Tribological Behaviors of Natural Fiber Reinforced Nanofilled Polyurea Matrix Composites at High Temperatures

The properties of natural fibers such as poor ultraviolet (UV) resistance and hydrophilicity that reduce the durability of composites limit their usage as reinforcements in polymer matrix composites. To compensate this, new types of composites are proposed in the present study. The tribological behaviors of multiphase composites with polyaspartic polyurea matrix produced by vacuum assisted resin transfer molding (VARTM) technique with jute reinforced, filled by graphene nanoplatelets (GNPs) and titanium dioxide (TiO2) nano-fillers at high temperatures are investigated. The wear tests were performed under 10, 20, and 30 N loads, at 60% humidity and temperatures of 100°C, 125°C, and 150°C using a heat moduled pin-on-disc tribotester with an AISI 4140 counter-surface disc having an average surface roughness value of 1.033 µm. The tests were carried out under dry friction conditions along 6000 m sliding distance at a sliding speed of 2 m/s. The results show that the wear damage types changed according to the nano-filler type. Wear loss and specific wear rate increased with increasing temperature and load in almost all types of composites. Using nano-filler caused irregularities in the change of the friction coefficient

Pulmoner Metastazektomi Uygulanan Kolorektal Karsinom Tanılı Hastalarda Toplam Metastatik Tümör Hacminin Prognoza Etkisi

AmaçPulmoner metastazektomi, metastatik kolorektal karsinom tedavisinde standart bir tedavi yaklaşımı olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmamızda, pulmoner metastazektomi uygulanan kolorektal karsinomlu hastalarda sağ kalımı etkileyen faktörleri araştırmayı amaçladık. Gereç ve YöntemEylül 2004 – Temmuz 2021 tarihleri arasında İstanbul Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı’nda pulmoner metastazektomi uygulanan kolorektal karsinom tanılı hastaların klinik, operatif ve histopatolojik özellikleri retrospektif olarak irdelendi. Toplam tümör hacmi, pulmoner metastazların patolojik çapı esas alınarak ve metastazlar küre şeklinde kabul edilerek hesaplandı. BulgularÇalışmaya toplam 85 hasta dahil edildi. Hastaların 44’ü (%51.8) erkek ve medyan yaş değeri 59 idi. Hastaların klinik ve operatif özellikleri Tablo 1’de özetlenmiştir. Bütün hastalarda 5 yıllık genel sağ kalım oranı %90.4 idi. Toplam tümör hacmi 97.5 cm3’ün üzerinde olanlarda (%22.7’ye karşın %1.9) ve metastaz sayısı birden fazla olanlarda (%18.2’ye karşın %1.9) lenf nodu pozitifliği anlamlı olarak daha fazla idi (sırasıyla p=0.002 ve p=0.01). Birden fazla metastaz saptanan hastalarda tekrar pulmoner metastazektomi uygulanma oranı daha yüksek olarak bulundu (%54.5’e karşın %14, p<0.001). Tek değişkenli sağ kalım analizinde lenf nodu pozitifliği ve toplam tümör hacminin 97.5 cm3’ün üzerinde olması kötü prognoz ile ilişkili olarak bulundu (sırasıyla p=0.038 ve p=0.006). Çok değişkenli analizde ise toplam tümör hacmi > 97.5 cm3 olan hastalarda anlamlılığa yakın oranda daha düşük 5-yıllık sağ kalım oranı saptandı (p=0.056). Sonuç Pulmoner metastazektomi uygulanan kolorektal karsinom tanılı hastalarda toplam metastatik tümör hacmi sağ kalım üzerinde belirleyici bir faktördür. Birden fazla metastatik odak bulunması pulmoner nüks ihtimalini artırmaktadır. Yüksek tümör yükü ve birden çok metastatik odak bulunması lenf nodu metastazı için risk faktörüdür

An unusual approach for the treatment of oesophageal perforation: Laparoscopic-endoscopic cooperative surgery

Boerhaave syndrome describes a transmural oesophageal rupture that develops following a spontaneous, sudden intraluminal pressure increase (i.e. vomiting, cough). It has a high rate of mortality and morbidity because of its proximity to the mediastinum and pleura. Perforation localisation and treatment initiation time affect the morbidity and mortality. In this article, we aim to present our successful laparoscopic-endoscopic cooperative surgery in a 59-year-old female who was referred to our clinic with a diagnosis of spontaneous lower oesophageal perforation. Laparoscopy and a simultaneous oesophageal stent application may be assumed as an effective alternative to conventional surgical approaches in cases of spontaneous lower oesophageal perforation

Akciğerin Sarkomatoid Karsinomlarının Cerrahi Rezeksiyonunda Prognostik Faktörler

