The effect of insulin and sulodexide (Vessel Due F) on diabetic foot syndrome. Pilot study in elderly patients

Celem pracy była ocena skuteczności stosowania insuliny wraz z sulodeksydem (mieszanina 80% pochodnych heparyny i 20% siarczanu dermatanu) w leczeniu owrzodzeń stóp oraz określenie ich wpływu na mikrokrążenie skórne i neuropatię cukrzycową. Chorzy z zaawansowaną neuropatią cukrzycową i owrzodzeniem stopy losowo przydzielono do grupy leczonej insuliną (I) z sulodeksydem (S) (n = 12) lub do grupy kontrolnej leczonej insuliną z placebo (P) (n = 6) przez 10 tygodni. Za pomocą metody dopplerowskiego lasera oceniano skórny przepływ krwi w stopach (LDF, laser doppler flow) w spoczynku oraz po 30- i 60-sekundowym niedokrwieniu. Ocenie poddano również przewodnictwo nerwowe na podstawie czuciowych i ruchowych potencjałów wywołanych. U chorych na cukrzycę skórny przepływ po niedokrwieniu był 2,5 raza krótszy w kończynie z owrzodzeniem niż w stopie zdrowej. Obserwowano znamienny wzrost przepływów skórnych po 30- i 60-sekundowym niedokrwieniu po zakończeniu terapii (grupa IS, owrzodzenie stopy, LDF - 60 s; od 99,1 &plusmn; 14,3 do 218,6 &plusmn; 28,6 PU, p < 0,001, grupa od 110,5 &plusmn; 13,0 do 164,8 &plusmn; 15,4 PU, p < 0,05). Czas przekrwienia reaktywnego uległ wydłużeniu w grupie IS (IS: od 30,3 &plusmn; 2,9 do 43,9 &plusmn; 2,2 s, p < 0,001; IP: od 28,7 &plusmn; 3,0 do 33,3 &plusmn; 3,3 s, NS). W grupie IS 92% owrzodzeń stóp uległo zagojeniu w ciągu 46,4 dnia, natomiast w grupie IP 83% w ciągu 63,0 dnia. Badania przewodnictwa nerwowego nie wykazały różnic nasilenia neuropatii w obrębie grup i pomiędzy grupami. W stopach z owrzodzeniami sulodeksyd i insulina poprawiają przepływ skórny w odpowiedzi na niedokrwienie, nie wpływając na przewodnictwo nerwowe. Kliniczne efekty działania sulodeksydu, sumując się z działaniami insuliny, mogą istotnie skracać czas niezbędny do całkowitego wyleczenia owrzodzenia. Ostateczne potwierdzenie przedstawionych wstępnych wyników wymaga dalszych badań klinicznych.To assess the efficacy of insulin plus sulodexide (a mixture of 80% heparin-like substances and 20% dermatan sulphate) on diabetic ulcers, and its influence on foot skin microcirculation and diabetic neuropathy. Two groups of diabetic patients, suffering from severe neuropathy and ulceration, were randomly assigned to insulin (I) plus sulodexide (S) (n = 12) or insulin plus placebo (P) (n = 6) therapy, for 10 weeks. Laser Doppler assessment of foot skin flow (LDF), at rest and 30 or 60 s after arterial occlusion, and nerve conduction tests (sensorial evoked and motoric conduction potentials) have been evaluated in both groups. Postischaemic flow was 2.5 times shorter in ulcerated vs. non-ulcerated feet in diabetic patients. A significant increase in flows after 30 and 60 s ischaemia was detected in both groups at the end of therapy (IS group, ulcerated foot, LDF = 60 s: from 99.1 &#177; 14.3 to 218.6 &#177; 28.6 PU, P < 0.001. IP group = from 110.5 &#177; 13.0 to 164.8 &#177; 15.4 PU, P < 0.05). The length of reactive hyperaemia was higher in IS vs. IP group (IS: from 30.3 &#177; 2.9 to 43.9 &#177; 2.2 s, P < 0.001; IP: from 28.7 &#177; 3.0 to 33.3 &#177; 3.3 s, ns). Ninety-two percent of ulcers heals in a mean time of 46.4 days (IS group) vs. 83% and 63.0 days, respectively, in IP group. Nerve conduction studies have not demonstrated within- and between-group differences. Sulodexide and insulin improve the postischaemic skin flow in ulcerated feet, without affecting nerve conduction tests. The effect of sulodexide results additive to insulin; it is clinically relevant, in the view of the possibility of reducing the time needed to completely heal ulcers. The ultimate validation of these preliminary results requires extensive trials

