Komentarz

Komentar

Usefulness of non-vitamin K antagonist anticoagulants in therapy of venous thromboembolism — tips for choice of oral treatment

Pacjenci z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową wymagają przewlekłego, często bezterminowego leczenia przeciwkrzepliwego. Leczenie to może być prowadzone za pomocą heparyn drobnocząsteczkowych lub antykoagulantów doustnych. Wśród tych ostatnich przez wiele lat standardem było stosowanie antagonistów witaminy K. Dostępne obecnie doustne leki przeciwzakrzepowe, niebędące antagonistami witaminy K (NOAC), udowodniły swoją skuteczność i bezpieczeństwo w wielu badaniach klinicznych. Mogą być dobrą alternatywą dla terapii standardowej. Niniejsza praca zawiera wskazówki ich zastosowania w zależności od profilu ryzyka pacjenta.Patients with venous thromboembolism require prolonged or often life-long anticoagulant treatment. The treatment may involve with low molecular weight heparins or oral anticoagulants. Vitamin K antagonists were standard oral therapy for years. Nowadays available non-vitamin K antagonist anticoagulants have proved their efficacy and safety in many trials. They present a good alternative for the standard therapy. In this article we provide tips for choice of oral treatment depending on individual risk

The influence of acute pulmonary embolism on early and delayed prognosis for patients with chronic heart failure

Background: Patients with acute pulmonary embolism (APE) with concomitant chronic heart failure (CHF) are characterized by higher mortality rates than APE patients without CHF. The aim of this study is to evaluate the potential impact of APE on early and long-term prognosis in patients with CHF. Methods: This study included 87 patients with CHF with suspected APE. Patients were divided into two groups according to spiral computed tomography results: one group with confirmed APE and one with excluded APE. Total and cardiovascular mortality in patients of both groups during a 6- and 36-month follow up period was assessed. Potential risk factors for mortality in patients with CHF in short and long-term observations were identified. Results: APE was diagnosed in 35 patients, and excluded in the remaining 52 patients. Total and cardiovascular 6-month mortality was higher in APE patients than in patients without APE: 34.3% and 28.5% vs. 13.4% and 11.5%, p = 0.02, p = 0.02, respectively. In 6-month follow-up the only independent risk factor for mortality was the presence of APE (HR = 2.7, 95% CI 1.1–24.4, p = 0.04). However, in the 36-month follow-up APE had no effect on mortality. Conclusions: Patients with CHF and acute episode of PE are characterized by a higher 6-month total and cardiovascular mortality rate following discharge from hospital compared to patients hospitalized due to acute CHF decompensation. Moreover, recent episode of PE in patients with CHF is an independent risk factor for early mortality in a 6-month follow-up

Izolowany zawał prawej komory serca jako wynik ostrej zatorowości płucnej

Acute pulmonary embolism (APE) often leads to acute right ventricular overload, which is associated with patient’s condition deterioration. Dilation of the right chambers of the heart results in worsening in haemodynamic function. Severe overload of the right ventricle in the course of APE may also cause myocardial ischaemia. We present a case of young women who did not receive chronic treatment, in whom right ventricular myocardial infarction (RVMI) in the course of APE was diagnosed, and the diagnosis was confirmed with cardiac magnetic resonance (CMR) imaging.W przebiegu ostrej zatorowości płucnej (PE) często dochodzi do ostrego przeciążenia prawej komory, co wiąże się z pogorszeniem przebiegu choroby. Rozstrzeń jam prawej części serca pociąga za sobą pogorszenie czynności hemodynamicznej. W przypadku znacznego przeciążenia prawej komory w przebiegu ostrej PE może dojść również do niedokrwienia miokardium. Autorzy przedstawili przypadek młodej nieleczonej przewlekle kobiety, u której rozpoznano zawał prawej komory (RVMI) w przebiegu ostrej PE, a diagnozę potwierdzono za pomocą rezonansu magnetycznego serca (CMR)

Impact of obesity on electrocardiographic abnormalities, cardiac arrhythmias and autonomic nervous system dysfunction

