Incapacity to work rate and disability rate in traumatic eye disorders

Amaç: Bu çalışma ile izole göz travmalarında hesaplanan maluliyet ve engellilik oranlarını karşılaştırmak, cetveller arasındaki farka dikkat çekmek amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmamızda 2016, 2017 ve 2018 yıllarında ATK 3. İhtisas Kurulu tarafından sadece “göz arızaları” nedeniyle maluliyet ya da engellilik oranı hesaplanmış 605 dosya incelendi. Görme alanı defekti bulunan fakat görme alanı tetkikleri mevcut olmayan 13 olgu çalışma dışı bırakıldı. Beş yüz doksan iki olgu retrospektif olarak incelendi. Olgular olayın gerçekleşme yılı, cinsiyet, yaş aralığı, olay türü, mahkeme türleri, takdir kullanımı gibi parametreler açısından değerlendirildi. Verilerin değerlendirilmesi için SPSS 21.0 istatistik programı kullanıldı. Bulgular: Olgularda maluliyet oranı ortalamasının 29,24, engellilik oranı ortalamasının ise 21,56 olduğu, 455 olguda (%76,9) maluliyet oranının engellilik oranından yüksek olduğu, 38 olguda (%6,4) engellilik oranının maluliyet orandan yüksek olduğu, 99 olguda (%16,7) ise maluliyet ve engellilik oranı mevcut olmadığı belirlendi. Her iki cinsiyet açısından da maluliyet oranı ile engellilik oranı arasında anlamlı derecede fark olduğu tespit edildi. Maluliyet hesabında olguların %8,28’inde oranın tam karşılığı bulunmadığı ve takdir kullanıldığı, bu durumun tamamının diplopi olgularında olduğu belirlendi. Sonuç: Çalışmanın tüm verileri değerlendirildiğinde, özellikle diplopi hususunda engellilik cetvelinin maluliyet cetveline göre daha detaylı ve hassas olduğu, göz hastalıklarında maluliyet oranı ile engellilik oranı arasında yöntem ve değişkenler bakımından farklılık olduğu ortaya çıkmıştır.Objective: In this study, it was aimed to compare “incapacity to work rate scale” and “disability rate scale” in isolated eye traumas and to draw attention to differences between the scales. Methods: In our study, 605 files for which incapacity to work or disability rate was calculated only due to “eye defects” were examined by Council of Corensic Medicine 3rd Specialization Board in 2016, 2017 and 2018. Five hundred and ninety-two cases were analyzed retrospectively. The cases were evaluated in terms of parameters such as year of event, gender, age range, type of event, court types, and discretion. SPSS 21.0 statistical program was used to evaluate the data. Results: It is seen that average of “incapacity to work rate” is 29.24, “disability rate” is 21.56, “incapacity to work rate” is higher than “disability rate” in 455 cases (76.9%) and the “disability rate” is higher than “incapacity to work rate” in 38 cases (6.4%). In 99 cases (16.7%), both rates were not calculated. It was determined that there was a significant difference between rates in terms of both genders. In calculation of “incapacity to work rate”, it was determined that 8.28% of cases did not have exact equivalent of ratio and it was used with discretion, and this situation was all in diplopia cases. Conclusion: It was revealed that disability rate scale was more detailed and sensitive than “incapacity to work rate scale”, especially in diplopia, and that there was a difference between both scales in eye diseases in terms of methods and variables

Intraocular pressure assessment in pediatric cases receiving long-term seasonal allergic conjunctivitis treatment

