The effect of pro-ecological procedures and insect foraging on the total content of phenol compounds in winter wheat

In laboratory conditions, the effect of pro-ecological procedures (application of effective microorganisms and Asahi SL biostimulator) and foraging by insects [cereal leaf beetle (Oulema melanopa L.) and bird cherry-oat aphid (Rhopalosiphum padi (L.)] on the total content of phenolic compounds in winter wheat, was studied. Correlations between the total content of phenolic compounds (determined by the Folin-Ciocalteau colorimetric method) expressed as the amount of pyrogallol in wheat plants: undamaged, damaged by O. melanopa, damaged by R. padi, the length of feeding scar left by cereal leaf beetle and the number of pricks made by actively feeding insects of bird cherry-oat aphid were analysed. The wheat was treated by EM inoculant and a biostimulator. The mode of application of the preparations used had a significant effect on level the total phenolic compounds in the undamaged wheat and the wheat exposed to foraging by the above-mentioned insects. The plants not exposed to insects foraging contained greater amounts of phenolic compounds than those exposed to the insects. The correlation between the total content of phenols in the wheat damaged by the insects in the ‘no-choice’ conditions, proved insignificant

Wpływ stosowania zabiegów proekologicznych i słomy na zachwaszczenie łanu pszenicy ozimej i jęczmienia jarego uprawianych w krótkotrwałej monokulturze

Background. Wheat and barley are among the most important crops grown both in Poland and around the world. During their growth period they are exposed to the adverse impact of many pests, including weeds, fungal pathogens and insect pests. Numerous plant protection methods are used to limit their adverse impact. Material and methods. In a three-year field study, the effect of the application of effective microorganisms (EM) Naturalnie Aktywny and Asahi SL preparations as well as the method of previous crop straw management on the number of weeds in short-term monocultures of winter wheat and spring barley were compared. Using the frame method, on individual experimental treatments, the number of dominant weeds, other weed species and the total number of weeds were randomly quantified immediately before a herbicide application (BBCH 31‒32). Results. The dominant weeds were Viola arvensis, Apera spica-venti, Capsella bursa pastoris, Stellaria media, Chenopodium album and Cirsium arvense. The observed increased weed infestation in the experiments was primarily due to the incorporation of straw into the soil during post-harvest cultivation. The increased weed density due to straw application to the soil was minimized to different extents by the use of effective microorganisms, especially the density of Apera spica-venti, Capsella bursa pastoris, Chenopodium album and all other weeds. Conclusion. The weed infestation in short-term monocultures of wheat and barley was encouraged by incorporation into the soil of shredded straw. Degradation of this straw by the effective microorganisms applied during post-harvest cultivation led to a reduced total weed infestation and reduced density of Apera spica venti, Capsella bursa pastoris, Chenopodium album and all other weeds.Zboża kłosowe, jak pszenica i jęczmień, należą do najważniejszych roślin uprawianych zarówno w Polsce, jak i na świecie. W okresie wegetacji narażone są na niekorzystne oddziaływanie wielu agrofagów, w tym chwastów, patogenów grzybowych oraz szkodników. Do ograniczania ich gradacji wykorzystuje się liczne metody ochrony roślin. W trzyletnich badaniach polowych porównywano wpływ aplikacji preparatów EM Naturalnie Aktywny i Asahi SL oraz sposobów zagospodarowania słomy rośliny przedplonowej na liczebność chwastów w krótkotrwałych monokulturach pszenicy ozimej i jęczmieniu jarym. Metodą ramkową, na poszczególnych obiektach doświadczalnych, oceniano losowo, bezpośrednio przed wykonaniem zabiegów herbicydowych (BBCH 31‒32), liczebność chwastów dominujących, liczebność pozostałych gatunków chwastów oraz liczebność chwastów łącznie. W efekcie przeprowadzonych pomiarów stwierdzono znaczącą liczebność chwastów w łanach analizowanych zbóż. Dominowały w nich Viola arvensis, Apera spica-venti, Capsella bursa pastoris, Stellaria media, Chenopodium album oraz Cirsium arvense. Zaobserwowane w doświadczeniach zwiększone zachwaszczenie zbóż było przede wszystkim skutkiem wnoszenia do gleby słomy w trakcie uprawy pożniwnej. Ten skutek nawożenia gleby słomą był łagodzony, jednak w różnym stopniu, przez stosowanie efektywnych mikroorganizmów, zwłaszcza w przypadku zachwaszczenia przez Apera spica-venti, Capsella bursa pastoris, Chenopodium album oraz chwasty pozostałe. Zachwaszczeniu zbóż uprawianych w warunkach krótkotrwałych monokultur sprzyjało stosowanie nawożenia gleby rozdrobnioną słomą. Jej usuwanie w połączeniu z aplikacją w trakcie uprawy pożniwnej efektywnych mikroorganizmów, pozwoliło zmniejszyć zachwaszczenie ogółem oraz ograniczyć liczebność Apera spica venti, Capsella bursa pastoris, Chenopodium album oraz chwastów pozostałych

