Wpływ hormonalnej terapii zastępczej prowadzonej drogą przezskórną na profil lipidowy, dolegliwości okresu menopauzalnego oraz wynik próby wysiłkowej u kobiet z chorobą niedokrwienną serca w okresie pomenopauzalnym

Wstęp: Metaanalizy wielkich badań klinicznych dowodzą, że hormonalna terapia zastępcza (HTZ) w okresie pomenopauzalnym zmniejsza ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego o około 40%, jednak prawdopodobnie korzyści z tego leczenia są większe u kobiet z chorobą niedokrwienną serca niż u kobiet, u których estrogeny były stosowane w prewencji pierwotnej. Cel pracy: Ocena wpływu stosowanej przez rok przezskórnej HTZ na wybrane parametry elektrokardiograficznej próby wysiłkowej, profil lipidowy i poziom fibrynogenu we krwi oraz nasilenie dolegliwości okresu przejściowego u kobiet z chorobą niedokrwienną serca będących w okresie pomenopauzalnym. Materiał i metody: Badanie objęło 30 kobiet w okresie pomenopauzalnym z rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, u których rozpoczęto hormonalną terapię zastępczą metodą przezskórną. Grupę kontrolną stanowiło 26 chorych, u których nie zastosowano HTZ. W obydwu grupach 2-krotnie (wyjściowo oraz po roku obserwacji) wykonywano próbę wysiłkową na bieżni ruchomej, oceniano profil lipidowy oraz poziom fibrynogenu we krwi, masę ciała, wskaźnik masy ciała, wartość ciśnienia tętniczego oraz obliczano wskaźnik nasilenia dolegliwości okresu menopauzalnego według Kuppermana. Wyniki: W trakcie rocznego stosowania HTZ w grupie badanej doszło do poprawy wszystkich parametrów próby wysiłkowej (poza wartością produktu podwójnego), poprawy parametrów profilu lipidowego (poza poziomem trójglicerydów), zmniejszenia dolegliwości okresu menopauzalnego według wskaźnika Kuppermana. Nie zmienił się poziom fibrynogenu we krwi chorych z grupy badanej, nie wzrosła wartość ciśnienia tętniczego oraz masy ciała. Podobnych zmian nie zaobserwowano u chorych z grupy kontrolnej. Wnioski: Skojarzona hormonalna terapia zastępcza prowadzona drogą przezskórną w okresie pomenopauzalnym u kobiet z chorobą niedokrwienną serca przyczynia się do poprawy parametrów profilu lipidowego, parametrów próby wysiłkowej oraz pozytywnie wpływa na dolegliwości okresu menopauzalnego

Wpływ hormonalnej terapii zastępczej prowadzonej drogą przezskórną na profil lipidowy, dolegliwości okresu menopauzalnego oraz wynik próby wysiłkowej u kobiet z chorobą niedokrwienną serca w okresie pomenopauzalnym