The Biomolecular Interaction Network Database and related tools 2005 update

The Biomolecular Interaction Network Database (BIND) (http://bind.ca) archives biomolecular interaction, reaction, complex and pathway information. Our aim is to curate the details about molecular interactions that arise from published experimental research and to provide this information, as well as tools to enable data analysis, freely to researchers worldwide. BIND data are curated into a comprehensive machine-readable archive of computable information and provides users with methods to discover interactions and molecular mechanisms. BIND has worked to develop new methods for visualization that amplify the underlying annotation of genes and proteins to facilitate the study of molecular interaction networks. BIND has maintained an open database policy since its inception in 1999. Data growth has proceeded at a tremendous rate, approaching over 100 000 records. New services provided include a new BIND Query and Submission interface, a Standard Object Access Protocol service and the Small Molecule Interaction Database (http://smid.blueprint.org) that allows users to determine probable small molecule binding sites of new sequences and examine conserved binding residues

Density of red squirrels and their use of non-native tree species in the Rogow Arboretum

Abstract The aim of the study was to compare the densities of red squirrel (Sciurus vulgaris) in the arboretum and a neighbouring forest and to investigate which tree species the squirrels used. The study was conducted in the area of the Rogów Arboretum (53.76 ha) and the so-called Zimna Woda and Wilczy Dół forest complexes (altogether 536 ha), all being part of an Experimental Forest Station in Rogów. The density of squirrels in the arboretum and the neighbouring forest was estimated and compared by means of snow tracks on transect routes. Changes in the abundance of squirrels throughout one year as well as their behaviour were determined on the basis of direct observations along transects running through the arboretum. More than half of the area of the arboretum was searched in order to record feeding signs of squirrels. Additionally, trees with bark stripping were recorded. The density of snow tracks was higher in the arboretum (0.19 tracks/100 m/24 h) than in the neighbouring forest (0.09 tracks/100 m/24 h). The largest number of observations of red squirrels along transects was made between February and April, in July and August and in October and November. In about half of the cases, squirrels were feeding on one of six non-native tree species (most often on cones of Macedonian pine, Pinus peuce). Feeding signs were found on 39 plots (17%) and 16 different tree species. The most numerous feeding signs were found on plots with Douglas fir (Pseudotsuga menziesii) and also on plots with the western hemlock (Tsuga heterophylla), Swiss pine (Pinus cembra), mountain silverbell (Halesia monticola) as well as shagbark (Carya ovata) and shellbark hickories (C. laciniosa). On eight plots, trees with signs of bark stripping were found, most commonly on Sawara cypress (Chamaecyparis pisifera). Its soft bark was probably used to build dreys. In the area of the arboretum, the natural food sources (seeds of native trees) are supplemented with numerous non-native tree species, which seeds are also consumed by squirrels. The highly abundant and diverse food sources promote a higher density of the red squirrel in the area of the arboretum. Additionally, when tree seeds are scarce in the neighbouring forest, squirrels migrate into the arboretum.</jats:p

The Electromagnetic Ballistic Hazards Faced by Fire Service Officers While on Duty

