Łagodna hipotermia terapeutyczna po nagłym zatrzymaniu krążenia w przebiegu ostrego zespołu wieńcowego — doświadczenia z wdrażania metody

Introduction. A mild therapeutic hypothermia (MTH) is a promising adjunct treatment in patients suffering from cardiac arrest.Material and methods. In 2012–2013 a 13 out of 216 consecutive patients admitted due to cardiac arrest were qualified to MTH. Cooling was started at the admission with the intravenous infusion of saline at a degree of 4°C, then continued with intravascular automated cooling system.Results. The study group consisted of five women and eight men (mean age 59 years). The most common mechanism of cardiac arrest was ventricular fibrillation or ventricular tachycardia due to acute myocardial infarction (92.3%). The mean time of return of spontaneous circulation (ROSC) was 15 min 54 s. The mean time from cardiac arrest to the start of the cooling was 1h 10 min. During MTH an increase in white blood cell count and serum level of amylase and CRP was observed. The in-hospital mortality was 7/13 patients (53.8%). Patients who survived were younger (53.8 vs. 63.6 years), had lower incidence of coronary artery disease and ventricular fibrillation was the mechanism of cardiac arrest. In addition, patients who survived had prolonged time to ROSC (median time 19 min vs. 13 min) and reduced time: to the start of cold saline infusion (median time 58 min vs. 85 min), from cardiac arrest to the beginning of the intravascular cooling (median time 3 h 20 min vs. 3 h 50 min) and hospital stay (median time 471 h vs. 1232 h) in comparison with patients with fatal outcome. Five patients were discharged from the hospital in a good neurological condition (4 patients — 0 points and 1 patient — 1 point in Rankin scale).Conclusions. All the patients who survived and were treated with MTH, were discharged in a good neurological condition. The implementation of endovascular cooling device greatly improves precise temperature control in patients undergoing MTH.Mild therapeutic hypothermia after cardiac arrest due to ACS.Wstęp. Łagodna hipotermia terapeutyczna (MTH) jest obiecującą metodą wspomagającą leczenie chorych po nagłym zatrzymaniu krążenia (NZK).Materiał i metody. W latach 2012–2013 spośród kolejnych 216 chorych po NZK do MTH zakwalifikowano 13 pacjentów. Schładzanie rozpoczynano w chwili przyjęcia wlewem dożylnym soli fizjologicznej o temperaturze 4°C, następnie kontynuowano hipotermię za pomocą zautomatyzowanego systemu wewnątrznaczyniowego.Wyniki. Badaną grupę stanowiło 5 kobiet i 8 mężczyzn (średni wiek 59 lat). Najczęstszym mechanizmem NZK były migotanie komór lub częstoskurcz komorowy w przebiegu zawału serca (92,3%). Średni czas do uzyskania spontanicznego krążenia (ROSC) wynosił 15 min 54 s, a od NZK do rozpoczęcia chłodzenia — 1 h 10 min. Podczas MTH obserwowano zwiększone leukocytozę, aktywności amylazy i stężenie CRP. W szpitalu zmarło 7 chorych (53,8%). Grupę pacjentów, którzy przeżyli, charakteryzowały: młodszy wiek (53,8 v. 63,6 roku), rzadszy wywiad choroby niedokrwiennej serca, częstsze występowanie migotania komór jako mechanizmu NZK, dłuższy czas do ROSC (mediana 19 v. 13 min), krótszy czas do rozpoczęcia wlewu zimnej soli fizjologicznej (mediana 58 v. 85 min), krótszy czas od NZK do rozpoczęcia chłodzenia śródnaczyniowego (mediana 3 h 20 min v. 3 h 50 min) oraz krótszy czas pobytu w szpitalu (mediana 471 v. 1232 h). Pięć osób wypisano ze szpitala w bardzo dobrym stanie neurologicznym (4 pacjentów — 0 pkt., 1 pacjent — 1 pkt w skali Rankina).Wnioski. Wszyscy pacjenci, którzy przeżyli, a byli leczeni za pomocą MTH, zostali wypisani w bardzo dobrym stanie neurologicznym. Stosowanie urządzenia do wewnątrznaczyniowego chłodzenia pozwala na precyzyjną kontrolę temperatury u pacjentów poddanych procedurze

Gender-related benefit of transport to primary angioplasty: Is it equal?

