Management and recommendations for the prevention of contrast-induced acute kidney injury. state of the art in clinical practice

Contrast-induced acute kidney injury (CI-AKI) is defined as an acute kidney failure following iodine-based contrast medium administration determining relevant health and socio-sanitary implications. Knowledge of pathophysiology, early diagnosis, and prevention in patients at risk are critical points in CI-AKI management. Determination of risk and functional kidney evaluation must precede every iodine-based contrast medium (CM) administration in order to eventually introduce medical prophylaxis. Furthermore, early laboratoristic evaluation after iodine-based CM exposure should be performed for a prompt identification of acute kidney injury. Therefore, clinicians must know and strictly follow valid recommendations to minimize the development of complications

Diabetes-Related Autoantibodies in Children With Acute Lymphoblastic Leukemia

[No abstract available

Bid can mediate a pro-apoptotic response to etoposide and ionizing radiation without cleavage in its unstructured loop and in the absence of p53

BH3-only protein Bid is a key player in death receptor-induced apoptosis, because it provides the link with the mitochondrial route for caspase activation. In this pathway, Bid is activated upon cleavage by caspase-8. Its BH3 domain-containing carboxy-terminal fragment subsequently provokes mitochondrial outer membrane permeabilization by Bak/Bax activation. Bid has also been implicated in the apoptotic response to ionizing radiation (IR) and the topoisomerase inhibitor etoposide, anti-cancer regimens that cause double-strand (ds)DNA breaks. We confirm the existence of this pathway and show that it is p53-independent. However, the degree of Bid participation in the apoptotic response to dsDNA breaks depends on the nature of cell transformation. We used Bid-deficient mouse embryonic fibroblast (MEF) lines that were reconstituted with Bid to control the cellular background and demonstrated that the Bid-dependent apoptotic pathway induced by IR and etoposide operates in MEFs that are transformed by SV40, but is not evident in E1A/Ras-transformed MEFs. The Bid-dependent apoptotic response in p53-deficient SV40-transformed MEFs contributed to clonogenic execution of the cells, implying relevance for treatment outcome. In these cells, Bid acted in a conventional manner in that it required its BH3 domain to mediate apoptosis in response to IR and etoposide, and triggered apoptotic execution by indirect activation of Bak/Bax, mitochondrial permeabilization and caspase-9 activation. However, the mechanism of Bid activation was unconventional, because elimination of all known or suspected cleavage sites for caspases or other proteolytic enzymes and even complete elimination of its unstructured cleavage loop left Bid's pro-apoptotic role in the response to IR and etoposide unaffected

Solone: una banca dati delle norme per il patrimonio culturale. Roma e la Tarda Antichità

The Athenian statesman, lawmaker and poet Solon has given his name to a database related to the European legislation on art and cultural heritage. The database Solone, which is currently in progress and will be published on the Internet (http://solone.sns.it/), was designed and implemented by the LARTTE Laboratory (Interdisciplinary Centre for the Research, Planning, and Management of Cultural Heritage) of the Scuola Normale Superiore of Pisa. The database includes a selection of laws from the Roman period and Late Antiquity (from the 1st century B.C.E. to the 5th century C.E.), as well as from several countries that belong today to the European Community (Italy, France, United Kingdom, Spain, Greece), from the 19th century to 2006. In this database data on the individual norms and related institutions have been inserted. Bibliographic information was collected and the relationships between various laws, and the authorities and institutions that issued them have been considered. The database provides the full text of each law, often with one or more translations into Italian or English and a set of details regarding typologies, historical background, validity and jurisdiction, object, and sources. The database makes it possible to conduct research according to typologies, geographical areas or historical sections and institutions. In the present paper, Solone is presented from the perspective of one case study: the digital archive for the legislation on works of art, public and private buildings, roads and aqueducts enacted from the Roman Republic to the fourth Novel of Majorianus on public buildings issued in Ravenna in 459 C.E

Przetrwała żyła główna górna lewa - nieprawidłowość rzadko spotykana podczas implantacji rozrusznika