Wstęp: Metaanalizy wielkich badań klinicznych dowodzą, że hormonalna terapia zastępcza (HTZ) w okresie pomenopauzalnym zmniejsza ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego o około 40%, jednak prawdopodobnie korzyści z tego leczenia są większe u kobiet z chorobą niedokrwienną serca niż u kobiet, u których estrogeny były stosowane w prewencji pierwotnej. Cel pracy: Ocena wpływu stosowanej przez rok przezskórnej HTZ na wybrane parametry elektrokardiograficznej próby wysiłkowej, profil lipidowy i poziom fibrynogenu we krwi oraz nasilenie dolegliwości okresu przejściowego u kobiet z chorobą niedokrwienną serca będących w okresie pomenopauzalnym. Materiał i metody: Badanie objęło 30 kobiet w okresie pomenopauzalnym z rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, u których rozpoczęto hormonalną terapię zastępczą metodą przezskórną. Grupę kontrolną stanowiło 26 chorych, u których nie zastosowano HTZ. W obydwu grupach 2-krotnie (wyjściowo oraz po roku obserwacji) wykonywano próbę wysiłkową na bieżni ruchomej, oceniano profil lipidowy oraz poziom fibrynogenu we krwi, masę ciała, wskaźnik masy ciała, wartość ciśnienia tętniczego oraz obliczano wskaźnik nasilenia dolegliwości okresu menopauzalnego według Kuppermana. Wyniki: W trakcie rocznego stosowania HTZ w grupie badanej doszło do poprawy wszystkich parametrów próby wysiłkowej (poza wartością produktu podwójnego), poprawy parametrów profilu lipidowego (poza poziomem trójglicerydów), zmniejszenia dolegliwości okresu menopauzalnego według wskaźnika Kuppermana. Nie zmienił się poziom fibrynogenu we krwi chorych z grupy badanej, nie wzrosła wartość ciśnienia tętniczego oraz masy ciała. Podobnych zmian nie zaobserwowano u chorych z grupy kontrolnej. Wnioski: Skojarzona hormonalna terapia zastępcza prowadzona drogą przezskórną w okresie pomenopauzalnym u kobiet z chorobą niedokrwienną serca przyczynia się do poprawy parametrów profilu lipidowego, parametrów próby wysiłkowej oraz pozytywnie wpływa na dolegliwości okresu menopauzalnego

Doustne leki przeciwkrzepliwe w różnych stanach klinicznych - praktyczny poradnik

Stosowanie doustnych leków przeciwkrzepliwych należy do codziennej praktyki większości lekarzy. Skuteczność i bezpieczeństwo takiej terapii zależą zarówno od właściwego postępowania w określonych warunkach klinicznych, jak i od odpowiedniej reakcji na ich zmianę. Powszechnie uznawane zalecenia w tej dziedzinie, opracowywane raz na kilka lat przez Grupę Roboczą American College of Chest Physicians (ACCP) ds. Leczenia Przeciwzakrzepowego, są na tyle obszerne i szczegółowe, że ich bezpośrednie wykorzystanie w codziennej praktyce bywa niekiedy utrudnione. Niniejsza praca jest próbą praktycznego zaadaptowania tych zaleceń. Zwięźle przedstawiono zasady profilaktyki i terapii różnych stanów klinicznych, tak aby poszczególne zalecenia mogły na co dzień stanowić punkt odniesienia dla lekarzy powszechnie stosujących ten rodzaj terapii u swoich chorych. Omówiono między innymi zapobieganie żylnej chorobie zakrzepowo- zatorowej, leczenie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej i zatorowości płucnej, a także zapobieganie zatorom systemowym u chorych z ostrym zawałem serca, z wszczepionymi mechanicznymi, sztucznymi zastawkami serca, z wszczepionymi biologicznymi zastawkami serca, z wadami zastawkowymi oraz z migotaniem przedsionków

Zastosowanie dwujamowej stymulacji serca w leczeniu kardiomiopatii przerostowej zawężającej - korzystny wpływ ablacji łącza przedsionkowo-komorowego

Stymulacja DDD w kardiomiopatii przerostowej zawężającej Przedstawiono historię choroby pacjentki z kardiomiopatią przerostową zawężającą leczonej za pomocą stymulacji dwujamowej serca. Zastosowane leczenie (w około 3-letniej obserwacji) przyniosło subiektywną poprawę samopoczucia, wzrost tolerancji wysiłku fizycznego, istotne obniżenie spoczynkowego i dynamicznego stopnia zawężenia lewej komory oraz poprawę jej funkcji rozkurczowej. Znamienną poprawę kliniczną i hemodynamiczną uzyskano dopiero po wykonaniu ablacji łącza przedsionkowo-komorowego (p-k), która umożliwiła zaprogramowanie najodpowiedniejszych parametrów stymulatora serca. W celu określenia najbardziej korzystnego pod względem hemodynamicznym opóźnienia p-k wykorzystano badanie echokardiograficzne z oceną napływu mitralnego. (Folia Cardiol. 2000; 7: 247-252