Amaç: Mevsimsel alerjik konjonktivit (MAK) tanısı ile takip ve tedavi edilen pediatrik yaş grubu hastalarda, dönemsel olarak kullanılan ilaçların uzun dönemde göz içi basıncı (GİB) üzerine olan etkisini araştırmak. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 16 yaş altında, 5 yıl veya daha fazla süredir MAK tedavisi alan 230 olgu (Grup I) ve kontrol grubuna 16 yaş altında sağlıklı 255 olgu (Grup II) dahil edildi. Hastaların GİB ölçümleri non-kontakt tonometri ile yapıldı. Her iki grubun ortalama GİB değerleri istatistiksel olarak kıyaslandı. Bulgular: Çalışmaya alınan olguların yaş ortalaması grup I'de 9.3±2.0, grup II'de 9.1±2.1 bulundu. Grup I'de hastaların MAK nedeni ile tedavi aldıkları süre ortalama 5.3±0.7 yıldı. Grup I'de ortalama GİB sağ gözde 13.7±3.1 mmHg, sol gözde 13.7±2.8 mmHg bulunurken, grup II'de ortalama GİB sağ gözde 13.8±3.1 mmHg, sol gözde 13.9±3.0 mmHg olarak bulundu. İki grubun ortalama GİB değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı görüldü (P>0.05). Grup I'de 11 hastada (% 4.8) tedavi esnasında kortikosteroid kullanımına bağlı geçici GİB yükselmesi olduğu gözlendi. Bu hastaların tümünde kortikosteroid kesildikten sonra GİB normale döndü. Sonuç: Pediatrik olgularda MAK tanısıyla dönemsel olarak verilen medikal tedavinin uzun dönemde GİB üzerine kalıcı bir etkisinin olmadığı görüldü. Bu hastalarda olası akut GİB yükselmesini fark etmek için yakın takibin önemli olduğunu düşünmekteyiz.Objective: To investigate the effect of seasonal drugs on intraocular pressure (IOP) in the long term in pediatric age group who are followed up and treated with seasonal allergic conjunctivitis (SAC) diagnosis. Materials and Methods: The study included 230 cases under the age of 16 who received SAC treatment for 5 years or more (Group I), and 255 healthy cases under the age of 16 in the control group (Group II). IOP measurements of the patients were made with non-contact tonometry. Mean IOP values of both groups were statistically compared. Results: The mean age of the patients included in the study was 9.3±2.0 in group I and 9.1±2.1 in group II. The mean duration of treatment in SAC patients was 5.3±0.7 years. In group I, the mean IOP was 13.7±3.1 mmHg in the right eye, 13.7±2.8 mmHg in the left eye, while in group II the mean IOP was 13.8±3.1 mmHg in the right eye and 13.9±3.0 mmHg in the left eye. There was no statistically significant difference between the mean IOP values of two groups (P>0.05). Temporary IOP elevation due to corticosteroid treatment was observed in 11 patients (4.8%) in group I. In all these patients, IOP lowered to normal limits after corticosteroid treatment discontinued. Conclusion: It was observed that medical treatment, which is given periodically with the diagnosis of SAC in pediatric cases, does not have a permanent effect on IOP in the long term. We think that close follow-up is important to realize possible acute IOP elevation in these patients

Green laser induced foveal cyst sustained in a recreational laser light show

WOS: 000406188800013PubMed ID: 28559725We report the case of a 9-year-old boy complained of visual loss in his right eye after watching green laser light show being hit by a ray of a laser at shopping center before five days ago. The laser had a maximum power rating of 30 mW (US Food and Drug Administration class IIIB). Best-corrected visual acuity in his right eye was 0.2 with Snellen at 5 days after the injury. Dilated fundoscopic examination demonstrated a macular hole appearance in the right eye. Spectral domain optical coherence tomography (OCT, Spectralis, Heidelberg Engineering, Heidelberg, Germany) demonstrates a steep fovea contour, a thickening of the macular edges, intraretinal cysts, disruption of the photoreceptor inner segment/outer segment layer and macular pseudohole formation. Central foveal thickness (515 ae m) was increased. Two months after the injury, the patient's visual acuity improved to 0.9 in the right eye without any ocular treatment. Spectral domain OCT revealed the closure of the macular hole with the resolution of the cystic spaces. At 6-months follow-up, visual function had fully recovered and macular assessment was normal

Fakoemülsifikasyon parametreleri ile ikinci gözde artmış ağrı şikayeti arasında herhangi bir ilişki var mı?