Przetrwała żyła główna górna lewa - nieprawidłowość rzadko spotykana podczas wszczepiania rozrusznika serca . Opisano dwa przypadki przetrwałej żyły głównej górnej lewej, wykryte podczas wszczepiania rozrusznika serca u chorych z chorobą węzła zatokowego. Przypadek 1: Podczas wprowadzenia elektrody przez żyłę podobojczykową lewą zaobserwowano jej przesuwanie się w dół po lewej stronie kręgosłupa, podobnie jak po nakłuciu prawej żyły podobojczykowej. Badanie USG metodę Dopplera, flebografia i badanie techniką rezonansu magnetycznego potwierdziło obecność przetrwałej żyły głównej górnej lewej i brak żyły głównej górnej prawej oraz brak innych anomalii. Przypadek 2: Podczas wprowadzenia elektrody do stymulacji serca przez lewą żyłę obojczykową stwierdzono, że elektroda przesuwa się w dół wzdłuż kręgosłupa po stronie lewej, zaś po wprowadzeniu jej przez żyłę podobojczykową prawą przemieszcza się typowo, do żyły głównej górnej prawej. Rozpoznanie przetrwałej żyły głównej górnej lewej potwierdzono badaniem flebograficznym. Przetrwała żyła główna górna lewa występuje w 0,3% przypadków; zwykle łącznie z żyłą główną górną prawą. Nieprawidłowość ta nie stanowi zazwyczaj problemu klinicznego - zarówno podczas fiksacji elektrody, jak i w dalszym funkcjonowaniu układu stymulującego. Rozpoznanie potwierdzono, wykonując badanie USG metodą Dopplera, subtrakcyjną flebografię cyfrową i badanie techniką rezonansu magnetycznego. Równocześnie wykluczono współistnienie innych nieprawidłowości. (ESS 1997; 4: 110-115

Przetrwała żyła główna górna lewa - nieprawidłowość rzadko spotykana podczas implantacji rozrusznika

Przetrwała żyła główna górna lewa - nieprawidłowość rzadko spotykana podczas wszczepiania rozrusznika serca . Opisano dwa przypadki przetrwałej żyły głównej górnej lewej, wykryte podczas wszczepiania rozrusznika serca u chorych z chorobą węzła zatokowego. Przypadek 1: Podczas wprowadzenia elektrody przez żyłę podobojczykową lewą zaobserwowano jej przesuwanie się w dół po lewej stronie kręgosłupa, podobnie jak po nakłuciu prawej żyły podobojczykowej. Badanie USG metodę Dopplera, flebografia i badanie techniką rezonansu magnetycznego potwierdziło obecność przetrwałej żyły głównej górnej lewej i brak żyły głównej górnej prawej oraz brak innych anomalii. Przypadek 2: Podczas wprowadzenia elektrody do stymulacji serca przez lewą żyłę obojczykową stwierdzono, że elektroda przesuwa się w dół wzdłuż kręgosłupa po stronie lewej, zaś po wprowadzeniu jej przez żyłę podobojczykową prawą przemieszcza się typowo, do żyły głównej górnej prawej. Rozpoznanie przetrwałej żyły głównej górnej lewej potwierdzono badaniem flebograficznym. Przetrwała żyła główna górna lewa występuje w 0,3% przypadków; zwykle łącznie z żyłą główną górną prawą. Nieprawidłowość ta nie stanowi zazwyczaj problemu klinicznego - zarówno podczas fiksacji elektrody, jak i w dalszym funkcjonowaniu układu stymulującego. Rozpoznanie potwierdzono, wykonując badanie USG metodą Dopplera, subtrakcyjną flebografię cyfrową i badanie techniką rezonansu magnetycznego. Równocześnie wykluczono współistnienie innych nieprawidłowości. (ESS 1997; 4: 110-115

Hepatocyte growth factor sensitizes human ovarian carcinoma cell lines to paclitaxel and cisplatin

The hepatocyte growth factor (HGF) receptor, encoded by the MET oncogene, is expressed in 3c70% of human ovarian carcinomas and overexpressed in 30% of cases. Because HGF is known to protect cells from apoptosis, we investigated whether receptor expression modifies ovarian cancer cell response to chemotherapy. The apoptotic effect of the front-line chemotherapeutic drugs paclitaxel and cisplatin on cells treated with HGF was studied. In ovarian cancer cell lines, pretreatment with HGF surprisingly enhances the apoptotic response to low doses of paclitaxel and cisplatin. HGF empowers specifically the intrinsic apoptotic pathway, whereas it protects cells from extrinsic Fas-induced apoptosis. Chemotherapy sensitization is specific for HGF because another growth factor (e.g., epidermal growth factor) increases ovarian cancer cell survival. In nonovarian cancer cell models, as expected, HGF provides protection from drug-induced apoptosis. These data show that HGF sensitizes ovarian carcinoma cells to low-dose chemotherapeutic agents. This suggests that HGF may be used to improve response to chemotherapy in a set of human ovarian carcinomas molecularly classified based on the MET oncogene expression