Hypertension and molecular targeted therapy — complication either biomarker of effective therapy?

W ostatnich latach zarejestrowano kilka leków ukierunkowanych molekularnie, które blokują kluczową dla procesu rozwoju nowotworu neoangiogenezę. Nadciśnienie tętnicze jest typowym powikłaniemobserwowanym w czasie stosowania leków antyangiogennych — częstość występowania jest zmienna (może dotyczyć nawet 80% chorych). Źle kontrolowane nadciśnienie tętnicze stanowi nie tylko czynnikryzyka powikłań sercowo-naczyniowych i narządowych, ale może stać się przyczyną przerwania leczenia.Konieczna jest więc właściwa diagnostyka i terapia tego powikłania. Jednocześnie zaobserwowano, że wystąpienie nadciśnienia tętniczego wtórnie do leczenia antyangiogennego koreluje z większymprawdopodobieństwem korzyści klinicznej u części chorych. Problemem pozostaje określenie chorych, u których dojdzie do wystąpienia wspomnianego powikłania. Dotychczas nie zidentyfikowano wiarygodnych biomarkerów mogących wskazać populację chorych odnoszących korzyść z terapii antyangiogennej lub biomarkerów jednoznacznie korelujących z rozwojem nadciśnienia tętniczego. Ponadto, nie określono dotychczas uniwersalnego algorytmu diagnostyczno-terapeutycznego jatrogennegonadciśnienia tętniczego. Kwalifikacja chorych do leczenia powinna być prowadzona z uwzględnieniem innych czynników ryzyka sercowo-naczyniowego i chorób współistniejących. Wobec coraz większejliczby leków o tym mechanizmie działania stosowanych w leczeniu nowotworów istotne jest ustalenie strategii postępowania i potwierdzenie obserwacji dotyczących predykcyjnej wartości nadciśnienia tętniczego w badaniach prospektywnych.A few molecular-targeted drugs that inhibit neoangiogenesis were implemented last years. Hypertension is a common side effect of treatment with antiangiogenic agents, and may affect up to 80%of patients. Poorly controlled hypertension is a recognized risk factor for cardiovascular and organ complications and should be diagnosed and treated properly. On the other hand it is observed thathypertension induced by antiangiogenic therapy is associated with higher probability of clinical benefit in some patients.It still remains difficult to indicate patients in which the arterial hypertension is likely to occur. No reliable biomarkers which may select this population or clearly correlate with development of hypertensionhave been identified. Universal algorithms of diagnosis and treatment of iatrogenic hypertension are not available. Cardiovascular risk factors and other comorbidities should be considered before decision about antiangiogenic therapy. Due to increasing number of drugs with this mechanism of action it is important to create algorithms of diagnosis and treatment. Prospective randomized trials may be crucial to determinepredictive value of arterial hypertension induced by angiogenesis inhibitors

Breakthrough pain in cancer patients

Breakthrough pain is a brief episode of severe pain occurring in patients undergoing analgesic procedures in the course of cancer. It affects about 70% of patients and significantly influences their quality of life. It is important to identify specific types of pain and inducing factors. Treatment is based on modification of pain management including use of immediate-release drug formulations

Metronomic chemotherapy in non-small-cell lung cancer — current status

Chemotherapy remains a standard treatment of advanced non-small-cell lung cancer. Metronomic chemotherapy – frequent administration of low-dose cytotoxic agents – may be a new option with minimal toxicity. This method may have complex mechanisms of action — the antiangiogenic effects and modulation of the immune system are crucial. Vinorelbine could be an option for non-small-cell lung cancer patients because of it has favourable safety profile and the oral form of the drug is easy to administer. There are some studies documenting the clinical activity of oral vinorelbine in advanced non-small-cell lung cancer patients. However, further prospective studies are necessary to assess the place of metronomic chemotherapy in clinical practice

Działania niepożądane związane ze stosowaniem afatynibu

Afatynib jest nieodwracalnym inhibitorem kinazy tyrozynowej receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), którego skuteczność wykazano u pacjentów z mutacjami aktywującymi w genie EGFR. Jednym z najważniejszych działań niepożądanych związanych z afatynibem i innymi TKI EGFR jest biegunka. Edukacja pacjenta odgrywa kluczową rolę w radzeniu sobie z tym powikłaniem. Odpowiednie nawodnienie, modyfikacja diety i loperamid są niezbędne w leczeniu biegunki. W niektórych przypadkach (toksyczność stopnia 3.) należy czasowo przerwać leczenie i po uzyskaniu poprawy klinicznej wznowić dawkę zmniejszoną o 10 mg. Wydaje się, że czasowe wstrzymanie leczenia i redukcja dawki nie wiążą się z pogorszeniem wyników leczenia afatynibem. Inne działania niepożądane, takie jak hepatotoksyczność i toksyczność płucna, są bardzo rzadkie u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca z mutacją EGFR. Bardzo ważna jest uważna ocena wyników badań laboratoryjnych i objawów klinicznych

Chemioterapia metronomiczna w niedrobnokomórkowym raku płuca — aktualny stan wiedzy

