Quasi-Therapeutic Function of Semi-Structured Interview in Relation to own Research. The Role and Meaning of a Good Relationship in a Sociological Interview

The topic of this study is the social situation of a qualitative sociological study (an interview with a partially structured type with open questions), during which some elements of therapy can be distinguished in the general sense. The inspiration to make the thesis about the involuntary (largely unconscious) therapy (which can be called quasi-therapy) of people subjected to sociological interviews was their own research. I took them in July 2015, the participants were elderly people, residents of Warsaw. They concerned the stereotyping and linguistic categorization of the Jewish minority. This article presents the assumptions of qualitative interviews, reference to the definition of therapy, its similarities and differences with the sociological history. Conclusions and comparisons of both forms were presented in relation to the aforementioned own studies. In particular, they emphasized the real statements of the interlocutors, in which the role of conversation and conversation as well as their therapeutic function were raised. In conclusion, the collected arguments were summarized and the forms of logotherapy and resilience were referred to as examples of the therapeutic significance of the conversation. Thus, the main goal of the article was to confirm the role and meaning of a good relationship in sociological research.Tematem przewodnim niniejszego opracowania jest sytuacja społeczna jakościowego badania socjologicznego (wywiadu o typie częściowo ustrukturyzowanym z pytaniami otwartymi), podczas której można wyodrębnić pewne elementy terapii w znaczeniu ogólnym. Inspiracją do postawienia tezy o mimowolnej – w dużej mierze nieuświadomionej – terapii (która może być nazwana quasi-terapią) osób poddanych wywiadom socjologicznym były badania własne. Odbyłem je w lipcu 2015 r., uczestnikami były osoby starsze, mieszkańcy Warszawy. Dotyczyły one stereotypizacji i kategoryzacji językowej mniejszości żydowskiej. W niniejszym artykule przedstawiono założenia wywiadów jakościowych, odniesiono się do definicji terapii, jej podobieństw i różnic z wywiadem socjologicznym. Wnioski i porównania obu form zostały przedstawione w odniesieniu do wspominanych badań własnych. Zaakcentowano w nich przede wszystkim rzeczywiste wypowiedzi rozmówców, w których podnoszono rolę rozmowy i konwersacji oraz ich funkcję terapeutyczną. W konkluzji dokonano podsumowania zebranych argumentów i nawiązano do form logoterapii i rezyliencji jako przykładowych rodzajów terapeutycznego znaczenia rozmowy. Tym samym, potwierdzeniu uległ zasadniczy cel artykułu, jakim jest wskazanie roli i znaczenia dobrej relacji w badaniach socjologicznych

The cognitive interests and achievements of teenagers in secondary education – complementing the research findings of Janusz Mariański and comparison with data on the academic young

Tematem niniejszego komunikatu badawczego są archiwalne już dane uzyskane w 2017 r. z ogólnopolskich badań socjologicznych młodzieży szkół średnich (nazywanych również w kontekście reformy systemu edukacji z 1999 r. ponadgimnazjalnymi) i młodzieży akademickiej, zatytułowanych Młodzież a wartości. Dotyczą one pola zainteresowań oraz osiągnięć w nauce młodzieży szkół średnich. Warto dodać, że badania z 2017 r. były kontynuacją serii analiz socjoreligijnych przeprowadzanych w latach 1988, 1998 oraz 2005. Badania z 2017 r. zaowocowały wydaniem dwóch niezależnych publikacji – autorskiej monografii Janusza Mariańskiego pt. Kondycja religijna i moralna młodzieży szkół średnich w latach 1988–1998–2005–2017 (2018) oraz pracy pod redakcją naukową Sławomira H. Zaręby i Marcina Zarzeckiego, zatytułowanej Między konstrukcją a dekonstrukcją uniwersum znaczeń. Badania religijności młodzieży akademickiej w latach 1988–1998–2005–2017 (2018). W pierwszej wymienionej pracy nie omówiono jednak danych dotyczących zainteresowań oraz osiągnięć w nauce młodzieży szkolnej, stąd też prezentowane są one zbiorczo po raz pierwszy w niniejszym tekście. Warto zauważyć, że zainteresowania młodzieży są dość spójne (preferencja muzyki i popularnej kultury medialnej, mniejsze zainteresowanie kulturą wysoką, elitarną), zmieniają się natomiast formy uczestnictwa i idei zainteresowań (przede wszystkim wirtualizacja).The subject of this paper is the archival data obtained in 2017 from the nationwide sociological research of high school youth (also called upper secondary school in the context of the 1999 reform of the education system) and academic youth, entitled Youth and values. It concerns the field of interest and learning achievements of secondary school youth. It is worth noting that the 2017 research was a continuation of the series of socioreligious analyzes carried out in 1988, 1998 and 2005. The 2017 research resulted in the publication of two independent publications – Janusz Marianski’s original monograph entitled Religious and moral condition of high school youth in the years 1988–1998–2005–2017 (2018) and a work edited by Sławomir H. Zaręba and Marcin Zarzecki, entitled Between construction and deconstruction of the universes of meaning. Research into the religiosity of academic youth in the years 1988–1998–2005–2017 (2018). In the first mentioned work, however, the data on the interests and learning achievements of school students were not discussed, hence they are presented collectively for the first time in this text. It is worth noting that the interests of young people are quite consistent (preference for music and popular media culture, less interest in high and elite culture), while the forms of participation and the idea of interests (primarily virtualization) change

