PKA and PDE4D3 anchoring to AKAP9 provides distinct regulation of cAMP signals at the centrosome

Previous work has shown that the protein kinase A (PKA)–regulated phosphodiesterase (PDE) 4D3 binds to A kinase–anchoring proteins (AKAPs). One such protein, AKAP9, localizes to the centrosome. In this paper, we investigate whether a PKA–PDE4D3–AKAP9 complex can generate spatial compartmentalization of cyclic adenosine monophosphate (cAMP) signaling at the centrosome. Real-time imaging of fluorescence resonance energy transfer reporters shows that centrosomal PDE4D3 modulated a dynamic microdomain within which cAMP concentration selectively changed over the cell cycle. AKAP9-anchored, centrosomal PKA showed a reduced activation threshold as a consequence of increased autophosphorylation of its regulatory subunit at S114. Finally, disruption of the centrosomal cAMP microdomain by local displacement of PDE4D3 impaired cell cycle progression as a result of accumulation of cells in prophase. Our findings describe a novel mechanism of PKA activity regulation that relies on binding to AKAPs and consequent modulation of the enzyme activation threshold rather than on overall changes in cAMP levels. Further, we provide for the first time direct evidence that control of cell cycle progression relies on unique regulation of centrosomal cAMP/PKA signals

Assessment of accumulation of fluorine compounds in selected tissues of laying hens depending on the distance from sources of pollutant emissions in Central Pomerania, Poland

The research aim was to evaluate the levels of contamination with fluorine compounds in selected tissues of laying hens kept in a free range system in Central Pomerania (Poland) in relation to the distance from contaminant emission sources. The study covered 60, randomly selected, two-year-old laying hens on 6 farms. Fluorine levels in tissues of laying hens were determined with the potentiometric method using an ion-selective electrode from ORION. The results for the tissues and organs, such as pectoral muscles, livers and breastbones, were investigated with an analysis of variance, the Tukey’s test and linear correlation coefficients. The analyses revealed a higher mean fluorine compound content in the pectoral muscles, livers and breastbones of laying hens in zone 1, located 50 km to the west of the contaminant emission sources, than in zone 2, situated between 80 and 100 km to the west of the pollution sources. Fluorine compound levels in the pectoral muscles of zone 1 birds were almost twice as high in hens from experimental zone 2 (respectively: 1.835 mg kg-1 of DM and 0.978 mg kg-1 of DM). A statistically significantly higher average content of fluorine compounds (4.92 mg kg-1 of DM) was found in the liver of laying hens in zone 1, nearer to the sources of fluorine compounds emission compared to zone 2 (3.34 mg kg-1 of DM). The mean fluorine compounds content in the breastbones of hens in zone 1 was more than 4 times as high as the level of this element identified in the bones of hens kept in zone 2 (respectively: 765 mg kg-1 of DM and 183 mg kg-1 of DM). A significant positive correlation was confirmed between fluorine compound levels in the breastbones and pectoral muscles. The lower level of fluorine compounds in the examined tissues of laying hens in zone 2 could have been influenced by the dominant west and south wind, which limited the spread of pollution. This may also be due to the lower level of fluorine compounds in soil and feed for laying hens in this zone determined in previous studies. The study showed that the closer the sources of emissions of fluorine compounds, the more fluoride in hard tissues of hens’ bodies