Chemioterapia pozostaje leczeniem z wyboru chorych z rozpoznaniem zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca. Nową opcją terapeutyczną może być chemioterapia metronomiczna polegająca na częstym podawaniu małych dawek cytostatyków, co pozwala na zmniejszenie toksyczności leczenia. Mechanizmy działania chemioterapii metronomicznej są złożone — kluczowe jest oddziaływanie antyangiogenne i modulacja układu immunologicznego. Dla chorych z rozpoznaniem zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca lekiem o największym znaczeniu jest doustna winorelbina — o korzystnym profilu bezpieczeństwa i wygodna do stosowania z uwagi na doustną formę. Opublikowano kilka badań dokumentujących aktywność doustnej winorelbiny dawkowanej metronomicznie w tej grupie chorych. Jednakże istnieje potrzeba przeprowadzenia kolejnych badań prospektywnych, których wyniki pozwolą na określenie roli chemioterapii metronomicznej w codziennej praktyce klinicznej

Ból przebijający u chorych na nowotwory

Ból przebijający jest krótkotrwałym epizodem bólowym o znacznym nasileniu występującym u chorych poddawanych przeciwbólowemu postępowaniu w przebiegu nowotworów. Dotyczy około 70% chorych i istotnie wpływa na jakość ich życia. W diagnostyce istotne znaczenie ma właściwa identyfikacja rodzaju bólu oraz czynnika wywołującego. Leczenie opiera się na modyfikacji stosowanego leczenia przeciwbólowego z uwzględnieniem preparatów o natychmiastowym uwalnianiu

Pembrolizumab in combination with chemotherapy in patients with advanced squamous cell lung cancer — clinical trials and real-world data

Advanced squamous-cell lung carcinoma remains a disease with an unfavorable prognosis. Until recently, chemotherapy was used in systemic treatment, and its effectiveness was limited. Implementation of immune check-point inhibitors allowed for an improvement in treatment results. The KEYNOTE-407 study included patients with squamous-cell lung cancer who received 4 immunochemotherapy cycles followed by maintenance treatment with pembrolizumab. Median overall survival of 17.2 months versus 11.6 months for chemotherapy was obtained (risk of death reduction by 29%) while the percentage of patients remaining in follow-up was 18%. Analysis of patients with good performance status treated in clinical practice confirms the results from the registration study and emphasizes the importance of taking into consideration clinical factors while qualifying patients for treatment

Nivolumab in the treatment of thoracic cancer — new possibilities

Immune checkpoint inhibitors have significantly changed the treatment of patients with advanced non-small cell lung cancer in recent years. The value of nivolumab was initially assessed in patients previously treated with systemic therapy. The association of nivolumab with ipilimumab and the interaction of these antibodies on different immune checkpoints have proven effective in solid tumors (melanoma and renal cell carcinoma). The CheckMate-9LA study assessed the value of dual immunotherapy combined with platinum-based chemotherapy in the first-line treatment of advanced non-small cell lung cancer. A clinical benefit – prolonged overall survival in patients receiving combination therapy – was documented. The results of the CheckMate743 trial for patients with pleural mesothelioma provide a basis for changing the current management algorithm for patients with this diagnosis. Patients diagnosed with mesothelioma of a non-epithelioid type particularly benefit from two-drug immunotherapy compared to chemotherapy. Maintaining the safety of treatment using immunotherapy targeting two immune checkpoints remains the challenge

Postępowanie w przypadku wystąpienia płucnych działań niepożądanych przy stosowaniu niwolumabu

Immunopochodne zapalenie płuc jest rzadką, ale potencjalnie zagrażającą życiu toksycznością niwolumabu. Częstość występowania tego powikłania nie przekracza 10%, ale może być wyższa w przypadku stosowania leczenia skojarzonego z innym lekiem immunokompetentnym. W większości przypadków immunopochodne zapalenie płuc jest rozpoznawane w pierwszych tygodniach leczenia niwolumabem. Suchy kaszel i duszność są najczęściej zgłaszanymi objawami. Algorytmy diagnostyczne zalecają badanie metodą tomografii komputerowej celem wykluczenia innych przyczyn zgłaszanych dolegliwości. W przypadkach drugiego lub wyższego stopnia nasilenia zaleca się wykonanie bronchoskopii z BAL. Postępowanie terapeutyczne zależy od stopnia nasilenia objawów — kortykosteroidy i antybiotyki są lekami z wyboru. W ciężkich przypadkach konieczna jest hospitalizacja, niekiedy istnieją wskazania do zastosowania innych leków immunosupresyjnych (infliksymab, mykofenolan mofetylu)

Primary prophylaxis of febrile neutropenia with granulocyte stimulating factors in patient with locally advanced non-small cell lung cancer - case report

Przedstawiono przypadek chorej z rozpoznaniem niedrobnokomórkowego raka płuca leczonej w KliniceNowotworów Płuca i Klatki Piersiowej Centrum Onkologii w Warszawie. Ze względu na stopień zaawansowaniachorą zakwalifikowano do leczenia metodą radykalnej chemioradioterapii sekwencyjnej. Z uwagina współwystępujące obciążenia internistyczne i podeszły wiek chorej oraz radykalne założenie leczeniazdecydowano o włączeniu profilaktyki pierwotnej gorączki neutropenicznej (filgrastym). Chorej podano3 cykle chemioterapii w dawkach należnych, nie obserwując istotnych klinicznie toksyczności hematologicznychani pozahematologicznych.We are presenting a case of a women diagnosed with non-small cell lung cancer, who has been treated in Department of Lung and Chest Malignancies of Oncology Centre in Warsaw. As she presented with locally advanced disease radical sequential chemoradiotherapy was initiated. Due to comorbidities, advanced age and treatment with radical intend, primary prophylaxis with granulocyte stimulating factors was indicated. Patient received 3 cycles of chemotherapy in with planned dose intensity. Neither hematologic, nor non-hematologic toxicities were observed