Otyłość jest jedną z epidemii naszych czasów i często współistnieją z nią: nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca oraz obturacyjny bezdech podczas snu. Udowodniono, że otyłość jest niezależnym czynnikiem ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych, w tym także zgonu. Obserwowana w grupie otyłych chorych zwiększona liczba zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych wynika głównie ze współistnienia licznych czynników ryzyka miażdżycy. Na podstawie badań eksperymentalnych i klinicznych wykazano, że otyłości towarzyszy aktywacja autonomicznego układu współczulnego oraz upośledzenie funkcji autonomicznego układu przywspółczulnego, a brak równowagi między tymi składowymi w obrębie serca może być przyczyną zagrażających życiu arytmii. U osób z otyłością olbrzymią w standardowym elektrokardiogramie często obserwuje się liczne nieprawidłowości. Do najczęściej opisywanych odchyleń w tym badaniu należą: odchylenie w lewo osi załamków P i zespołów QRS, zmniejszenie amplitudy zespołów QRS w odprowadzeniach przedsercowych oraz zaburzenia repolaryzacji (zmiany załamków T, wydłużenie odstępu QT/QTc). Uzupełnienie diagnostyki o 24-godzinne monitorowanie EKG metodą Holtera nierzadko pozwala ujawnić potencjalnie groźne arytmie — oprócz częstej ekstrasytolii nad- i komorowej obserwuje się niekiedy napady migotania przedsionków i inne tachyarytmie. Kolejny element diagnostyki holterowskiej — badanie zmienności i turbulencji rytmu serca — pozwala ocenić funkcje układu autonomicznego i oszacować ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Terapia otyłości wpływa na regresję odchyleń elektrokardiograficznych, co jest wyrazem korzystnych zmian strukturalnych oraz poprawy funkcji układu autonomicznego serca i przekłada się na zmniejszenie zagrożenia groźnymi arytmiami oraz nagłym zgonem sercowym.Obesity is considered global epidemic and it is often accompanied by other diseases such as arterial hypertension, hyperlipidemia, type 2 diabetes mellitus and obstructive sleep apnoea. It has been proved that obesity is an independent risk factor for cardiovascular diseases and cardiovascular mortality. The increase in mortality rate in obese patients is due to combination of multiple atherosclerotic risk factors. Experimental and clinical trials revealed that obesity is associated with hyperactivity of the sympathetic nervous system (SNS) and depression of parasympathetic tone. The autonomic imbalance may contribute to the develop ­ment of life-threatening arrhythmias. The standard electrocardiogram in obese patients shows numerous abnormalities. The most common are: leftward shift of the P, QRS, and T axes, low QRS voltage in precordial leads, repolarization abnormalities, prolonged QT interval and prolonged corrected QT interval. 24-hour ECG monitoring may demonstrate potentially dangerous arrhythmias — aside from supraventricular and ventricular premature beats, paroxysmal atrial fibrillation and other tachyarrhythmias may be observed. The analysis of heart rate variability and heart rate turbulence can be considered another tool in the evaluation of cardiovascular mortality risk. Obesity treatment and substantial weight loss reverses many ECG alterations, which are related to regression of structural changes in the heart and improvement in autonomic function. Thus it may have favorable effect in reduction of life-threatening arrhythmias and sudden cardiac death

Echokardiograficzna manifestacja infekcyjnego zapalenia wsierdzia — doświadczenia jednego ośrodka