Background. Infarct size is correlated with duration of coronary artery occlusion. Evidence suggests that transport for primary angioplasty improves outcomes, but there is no agreement regarding differences in prognosis between men and women. We compared outcomes in men and women with ST-segment elevation myocardial infarction (STEMI) transferred from another hospital against those who had been transported directly to an invasive treatment center. Methods. Data was collected between June 2005 and May 2006 from a registry of 26,035 patients with STEMI and in whom primary angioplasty had been performed. Results. A total of 10,708 patients underwent primary angioplasty. Of these, 3,359 men and 1,469 women were transported directly, while 4,135 men and 1,745 women were transferred from another site. In-hospital mortality and at one month, six months and 12 months after hospital discharge was significantly higher in women than in men. The prognosis of women transported directly was similar to that of women transferred from another site. However, there was a tendency, albeit insignificant, towards higher mortality at six and 12 months in women transported from another hospital. Conclusions. To reduce mortality in STEMI, an immediate reperfusion must not be delayed. This conclusion is valid particularly for women who are at greater risk of death. (Cardiol J 2011; 18, 3: 254–260

Safety of dental extractions in patients on dual antiplatelet therapy : a meta-analysis

Introduction: Safety of dental extractions in patients on chronic antiplatelet therapy either with only acetylsalicylic acid (ASA) or clopidogrel or with both combined has been a matter of debate, with no clearly conclusive studies published. Aim: To perform a meta-analysis of published observational studies in order to study the effect of single and double antiplatelet therapy in comparison to controls on the occurrence of immediate local bleeding complications during dental extractions. Material and methods: PubMed/Scopus/Embase database search revealed 22 papers (13 original and 9 review), 3 of which were finally included in the meta-analysis. Phrases searched: dual[All Fields] AND antiplatelet[All Fields] AND (“therapy”[Subheading] OR “therapy”[All Fields] OR “therapeutics”[MeSH Terms] OR “therapeutics”[All Fields]) AND (“tooth extraction”[MeSH Terms] OR (“tooth”[All Fields] AND “extraction”[All Fields]) OR “tooth extraction”[All Fields]). Results: The overall event incidence (bleeding complication after extraction) in the entire population was 1.59% (42 events in 2637 patients). As compared to the control group, the use of double antiplatelet therapy DAPT was associated with on odd ratio OR of 40.23 (95% CI: 4.37–370.36) increase in risk of bleeding events occurrence (p = 0.0011). Significant heterogeneity was observed (p < 0.001; I2 of 76.7%). Conclusions: Dental extractions following strict procedural protocols in patients on double antiplatelet therapy with clopidogrel and ASA are associated with an additional risk of immediate local bleeding complications

Acute myocardial infarction due to left main coronary artery disease: A large multicenter national registry

Background: Optimal management of patients with acute myocardial infarction (MI) dueto critical stenosis of an unprotected left main coronary artery (ULMCA) is not established.However, data from observational studies and registries encourage to perform percutaneouscoronary intervention (PCI) in high risk patients. We investigated gender-related discrepancies,clinical course and prognosis in patients with acute MI and ULMCA as an infarct-relatedartery.Methods: A total of 643 consecutive patients (184 [28.6%] females and 459 [71.4%] males)with acute MI due to critical ULMCA stenosis were selected from the population of 121,526patients hospitalized due to acute coronary syndromes between 2003 and 2006. The primaryendpoints were in-hospital, 30-day, 6-month and 12-month mortality.Results: Women were older than men with signifi cantly higher proportion of women olderthan 65 and with unfavorable risk profi le. The management in men and women was similar.There was no signifi cant gender-related differences in mortality in all follow-up periods. Inmultivariate analysis cardiogenic shock, pulmonary edema, ST elevation myocardial infarction(STEMI) and advanced age signifi cantly increased mortality, whereas successful PCIdecreased mortality.Conclusions: No signifi cant differences in clinical course, treatment and prognosis betweenmen and women were noted. Mortality remained very high in both genders. The most unfavorableprognostic factors were cardiogenic shock, pulmonary edema, STEMI and advancedage. Percutaneous coronary angioplasty is feasible and offers high success rate in this subset ofpatients

