EFFECT OF ACUTE EXERCISE ON LIPID LEVELS OF WOMAN

In this study, the aim was to investigate the effect of acute exercise on blood lipids in females. Research group consists of females; 33,6 aged. From the beginning of the exercise to the end of acute swimming exercise, the participants gave blood samples in order to analysis the Cholesterol, LDL, HDL Cholesterol and Triglyceride levels. According to results, there was significant difference between pre and post tests in research group on Cholesterol, LDL, HDL Cholesterol and Triglyceride levels (p<0,05). Consequently, acute swimming exercises lead to significant alteration the level of Cholesterol, LDL, HDL Cholesterol and Triglyceride levels in females and ıt could say that acute exercises are useful application in terms of health.  Article visualizations

Anxiety levels of healthcare personnel in different stages of COVID-19 pandemic: A nationwide study from Turkey

Aim: SARS CoV-2 transmission in healthcare personnel was first reported on January 20, 2020. The aim of this study was to evaluate the anxiety levels experienced by healthcare personnel in Turkey during the COVID-19 pandemic and the factors affecting these levels.Material and Methods: A survey investigating sociodemographic features and examining anxiety levels was conducted among approximately 1000 healthcare personnel who were expected to take active roles in the pandemic across Turkey. The survey was conducted in three stages: before the pandemic spread to Turkey, at the beginning of the pandemic and when the pandemic became prominent. A logistic regression analysis was performed to determine the factors affecting anxiety and predictors of anxiety levels.Results: In the first survey, always (odds ratio, 15.781; p<0.01) and often (odds ratio, 5.365; p<0.05) media use, in the second survey media use (p<0.05) and profession (odds ratio, 0.021; p<0.05) and in the third survey, marital status (odds ratio, 17.716; p<0.01) and gender (odds ratio, 4.431; p<0.05) were determined as the predictors of anxiety related to COVID-19.Discussion: As a result of this study, healthcare personnel groups were defined (women, nurses, married people) who need special intervention and support to provide spiritual comfort when working on the front line in the fight against COVID-19. Further comprehensive studies are needed of the extent of psychological support required by healthcare personnel and to whom and how this support should be provided

Endothelial Nitric Oxide Synthase and Angiotensin Converting Enzyme Gene Polymorphisms in MigrainePatients

Giriş: Bu çalışmada migren ile endotelyal nitrik oksit sentaz (eNOS) geni intron 4de, 27 bazlık tekrarlardan oluşan Ardışık Kopya Sayısı Tekrarları (VNTR) ve anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE) genindeki insersiyon/delesyon polimorfizmlerinin ilişkisi araştırıldı. Yön­tem­ler: Çalışmaya 105 migren başağrısı olan ve 97 sağlıklı kadın birey alındı. Migren hastaları auralı ve aurasız olmak üzere iki gruba ayrılırken, migren atak sıklığı ve şiddeti kaydedildi. eNOS VNTR (eNOS 4a/b) ve ADE insersiyon/delesyon polimorfizmleri (ADE I/D) polimorfizmleri polimeraz zincir reaksiyonu yöntemi ile belirlendi. Bul­gu­lar: eNOS 4 a/b gen polimorfizminin alel ve genotip sıklıkları migren ile kontrol grubu arasında farklılık göstermedi. ADE I/D gen polimorfizminin migren grubunda genotipik dağılımı kontrol grubundan anlamlı olarak farklı bulundu. DD ve ID genotiplerinin II genotipine göre migren olasılığını 2,571 (%95 CI- 1,138-5,811) ile 4,453 (%95 CI- 2,006-9,883) oranında artırdığı saptandı. Aynı risk artışı auralı migren alt grubunda her iki genotip için sürerken, aurasız migren grubunda sadece ID genotipi için korundu (OR- 3,750, %95 CI- 1,493-9,420). Migren sıklığı ve şiddeti ile gen polimorfizmleri arasında ilişki gözlenmedi. So­nuç: Çalışmamız ADE I/D gen polimorfizmi ile migren ilişkisini desteklemiştir. Ancak eNOS 4 a/b gen polimorfizmi ile migren arasında ilişki gösterilememiştir. (Nö­rop­si­ki­yat­ri Ar­fli­vi 2013; 50: 274-278)Introduction: In this study, we investigated the association of migraine with the Variable Number of Tandem Repeats (VNTR), repeated as 27 base pair, gene polymorphism in intron 4 of the endothelial nitric oxide synthase (eNOS) and the insertion/deletion of angiotensin converting enzyme (ACE) gene polymorphisms. Met&shy;hods: One hundred and five migraine and ninety seven healthy female control subjects were enrolled in the study. The patients were subdivided as migraine with aura and without aura, and the frequency and severity of migraine headaches were recorded. The eNOS VNTR (eNOS 4 a/b) and ACE insertion/deletion gene polymorphisms (ACE I/D) were assessed by polymerase chain reactions. Re&shy;sults: The allele and genotype frequencies of eNOS 4 a/b gene polymorphism showed no difference between the migraine and control groups. The genotypic distribution of the ACE I/D gene polymorphism in the migraine group significantly differed from that in the control group . The DD and ID genotype increased the risk of migraine as much as 2.571 (95% CI-1.138-5.811) and 4.453 (95% CI-2.006-9.883) compared to the II genotype. The same increased risk sustained for both genotypes in the migraine with aura subgroup, but only the ID genotype remained as the risk factor in the migraine without aura subgroup (OR- 3.750, 95% CI- 1.493-9.420). No association of gene polymorphisms with migraine frequency and severity was observed. Conc&shy;lu&shy;si&shy;on: Our findings support the relationship between migraine and the ACE I/D gene polymorphism. However, no association was found between migraine and the eNOS 4 a/b gene polymorphism. (Arc&shy;hi&shy;ves of Neu&shy;ropsy&shy;chi&shy;atry 2013; 50: 274-278