Introduction. Infective endocarditis (IE) is a life-threatening disease and still remains a medical challenge. Echocardiography is a key diagnostic tool in patients with a suspicion of IE. The aim of this study was a retrospective analysis of echocardiographic findings in patients with IE diagnosed in a single cardiac centre. Material and methods. We analysed echocardiograms of 57 patients with IE (mean age 56.9 ± 17.9 years; 61.4% male) diagnosed in our Echolab between 2005 and 2017. Cardiac location of IE, type of lesions and vegetation size were assessed. The percentage of surgically treated and deceased patients was calculated and a comparison was made between the echocardiographic features in patients with a history of kidney disease and those of others. Results. Most often IE affected native valves (66.6%). It was primarily IE of the left-sided native valves (61.4%). Vegetations were the most frequent echocardiographic abnormalities (89.5%). In 54.4% of all patients, vegetation size exceeded 10 mm. An abscess was confirmed in 26% of patients, twice more often on the aortic valve. Severe regurgitation was found in 58% of patients and in more than 50% of them there was aortic regurgitation. Most of the patients were treated conservatively (70.2%), and only one third of the group underwent surgery (29.8%). Eleven patients died due to complications of endocarditis (19.3%). Most of them (81.8%) had a history of kidney disease. Conclusions. In patients with a suspicion of IE, echocardiographic findings determine the diagnosis. Left-sided native valves are very often affected by IE. Vegetations are the most common echocardiographic findings, but perivalvular complications also indicate IE and may be dangerous, particularly in the aortic valve. Severe regurgitation due to IE leads to heart failure, which is the main indication to surgery. Mortality due to endocarditis in patients with a history of kidney disease is higher than in other groups.Wstęp. Infekcyjne zapalenie wsierdzia (IE) pozostaje chorobą zagrażającą życiu i wciąż stanowi medyczne wyzwanie.Echokardiografia jest kluczowym narzędziem diagnostycznym u pacjentów z podejrzeniem IE. Celem pracy byłaretrospektywna analiza wyników badań echokardiograficznych u pacjentów z IE rozpoznanym jednym ośrodku kardiologicznym.Materiał i metody. Przeanalizowano echokardiogramy 57 pacjentów z IE (śr. wiek 56,9 ± 17,9 roku; 61,4% mężczyzn)rozpoznanym w pracowni echokardiografii w latach 2005–2017. Oceniono lokalizację i rodzaj zmian typowych dla IE orazdokonano pomiarów znalezionych wegetacji. Oszacowano odsetek osób leczonych chirurgicznie i zmarłych z powodu IEoraz porównano wyniki echokardiograficzne pacjentów z przewlekłą chorobą nerek z wynikami pozostałych badanych.Wyniki. Najczęściej zapaleniem wsierdzia były zajęte zastawki natywne (66,6%), przede wszystkim w obrębie lewegoserca (61,4%). Najczęstszym znaleziskiem echokardiograficznym, aż u 54,4% chorych, były wegetacje (89,5%), którychrozmiar przekraczał 10 mm. Obecność ropnia potwierdzono u 26% badanych, 2-krotnie częściej na zastawce aortalnej.Ciężką niedomykalność stwierdzono u 58% chorych i w ponad połowie przypadków dotyczyła ona zastawki aortalnej.Większość pacjentów leczono zachowawczo (70,2%), a tylko 1/3 z nich poddano leczeniu operacyjnemu (29,8%). Jedenastuchorych zmarło z powodu powikłań IE (19,3%), a większość z nich (81,8%) cierpiała na chorobę nerek.Wnioski. U pacjentów z podejrzeniem IE o rozpoznaniu choroby decydują wyniki badań echokardiograficznych. Bardzoczęsto zapalenie wsierdzia dotyczy zastawek lewego serca. Najczęstszym znaleziskiem echokardiograficznym są wegetacje,jednak na rozpoznanie IE wskazują także powikłania okołozastawkowe i mogą być groźne, szczególnie w obrębiezastawki aortalnej. Ciężka niedomykalność zastawki w przebiegu IE prowadzi do niewydolności serca będącej głównymwskazaniem do operacji. Śmiertelność z powodu IE u pacjentów dializowanych lub po przeszczepieniu nerki jest wyższaniż u pozostałych

Zmiany w układzie krążenia u pacjentów z toczniem rumieniowatym układowym

Systemic lupus erythematosus (SLE) is a systemic chronic, inflammatory, autoimmune disease, characterized by various clinical manifestations and production of multiple autoantibodies. Complex immune system dysfunctions as well as chronic inflammatory processes lead to internal organs and tissue failure.The most common cardiovascular manifestations among patients with SLE include accelerated coronary heart disease, pericarditis, myocarditis, valvular disease, Libman–Sacks nonbacterial endocarditis - the most characteristic cardiac manifestation of the SLE, conduction abnormalities, pulmonary hypertension, thromboembolic events, hypertension and heart failure. Accelerated atherosclerosis with coronary heart disease is of key importance for prognosis, particularly among young women. An increased risk of cardiovascular events among patients with SLE has been confirmed in multiple studies. Getting closer to understanding multiple mechanisms of cardiovascular disease and pathogenesis of atherosclerosis in SLE is critical to lower mortality rate in this group population. The aim of this article is to present aetiology and cardiovascular manifestations processes of SLE.Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) jest chorobą zapalną tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym, o różnorodnej manifestacji klinicznej i serologicznej. W wyniku złożonych zaburzeń układu odpornościowego i przewlekłego procesu zapalnego dochodzi do uszkodzenia wielu narządów i tkanek. Do najczęstszych powikłań sercowo-naczyniowych należą: przedwczesna choroba wieńcowa, zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, uszkodzenie zastawek serca, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie płucne (PH), powikłania zakrzepowo-zatorowe, nadciśnienie tętnicze (AH) i niewydolność serca oraz patognomoniczne dla SLE nieinfekcyjne zapalenie wsierdzia typu Libmana i Sacksa. Szczególne znaczenie w rokowaniu u pacjentów z SLE ma przedwczesna progresja miażdżycy prowadząca między innymi do rozwoju choroby wieńcowej, zwłaszcza u młodych kobiet. Zwiększone ryzyko nagłych zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z SLE potwierdzono w wielu badaniach naukowych. Pogłębienie wiedzy na temat zmian zachodzących w układzie sercowo-naczyniowym, a zwłaszcza patofizjologii przyśpieszonej aterogenezy w przebiegu SLE, może w przyszłości przyczynić się do istotnej poprawy przeżywalności chorych. Niniejszy artykuł ma na celu omówienie etiologii oraz przebiegu powikłań kardiologicznych u pacjentów z SLE