Zależne od płci korzyści wynikające z transportu na zabieg pierwotnej angioplastyki wieńcowej &#8212; czy w przypadku mężczyzn i kobiet są one takie same?

Wstęp: Wielkość zawału serca koreluje z długością okresu, przez który tętnica wieńcowa pozostaje zamknięta. Chociaż ze zgromadzonych dotychczas dowodów naukowych wynika, że transport pacjenta na zabieg pierwotnej angioplastyki wieńcowej poprawia wyniki leczenia, to jak na razie nie osiągnięto konsensusu co do ewentualnych różnic w rokowaniu pomiędzy mężczyznami a kobietami. W przeprowadzonym badaniu porównano rezultaty leczenia u mężczyzn i kobiet z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) przenoszonych z innego szpitala z wynikami leczenia u mężczyzn i kobiet ze STEMI, którzy zostali bezpośrednio przetransportowani do ośrodka prowadzącego leczenie inwazyjne. Metody: Pierwotną angioplastykę wieńcową wykonano u 10 708 pacjentów. Spośród tych chorych 3359 mężczyzn i 1469 kobiet przetransportowano bezpośrednio do pracowni kardiologii inwazyjnej, a 4135 mężczyzn i 1745 kobiet przeniesiono z innej placówki. Śmiertelność wewnątrzszpitalna oraz śmiertelność w 1., 6. i 12. miesiącu po wypisaniu ze szpitala była znamiennie większa u kobiet niż u mężczyzn. Rokowanie u kobiet transportowanych bezpośrednio do pracowni kardiologii inwazyjnej było podobne do rokowania u kobiet przenoszonych z innej placówki. U kobiet transportowanych z innego szpitala stwierdzono jednak nieznamienny statystycznie trend w kierunku większej śmiertelności w 6. i 12. miesiącu po wypisie ze szpitala. Wnioski: Aby zmniejszyć śmiertelność u chorych ze STEMI, nie wolno opóźniać natychmiastowego leczenia reperfuzyjnego. Jest to szczególnie istotne w przypadku kobiet, które są narażone na większe ryzyko zgonu. (Folia Cardiologica Excerpta 2011; 6, 3: 153&#8211;161

Acute aortic dissection in a 34 year old pregnant women : a case report

A case of a 34 year old pregnant women at 38 weeks gestation, who was admitted to the hospital with acute chest pain, is presented. Electrocardiogram showed ST segment changes suggestive of acute myocardial infarction. Echocardiography, however, revealed acute aortic dissection. The patient was transferred to another hospital where caesarean section followed by cardiac surgery were successfully performed. A subsequent one-year follow-up period was uneventful, both for mother and child. Diagnosis and treatment of acute aortic dissection during pregnancy are discussed

Prothrombotic fibrin clot properties associated with NETs formation characterize acute pulmonary embolism patients with higher mortality risk