Cel: Pole magnetostatyczne (PMS) może być przyczyną przemieszczania się obiektów metalowych (ferromagnetycznych), które stanowi duże zagrożenie dla infrastruktury technicznej i ludzi znajdujących się w otoczeniu silnego źródła takiego pola. Takie zagrożenie wywołane przemieszczaniem się przedmiotów ferromagnetycznych w polu magnetostatycznym (PMS) potocznie określane jest jako zagrożenie balistyczne lub zagrożenie latającymi przedmiotami. Celem prezentowanych badań była analiza warunków możliwego wystąpienia elektromagnetycznych zagrożeń balistycznych podczas prowadzenia przez strażaków zróżnicowanych działań operacyjnych (ratowniczych, gaśniczych, rozpoznawczo-kontrolnych lub ewakuacji ćwiczebnych), a także określenie podatności indywidualnego wyposażenia strażaków oraz sprzętu ratowniczego na oddziaływanie PMS. Projekt i metody: Podatność na PMS sprawdzono w badaniach zarówno indywidualnego wyposażenia strażaków, jak i sprzętu ratowniczego wykorzystywanego przez strażaków, stanowiącego wyposażenie pojazdu gaśniczego. Wyposażenie do badań wybrano na podstawie wizyt studyjnych w jednostkach ratowniczo-gaśniczych oraz wywiadów przeprowadzanych ze strażakami, analizy wymagań przepisów prawnych dotyczących funkcjonowania PSP, a także ogólnodostępnych materiałów szkoleniowych. Dla indywidualnego wyposażenia strażackiego oraz sprzętu ratowniczego, będącego na wyposażeniu wozu strażackiego, przeprowadzono doświadczalne badania podatności na oddziaływanie PMS wykonane z zastosowaniem magnesu ferrytowego charakteryzującego się minimalną wartością indukcji magnetycznej remanencji 0,37 T. Badania obejmowały obserwację położenia magnesu, zlokalizowanego swobodnie w odległości 5–10 cm od badanych elementów wyposażenia strażaka. Wyniki: Stwierdzono, że wyposażenie strażackie, charakteryzuje się niewielką podatnością na oddziaływanie PMS. Odmienna sytuacja jest w przypadku elementów sprzętu ratowniczego. Zagrożenia balistyczne mogą mieć miejsce szczególnie w otoczeniu silnych źródeł PMS, takich jak medyczne skanery i laboratoryjne spektrometry rezonansu magnetycznego oraz chwytaki lub separatory magnetyczne, i powodować np. uszkodzenia sprzętu, uszkodzenie ciała, a nawet utratę życia. Funkcjonariusze straży pożarnej prowadzący działania operacyjne w bliskim otoczeniu skanerów i spektrometrów rezonansu magnetycznego mogą być narażeni na tego typu niebezpieczeństwa (najczęściej w placówkach medycznych i naukowych) z uwagi na specjalne procedury dezaktywacji magnesów i natychmiastowego przerwania generacji silnego PMS. Wnioski: Rozporządzenie MSWiA dotyczące BHP w czasie pełnienia służby nie określa wymagań na wypadek prowadzenia działań ratowniczo-gaśniczych w narażeniu na silne PMS. Rozpoznanie, oznakowanie i eliminacja takich zagrożeń powinny być omawiane w ramach szkoleń i ćwiczeń dla strażaków.Aim: Static magnetic fields (SMF) can cause metal (ferromagnetic) objects to move and thus pose a serious hazard for the utilities and the people who are close to the source of strong SMF. These kinds of electromagnetic hazards are identified as “flying objects” or “ballistic hazards”. The aim of this study was to analyse the conditions in which electromagnetic ballistic hazards can occur during the operations of Fire Service officers (rescue, firefighting, reconnaissance/inspection and evacuation drills) and also to test personal firefighter equipment and rescue equipment for SMF susceptibility. Project and methods: SMF susceptibility was tested for both personal firefighter equipment and fire-engine rescue equipment. The equipment to be tested was selected based on study visits to fire and rescue departments, and on the basis of interviews with firefighters, and also based on an analysis of the laws governing the functioning of the State Fire Service, as well as commonly available training materials. Both the personal firefighter equipment and fire-engine rescue equipment were subjected to experimental testing for SMF susceptibility. A ferrite permanent magnet with a minimum remanence of 0.37 T was used for the testing. Field testing involved the observation of the magnet’s location, with the magnet located unconstrained within a distance of 5-10 cm from the tested firefighter equipment. Results: We have found that personal firefighter equipment is only moderately susceptible to SMF, while pieces of rescue equipment show higher susceptibility. Furthermore, we have concluded that strong SMF sources, such as, especially, magnetic resonance imaging scanners and spectrometers, magnetic grippers and separators, might pose ballistic hazards in their surroundings, causing, for instance, damage to the equipment, bodily injuries, or even death. Firefighters engaging in operations near magnetic resonance imaging scanners or spectrometers are very likely to be exposed to these kinds of hazards (usually in medical centres and research institutes), since the immediate deactivation of the SMF of these devices is impracticable in emergencies, as it requires complex procedures to be followed. Conclusions: The Regulation of the Ministry of the Interior governing the safety of firefighters on duty does not specify any safety requirements for operations in the proximity of strong SMF sources. The identification, signage and elimination of hazards should be discussed during firefighters’ training and exercises