Remigiusz Szauer, Between the Need for Sensations and the Persistence of Attitudes. Religiousness and Morality of High School and University Students in the Koszalin-Kołobrzeg Diocese. A Sociological Study, Publishing House: WWS, Warsaw 2019, pp. 481

The work of fr. Remigiusz Szauer represents another theoretical and empirical publication in the rather rich reserve of Polish studies of religion and religiosity of selected social categories. One can recall here works that have relatively recently been published (Mariański 2018; Štefanák 2018 – work on Slovak youth; Zaręba, Zarzecki 2018) and at the same time constitute a continuation of the research tradition undertaken by distinguished authors in the field of sociology of religion, e.g. Władysław Piwowarski and Janusz Mariański. Suffice to say that the entire sphere of the Polish sociology of religion in relation to this specific dimension, i.e. the study of juvenile religiosity, is characterized by a large number of both conducted studies and publications presenting the results of analyses. These are mostly studies that refer to a statistical, quantitative picture of the character of young people’s beliefs, change trends and the essence of expressed participation in a worship (Zaręba 2003; Mariański 2008; Zaręba 2008; Zaręba 2012). Comprehensive studies on the religiosity of young people also allow us to capture specific historical and generational dimensions of social life, their basic configurations

The Use of Discursive Interviews and Life Stories (Autobiographies) In the Methodology of Researching Seigneurial Religiosity

Celem niniejszego tekstu jest rozwinięcie narzędzi badawczych znanych z klasycznych ustaleń metodologicznych Władysława Piwowarskiego (parametry religijności) i dopasowanie ich do jakościowych sposobów analizy. Zachodzi tu konieczność połączenia kilku perspektyw teoretyczno-metodologicznych. Biorąc pod uwagę szczególne cechy religijności senioralnej, implikacja właśnie takich rozwiązań badawczych pozwoli na pogłębienie i realne oddanie jej specyfiki. Uzględniono doświadczenie ludzi w podeszłym wieku i wpływ kontaminacji tego czasu na deklaracje wiary oraz określenie religijności własnej. Pojęcia wywiadu, sytuacji badawczej i koncepcji narracji autobiograficznych są silnie akcentowane w literaturze metodologicznej, zatem można pokusić się o wprowadzenie tych rozwiązań w przyszłych analizach i projektach badawczych.The aim of this text is an attempt to develop the research tools known from the classic methodological findings of Władysław Piwowarski (parameters of religiosity) and to adjust them to qualitative methods of analysis. It is necessary to combine several theoretical and methodological perspectives here. Taking into account the specific features of senior religiosity, the implication of such solutions will allow for the deepening and real reflection of the specificity of religiosity of this community as well as regarding the experience of elderly people and the influence of contamination of that time on declarations of faith and the definition of self-religiosity. The concepts of an interview, a research situation and the concept of autobiographical narratives are strongly emphasized in the methodological literature, therefore it may be tempting to introduce these solutions in future analyzes and research projects

An institutional crisis of faith. The breakdown of systemic autopoiesis of the Catholic Church in the face of new spirituality

The study presents a sociological analysis of the institutional crisis of faith in the context of the Catholic Church. It refers to the systemic perspective and features of autopoietism that have been taken from the work of Niklas Luhmann. Changes and crises are a permanent part of the functioning of any social system, including Church institutions in particular. This is clearly seen in the perspective of the crises and counter-jurisdictions that have occurred over the years and the Church’s activities. In general, self-referential social systems have self-referential capabilities that adequately place their activities in the environment. As a result of the collapse of traditional societies and the progressive individualization of religiousness, the importance of the Church has been confirmed by the social system.  