Abstract Venous thromboembolism is associated with formation of denser fibrin clots resistant to lysis. We investigated whether prothrombotic plasma clot properties are associated with the severity of acute pulmonary embolism (PE). We enrolled 126 normotensive acute PE patients (aged 58 ± 14 years) and 25 age- and sex-matched healthy controls. Plasma fibrin clot permeability (Ks), clot lysis time (CLT), endogenous thrombin potential (ETP), plasminogen activator inhibitor-1 (PAI-1), and citrullinated histone H3 (citH3) were evaluated on admission. PE patients compared to controls had 370% higher citH3 levels, 41% higher ETP, 16.5% reduced Ks, and 25.6% prolonged CLT. Patients with intermediate-high (n = 29) and intermediate-low (n = 77) PE mortality risk had reduced Ks and prolonged CLT, increased PAI-1 and ETP as compared to low-risk PE (n = 20) patients. Prolonged CLT was predicted by PAI-1 and citH3, while low Ks by C-reactive protein. During a 12-month follow-up 9 (7.1%) patients who had 24% higher ETP, 45% higher citH3 levels, and 18% prolonged CLT at baseline died. High ETP combined with elevated citH3 levels and prolonged CLT was associated with eightfold increased risk of PE-related death. Prothrombotic fibrin clot properties and enhanced neutrophil extracellular traps formation are associated with higher early mortality risk in acute PE patients, which suggests a prognostic role of these biomarkers

The Swietokrzyskie System for the Optimal Management of Acute Myocardial Infarction

We present activities undertaken in Poland&#8217;s Swietokrzyskie province to shorten the time to recanalization of infarct-related arteries in patients with acute myocardial infarction. All emergency medical institutions have been obliged by the Governor of Swietokrzyskie to implement the System for Optimal Management of Acute Myocardial Infarction. The effects of this action are discussed, and similar systems in Europe are reviewed. (Cardiol J 2011; 18, 2: 134-139

Ocena skuteczności leczenia pacjentów z zespołem wazowagalnym - u kogo wszczepienie stymulatora serca może być korzystne?

Wstęp: Stymulację serca można zastosować w wybranej grupie chorych z zespołem wazowagalnym (VVS), chociaż nie ustalono jednoznacznych wskazań do tej terapii. Celem niniejszej pracy jest analiza kliniczna pacjentów z VVS, ze szczególnym uwzględnieniem skuteczności stałej stymulacji serca. Materiał i metody: W latach 2001-2004 w Świętokrzyskim Centrum Kardiologii hospitalizowano 13 437 pacjentów, w tym 191 osób (1,4%), u których wystąpiła krótkotrwała, przemijająca utrata przytomności. Na podstawie wywiadów i badań dodatkowych (w tym testu pochyleniowego) u 17 chorych (9 kobiet i 8 mężczyzn) w wieku 17-47 lat (śr. 30,8 roku) rozpoznano zespół wazowagalny. Wszystkich pacjentów poinformowano o naturze choroby oraz sposobie zapobiegania utratom przytomności. U 2 osób zastosowano midodrynę, u 1 mineralokortykoidy, 5 osobom z poważnymi urazami w przebiegu utrat przytomności i udokumentowaną asystolią lub istotną objawową bradykardią wszczepiono układ stymulujący serce typu DDDR, 1 osobie implantowano układ VDD przed rozpoznaniem zespołu wazowagalnego. W trakcie obserwacji oceniano stosowanie się do zaleceń, jakość życia oraz liczbę utrat przytomności. Wyniki: W obserwacji trwającej 8,5 &#177; 3,5 miesiąca nie stwierdzono utrat przytomności w grupie ze stałą stymulacją dwujamową. U pacjentów leczonych zachowawczo obserwowano większe poczucie choroby oraz nawroty utrat przytomności, zwłaszcza gdy nie stosowali się oni do zaleceń lub w sytuacjach predysponujących do hipowolemii. Wnioski: Szczegółowa analiza danych z wywiadów oraz wynik testu pochyleniowego są przydatne w ustaleniu postępowania u pacjentów z zespołem wazowagalnym. Wszczepienie kardiostymulatora wydaje się być uzasadnione wtedy, gdy podstawową przyczyną jest udokumentowana bradykardia, a utratom przytomności towarzyszą powtarzające się urazy lub poważny uraz. Zastosowanie stałej stymulacji serca w badanej grupie poprawiło komfort życia