Oddziaływania sąsiedzkie zbóż jarych i roślin bobowatych grubonasiennych w uprawie pasowej roślin. Cz. II. Reakcja grochu na sąsiedztwo pszenicy, pszenżyta, jęczmienia i łubinu żółtego

Background. Strip intercropping brings together the advantages of pure sowing and intercropping, but its production value depends on the reciprocal effect of the various species at the contact point of adjacent rows. The aim of the experiment was to establish the response of pea to the neighbouring occurrence of spring wheat, spring triticale, spring barley, and yellow lupine and the estimation of the production effect of strip intercropping of pea in the proximity of those species. Material and methods. In the experiment, the results of field experiments on mixed sowings carried out in the years 2008–2010 at the experimental station in Mochełek near Bydgoszcz (53 o 13’ N; 17 o51’ E) were used. Experimental factor was the position of plant row on the plot: four rows into the plot away from the outermost row with respective neighbouring species. First row of pea (contact row) was situated 12.5 cm away from the first row of respective neighbouring species. Experimental unit was subsequent plant rows, each 4 meters long. Results. Proximity of wheat, triticale, barley, and lupine was unfavourable to pea. It occurred the most strongly in the first plant row and decreased in the subsequent, farther rows. The most unfavourable proximity for pea in strip intercropping proved to be barley. In the row adjacent to this species, pea grain yield was lower than in the fourth row by 59.4%. In the subsequent rows, also a tendency for seed yield decrease was noted, namely in the second row by 26.9% and in the third row by 9.2%. Confirmed unfavourable proximity effect for wheat and triticale included first and second pea rows. The least unfavourable vicinity for pea was that of yellow lupine. Conclusion. When introducing pea to strip intercropping with cereals, its yield may be lower by 3.5% (one-sided proximity of triticale) to 7.9% (proximity of barley), which decreases the proportion of pea seeds in the total yield of strip intercropping.Uprawa pasowa łączy zalety siewów czystych i upraw współrzędnych, jednak jej produkcyjne walory zależą od oddziaływań wzajemnych na styku sąsiadujących ze sobą rzędów różnych gatunków. Celem eksperymentu było poznanie reakcji grochu na sąsiedzkie występowanie pszenicy jarej, pszenżyta jarego, jęczmienia jarego i łubinu żółtego wraz z oszacowaniem możliwych efektów produkcyjnych uprawy pasowej grochu w sąsiedztwie tych gatunków. W pracy wykorzystano wyniki doświadczeń polowych wykonanych w ramach badań nad siewami mieszanymi realizowanymi w latach 2008–2010 w Mochełku k. Bydgoszczy (53 o13’ N; 17o51’ E). Czynnikiem doświadczalnym było rozmieszczenie rzędów roślin na poletku – cztery rzędy w głąb poletka od rzędu skrajnego z odpowiednim gatunkiem sąsiedzkim. Rząd pierwszy (stykowy) grochu oddalony był o 12,5 cm od pierwszego rzędu odpowiedniego gatunku sąsiedzkiego. Jednostką doświadczalną były kolejne rzędy roślin o długości czterech metrów każdy. Sąsiedztwo pszenicy, pszenżyta, jęczmienia i łubinu było niekorzystne dla grochu, najsilniej ujawniało się w pierwszym rzędzie roślin i malało w kolejnych bardziej oddalonych rzędach. Najbardziej niekorzystnym sąsiedztwem dla grochu w uprawie pasowej okazał się jęczmień. W rzędzie sąsiadującym z tym gatunkiem plon nasion grochu był mniejszy o 59,4% niż w rzędzie czwartym. W kolejnych rzędach odnotowano również tendencję spadku plonu nasion, tj. w rzędzie drugim o 26,9%, a w trzecim o 9,2%. Potwierdzony niekorzystny efekt sąsiedztwa dla pszenicy i pszenżyta obejmował pierwszy i drugi rząd roślin grochu. Najmniej niekorzystnym sąsiedztwem dla grochu było sąsiedztwo łubinu żółtego. Wprowadzając groch do uprawy pasowej ze zbożami jego plon, może być mniejszy od 3,5% (jednostronne sąsiedztwo z pszenżytem) do 7,9% (sąsiedztwo z jęczmieniem), co zmniejsza udział nasion grochu w łącznym plonie uprawy pasowej

