introduction. Appropriate ways to cope with a difficult situations play a very important role during the childhood and adolescence. They are defense mechanisms which help to reduce or eliminate the negative effects of stressful events. Aim. The aim of this study was to evaluate ways of coping with stress junior high school students living in rural and urban areas. Material and methods. The study was conducted in 2014 in two malone schools. The study group consisted of 160 students living in the city and in the countryside. There was used an estimation method, tool was sheet Scale How do you cope? made by Z. Juczyński and N. Ogińska-Bulik. Results. Students from the city and the countryside in the most difficult situations were using the strategy of “Active coping”. The surveyed junior high school students, as a major source of stress situations claimed: “Problems at school” and “Problems with peers”. Place of residence of respondents did not affect of their situational and dispositional strategies for coping with stress. Conclusion. The surveyed students chose the active response model. They were focused on the problem, they wanted to change the situation, using the skills and personal resources. Nursing Topics 2015; 23 (2): 197–202

    Problemy i bariery w życiu codziennym osób niepełnosprawnych fizycznie

    No full text
    Introduction. People with disabilities often experience marginalization and are excluded from public life, which causes their alienation and isolation. It is extremely relevant to remove all the economical, architectural, legal and transportation barriers by using the instruments of local politics. These actions would definitely improve the quality of life of people with disabilities.Aim. The main aim of the research was to evaluate the level of adaptation of Primary Health Care facilities in Cracow for the people with disabilities.Material and methods. The research material was collected by unstandardized observation technique. The research tool was an original observation sheet. The research included 44 Primary Health Care facilities in Cracow. The research was conducted in February 2014.Results. The level of adaptation of surveyed facilities for people with disabilities is insufficient. More than a quarter (27.5%) of storied clinics did not have technical capabilities which enable relocation to higher storeys. More than half of surveyed facilities (53.5%) have parking lot, which do not meet the established criteria. In many cases, there was lack of parking spaces for disabled people. Only 12% of surveyed clinics have automatic doors allowing easy access to the building.Conclusions. Most of the surveyed facilities do not meet the universal design guidelines. It is necessary to introduce new solutions and to modernize Health Care facilities in order to improve the quality of life of people with disabilities.Nursing Topics 2014; 22 (2): 178–183Wstęp. Osoby niepełnosprawne bardzo często są marginalizowane, wykluczane z życia społecznego, co powoduje ich alienację i wyobcowanie. Ważne, aby prowadzić politykę na rzecz osób niepełnosprawnych, usuwając wszelkie bariery ekonomiczne, architektoniczne, komunikacyjne, prawne oraz społeczne, co znacznie podniesie jakość ich życia.Cel. Celem badań była ocena przystosowania krakowskich placówek Podstawowej Opieki Zdrowotnej do potrzeb osób niepełnosprawnych.Materiał i metody. Materiał badawczy gromadzono metodą obserwacji z wykorzystaniem techniki obserwacji niestandaryzowanej. Narzędziem badawczym był autorski arkusz obserwacji. Badaniem objęto 44 placówki Podstawowej Opieki Zdrowotnej z terenu Krakowa. Badania przeprowadzono w lutym 2014 roku.Wyniki. Poziom przystosowania badanych placówek Podstawowej Opieki Zdrowotnej do potrzeb osób niepełnosprawnych jest niewystarczający. Ponad jedna czwarta piętrowych przychodni (27,5%) nie miało rozwiązań technicznych umożliwiających przemieszczanie się na wyższe kondygnacje. Ponad połowa badanych placówek (53,5%) miało parking, który nie spełnia założonych kryteriów, w wielu przypadkach zaobserwowano brak miejsc postojowych dla osób niepełnosprawnych. Tylko 12% przychodni miało drzwi automatyczne umożliwiające swobodne wejście do budynku.Wnioski. Większość przebadanych placówek Podstawowej Opieki Zdrowotnej nie spełniała wytycznych projektowania uniwersalnego. Konieczne jest wprowadzenie nowoczesnych rozwiązań i modernizacja budynków użyteczności publicznej, w tym przychodni, co pozwoli podnieść jakość życia osób niepełnosprawnych.Problemy Pielęgniarstwa 2014; 22 (2): 178–18