A RESEARCH ON DETERMINATION OF ONTOGENETIC AND DIURNAL VARIATION OF ESSENTIAL OIL CONTENT AND COMPOSITION IN Hypericum kazdaghensis GROWING WILD IN IDA

The research carries out the determination in Hypericum kazdaghensis types of components essential oil content for growing season in Mount Ida (Turkey-Balikesir-Edremit) in 2012. Moreover the diurnal and ontogenetic variations were investigated. In this paper we determine that change in essential oils of whole plant within a day during the course of ontogenetic did not follow the same trend in H. kazdaghensis. Essential oils in whole plant increased during flower ontogenesis and reached their highest level at full flowering. Then it decreased at the fresh fruiting stage. The highest level at full flowering 0.26% and the lowest level fresh stage is 0.02%. We obtained the six-four components from aerial parts of H. kazdaghensis at the vegetative, full flowering and fresh stage. In addition, we determined that the oils consisted of mainly calamene (29.4%), germacrene-D (20.1%), gurjunene-gama (14.8%), tau-muurool (9.0%); cubenol (6.0%) and delta-cadinol (6.0%). at the vegetative stage. Finally we determined that the oils consisted calamene (16.5%), gurjunenegama (12.8%), germacrene-D (10.9%) and a-cadinene (7.9%) at the fresh fruiting stage

Anjiyotensin dönüştürücü enzim genotiplerinde sol ventrikül kitlesi, boyutları ve uzun eksen sistolik fonksiyonları farklı mıdır?

Amaç: Anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE) ile oluşan anjiyotensin II (AII), özellikle anjiyotensin reseptör I üzerinden miyokardda hipertrofi ve hiperplaziye neden olmaktadır. Bu çalışmada ADE DD, DI ve II genotiplerine sahip sağlıklı genç erkeklerde sol ventrikül kitlesi ve boyutları ile mitral annuler hareket (MAH) yöntemiyle sistolik fonksiyonlar ve aralarındaki ilişki araştırılmıştır. Yöntemler: On sekiz ADE DD, 18 ADE DI ve 13 ADE II genotiplerine sahip toplam 49 sağlıklı genç erkekte (ortalama yaş 22.9±2.1 yıl) tam ekokardiyografik inceleme yapıldı. M-mod ekokardiyografi ile sol ventrikül kitlesi (SVK) ve SVK indeksi (SVKİ) hesaplandı. Apikal dört ve iki boşluk pencerelerinde septal, lateral, anteriyor ve posteriyor sistolik MAH ölçümleri yapıldı ve ejeksiyon fraksiyonu (EF) hesaplandı (EF-MAH%). Ayrıca Simpson kuralına göre de sol ventrikül hacimleri ile EF (%) ölçümleri yapıldı. Bulgular: Üç grup arasında yaş, beden kitle indeksi, sistolik ve diyastolik kan basınçları ile kalp hızları açısından anlamlı fark yoktu. Interventriküler septum (İVS) kalınlığı, sol ventrikül arka duvar (SVAD) kalınlığı, SVK ve SVKİ ölçümleri, ADE DD, DI ve II genotipleri arasında anlamlı olarak farklı saptandı. Bu ölçümler, ADE DD genotipinde diğer iki gruba göre anlamlı olarak daha yüksekti. Sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu ise, gerek sistolik MAH yöntemiyle ve gerekse Simpson kuralına göre üç ADE genotipi arasında anlamlı fark oluşturmadı. Sonuç: Anjiyotensin dönüştürücü enzim DD genotipine sahip sağlıklı genç erkeklerde, İVS, SVAD kalınlıkları ile SVK ve SVKİ artmasa bile ADE DI ve II genotipleri gruplarına göre anlamlı olarak daha fazla olmaktadır. Sol ventrikül sistolik fonksiyonlarında ise üç genotip grubu arasında anlamlı fark oluşmamaktadır

Do left ventricular mass, diameters and long-axis systolic function differ according to angiotensin converting enzyme genotypes?