The Effect of Using Elements of Sustainable Agrotechnology in Spring Wheat (<i>Triticum aestivum</i> L.) Monoculture

In sustainable cultivation technologies, the method of managing crop residues and the microbiological activity of the soil, supported by the application of effective microorganisms, is of particular importance. Unfortunately, wheat monocultures are still common. Therefore, there is also a need to introduce elements of sustainable agrotechnics to such crops. The aim of the research was to compare the effect of 18 spring wheat (Triticum aestivum L.) cultivation technologies in a monoculture. Therefore, a four-year two-factor experiment was carried out with a spring wheat monoculture. Six ways managing the organic matter before sowing and tillage (first factor) and the application of microbiological preparations (second factor) were tested, leasing to a total of 18 experimental objects. The parameterized weed infestation, chlorophyll index, and leaf area index, elements of the yield structure, and spring wheat yield were determined through tillage technology. In most cases, the application of biopreparations was not found to have a significant impact on the tested features. The highest yields of spring wheat were obtained through the following technologies: application of EM or UGmax microbiological preparations on the shredded straw of the forecrop; mixing the forecrop with the soil using a grubber immediately after harvest; sowing the white mustard catch crop; winter plowing

Reakcja Rhopalosiphum padi L. (Aphididae, Hemiptera) na zawartość flawonoidów w pszenicy ozimej traktowanej biostymulatorem i pożytecznymi mikroorganizmami

Background. The bird cherry-oat aphid (Rhopalosiphum padi L.) is one of the most important pests of cereal plants. Limiting its number by using pro-ecological methods such as biostimulants does not result in environmental contamination. Material and methods. Winter wheat plants were grown under laboratory conditions and treated with the following preparations: EM Naturalnie Aktywny, which is based on beneficial microorganisms, and/or the Asahi SL biostimulant. In the BBCH 32 phase some plants were harvested and the percentage flavonoid content, calculated as quercetin, was determined, while the remaining plants were used to assess the level of feeding and development of the bird cherry-oat aphid. Results. Wheat plants treated with biostimulants containing beneficial microorganisms contained on average 0.641% dry matter flavonoids. The pre-reproductive period of bird cherry-oat aphids was 8 days. Daily aphid fecundity was slightly more than three larvae per day. The length of the reproductive period of bird cherry-oat aphids on wheat plants ranged from 8 to 9 days. After 5 days of feeding, 2 adult aphids caused on average 15% damage to the plant surface. Correlation coefficients between the flavonoid content in wheat plants and development parameters and the extent of damage caused by bird cherry-oat aphids were insignificant. Conclusion. The use of a biostimulant and beneficial microorganisms in wheat cultivation was found to be not statistically significant, but a reduction in the feeding and development of R. padi was observed.Mszyca czeremchowo-zbożowa (Rhopalosiphum padi L.) należy do ważniejszych szkodników roślin zbożowych. Ograniczanie jej liczebności poprzez stosowanie proekologicznych metod, jak biostymulanty, nie powoduje zanieczyszczania środowiska. W laboratorium wysiewano ziarno pszenicy ozimej. Następnie w odpowiedniej fazie rozwojowej rośliny poddano aplikacji szczepionką EM Naturalnie Aktywny, opartej na pożytecznych mikroorganizmach, i/lub biostymulatorem Asahi SL. W fazie BBCH 32 część nadziemną połowy roślin ścięto i ustalono procentową zawartość flawonoidów w przeliczeniu na kwercetynę, a pozostałe posłużyły do badań oceniających poziom żerowania i rozwoju mszycy czeremchowo-zbożowej. Rośliny pszenicy traktowane szczepionką EM Naturalnie Aktywny i/lub biostymulatorem Asahi SL zawierały średnio 0,641% flawonoidów w suchej masie. Okres przedreprodukcyjny mszycy czeremchowo-zbożowej wyniósł 8 dni. Jej płodność dzienna wyniosła nieco ponad trzy larwy dziennie. Długość okresu reprodukcyjnego mszycy czeremchowo-zbożowej na roślinach pszenicy kształtowała się w przedziale od 8 do 9 dni. 2 imago mszyc przez 5 dni żerowania spowodowały 15% uszkodzeń powierzchni roślin. Współczynniki korelacji pomiędzy zawartością flawonoidów w roślinach pszenicy a parametrami rozwoju i żerowania mszycy czeremchowo-zbożowej były nieistotne. Stosowanie biostymulatora i pożytecznych mikroorganizmów w uprawie pszenicy skutkowało zauważalnym ograniczeniem żerowania i rozwoju R. padi. Nie wykazano jednak istotnego statystycznie wpływu tych preparatów na płodność, okres przedreprodukcyjny oraz reprodukcyjny mszycy