Akciğerin Sarkomatoid Karsinomlarının Cerrahi Rezeksiyonunda Prognostik Faktörler Berker Özkan1, Eren Erdoğdu1, Fahmin Amirov1, Salih Duman1, Yasemin Özlük2, Murat Kara1, Dilek Yılmazbayhan2, Alper Toker3 1İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Göğüs Cerrahis Anabilim Dalı, İstanbul 2İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı, İstanbul 3West Virginia Üniversitesi Kalp Damar Enstitüsü, Kalpdamar Cerrahisi Anabilim Dalı, Morgantown, ABDGiriş-Amaç : Sarkomatoid karsinom çok nadir görülen bir akciğer neoplazmıdır. Sarkomatoid karsinomların prognozunun, diğer küçük hücreli dışı akciğer karsinomlarına kıyasla daha kötü olduğu bildirilmiştir. Ancak sarkomatoid karsinom nedeniyle ameliyat edilen hastalarda prognostik faktörler belirsizliğini korumaktadır. Gereç ve Yöntem : İstanbul Tıp Fakültesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı’nda pulmoner sarkomatoid karsinom nedeniyle ameliyat ettiğimiz hastaları geriye dönük değerlendirildi. Bu hastalarda sağkalım sonuçlarıyla birlikte klinik ve patolojik özelliklerin prognostik etkisi istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular : Pulmoner rezeksiyon yapılan toplam 44 sarkomatoid karsinom hastasını değerlendirdik. Beş yıllık hastalıksız sağkalım ve genel sağkalım sırasıyla % 59 ve % 58 idi. Hastalar; T evresine (p = 0.016), N evresine (p = 0.005), patolojik TNM evresine (p < 0.0001) göre karşılaştırıldığında ve patolojik boyutu 50 mm’den büyük tümörlerde (p = 0.044) beş yıllık sağkalımda istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptandı. Bununla birlikte, histolojik alt tip (p = 0.628) ve adjuvan tedavinin (p = 0.804) sağkalım üzerinde anlamlı bir etkisi görülmedi. Benzer şekilde, tek değişkenli regresyon analizinde anlamlı prognostik faktörler; tümör boyutu (p = 0.085), T evresi (p = 0.005), N evresi (p = 0.028) ve patolojik TNM evresi (p = 0.0001) idi . Çok değişkenli regresyon analizinde, bağımsız prognostik faktörler sadece T evresi (p = 0.058), N evresi (p = 0.018) ve patolojik TNM evresi (p = 0.019) olarak gösterildi. Tartışma-Sonuç : Cerrahi, pulmoner sarkomatoid karsinom hastaları için iyi sonuç veren optimal bir tedavi seçeneğidir. Erken evre hastalıkta sağkalıma katkısı olduğundan dolayı histolojik alt tipine bakılmaksızın cerrahi öneriyoruz. Anahtar Kelimeler: Sarcomatoid Karsinom, Cerrahi, Kemoradyoterapi, Sağkalı

Prognostic Factors in Patients Undergoing Pulmonary Resection for Sarcomatoid Carcinomas of the Lung.

BACKGROUND: Pulmonary sarcomatoid carcinomas are very rare lung neoplasms, and no consensus exists regarding their optimal treatment. The prognosis of sarcomatoid carcinomas has been reported to be unfavorable compared with non-small-cell lung cancers; however, prognostic factors in patients undergoing surgery for sarcomatoid carcinomas remain unclear. AIMS: To analyze clinicopathologic prognostic factors and survival outcomes in patients who underwent surgery for pulmonary sarcomatoid carcinoma. STUDY DESIGN: Retrospective cross-sectional study. METHODS: We designed a retrospective cross-sectional study in patients who underwent surgery for pulmonary sarcomatoid carcinomas and statistically analyzed the prognostic factors regarding clinicopathologic features with respect to survival outcomes. RESULTS: We had a total of 44 patients with sarcomatoid carcinoma who had pulmonary resection. Sex distribution was 34 (77%) males and 10 (22.7%) females, which was determined by declaration. The mean age of patients was 57.3 ± 16 years with a median of 60 years. The 5-year progression-free survival and overall survival rates were 59% and 58%, respectively. The 5-year survival rates were significantly different for tumors > 5 cm (P = 0.044), tumorstatus (T) (P=0.016), lymph node status (N) (P=0.005), and pathologic tumor-node-metastasis (TNM) stage (P = 0.0001 ). However, histologic subtype (P = 0.628) and adjuvant treatment (P = 0.804) did not have any significant effect on survival. Similarly, the significant prognostic factors in univariate analysis were tumor size (P = 0.085), T status (P = 0.005), N status (P = 0.028), and pathologic TNM stage (P = 0.0001). Multivariate analysis showed only T status (P = 0.058), N status (P = 0.018), and pathologic TNM stage (P = 0.019) as independent prognostic factors, with statistical power of 87%, 43.1% and 21.2%. CONCLUSION: Surgery appears to be an optimal treatment with favorable outcomes for patients with pulmonary sarcomatoid carcinoma. Patients with small tumors at earlier stages are very likely to benefit from surgery, regardless of histologic subtype