Prognostic value of daytime heart rate, blood pressure, their products and quotients in chronic heart failure

Background: Chronic heart failure (CHF) is an important epidemiological and therapeuthic issue  with poor prognosis. The aim of the study was to estimate the prognostic value of daytime heart rate (HR), blood pressure (BP), their products and quotients in patients with CHF. Methods: The study included 80 stable patients with CHF and reduced left ventricular ejection frac- tion (LVEF ≤ 35%). Physical examination, laboratory blood tests, electrocardiogram, chest X-ray, echocardiography, 6-minute walk test, telemetry monitoring and BP measurements were performed in all participants. We estimated mean daytime: BP, HR, their products and quotients. The follow-up period was 6 months. Major adverse cardiac events (MACE) included: death, cardiovascular death, hospitalization due to CHF exacerbation.  Results: The analysis involved all recruited patients with CHF (91% men) aged 59 ± 12 years, in New York Heart Association class 2.15 ± 0.57 and reduced LVEF (mean LVEF: 23 ± 6%). The 3-month and 6-month mortality rates were 4% and 6%, respectively. There was a significant correlation between diastolic blood pressure (DBP), all-cause mortality (p = 0.048) and CHF decompensation (p = 0.0004) after 3-month observation period. No relationship was found between HR or systolic blood pressure (SBP) and MACE. Both higher SBP × HR and DBP × HR products were related to lower risk of heart failure exacerbations during 6-month follow-up. None of the analyzed products or ratios had an impact on mortality in this study group.  Conclusions: Diastolic blood pressure, SBP × HR and DBP × HR products may be useful in sub- sequent heart failure exacerbation risk stratification. Moreover, DBP value may predict short-term mortality in patients with CHF.

Echocardiographic evaluation of right ventricular systolic function: The traditional and innovative approach

Estimation of right ventricular (RV) performance still remains technically challenging due to its anatomical and functional distinctiveness. The current guidelines for the echocardiographic quantification of RV function recommend using multiple indices to describe the RV in a thorough and comprehensive manner, such as RV index of myocardial performance, tricuspid annular plane systolic excursion, fractional area change, Doppler tissue imaging-derived tricuspid lateral annular systolic velocity (S’-wave), three-dimensional RV ejection fraction (3D RVEF), RV longitudinal strain (RVLS)/strain rate by speckle- tracking echocardiography (STE). Among these, the last one mentioned here is an innovative and a particularly promising tool that yields more precise information about complex regional and global RV mechanics. STE was initially designed to evaluate left ventricular function, but recently it has been introduced to assess RV performance, which is difficult due to its unique structure and physiology. Many studies have shown that both free wall and 6-segment RVLS present a stronger correlation with the RVEF assessed by cardiac magnetic resonance than conventional parameters and seem to be more sensitive in detecting myocardial dysfunction at an earlier, subclinical stage