The Dynamics of Soil Moisture and Temperature—Strip-Till vs. Plowing—A Case Study

The dynamics of soil moisture and its temperature is an important criterion for evaluating soil tillage technology in terms of achieving plant production stability. Understanding changes in soil moisture and temperature depending on rainfall and air temperature is necessary to develop application models for agriculture 4.0. A hypothesis was adopted assuming that the dynamics of soil moisture and its thermal properties will depend on the technology of cultivation. Hence, the aim of the research was to learn the dynamics of soil moisture and temperature during a growing season using strip and conventional tillage. Soil moisture was monitored using TDR probes in the row and inter-row of winter barley using plowing and strip-till techniques. Soil temperature was also monitored. Measurements were made every 5 min. In the most important period for the growth and development of barley vegetation, the soil in the strip-till was characterized by greater moisture (3.6% v/v on average) and greater stability than was the case with plowing. The soil in the strip-till was cooler (an average of 0.64 °C), but more stable than in plowing—temporary temperature differences in ST vs. PT reached even more than 5 °C. Strip-till therefore mitigates weather extremes to a greater extent than plowing

Oddziaływania sąsiedzkie zbóż jarych i roślin bobowatych grubonasiennych w uprawie pasowej roślin. Cz. III. Reakcja jęczmienia na sąsiedztwo pszenicy, pszenżyta, grochu i łubinu żółtego

Background. Strip intercropping brings together the advantages of pure sowing and intercropping, but its production value depends on the reciprocal effect of the various species at the contact point of neighbouring rows of different plant species. The aim of the experiments was to find out the response of spring barley to the neighbouring occurrence of spring wheat, spring triticale, pea and yellow lupine and to estimate the production effects of strip intercropping of barley in the proximity of those species. Material and methods. In this study, the results of field experiments on mixed sowings carried out in the years 2008–2010 at Mochełek near Bydgoszcz (53°13’ N; 17°51’ E) were used. Experimental factor was the position of plant row on the plot: four rows into the plot away from the respective neighbouring species. First row (contact row) was situated 12.5 cm away from the first row of the respective neighbouring species. Experimental unit was subsequent plant rows, each 4 meters long. Results. Proximity of spring wheat and spring triticale was unfavourable to the growth and yield of spring barley, especially in the row directly adjacent to the field with the above species. No significant effect was found of the vicinity of pea to spring barley plants. Estimated decrease in barley yield in strip intercropping, with 3-m-wide strips and bilateral proximity of wheat, triticale and pea, would amount to 2.76%, 4.25% and 3.21%, respectively. However, the direct neighbourhood of yellow lupine caused a slight increase in the plant mass, including straw, the number of grains per spike and grain yield, but only in the first row. Estimated increase in the yield of spring barley grown in strip intercropping with yellow lupine, with 3-m-wide strips, was small and would amount to only 0.58%. Conclusion. Selection of plant species adjacent to spring barley in strip intercropping has a significant effect on results of its cultivation.Uprawa pasowa łączy ze sobą zalety siewów czystych i upraw współrzędnych, jednak jej produkcyjne walory zależą od oddziaływań wzajemnych na styku sąsiadujących ze sobą rzędów różnych gatunków roślin. Celem eksperymentów było poznanie reakcji jęczmienia jarego na sąsiedzkie występowanie pszenicy, pszenżyta, grochu i łubinu żółtego oraz oszacowanie efektów produkcyjnych uprawy pasowej jęczmienia w sąsiedztwie roślin tych gatunków. W pracy wykorzystano wyniki doświadczeń polowych wykonanych w ramach badań nad siewami mieszanymi realizowanymi w latach 2008–2010 w Mochełku k. Bydgoszczy (53 o 13’ N; 17o 51’ E). Czynnikiem doświadczalnym było położenie rzędu roślin na poletku – cztery rzędy w głąb poletka od gatunku sąsiedzkiego. Rząd pierwszy (stykowy) – oddalony był o 12,5 cm od pierwszego rzędu gatunku sąsiedzkiego. Jednostką doświadczalną były kolejne rzędy roślin o długości czterech metrów każdy. Sąsiedztwo pszenicy jarej i pszenżyta jarego było niekorzystne dla wzrostu i plonowania jęczmienia jarego, zwłaszcza w rzędzie występującym bezpośrednio obok łanu wskazanych gatunków. Nie potwierdzono statystycznie wpływu sąsiedztwa grochu na rośliny jęczmienia. Szacowane zmniejszenie plonu jęczmienia w uprawie pasowej, przy pasach szerokości trzech metrów i dwustronnym sąsiedztwem pszenicy, pszenżyta i grochu, wyniosłoby odpowiednio 2,76%, 4,25% i 3,21%. Bezpośrednie sąsiedztwo łubinu żółtego spowodowało natomiast niewielkie zwiększenie masy roślin, w tym słomy, liczby ziaren w kłosie i plonu ziarna, ale tylko w pierwszym rzędzie. Oszacowany wzrost plonu jęczmienia jarego uprawianego pasowo z łubinem żółtym, przy pasach szerokości 3 m, był niewielki i wyniósłby zaledwie 0,58%. Dobór gatunków roślin sąsiadujących z jęczmieniem jarym w uprawie pasowej ma istotny wpływ na efekty jego uprawy