Analiza wybranych elementów środowiska hodowlanego koni w stajniach boksowych

The aim of this study was to assess the management conditions of horses at three box stables located in north eastern Mazovia. Range of studies included a zoohygienic inventory of stables and physical parameters measurements of air in the spring period. Scientific research showed that the analyzed elements of horses breeding environment in the box stables were within the recommended standards. On the basis of the stable inventory it was shown that the pits area and cubature idexes were adequate to the zoohygienic requirements. Values of most physical parameters of air (temperature, relative humidity, air movement and cooling power) ranged at the level of the minimum management conditions of horses. Only natural lighting (object B and C) and artificial lighting (objectA, B and C) were too low in relation to optimum zoohygienic standards. In the evaluated stables, received light intensity value was twice higher than the recommended requirements (in the course of study outside of analyzed buildings sunny weather prevailed).Celem pracy była ocena warunków utrzymania koni w trzech stajniach boksowych, zlokalizowanych na terenie północno-wschodniego Mazowsza. Zakres badań obejmował inwentaryzację zoohigieniczną stajni i pomiary parametrów fizycznych powietrza w okresie wiosennym. Z przeprowadzonych badań wynika, że analizowane elementy środowiska hodowlanego koni w stajniach boksowych kształtowały się w granicach zalecanych norm. Na podstawie inwentaryzacji stajni wykazano, że powierzchnia boksu i wskaźniki kubaturowe odpowiadały wymaganiom zoohigienicznym. Powierzchnia boksu, przypadająca na jednego konia, wynosiła od 10,8 m2 w stajni C do 24,0 m2 w stajni B. Wskaźnik kubaturowy przyjmował wartości od 32,4 m3 (w stajni C) do 76,8 m3 (w stajni B).Wartości większości parametrów fizycznych powietrza: temperatury (średnia 10,1 do 13,3oC), wilgotności względnej (średnia 57,1 do 78,0%), prędkości ruchu powietrza (średnia 0,02 do 0,05 m · s–1) i ochładzania (średnia 28,3 do 48,7 mW· cm–2) mieściły się na poziomie minimalnych warunków utrzymania koni. Jedynie oświetlenie naturalne (w obiekcie B i C) i sztuczne (w obiekcie A, B i C) było za niskie w stosunku do optymalnych norm zoohigienicznych. W badanych obiektach wskaźnik liczby żarówek i ich mocy na 1 m2 powierzchni użytkowej stajni wynosił od 2,5 W · m–2 w stajni A do 5,5W·m–2 w stajni C. Wocenianych stajniach natężenie oświetlenia przyjmowało wartość 2-krotnie wyższą od zalecanych wymagań i wynosiło od 50,0 lx (w stajni A) do 59,4 lx (w stajni C) (w trakcie badań na zewnątrz obiektów panowała słoneczna pogoda)

Wpływ systemu utrzymania krów na kształtowanie się wybranych parametrów fizycznych mikroklimatu w oborach

