Askochytoza (Ascochyta syringae) lilaka (Syringa vulgaris L.)

Lilac (Syringa vulgaris L.) is a popular ornamental woody plant grown for its very decorative flowers and large, dark-green leaves. The leaves remain on the shrubs for a long time. The fungus, Ascochyta syringae, is a pathogen which deteriorates the decorative value of the leaves. It causes brown irregular spots on leaves. In this study, 20 fungal isolates were tested in terms of their pathogenicity towards the leaves of S. vulgaris, and mycelium growth rate, while genetic variability was determined by RAPD-PCR. It was found that some isolates do not cause the formation of brown spots on leaves. Isolates differed considerably in terms of mycelium growth rate, ranging from 0.5 mm day⁻¹ (B96 at 30°C) to 8.8 mm day⁻¹ (B92a at 25°C). A positive dependence between mycelium growth and the capacity to cause leaf spots was observed. No close dependence was found between the genetic variability of isolates and the other examined traits of the isolates.Lilak (Syringa vulgaris L.) należy do powszechnie uprawianych krzewów ozdobnych. Uprawiany jest ze względu na bardzo dekoracyjne kwiaty oraz duże ciemnozielone liście długo utrzymujące się na krzewach. Jednym z patogenów obniżających wartość dekoracyjną liści jest grzyb A. syringae. Powoduje on powstawanie na liściach brązowych nieregularnych plam. Przebadano 20 izolatów grzyba pod względem patogeniczności wobec liści S. vulgaris, szybkości wzrostu grzybni oraz określono zróżnicowanie genetyczne przy pomocy RAPD-PCR. Stwierdzono, że cześć izolatów w ogóle nie powoduje powstawanie brunatnych plam na liściach. Izolaty różniły się znacznie szybkością wzrostu grzybni: od 0,5 mm dzień⁻¹ (B96 w temp. 30°C) do 8,8 mm dzień⁻¹ (B92a w temp. 25°C). Zaobserwowano dodatnią zależność wzrostu grzybni ze zdolnością do wywoływania plam na liściach. Nie stwierdzono ścisłej zależności pomiędzy zmiennością genetyczną izolatów a pozostałymi badanymi cechami izolatów

Influence of Ascochyta, Bipolaris, Drechslera, Fusarium inoculations on the germination, emergence and infection of barley leaves

The aim of the study was to evaluate the effect of the artificial inoculation of barley kernels and leaves with a suspension of spores and mycelium of species belonging to the genera Ascochyta, Bipolaris, Drechslera and Fusarium. The following procedures were applied: inoculation of kernels germinating on blotting paper, inoculation of kernels germinating in the soil and spraying of young barley plants. Intensity of the occurring disease symptoms depended on the fungal species used and the method of inoculation. All genera of fungi used for inoculation of kernels on blotting paper statistically significantly reduced the percentage of germinated kernels. In the case of inoculation of kernels sown in the soil, emergence rates of barley plants were statistically significantly reduced only by B. sorokiniana (22.5–70%) and Fusarium sp. (5–55%), the control 92.5–95%. The use of B. sorokiniana in the inoculation of young barley plants caused spots (30–60% of infected plants), which were not observed in species from the other genera

Content of potassium forms in an anthropogenic soil formed from post-mining lands under diversified agricultural practices

W pracy określono całkowitą zawartość potasu i jego formy w glebie wytworzonej z gruntów pogórniczych, w warunkach zróżnicowanego poziomu nawożenia i dwóch głębokościach orki – płytkiej i głębokiej po dwudziestosiedmioletnim okresie rekultywacji. Całkowita zawartość potasu wahała się od 11630 do 15890 mg K·kg-1 gleby. Zawartość wszystkich w form potasu zwiększała się w glebie wraz ze wzrostem poziomu nawożenia i wahała się w przedziale dla potasu wodno-rozpuszczalnego od 16,45-82,53 mg K·kg-1, potasu aktywnego ekstrahowanego 0,01 mol·dm-3 CaCl2 od 75,51 do 210,93 mg K·kg-1, potasu przyswajalnego oznaczonego w wyciągu Egnera-Riehma od 83,56 do 233,42 mg K·kg-1 gleby, potasu uwstecznionego oznaczonego w 2 mol·dm-3 HCl od 177,24 do 403,86 mg K·kg-1, potasu zapasowego ekstrahowanego 1 mol·dm-3 HNO3 od 1001,2 and 1765,0 mg K·kg–1 gleby, potasu rezerwowego ekstrahowanego w 20% HCl od 1801 do 2817 mg K·kg-1. Nie wystąpiły istotne statystycznie różnice pomiędzy tymi sa-mymi kombinacjami nawożenia przy zastosowaniu orki płytkiej i głębokiej.The current paper reports about the influence of different levels of fertilization and agricultural practices (i.e. shallow and deep ploughing) on the total content of potassium (Ktot) and its forms in a soil formed from post-mining lands after twenty seven years of land reclamation processes. The total content of potassium ranged from 11630 to 15890 mg K·kg-1. It was found that the content of all potassium forms increased in soils along with the level of fertilization and varied within the range between 16.45 and 82.53 mg K·kg-1 for water-soluble K; between 75.51 and 210.93 mg K·kg-1 for active K extracted by 0.01 mol·dm-3 CaCl2; between 83.56 and 233.42 mg K·kg-1 for available K determined by the Egner-Riehm method; between 177.24 and 403.86 mg K·kg-1 for retrograded K extracted by 2 mol·dm-3 HCl; between 1001,2 and 1765,0 mg K·kg-1 for the reserve pool of K assayed by 1 mol·dm-3 HNO3; and between 1801 and 2817 mg K·kg-1 for residual K dissolved in a 20% HCl solution. No significant differences occurred for the same fertilization treatments under shallow and deep ploughing practices