    Postawy ludzi uzupełniających wykształcenie średnie wobec osób starszych

    No full text
    Wstęp. Starzenie się jest procesem normalnym, długotrwałym i nieodwracalnym. Jest to okres głębokich przemian, które dotyczą nie tylko sfery fizycznej, ale także psychicznej, emocjonalnej i społecznej.Cel pracy. Celem badań było poznanie postaw ludzi uzupełniających wykształcenie średnie wobec osób starszych.Materiał i metody. Badania przeprowadzono we wrześniu 2012 roku wśród 100 słuchaczy Zespołu Szkół dla Dorosłych w Brzesku. W badaniach wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety i test wiadomości, kwestionariusz testu niedokończonych zdań autorstwa Golde i Kogana w adaptacji Rembowskiego, kwestionariusz skali Dystansu Społecznego Bogardusa oraz kwestionariusz skali P-LS autorstwa Kogana w polskiej adaptacji Rembowskiego. Materiał badawczy poddano analizie statystycznej z użyciem testu t-Studenta, testu chi-kwadrat i analizy wariancji ANOVA.Wyniki. Wśród osób uzupełniających wykształcenie średnie dominowała postawa pozytywna wobec osób starszych. Wiedza respondentów na temat starzenia się organizmu i chorób wieku podeszłego była dostateczna. Większość respondentów deklarowała niski poziom dystansu emocjonalnego i społecznego wobec osób starych.Wnioski. Należy podejmować dalsze badania na temat postaw społecznych wobec osób starszych, ponieważ w badaniach własnych przewaga postawy pozytywnej nad negatywną była niewielka, a w wypowiedziach badanych często pojawiały się treści stereotypowe dotyczące starości.Introduction. Ageing is a normal, long-term and irreversible process. It is a time of profound changes that affect not only the physical, but also the mental, emotional and social aspects of human life.Aim. The aim of the research was to explore the attitudes of people in supplementary secondary education towards the elderly.Material and methods. The research was conducted in September 2012 among 100 students of the Group of Schools for Education of Adults in Brzesko. The research was based on the author’s survey and knowledge test questionnaire, a sentence completion test designed by Golde and Kogan, as adapted by Rembowski, the Bogardus social distance scale and the ATE scale by Kogan as adapted to Polish by Rembowski. The research material was then subject to statistical analysis using the Student’s t-test, the chi-squared test and the analysis of variance (ANOVA).Results. Most of the people in supplementary secondary education have a positive attitude towards elderly people. The knowledge of the responders on ageing of the body and ageing-associated diseases was satisfactory. Most of the responders declared a low level of emotional and social distance towards elderly people.Conclusions. Further research should be conducted on the social attitudes towards elderly people, as the author’s research showed only a slight predominance of the positive attitude over the negative attitude and the responders’ statements often contained stereotypes on the old age

    Natężenie spostrzeganego stresu oraz strategie radzenia sobie ze stresem w grupie małopolskich funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej

    No full text
    Wstęp. Funkcjonariusze straży pożarnej zobligowani są do wypełnienia obowiązków służbowych, w czasie których wielokrotnie doświadczają wielu traumatyzujących bodźców. Niekorzystne warunki pracy mogą być związane z czynnikami środowiskowymi.Cel pracy. Celem pracy była ocena ogólnego wskaźnika natężenia spostrzeganego stresu oraz strategii radzenia sobie ze stresem w grupie funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej.Materiał i metody. Badaniem ankietowym objęto 202 funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, pełniących służbę na terenie Małopolski. Do oceny ogólnego wskaźnika natężenia spostrzeganego stresu zastosowano Skalę Odczuwanego Stresu (PSS-10). Drugim narzędziem wykorzystanym w badaniu był Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem Mini-COPE.Wyniki. Prawie połowie funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej (PSP) w ciągu ostatniego miesiąca towarzyszył wysoki poziom spostrzeganego stresu (44,06%). Badani deklarowali stosowanie takich strategii radzenia sobie ze stresem, jak aktywne radzenie sobie, planowanie, poszukiwanie wsparcia emocjonalnego. Najrzadziej stosowali: zaprzeczanie, zaprzestanie działań, używanie substancji psychoaktywnych. Wiek wpływał istotnie na stosowaną przez badanych strategię poszukiwania wsparcia emocjonalnego.Wnioski: W obliczu wysokiego poziomu spostrzeganego stresu u badanych funkcjonariuszy PSP wydaje się być zasadnym stosowanie programów psychoedukacyjnych zachęcających do stosowania strategii zaradczych skoncentrowanych na problemie