Zespół sercowo-nerkowy — definicja, patomechanizmy, problemy kliniczne

Termin „zespół sercowo-nerkowy” (CRS) używany jest, aby podkreślić współwystępowanie zaburzeń funkcji serca i nerek oraz oddziaływanie patologii jednego organu na drugi. W 2010 roku grupa ekspertów zaproponowała wyodrębnienie 5 podtypów CRS w zależności od tego, który narząd pierwotnie objęty jest patologią oraz czy ma ona charakter ostry czy przewlekły. Patofizjologia powstawania CRS jest złożona, a liczne mechanizmy są ze sobą ściśle powiązane. Prowadzenie pacjenta z rozwiniętym CRS pozostaje wyzwaniem dla klinicysty. W chwili obecnej nie ma ściśle określonych wytycznych, jak należy postępować w codziennej praktyce. Jednocześnie pacjenci z upośledzoną funkcją nerek, ze względów bezpieczeństwa, wykluczani są z większości dużych badań klinicznych. Biorąc pod uwagę trudności z prawidłowym dawkowaniem diuretyków u chorych z niewydolnością serca, trzeba zadać pytanie, jakimi narzędziami należy posługiwać się, aby unikać nadmiernego odwodnienia chorego oraz monitorować postępy leczenia? W przyszłości przydatnymi parametrami mogą okazać się wczesne markery ostrego uszkodzenia nerek (AKI), między innymi lipokalina neutrofilowa związana z żelatynazą (NGAL), cząsteczka 1 uszkodzenia nerek (KIM-1) czy cystatyna C (CysC). Substancje te mogą pełnić funkcję ostrzegawczą dla klinicysty. W przypadku nadmiernego odwodnienia pacjenta umożliwi to szybszą modyfikację terapii, co pozwoli zapobiec rozwinięciu się pełnoobjawowego CRS. Zwykle pojawienie się NGAL w surowicy wyprzedza podwyższenie stężenia kreatyniny średnio o 48–72 godzin, co pozwala na wczesną identyfikację czynnika uszkadzającego oraz jego eliminację. Pomiar stężenia wczesnych biomarkerów AKI, choć nie zastąpi pomiaru stężenia kreatyniny, może być użyteczny we wczesnej diagnostyce i leczeniu rozwijającego się CRS

Metabolic modulation in chronic heart failure

Trimetazydyna, pochodna piperazyny, jest od wielu lat stosowana u pacjentów z chorobą wieńcową. Lek ten hamuje metabolizm kwasów tłuszczowych i ukierunkowuje metabolizm kardiomiocytów na przemiany glukozy. Od kilku lat pojawia się coraz więcej publikacji naukowych o możliwym, korzystnym działaniu trimetazydyny u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. Niektóre doniesienia sugerują, że lek ten dodany do standardowej terapii niewydolności serca może przyczyniać się do poprawy funkcji skurczowej lewej komory, wydolności fizycznej, a nawet do redukcji liczby hospitalizacji z powodu zaostrzeń i zmniejszenia śmiertelności sercowo-naczyniowej. Zbyt mała liczba prospektywnych badań z randomizacją wciąż nie pozwala na precyzyjne określenie miejsca trimetazydyny w terapii niewydolności serca. W artykule przedstawiono przegląd piśmiennictwa na temat zastosowania trimetazydyny w przewlekłej niewydolności serca.Trimetazidine, a piperazine derivate, has been used in patients with coronary artery disease for many years. It blocks metabolism of free fatty acid and promotes glucose oxidation in cardiomyocytes. There have been many reports concerning possible, favourable treatment with trimetazidine in chronic heart failure patients. Some reports suggest that addition of trimetazidine to standard heart failure treatment may improve left ventricle systolic function, exercise capacity and reduce the number of hospitalizations due to heart failure exacerbation and cardiovascular mortality. Precise determination of trimetazidine role in heart failure therapy is still not possible due to lack of prospective randomized studies. In this article we present a literature review concerning trimetazidine treatment in chronic heart failure

Rozlane krwawienie śródpęcherzykowe w przebiegu HIT typu II u pacjenta po przeszczepie serca z zatorowością płucną

Type II heparin-induced thrombocytopenia and disseminated intravascular coagulation are characterized by presence of complications resulting from haemostatic disorders. In described case report diffused intra-alveolar bleeding occurred as a result of the low molecular weight heparin treatment of deep vein thrombosis and pulmonary embolism. The clinical presentation resembled massive pneumonia of atypical etiology rather than bleeding complication.Typ II małopłytkowości indukowanej heparyną oraz rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe charakteryzują się obecnością powikłań związanych z zaburzeniami hemostazy. W opisanym przypadku następstwem leczenia przeciwkrzepliwego zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej było krwawienie śródpęcherzykowe przebiegające pod maską masywnej pneumonii o prawdopodobnym atypowym czynniku etiologicznym

Slow breathing improves cardiovascular reactivity to mental stress and health-related quality of life in heart failure patients with reduced ejection fraction

