Het taalniveau van kinderen met primaire taalontwikkelingsstoornissen

Dit artikel betreft de vraag of kinderen met een primaire taalontwikkelingsstoornis gekenmerkt worden door een receptief-expressieve, dan wel een expressieve taalontwikkelingsstoornis. Om deze onderzoeksvraag te kunnen beantwoorden werden de Reynell Test voor Taalbegrip en de Schlichting Test voor Taalproduktie bij een groep kinderen met primaire taalontwikkelingsstoornissen afgenomen (N = 41). De scores van de kinderen met taalontwikkelingsstoornissen (TOS) werden door middel van matching op leeftijd, geslacht en sociaal-economische status vergeleken met die van kinderen uit een voor de Nederlandse populatie representatieve steekproef (de ijkingssteekproef (IJK) van beide tests). De voornaamste resultaten zijn dat de TOS-groep bij alle onderdelen van taalbegrip en -produktie significant lager scoorde dan de IJK-groep. Het grootste verschil kwam voor bij de produktietest Zinsontwikkeling; het kleinste verschil bij de taalbegripstest. Het intelligentieniveau van beide groepen bleek niet significant te verschillen

Het meten van taalbegrip bij slechthorende kinderen

Het meten van taalbegrip bij slechthorende kinderen met de Reyneil Test voor Taalbegrip lijkt zonder meer niet goed mogelijk, omdat de items bestaan uit gesproken opdrachten en het begrip mede afhankelijk is van het goed kunnen verstaan van de opdracht. In dit artikel wordt een procedure met gebarenondersteuning beschreven, op een manier die grenzentesten wordt genoemd. Deze testprocedure is toegepast bij 61 leerlingen van de PH. Burgerschool, een school voor kinderen met verminderd gehoor in Amsterdam. Met de gevolgde procedure wordt een zogenaamde beginscore berekend die in feite de normale testscore is, en een eindscore die wordt verkregen na toepassing van de gebarenondersteuning. Uit de resultaten bleek dat slechthorende kinderen beter tot hun recht komen met de eindscore dan met de beginscore. De eindscore benadert het latente taalbegripsniveau beter dan de beginscore

Het meten van taalbegrip bij slechthorende kinderen

Het meten van taalbegrip bij slechthorende kinderen met de Reyneil Test voor Taalbegrip lijkt zonder meer niet goed mogelijk, omdat de items bestaan uit gesproken opdrachten en het begrip mede afhankelijk is van het goed kunnen verstaan van de opdracht. In dit artikel wordt een procedure met gebarenondersteuning beschreven, op een manier die grenzentesten wordt genoemd. Deze testprocedure is toegepast bij 61 leerlingen van de PH. Burgerschool, een school voor kinderen met verminderd gehoor in Amsterdam. Met de gevolgde procedure wordt een zogenaamde beginscore berekend die in feite de normale testscore is, en een eindscore die wordt verkregen na toepassing van de gebarenondersteuning. Uit de resultaten bleek dat slechthorende kinderen beter tot hun recht komen met de eindscore dan met de beginscore. De eindscore benadert het latente taalbegripsniveau beter dan de beginscore