    Knowledge of nurses in the collection of biological material for laboratory tests

    No full text
      Wstęp. Diagnoza kliniczna składa się z kilku etapów: wywiadu, badania fizykalnego, a także z badań diagnostycznych, wśród których najczęściej wykonywane są badania analityczne. Wyniki badań analitycznych mają istotny wpływ na ocenę stanu zdrowia pacjenta, dlatego ważne jest profesjonalne przygotowanie personelu pielęgniarskiego i przestrzeganie obowiązujących procedur w tym zakresie. Cel. Celem pracy była ocena wiedzy pielęgniarek w zakresie pobierania materiału biologicznego do badań laboratoryjnych. Materiały i metody. Badaniem objęto 188 pielęgniarek zatrudnionych w dwóch wybranych szpitalach województwa małopolskiego. Do zebrania danych wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety. Wyniki. Badane pielęgniarki prezentowały dostateczny poziom wiedzy na temat zasad pobierania materiału biologicznego od pacjenta. Zdecydowana większości badanych wiedzę w tym zakresie uzyskała w ramach samokształcenia i szkoleń wewnątrzszpitalnych. Osoby z wykształceniem magisterskim oraz uczestniczące w szkoleniach z zakresu pobierania materiału do badań biologicznych uzyskały istotnie statystycznie więcej punktów z pytań oceniających ich wiedzę w porównaniu z pozostałymi uczestnikami badania. Pielęgniarki dostrzegały potrzebę uczestnictwa w szkoleniach wewnątrzzakładowych prowadzonych przez pracowników laboratorium. Wnioski. Badane pielęgniarki, mimo że deklarowały znajomość zasad obowiązujących podczas pobierania materiału biologicznego, uzyskały dostateczny wynik z pytań oceniających poziom ich wiedzy. Wyrażały chęć podnoszenia kwalifikacji w tym obszarze. Problemy Pielęgniarstwa 2015; 23 (1): 34–39    Introduction. Clinical diagnosis consists of several stages: medical history, physical examination and with diagnostic investigations, among which analytical examinations are most popular. Analytical results have a significant impact on the evaluation of the patient’s health, therefore it is important to prepare professional nurses and compliance with available medical procedures. Aim. The aim of this study was to assess the knowledge of nurses in the collection of biological material for laboratory testing. Material and methods. In the study took part 188 nurses working in two malone hospitals. The author’s questionnaire has been used to collect the data. Results. The knowledge of respondents about the rules for collecting biological material was sufficient. Most respondents reported that the knowledge of the correct principles blood collection gain from the self education and training hospital. Masters and nurses which participated in training about the rules for collecting biological material gained significantly more points from questions assess knowledge in comparison with the other participants in the study. The nurses reported the need to participate in training/courses carried out by the staff from the laboratory. Conclusion. Respondents declared knowledge of the rules for the collection of biological material, despite they achieved a sufficient level of knowledge. They declared willingness to increase their skills in this area. Nursing Topics 2015; 23 (1): 34–39

    Poczucie optymizmu oraz własnej skuteczności małopolskich pielęgniarek korzystających z kształcenia podyplomowego