Background: Previous studies have demonstrated therapeutic benefits of slow breathing (SLOWB) in chronic heart failure (HF) but its impact on cardiovascular reactivity in response to laboratory stressors remains unknown.Methods: Using device-guided breathing this study explored the acute and long-term effects of SLOWB on hemodynamic responses to handgrip, mental and cold pressor tests, and health-related quality of life (QoL) in stable HF patients with reduced ejection fraction (HFrEF) who had received all available optimal drug and device therapies. Blood pressure (BP) and heart rate (HR) were measured in 21 patients with HFrEF (23.9 ± 5.9%) at rest, during laboratory stressors, before and after acute SLOWB, and 12 weeks after SLOWB home training (30 min daily). Health-related QoL (MacNew questionaries) was assessed before and 12 weeks after SLOWB home training.Results: Resting BP significantly increased in response to three laboratory stressors. Pressor and cardiac changes during mental stress were greater than responses to the handgrip test (p < 0.05). Mental stress also produced a greater HR change than cold pressor test (p < 0.05). Both acute and long-term SLOWB significantly reduced BP and HR responses to mental stress (p < 0.05), but not to isometric and cold pressor tests. SLOWB improved scores of all domains of QoL (p < 0.05) at 12 weeks follow-up.Conclusions: These findings demonstrate that SLOWB reduces acute and chronic effects of cardiovascular reactivity to mental stress and improves various aspects of health-related QoL in patients with severe HFrEF. Whether stress reduction and psychological changes achieved with SLOWB may translate to improved outcomes in HFrEF warrants further exploration

Diagnostyka zaburzeń przemiany lipidów w praktyce lekarskiej

Hiperlipidemia is one of the most common and unfortunately underdiagnosed diseases. However, cardiovascularrisk due to hyperlipidemia may be easily reduced by early hypolipemic treatment. Diagnostic methods are widely available, easy to perform and interpret. Most of the target levels in hiperlipidemia treatment are based on the levels of low-density lipoproteins (LDL). Nowadays, some other parameters such as cholesterol other than high density lipoproteins (non-HDL) or lipoprotein (a) are becoming more important. Among all types of hiperlipidemia the most notable one is the familial hipercholesterolaemia (FH), which is characterized by very high levels of LDL-cholesterol in the blood and in consequence high cardiovascular risk. FH should be diagnosed early and treated aggressively.Diagnostics also should include the cascade screening of relatives. In hiperlipidemia treatment a wide variety of methods, from statins, through ezetimibe, fibrates, to LDL-apheresis and innovative proprotein convertase subtilisin/kexin type 9 inhibitors (evolokumab, alirokumab) may be introduced.Hiperlipidemia jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych w Polsce chorób, a jednocześnie słabo rozpoznawana. Ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych towarzyszących hiperlipidemii można zredukować włączając wczesne leczenie hipolipemizujące. Podstawowa diagnostyka jest łatwa, ogólnodostępna i prosta w interpretacji. W większości przypadków celem leczenia hipercholesterolemii jest redukcja stężenia lipoprotein o małej gęstości (LDL), ale w ostatnim czasie coraz większą rolę odgrywają inne parametry takie jak cholesterol inny niż lipoproteiny o dużej gęstości (nie HDL) a także lipoproteina a [Lp(a)]. W szerokiej grupie zaburzeń lipidowych na dodatkową uwagę zasługuje hipercholesterolemia rodzinna, charakteryzująca się dziedziczną tendencją do bardzo wysokiego poziomu cholesterolu LDL w surowicy krwi i bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym. Choroba ta wymaga wczesnej diagnostyki z uwzględnieniem członków najbliższej rodziny chorego oraz agresywnej terapii hipolipemizującej. W leczeniu hiperlipidemii dysponujemy szeroką gamą metod terapeutycznych, od szeroko dostępnych statyn, przez żywice, ezetimib, fibraty, kwasy omega-3 aż do LDL- aferezy i innowacyjnych leków z grupy inhibitorów PCSK-9 (ewolokumab, alirokumab). < /p