Objective: Angiotensin converting enzyme (ACE) is a key enzyme in angiotensin II production which causes myocardial hypertrophy and hyperplasia. In this study we aimed to investigate the relation between ACE I/D gene polymorphism and left ventricular mass (LVM), dimensions and systolic functions calculated by mitral annular motion (MAM) in young healthy male subjects. Methods: Complete echocardiographic examination was performed in 49 male healthy subjects (mean age 22.9±2.1 years) consisting of 18 ACE DD, 18 ACE DI and 13 ACE II genotypes. We calculated LVM and mass index (LVMI) by M-Mode echocardiography. The systolic MAM was recorded at 4 sites (septal, lateral, anterior, and posterior) by M-mode echocardiography and the MAM-ejection fraction (EF) was calculated from above four sites. Ejection fraction was also calculated by Simpson's method. Results: There was no significant difference among the three genotypes according to age, body mass index, systolic and diastolic blood pressure and heart rate. Interventricular septum (IVS) and left ventricular posterior wall (LVPW) diastolic thickness, LVM and LVMI were found significantly different among 3 ACE genotypes. Those measurements were higher in DD genotype in comparison to the DI and II genotypes. There was no significant difference among the three genotypes according to EF-MAM and EF by Simpson's method. Conclusion: In young healthy male subjects having ACE DD genotype, even though LVM and LVMI were within normal limits, their measurements were found to be higher than in subjects with ACE DI and II genotypes respectively. There was no difference among the three genotypes according to left ventricular systolic functions

Sağlıklı bireylerde endotel fonksiyonları üzerine anjiyotensin dönüştürücü enzim genotipinin etkisi

Amaç: Endotel disfonksiyonu aterosklerozun erken bir bulgusudur. Anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE) I/D gen polimorfizminin koroner arter hastalığıyla ilişkisi bilinmektedir. Delesyon (D) alleli varlığında artmış olan anjiyotensin II düzeyleri endotel fonksiyonlarını etkileyerek ateroskleroz gelişiminde belirleyici bir rol oynayabilir. Ancak günümüze kadar yapılan çalışmaların birçoğunda ADE genotipinin endotel fonksiyonları üzerindeki belirleyici etkisi bilinen kardiyovasküler risk faktörleri varlığında gösterilmiştir. Bu çalışmadaki amacımız, bilinen kardiyovasküler risk faktörü olmayan sağlıklı genç bireylerde endotel fonksiyonu ile ADE gen polimorfizmi arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Yöntemler: Bu kros-seksiyonel, randomize çalışmaya 46 sağlıklı genç birey alındı. Bireyler daha sonra ADE genotiplerine göre 3 gruba ayırldı: DD genotip - 24 birey, DI genotip - 13 birey ve II genotip - 9 birey. Tüm katılımcılara yüksek çözünürlüklü ultrasonografi kullanılarak brakiyal arterden akıma bağlı ve akımdan bağımsız vazodilatasyon araştırıldı. Çalışma populasyonun periferik kan örnekleri PCR yardımıyla analiz edilerek ADE genotipleri belirlendi. Genotipler arası verilerin karşılaştırılmasında Kruskall Wallis ve Ki-kare testleri kullanıldı. Bulgular: Anjiyotensin dönüştürücü enzim genotipleri arasında, cinsiyet dışındaki demografik verilerin dağılımları benzerdi. Total kolesterol değerleri, DD genotipinde diğer genotiplere oranla daha düşüktü (pİ0.05). HDL kolesterol, bazal brakiyal arter çapı, bazal kan akımı, reaktif hiperemi sırasında kan akımındaki artış her üç ADE genotipinde benzerdi (p>0.05). Akıma bağlı dilatasyon (ABD), DD genotipinde (%4.9±1.3), ID genotipinde (%5.5±1.7) ve II genotipinde (%5.5±1.9) olarak bulundu. DD genotipinde ABD diğer genotiplere göre biraz daha düşük olmakla birlikte bu farklılık istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). Endotelden bağımsız dilatasyon, ADE genotipleri arasında benzer olarak bulundu. Sonuç: Anjiyotensin dönüştürücü enzim genotipinin, koroner arter hastalığı için risk faktörü bulunmayan bireylerde, endotel fonksiyonları üzerinde belirleyici etkisinin olmadığı sonucuna ulaşıldı