Akcentowanie roli społeczeństwa wychowującego w pedagogice Korczakowskiej

The aim of the article is to show the sociological elements in the education process that are present in Korczak’s pedagogy, both in its scientific form as well as in his fiction aimed directly at children. Therefore, society with its educational institutions (family, school, boarding school) is recognized in this pedagogy as an important sphere of symbolic references and educational influences. The key role of society (as the most important educational institution) in shaping pupils is present in commonly known works on the sociology of upbringing (including Florian Znaniecki or Józef Chałasiński), while sociological threads in Korczak’s pedagogy have not been a popular topic of separate analysis so far, apart from one monograph devoted to the subject. Therefore, this topic requires in-depth analyses and afterthought. Janusz Korczak emphasizes the role of society in a child’s life, preparing them primarily for participation in social relations, through diverse forms of group life at school, whose most important achievement is the institution of student self-government. It is thus a bridge between student-oriented education and the traditional pedagogical message, involving the transmission of the requirements of specific social roles.Celem artykułu jest ukazanie socjologicznych elementów w procesie wychowania, które obecne są w pedagogice Korczakowskiej, zarówno w jej naukowej postaci, jak również w twórczości beletrystycznej skierowanej bezpośrednio do dzieci. Zarówno społeczeństwo, jak i jego instytucje wychowawcze (rodzina, szkoła, internat) będą więc odnotowane w tej pedagogice jako ważna płaszczyzna odniesień symbolicznych, wpływów wychowawczych. Kluczowa rola społeczeństwa (jako najważniejszej instytucji wychowawczej) w kształtowaniu wychowanków obecna jest w powszechnie znanych pracach dotyczących socjologii wychowania (m.in. u Floriana Znanieckiego czy też Józefa Chałasińskiego), natomiast wątki socjologiczne w pedagogice Korczakowskiej nie były dotychczas popularnym tematem oddzielnych analiz, oprócz jednej przedmiotowej monografii. Dlatego też temat ten domaga się pogłębionych analiz i uzupełnień. Janusz Korczak uwypukla rolę społeczeństwa w życiu dziecka, przygotowując je przede wszystkim do uczestnictwa w relacjach społecznych poprzez zróżnicowane formy życia grupowego w szkole, której najbardziej doniosłym osiągnięciem jest instytucja samorządu uczniowskiego. Stanowi tym samym pomost pomiędzy wychowaniem zorientowanym na ucznia a tradycyjnym przekazem pedagogicznym, zakładającym przekaz wymagań określonych ról społecznych

Structural delegitimization and genocide in the pragmatics of a total social revolution. An example of the annihilation of Democratic Kampuchea’s society

The subject of this study is the mutual determinants of ideological sources of structural delegitimization (manifested by the totalitarian system of symbolic violence) and genocidal behavior (revolutionary terror with the characteristics of genocide). These issues will be approximated on the example of the Khmer Rouge revolution in Cambodian society. The idea behind the text is to familiarize the reader with the above concepts and present a theoretical proposal, which assumes the relationship between structural delegitimization and genocide, which seems useful for the analysis of “Year Zero”. It is a current social topic that still demands a wider explanation. There is a well-known historical basis of events from the 1970s on the Indochina Peninsula, but so far, there has been no concept of structural delegitimization presented in the sociological literature that could be successfully applied to the analysis of this phenomenon. Negating the existing social system and introducing genocide are the domain of revolution and coup d’état, but their intensity varies depending on location. For the purpose of properly presenting the context of the occurrence of structural delegitimization, I will refer to selected aspects of the Red Khmer ideology, focusing on its autarkic solutions.Tematem niniejszego opracowania są wzajemne uwarunkowania ideologicznych źródeł delegitymizacji strukturalnej, objawiającej się totalitarnym systemem przemocy symbolicznej, oraz zachowań genocydalnych, czyli rewolucyjnego terroru o cechach ludobójstwa. Zagadnienia te zostaną przybliżone na przykładzie rewolucji Czerwonych Khmerów w społeczeństwie kambodżańskim. Ideą tekstu jest zaznajomienie z wyżej wymienionymi pojęciami oraz przedstawienie pewnego rodzaju propozycji teoretycznej, zakładającej ukazanie związków delegitymizacji strukturalnej i ludobójstwa, która wydaje się użyteczna do analiz „Roku Zerowego”. Jest to wciąż aktualny temat społeczny, który domaga się szerszego wyjaśnienia. Znana jest historyczna osnowa wydarzeń z lat 70. XX wieku na Półwyspie Indochińskim, jednakże do tej pory w literaturze socjologicznej nie przedstawiono dokładnie koncepcji delegitymizacji strukturalnej, którą można z powodzeniem zastosować do analizy właśnie tego fenomenu. Negacja zastanego systemu społecznego i dokonanie ludobójstwa stanowi domenę rewolucji i przewrotów, jednak ich natężenie nie wszędzie przyjmuje taki sam stopień. W celu właściwego przedstawienia kontekstu wystąpienia delegitymizacji strukturalnej odniosę się do wybranych aspektów ideologii czerwonokhmerskiej, przybliżając jej autarkiczne rozwiązania

The Figuration of Disco Polo: A Musical Illustration of Poland’s Transformation

This article attempts a sociological analysis of a specific musical trend – disco polo – through the prism of the figuration theory proposed by Norbert Elias. Street music of the 1990s was an extremely accurate musical illustration of the period of systemic transformations in Poland, because disco polo’s characteristic elements (e.g., kitsch, impermanence, and banality, as well as optimism, a sense of community, and freshness) were combined with social feelings and attitudes toward the rapidly changing reality. Disco polo documented the social life of the time, as is visible in its symbolic layer as well as in its purely musical arrangement: it was the hallmark of a generation