Zastosowanie dwujamowej stymulacji serca w leczeniu kardiomiopatii przerostowej zawężającej - korzystny wpływ ablacji łącza przedsionkowo-komorowego

Stymulacja DDD w kardiomiopatii przerostowej zawężającej Przedstawiono historię choroby pacjentki z kardiomiopatią przerostową zawężającą leczonej za pomocą stymulacji dwujamowej serca. Zastosowane leczenie (w około 3-letniej obserwacji) przyniosło subiektywną poprawę samopoczucia, wzrost tolerancji wysiłku fizycznego, istotne obniżenie spoczynkowego i dynamicznego stopnia zawężenia lewej komory oraz poprawę jej funkcji rozkurczowej. Znamienną poprawę kliniczną i hemodynamiczną uzyskano dopiero po wykonaniu ablacji łącza przedsionkowo-komorowego (p-k), która umożliwiła zaprogramowanie najodpowiedniejszych parametrów stymulatora serca. W celu określenia najbardziej korzystnego pod względem hemodynamicznym opóźnienia p-k wykorzystano badanie echokardiograficzne z oceną napływu mitralnego. (Folia Cardiol. 2000; 7: 247-252

Neuroendocrine tumours of rare location

Guzy neuroendokrynne (NET) wywodzące się z rozproszonego układu komórek endokrynnych mogą lokalizować się nieomal w każdym narządzie i tkance ludzkiego ciała, najczęściej jednak powstają w obrębie układu pokarmowego i oddechowego. Guzy neuroendokrynne uważane są za szczególnie rzadkie, jeżeli ich częstość występowania nie przekracza 1% wszystkich nowotworów neuroendokrynnych. Celem pracy było przedstawienie rzadkich NET z rejestru Katedry i Kliniki Endokrynologii Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum: 4 NET wywodzących się z brodawki Vatera, 2 z pęcherzyka żółciowego, 1 z jajnika, zatoki klinowej, uchyłka Meckela i nagłośni; oraz sposobu postępowania w takich przypadkach. (Endokrynol Pol 2010; 61 (3): 322-327)Neuroendocrine tumours (NETs) arising from dispersed endocrine system may originate from almost every location, although they are most commonly found in the gastrointestinal tract and respiratory system. NETs are considered as particularly rare if they constitute less than 1% of all neuroendocrine tumours. The aim of the paper is to present ten rare NETs from the database of the Endocrinology Department of the Jagiellonian University, Medical College: 4 NETs of the ampulla of Vater, 2 of the gallbladder, and 1 of the ovary, sphenoid sinus, Meckel’s diverticulum, and epiglottis. The clinical presentation of such tumours and their management are discussed. (Pol J Endocrinol 2010; 61 (3): 322-327

Analytical, Practical and Emotional Intelligence and Line Manager Competencies

Purpose: The research objective was to examine to what extent line manager competencies are linked to intelligence, and more specifically, three types of intelligence: analytical (fluid), practical and emotional. Methodology: The research was carried out with line managers (N=98) who took part in 12 Assessment Centre sessions and completed tests measuring analytical, practical and emotional intelligence. The adopted hypotheses were tested using a multiple regression. In the regression model, the dependent variable was a managerial competency (management and striving for results, social skills, openness to change, problem solving, employee development) and the explanatory variables were the three types of intelligence. Five models, each for a separate management competency, were tested in this way. Findings: In the study, it was hypothesized that practical intelligence relates to procedural tacit knowledge and is the strongest indicator of managerial competency. Analysis of the study results testing this hypothesis indicated that practical intelligence largely accounts for the level of competency used in managerial work (from 21% to 38%). The study findings suggest that practical intelligence is a better indicator of managerial competencies among line managers than traditionally measured IQ or emotional intelligence. Originality: This research fills an important gap in the literature on the subject, indicating the links between major contemporary selection indicators (i.e., analytical, practical and emotional intelligence) and managerial competencies presented in realistic work simulations measured using the Assessment Centre process