Porównano wybrane parametry fizyczne mikroklimatu w oborach o zróżnicowanych systemach utrzymania krów. Materiał badawczy stanowiły 4 obory (A, B, C i D) zlokalizowane w województwie mazowieckim. W oborach A i B liczba krów była zbliżona (A – 24 krowy, B – 26 krów). W obiektach tych krowy utrzymywane były w systemie uwięziowym. W oborach C i D liczba krów wynosiła odpowiednio 100 i 60. W budynkach tych krowy utrzymywano w systemie wolnostanowiskowym. Przeprowadzone badania obejmowały inwentaryzację zoohigieniczną obór i ocenę wybranych parametrów fizycznych mikroklimatu w okresach zimowym i wiosennym. Kubatura pomieszczeń, w przeliczeniu na zwierzę, w obiektach A i B w niewielkim stopniu odbiegała od zalecanych norm zootechnicznych, natomiast w oborach C i D wskaźnik ten był przekroczony ponad 5-krotnie. Korzystniejsze warunki mikroklimatyczne odnotowano w oborach uwięziowych, przy czym lepsze dla dobrostanu krów są obory wolnostanowiskowe. W oborach wolnostanowiskowych wykazano w okresie zimowym zbyt małe wartości minimalnej temperatury powietrza w stosunku do norm zoohigienicznych. Wilgotność względna powietrza w okresie zimowym we wszystkich badanych oborach była zbliżona (od 70,0 do 88,8%). Zimą w oborach B, C i D prędkość ruchu powietrza mieściła się w zalecanej normie, natomiast w oborze A wykazano przekroczenie tego parametru (wartości maksymalne). W budynku A warunki ochładzania w okresach zimy i wiosny odbiegały minimalnie od zalecanego optimum dla krów mlecznych. Współczynnik oświetlenia naturalnego (O : P) wynosił od 1 : 7 w oborze D do 1 : 107 w oborze B. W budynku B współczynnik oświetlenia naturalnego był za niski, spowodowany małą liczbą okien. Stwierdzone w badanych obiektach natężenie oświetlenia naturalnego i sztucznego było zgodne z normami zootechnicznymi.The study was aimed at comparing selected physical microclimate parameters in cowsheds with different keeping systems. The experimental material was constituted by four cowsheds (A, B, C and D) located in the Masovian Voivodeship. Cowsheds A and B contained similar numbers of cows (A – 24 heads, B – 26 heads). The cows in these sheds were kept using the stanchion system. Cowsheds C and D contained the following different numbers of cows: 100 and 60 heads. The cows in these sheds were kept in a loose barn system. The study involved zoohygienic inspection of the sheds and an assessment of the selected physical parameters of the microclimate in the winter and spring periods. The cubature of the rooms calculated per one cow in sheds A and B slightly diverged from the recommended zootechnical standards, whereas in sheds C and D, the relevant indices were exceeded more than 5 times. More advantageous microclimatic conditions were found in the stanchion barns. However, as regards cow welfare, loose barns are a better solution. Too low minimal air temperature values were recorded in the loose barns in the winter period in relation to the zoohygienic standards. Relative air humidity in the winter period was similar in all the analysed cowsheds (ranging from 70.0% to 88.8%). In winter, air movement speeds in sheds B, C and D were within the recommended standard range, whereas in cowshed A, the parameter was found to be in excess of the maximal acceptable values. The minimal winter and spring cooling conditions in shed A diverged from the recommended optimum for milk cows. The natural lighting index (O : P) ranged from 1 : 7 in cowshed D to 1 : 107 in cowshed B. In shed B, the index value was too low, due to the building having too few windows. The natural and artificial lighting intensities in the analysed buildings complied with zootechnical standards

Wpływ warunków termiczno-wilgotnościowych na produkcyjność i dobrostan kurcząt brojlerów

The aim of the work was to determine the effect of thermal and humidity conditions on productivity and welfare of broiler chickens. Studies were conducted during the winter in two buildings (Aand B) of similar technical and technological solutions, and different area indexes. It was found that broiler houseA, with optimal density of birds (16.5 chickens per m2) had temperature and air relative humidity ranged within the limits of zoohygienic recommendations. Whereas broiler house B where birds density was too highly (18.6 chickens per m2) showed a slight deflection of these parameters from standard. Profitable management conditions of broiler chickens in the buildingA was reflected in higher body weight (2260 g), better feed conversion (1880 g · kg b.w.–1) and lower mortality of birds (3.6%).Celem pracy było określenie wpływu warunków termiczno-wilgotnościowych na produkcyjność i dobrostan kurcząt brojlerów. Badania przeprowadzono w okresie zimowym w dwóch budynkach (A i B) o podobnych rozwiązaniach techniczno-technologicznych i różnych wskaźnikach powierzchniowych. Stwierdzono, że w brojlerni A o optymalnym zagęszczeniu ptaków (16,5 szt. · m–2) temperatura i wilgotność względna powietrza kształtowała się w granicach zaleceń zoohigienicznych. Natomiast w brojlerni B, gdzie obsada ptaków była za wysoka (18,6 szt. · m–2), wykazano niewielkie odchylenia tych parametrów od norm. Korzystniejsze warunki utrzymania kurcząt brojlerów w obiekcie A miały swoje odzwierciedlenie w wyższej masie ciała (2260 g), lepszym wykorzystaniu paszy (1880 g · kg m.c.–1) i niższej śmiertelności ptaków (3,5%)