    No full text
    StreszczenieWstęp: Praca pielęgniarki wymaga zaangażowania własnych potencjałów oraz ciągłej interakcji z osobami potrzebującymi opieki, pomocy i wsparcia. Obciążenie fizyczne i psychiczne osób należących do tej grupy zawodowej może negatywnie oddziaływać na stan ich zdrowia. W tej sytuacji, szczególnego znaczenia nabierają zasoby, które są znaczące dla optymalnego przystosowania do trudnych warunków pracy.Cel pracy: Celem pracy była ocena poczucia dyspozycyjnego optymizmu oraz własnej skuteczności w grupie małopolskich pielęgniarek korzystających z kształcenia podyplomowego. Materiał i metody: Grupa badaną stanowiło 211 pielęgniarek i 5 pielęgniarzy, będących w trakcie szkolenia specjalizacyjnego. W pracy została wykorzystana Skala Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES) oraz Test Orientacji Życiowej (LOT-R). Dodatkowo podczas badania użyto autorski kwestionariusz, który prezentował czynniki motywujące do podjęcia kształcenia podyplomowego przez pielęgniarki.Wyniki: Największą grupę spośród badanych pielęgniarek stanowiły osoby o neutralnej orientacji w zakresie optymizmu (39,8%) oraz wysokim wskaźniku poczucia własnej skuteczności (60,6%). Nie wykazano związku pomiędzy zasobami osobistymi pielęgniarek, a wiekiem i stażem ich pracy. Skłonność do optymizmu wpływała istotnie na chęć podniesienia swojego prestiżu oraz uzyskania awansu zawodowego.Wnioski: Pielęgniarki uczestnicząc w kształceniu podyplomowym dążą do  zapewnienia pacjentom odpowiedniego standardu opieki, ale także wzmocnienia swojej  pewności siebie. Wysoki poziom wiedzy teoretycznej i praktycznej, można traktować jako jeden z zasobów osobistych istotnych w profilaktyce stresu zawodowego

    Skala Wydolności Opiekuńczej (SWO) – wstępna charakterystyka psychometryczna.

    No full text
    Wstęp. Rodzina pełni wiele kluczowych funkcji w życiu człowieka m.in. funkcję opiekuńczo-zabezpieczającą, którą należy rozumieć, jako sprawowanie opieki nad niesamodzielnymi i niezdolnymi do samopielęgnacji członkami rodziny. Prac podejmujących problematykę wydolności opiekuńczej rodziców wychowujących dzieci z zaburzeniami rozwojowymi i dzieci zdrowe jest niewiele. Istnieje konieczność eksploracji tego zagadnienia przy pomocy wystandaryzowanych narzędzi badawczych o zadawalających właściwościach psychometrycznych, oceniających złożony proces opieki nad dzieckiem.Cel. Celem pracy było określenie psychometrycznych właściwości autorskiego narzędzia badawczego służącego do oceny wydolności opiekuńczej rodziców.Materiał i metody. Badaniem o charakterze przekrojowym, objęto rodziców wychowujących dzieci z niepełnosprawnością (grupa badana – 243 osób) oraz rodziców dzieci bez zaburzeń rozwojowych (grupa porównawcza – 264 osób). W badaniu wykorzystano autorską Skalę Wydolności Opiekuńczej (SWO).Wyniki. Wyniki uzyskane w SWO różniły się między grupami. Wyliczony dla obydwu grup wskaźnik alfa-Cronbacha potwierdził rzetelność autorskiego narzędzia badawczego. W ramach szacowania trafności kryterialnej uzyskano korelację SWO z GSES, skalą o podobnej koncepcji teoretycznej. Trafność SWO zweryfikowano też w konfirmacyjnej analizie czynnikowej (CFA).Wnioski. SWO cechują zadowalające właściwości psychometryczne – rzetelność i trafność. Skala ta może dostarczyć wielu cennych informacji o poziomie wydolności opiekuńczej rodziców. Uzyskane rezultaty przemawiają za stosowaniem SWO w badaniach naukowych i jej dalszym doskonaleniem.   
    corecore