WOS: 000445208200001Objective: To evaluate the relation between pain complaints after cataract surgery and phacoemulsification parameters. Materials and Methods: This prospective study was based on studies of 94 eyes across 47 patients, who underwent cataract surgery at 15 day intervals. The mean values of nucleus grade, total duration of surgery, U/S total time, U/S total equivalent power in foot position 3, cumulative dissipated energy, phacoemulsification time, average phacoemulsification power and average phacoemulsification power in foot position 3 were recorded. Patients were asked to score their pain on the first day, after the first week and after the first month following surgery on each eye. Results: The mean nucleus grade, cumulative dissipated energy, and U/S total time were found significantly higher in the first eye compared with the second eye (p= 0.01, 0.016, and 0.03, respectively). There was no statistically significant difference in mean operation time, phacoemulsification time, U/S total equivalent power position 3, average phacoemulsification power and average phacoemulsification power position 3 between the first and second eyes. Although there was no statistically significant difference in pain scores between first and second eyes on the first postoperative day and first month, there was a significant difference at one week (p=0.080, 0.269 and 0.004, respectively). There was no correlation between phacoemulsification parameters and pain scores after both surgeries. Conclusion: This study showed no correlation between the phacoemulsification parameters and postoperative pain scores after both first and second surgeries. In addition, there was a significant difference between the pain scores of the first and that of the second surgery at the first postoperative week.Amaç: Katarakt ameliyatı sonrası ağrı şikayeti ile fakoemülsifikasyon parametreleri arasındaki ilişkiyi değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Bu prospektif çalışmaya, 15 gün arayla katarakt ameliyatı yapılan 47 hastanın 94 gözü dahil edildi. Ortalama nukleus sertliği, ameliyat süresi, total ultrason (U/S) zamanı, total enerji (U/S total equivalent power in foot position 3), kümülatif yayılan enerji, fakoemülsifikasyon zamanı, ortalama fakoemülsifikasyon enerjisi ve ayak pedalı 3. pozisyonda iken kullanılan ortalama fakoemülsifikasyon enerjisi kaydedildi. Hastalardan ağrılarını postoperatif birinci gün, birinci hafta ve birinci ay kontrollerinde skorlamaları istendi. Bulgular: Ortalama nukleus sertliği, kümülatif yayılan enerji, total U/S zamanı ilk gözde ikinci göze göre anlamlı olarak artmış bulundu. (sırasıyla p= 0.01, 0.016, ve 0.03). İlk göz ve ikinci göz arasında ortalama ameliyat süresi, fakoemülsifikasyon zamanı, total enerji, ortalama fakoemülsifikasyon enerjisi ve ayak pedalı 3. pozisyonda iken kullanılan ortalama fakoemülsifikasyon enerjisi arasında anlamlı fark yoktu. Postoperatif birinci gün ve birinci ayda ağrı skorunda birinci ve ikinci göz arasında istatistiksel olarak bir fark bulunmamasına rağmen, birinci hafta skorlarında anlamlı farklılık vardı. (sırasıyla p=0.080, 0.269 ve 0.004). Her iki ameliyattan sonra da fakoemülsifikasyon parametreleri ile ağrı skorları arasında herhangi bir korelasyon yoktu. Sonuç: Bu çalışma, hem birinci hem de ikinci ameliyatlardan sonra fakoemülsifikasyon parametreleri ile postoperatif ağrı skorları arasında korelasyon olmadığını gösterdi. Ek olarak, posoperatif birinci haftada ilk ameliyatın ağrı skorları ile ikinci ameliyatın ağrı skorları arasında anlamlı fark vardı

Evulation of clinical and demographic characteristics of cases with adenoviral conjunctivitis

