Stoken op olifantsgras: energie en milieueffecten

In V-focus van februari 2011 zijn de resultaten van teelt, oogst en opslag van olifantsgras bij witvleeskalverhouder Henken in Rhenen besproken. Warmteopwekking door verbranding in een biomassaketel is het uiteindelijke doel van deze grasteelt. De resultaten van verbranding en de milieu- en energievoordelen voor de hele keten worden in dit artikel besproken

Olifantsgras voor het opwarmen van kalvermelk

Veehouderijbedrijven zoeken naar alternatieven voor energie-bronnen. Op het vleeskalverbedrijf van de familie Henken te Rhenen wordt Miscanthus geteeld, ofwel olifantsgras, als vervanger voor fossiele energi

Olifantsgras voor klimaatneutrale warmte

Het zelf telen van olifantsgras, dat lijkt op bamboe, kan een zo goed als klimaatneutraal alternatief zijn voor de almaar stijgende gasrekening van bedrijven met vleeskalveren, vleeskuikens en fokzeugen

Beschrijving van een toekomstgerichte manier van melkvee houden de vrije keuze

The farm concept "freedom of choice" is described in detail. It is addressed aspects which take account of animal welfare, environmental, labour and environment. A review is conducted of the welfare and calculations are made of the environmental benefits to the farm

CO2-neutrale stallen : inventarisatie CO2-emissie energieverbruik en reductiemogelijkheden

CO2 ontstaat door de verbranding van fossiele brandstoffen. Via het energieverbruik draagt de veehouderij bij aan de emissie van CO2. Verlaging van deze emissie is mogelijk door inzet van technieken die het verbruik verlagen. Ook zelf energie opwekken is een goede mogelijkheid de emissie van CO2 te verlagen. Nieuwe stalconcepten en ontwikkelingen dragen soms wel soms niet bij aan de reductie van CO2-emissie. Afstemming van de verschillende technieken om energieverbruik te verlagen en/of zelf op te wekken kan het meeste opleveren. Dit verdiend daarom de meeste aandacht wat betreft (financiële) ondersteuning. Een CO2- neutrale stal is dan te realisere

Transportbrandstof uit biogas geeft hoger rendement en verduurzaamt

Bij vergisting van mest ontstaat biogas dat met een WKK kan worden omgezet in elektriciteit en warmte. Probleem is vaak dat de warmte onvoldoende benut wordt. Het opwerken van biogas tot transportbrandstof kan een oplossing hiervoor zijn, waarbij gelet moet worden op schaalgrootte van vergisting, type opwerkingstechniek en afzetmarkt

Fractioneren van gras en luzerne

Gewasfractionering is de mechanische scheiding van gewassen in een aantal fracties voor een betere benutting van het oorspronkelijke materiaal. Het is een proces waarbij de bladrijke plant sterk gekneusd en samengeperst wordt. Hierdoor ontstaat een relatief eiwitrijke en een vezelarme sapfractie en een vezelrijke perskoe

Vergelijking enkele sorghumrassen met snijmaïs op zandgrond : resultaten van éénjarige veldproef 2018

The Waterboard Vallei en Veluwe, and LaMi have financed comparative research of five sorghum crops and maize on a sandy soil in Woudenberg. The average yield of the five sorghum crops studied was low and equal to those of maize (11.5 tonnes DM/ha). The most important causes are the dry and warm climate, and the poorer soil structure. It should be noted that the maize variety was sown three to four weeks later than normal. With regard to the feed value most sorghum crops have a relatively low starch content, low DCOM (Digestibility Coefficient of the Organic Matter), a relatively high crude protein content and a relatively high ADL (Acid Detergent Fiber) content, compared to maize. It was concluded that the sorghum crop STH 16149 was not suitable as a high-quality fodder crop. The soil moisture content did not differ between varieties. In the soil layer 0-90 cm, maize had the highest residual-N: 62 kg residual-N/ha, whereas the average value of the five sorghum varieties in this layer was 48 kg residual-N/ha. No significant differences between varieties were observed in residual-N (kg/ha) per soil layer 0-30 cm, 30-60 cm and 60-90 cm

Mestvergisting Fermtech systems en Ecobag

Een deel van de veehouders wil de energetische waarde van mest benutten om in hun energieverbruik te voorzien. Vergisting is een methode om energie uit mest te halen. Doel is het vergisten van alle soorten dierlijke mest met systemen die een rendabele business case realiseren in de keten ‘(verse) mest tot en met verwaarden van digestaat of mineralenterugwinning m.b.v. mestraffinage’. Hiertoe zijn twee innovatieve technieken van vergisten onderzocht, die op pilotschaal zijn getest. Daarna zal bij opschaling het innovatieve vergistingsproces van grote betekenis kunnen zijn voor het mede oplossen van het Nederlandse mestprobleem. Het doel van dit project in engere zin beperkt zich tot het monitoren van alleen de innovatieve vergistingstechnieken van twee systemen met melkveemest op boerderijschaal