Analysis of lesion localisation at colonoscopy: outcomes from a multi-centre U.K. study

Background: Colonoscopy is currently the gold standard for detection of colorectal lesions, but may be limited in anatomically localising lesions. This audit aimed to determine the accuracy of colonoscopy lesion localisation, any subsequent changes in surgical management and any potentially influencing factors. Methods: Patients undergoing colonoscopy prior to elective curative surgery for colorectal lesion/s were included from 8 registered U.K. sites (2012–2014). Three sets of data were recorded: patient factors (age, sex, BMI, screener vs. symptomatic, previous abdominal surgery); colonoscopy factors (caecal intubation, scope guide used, colonoscopist accreditation) and imaging modality. Lesion localisation was standardised with intra-operative location taken as the gold standard. Changes to surgical management were recorded. Results: 364 cases were included; majority of lesions were colonic, solitary, malignant and in symptomatic referrals. 82% patients had their lesion/s correctly located at colonoscopy. Pre-operative CT visualised lesion/s in only 73% of cases with a reduction in screening patients (64 vs. 77%; p = 0.008). 5.2% incorrectly located cases at colonoscopy underwent altered surgical management, including conversion to open. Univariate analysis found colonoscopy accreditation, scope guide use, incomplete colonoscopy and previous abdominal surgery significantly influenced lesion localisation. On multi-variate analysis, caecal intubation and scope guide use remained significant (HR 0.35, 0.20–0.60 95% CI and 0.47; 0.25–0.88, respectively). Conclusion: Lesion localisation at colonoscopy is incorrect in 18% of cases leading to potentially significant surgical management alterations. As part of accreditation, colonoscopists need lesion localisation training and awareness of when inaccuracies can occur

Spatial and temporal trends in yield map data

As part of the research programme to develop precision farming management guidelines, started in 1995/96 on four sites in England, yield map data were recorded from 1995 onwards. Their trends were used as an input to assist in the development of management strategies, namely applying nitrogen based upon long term (historic) yield data (Welsh et al., 2001a and 2001b). This section gives the simplest analysis of this data showing the variation in yield both i) within the field (spatial), and ii) between years (temporal)

Νεότερα δεδομένα στη διάγνωση και χειρουργική θεραπεία των νευροενδοκρινών όγκων του παγκρέατος. Μια συστηματική ανασκόπηση.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Οι νευροενδοκρινείς όγκοι του παγκρέατος αποτελούν μια κατηγορία νεοπλασιών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που σε πάρα πολλές περιπτώσεις συνιστούν διαφοροδιαγνωστική πρόκληση. Η ορθή διαγνωστική προσέγγιση αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα καθώς καθορίζει την επιλογή της θεραπείας σε μια ιδιαίτερη, ανατομικά, περιοχή για τον χειρουργό. ΣΚΟΠΟΣ Σκοπός της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης είναι η μελέτη και καταγραφή των νεοτέρων δεδομένων πάνω στη βιολογία, διάγνωση και θεραπευτική προσέγγιση των νευροενδοκρινών όγκων του παγκρέατος με ιδιαίτερη έμφαση στο ρόλο της χειρουργικής. Οι υπόλοιπες μορφές θεραπείας δεν θα αποτελέσουν αντικείμενο αυτής της μελέτης. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ Υλικό της ανασκόπησης θα αποτελέσει επιλεγμένη βιβλιογραφία που θα προκύψει από τη συστηματική αναζήτηση στη βάση δεδομένων PubMed και άλλων, με κριτήρια εισόδου: 1. Δεδομένα που αντιστοιχούν στην περίοδο Ιανουάριος 2012 – Σεπτέμβριος 2018 2. Αγγλική γλώσσα κατά τη δημοσίευση 3. Λέξεις κλειδιά: Νευροενδοκρινείς όγκοι του παγκρέατος, νευροενδοκρινείς όγκοι Επίσης θα συμπεριληφθούν και στοιχεία από τις επικαιροποιημένες κατευθυντήριες οδηγίες του National Comprehensive Cancer Network (NCCN) και της European Neuroendocrine Tumor Society ( ENTS). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Η διάγνωση και τα ιστολογικά χαρακτηριστικά είναι ιδιαίτερα σημαντικά στην επιλογή της θεραπείας των νευροενδοκρινών όγκων του παγκρέατος. Ο μικρός αριθμός προοπτικών μελετών, λόγο της σπανιότητας τους, δεν επιτρέπει ακόμη τη συλλογή επαρκών στοιχείων για τη βελτίωση της ταξινόμησης και της αντιμετώπισης τους. Αν και η χειρουργική παραμένει η θεραπεία εκλογής νέα δεδομένα υποστηρίζουν πως σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η αναμονή και επιτήρηση με τακτικούς ελέγχους μπορεί να αποτελέσουν επιλογή.Background Pancreatic Neuroendocrine Tumors are a category of tumors with special characteristics that in many cases consist in a diagnostic challenge. The appropriate diagnostic workup it is highly important since determines therapeutic choices, especially for the Surgeon, in a very particular anatomic area. Purpose The purpose of this systematic review is to study and report recent data on biology, diagnostics and treatment of the pancreatic neuroendocrine tumors with particular interest on surgical management. The rest of the therapeutic approaches are not an object of this study. Material and Methods Material of this review is selected bibliography that will result from the systematic research on thedata base PubMed and others with inclusion criteria: 1. Data that correspond in a period from January 2012 till September 2018 2. English language used on publication 3. Key words: Pancreatic neuroendocrine tumors, neuroendocrine tumors In the study will be included the current guidelines from the NationalComprehensiveCancerNetwork (NCCN) and the EuropeanNeuroendocrineTumorSociety ( ENTS). Results Diagnosis and histology characteristics are very important when the treatment for the neuroendocrine tumors of the pancreas is chosen. The small number of prospective studies, due to their rarity, does not allow the collection of sufficient evidence in order to improve their classification and treatment. Surgery remains the cornerstone of their treatmentbut recent data are indicating that in specific cases a “wait and see” approach with regular clinical assessment may be an option