Zachwaszczenie i plonowanie grochu pastewnego oraz łubinu żółtego w zależności od zróżnicowanych dawek mieszanin herbicydów

Background. When searching for safer for the environment and effective methods of weed control in the plants of field pea and yellow lupine, possibility of applying reduced doses of soil herbicides should be taken into account. Material and methods. One-way field experiments carried out in the years 2014–2015 assessed the effect of herbicide mixtures applied at various doses, Afalon Dyspersyjny 450 SC and Command 480 EC, containing linuron and clomazone, on weed infestation and yielding of field pea and yellow lupine. Results. Compared with the control, soil application of herbicide mixtures, Afalon Dyspersyjny 450 SC (linuron) and Command 480 EC (clomazone), at a full dose and at doses reduced by 25 and 50%, decreased the number and weight of weeds, as well as their species diversity, which was reflected in an increased seed yield of field pea, cv. Turnia, and yellow lupine cv. Perkoz. No harmful phytotoxic effect was found in the experiment of the applied herbicide doses containing linuron and clomazone, on emerging plants of field pea and yellow lupine. Conclusion. Doses of herbicide mixtures containing linuron and clomazone reduced by 25%, and even 50% enable maintaining a low level of weed infestation, and ensure a high seed yield level in field pea and yellow lupine.W doświadczeniach polowych jednoczynnikowych zrealizowanych w latach 2014–2015 badano wpływ zróżnicowanych dawek mieszanin herbicydów zawierających linuron (Afalon Dyspersyjny 450 SC) i chlomazon (Command 480 EC) na zachwaszczenie i plonowanie grochu siewnego pastewnego i łubinu żółtego. Zastosowanie mieszanin herbicydów doglebowych Afalon Dyspersyjny 450 SC (linuron) + Command 480 EC (chlomazon) w dawkach pełnej i zredukowanych o 25 i 50% zmniejszyło na tle obiektu kontrolnego liczbę i masę chwastów oraz ich różnorodność gatunkową, co znalazło odzwierciedlenie w zwiększeniu plonu nasion grochu siewnego pastewnego odmiany Turnia i łubinu żółtego odmiany Perkoz. Nie stwierdzono szkodliwego fitotoksycznego oddziaływania aplikowanych dawek herbicydów zawierających linuron i chlomazon na wschodzące rośliny grochu siewnego i łubinu żółtego. Obniżone o 25%, a nawet 50% dawki mieszanin herbicydów zawierającej linuron i chlomazon pozwalają utrzymać mały stan zachwaszczenia i zapewnić wysoki poziom plonu nasion grochu siewnego i łubinu żółtego