Electromagnetic hazards in European countries. Mobile phone base stations

Stacje bazowe telefonii komórkowej są źródłami promieniowania elektromagnetycznego, które wzbudzają szerokie zainteresowanie w odniesieniu do skutków ekspozycji ludzi i środowiska. W państwach europejskich brak jest obecnie jednolitych uregulowań prawnych dotyczących kryteriów oceny i metodyki prowadzenia pomiarów zagrożeń elektromagnetycznych. W artykule omówiono rozwiązania, jakie stosują poszczególne państwa.Mobile phone base stations are sources of electromagnetic radiation. This generates interest focused on the results of exposure of people and the environment. There are no uniform law principles in European countries regarding criteria of assessment and measurement methods for electromagnetic hazards. Each country uses its own solutions

Assessment of electromagnetic hazards at the workstations of emergency dispatchers of Firefighting and Rescure Units of the State Fire Service

W artykule zaprezentowano charakterystykę warunków ekspozycji na pola elektromagnetyczne dyspozytorów punktów alarmowania jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej (PSP) w Warszawie. Pracownicy eksponowani są na pola elektromagnetyczne z pasma częstotliwości od 88 MHz do 2,5 GHz, pochodzące od źródeł pól znajdujących się na zewnątrz pomieszczeń jednostek PSP (nadajników radiowych UKF, nadajników telewizyjnych, stacji bazowych telefonii komórkowej GSM i UMTS, bezprzewodowego Internetu) oraz urządzeń radiowych eksploatowanych przez PSP (radiotelefonów stacjonarnych).This article presents characteristics of the exposure to electromagnetic fields of emergency dispatchers of firefighting and rescue units of the State Fire Service (PSP) in Warsaw. Workers are exposed to electromagnetic fields of 88 MHz - 2.5 GHz, which are produced by sources situated outside PSP rooms (VHF, TV, GSM and UMTS mobile base stations and wireless Internet transmitters) and radio devices used by PSP (stationary radiotelephones)

Principles of controlling and shaping working conditions in electromagnetic fields and radiation in the frequency range from0Hz to300GHz

W artykule omówiono nowelizację i ujednolicenie zasad ograniczania ekspozycji zawodowej w polach elektromagnetycznych z pasma od 0 Hz do 300 GHz, które weszły do stosowania 23 lipca (Dz. U. nr 4/2001, poz. 36). Wartości najwyższych dopuszczalnych natężeń (NDN) oparto na wynikach analizy dotychczas obowiązujących polskich przepisów (ustanawianych od 1972 r.), zaleceń międzynarodowych, projektów norm europejskich, przeglądu światowej literatury dotyczącej efektów biologicznych i zdrowotnych związanych z ekspozycją na pola elektromagnetyczne oraz wynikach badań krajowych.The article discusses an amendment and unification of the principles of limiting occupational exposure to electromagnetic fields (EMF) in the range from O Hz to 300 GHz, which came into force on July 23 (DzU, 4/2001, item 36). The Maximal Admissible Intensity values were based on the results of an analysis of previous Polish regulations (established since 1972), international recommendations, drafts of European standards and a survey of the world literature on the biological effects of EMF and on the health effects of exposure to EMF and on the results of Polish research