Application of Multi-Component Conditioner with Clinoptilolite and Ascophyllum nodosum Extract for Improving Soil Properties and Zea mays L. Growth and Yield

The application of various conditioners in agriculture is one of the management practices used to improve soil quality and plant growth and development. The aim of this study was to assess the effect of a multi-component conditioner on the selected soil properties and maize (Zea mays L.) growth and yield. The effect of a conditioner on a set of soil properties and maize growth and yield was studied in one-year experiments carried out at three study sites, which were under a conventional tillage system. All of the study sites were located on farms in three geographic mezoregions in the Kuyavian-Pomeranian Region (Midwestern Poland). The studied soils were Haplic Luvisol (Janocin and Kobylnica) and Albic Luvisols (Kruk&oacute;wko) that were composed of sandy loam. A one-way analysis of variance (ANOVA) was used to determine the effect of a conditioner Solactiv on the soil and plant properties. The conditioner significantly affected the soil enzyme activities such as dehydrogenase (DHA), fluorescein sodium salt hydrolysis level (FDAH) and carboxymethylcellulose cellulase (CMC&mdash;cellulase); wherein the last one increased by about 16&ndash;20%. The application of Solactiv also increased the available K content (about 11%) but not the content of the microbial biomass C and N. Total porosity (TP), which was significantly higher in the soil treated with conditioner than in the control soils, increased the available water capacity (AWC) (about 2.2%). The higher AWC in the treated soil indicated the greater contribution of the mesopores in the TP (about 4%). A significantly higher readily available water capacity (RAWC) and small pores available water capacity (SAWC) was determined in the treated soils compared to the controls. Of the plant properties, only plant height, fresh cob biomass (BBCH 87&ndash;89) and fresh plant biomass (BBCH 84&ndash;85) were significantly increased by the conditioner. The application of Solactiv is considered to be a promising approach for developing sustainable agriculture by improving the soil&rsquo;s biological activity and water-related properties

Zwalczanie chwastów w roślinach strączkowych zredukowanymi dawkami linuronu i chlomazonu

Background. In the search for more environmentally friendly and effective weed control methods in legumes, the possibility of in-soil herbicide application at lowered doses ought to be considered. Material and methods. In field experiments carried out in the years 2014-2015, the effect of the application of an in-soil herbicide mixture containing linuron and clomazone was studied at various doses on the weed infestation and yield of pea and soybean. Results. Application of the herbicides Dispersive Afalon 450 SC (linuron) + Command 480 EC (clomazone) at full and reduced doses, by 25% and 50%, decreased weed number and mass as well as weed biodiversity in comparison with the control. The applications also increased pea and soybean yields. In the experiment, no harmful phytotoxic effects were found from the applied herbicide doses containing linuron and clomazone on the emerging plants of pea and soybean. Conclusion. Limiting the negative effects of in-soil herbicides containing linuron and clomazone on the environment may be achieved through their application at reduced doses. Application of the reduced doses of linuron and clomazone is more suitable for pea than for soybean.Poszukując bardziej przyjaznych dla środowiska i skuteczniejszych metod zwalczania chwastów w roślinach strączkowych, należy rozważyć możliwość stosowania herbicydów doglebowych w obniżonych dawkach. W doświadczeniach polowych przeprowadzonych w latach 2014–2015 badano wpływ stosowania doglebowej mieszanki herbicydowej zawierającej linuron i chlomazon w różnych dawkach na zachwaszczenie oraz plonowanie grochu i soi. Zastosowanie herbicydów Afalon Dyspersyjny 450 SC (linuron) + Command 480 EC (chlomazon) w dawkach pełnych i zredukowanych o 25% i 50% zmniejszyło liczbę i masę chwastów oraz bioróżnorodność chwastów w porównaniu z kontrolą. Ich zastosowanie zwiększyło również plony grochu i soi. W doświadczeniu nie stwierdzono szkodliwych skutków fitotoksycznych stosowanych dawek herbicydów zawierających linuron i chlomazon na wschodzące rośliny grochu i soi. Ograniczenie negatywnego wpływu herbicydów doglebowych zawierających linuron i chlomazon na środowisko można osiągnąć poprzez ich stosowanie w dawkach zredukowanych. Zastosowanie obniżonych dawek linuronu i chlomazonu jest bardziej zasadne w grochu niż w soi