Amaç: Adenoviral konjonktivit görülen hastaların demografik ve klinik özelliklerinin de- ğerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Klinik olarak adenoviral konjonktivit tanımlanan hastalar değerlendirildi. Hastaların cinsiyeti, yaşı, etkilenen gözü, yakınlarında aynı göz belirtileri olan kişilerin olup olmadığı, havuz veya denize girme öyküleri kaydedildi. Biyomikroskopi ile ön segment muayenelerinde foliküler konjonktivit görülen hastalar konjonktiva hiperemisi, siliyer enjeksiyonu, kemozis, kapak ödemi, subkonjonktiva hemorajisi, kornea tutulumu ve psödomembran oluşumu açısından incelendi. Çalışmamızda adenoviral konjonktivitlerin daha çok hangi yaşlarda görüldüğü, bulaşıcılık durumunun olup olmadığı araştırıldı. Hastalarda kornea tutulumunun diğer faktörlerle ilişkisi değerlendirildi. Bulgular: Çalışma, 28 (%38,9) kadın, 44 (%61,1) erkek olmak üzere toplam 72 hasta ile yapıldı. Hastaların yaş ortalaması 19,35±15,27 (1-58) yıl idi. Muayene esnasında 16 (%22,2) hastanın sağ gözü, 15 (%20,9) hastanın sol gözü ve 41 (%56,9) hastanın her iki gözü etkilenmişti. Konjonktivitin ortaya çıkma şekli sorgulandığında 22 (%30,6) hastada bulaş yolu saptanmadı. Elli (%69,4) hastada yakın çevre kaynaklı bulaşma olduğu görüldü. Bulaşma görülen 50 hastadan 21 (%42) hastaya aile içinden, 3 (%6) hastaya yaşadıkları apartmanın sakinlerinden, 17 (%34) hastaya arkadaşlarından, 3 (%6) hastaya denizden, 4 (%8) hastaya daha önce gittikleri hastaneden, 2 (%4) hastaya kreşten bulaşıcılık olduğu öğrenildi. Korneal tutulum görülen 16 hastanın 11 (%68,8)'inde her iki gözde subepitelyal keratit izlendi. Sonuç: Adenoviral konjonktivit, kişinin günlük faaliyetlerini etkileyerek yaşam kalitesini düşürebilir. Yüksek bulaşıcılık oranı olan bu konjonktivit tipinde hem klinisyenin hem de hastanın bulaşıcılık konusunda dikkatli olması önerilmelidir.Objective: We aimed to evaluate the demographic and clinical characteristics of cases with adenoviral conjunctivitis. Material and Methods: Clinically diagnosed adenoviral conjunctivitis cases were evaluated. The age, sex, affected eye of the cases, the history of swimming in the pool or in the sea, the presence of affected relatives with the similar ophthalmological symptoms were recorded. Biomicroscopically examined cases with follicular conjunctivitis were evaluated and recorded if they had conjunctival hyperemia, ciliary injection, chemosis, eyelid edema, subconjunctival hemorrhage, corneal involvement and pseudomembran formation in anterior segment. In this study we investigated prevelance of age and infectiousness of adenoviral conjunctivitis. The cases were evaluated about relationship between the other factors and corneal involvement. Results: The study was performed with a total of 72 cases composed of 28 women (38.9%) and 44 men (61.1%). The mean age of the cases was 19.35 ± 15.27 (1-58) years. During the ophthalmologic examination, 16 patients (22.2%) of the right eye, 15 patients (20.9%) of left eye, and 41 patients (56.9%) of both eyes were affected. When conjunctivitis contagiousness situation is examined, in 22 cases (30.6%) showed no contamination. Fifty cases (69.4%) were found to be of environmental contamination. In 21 patients within 50 patients infection seen (42%) spread from family members, 3 patients (6%) from neighbours, 17 patients (34%) from friends, 3 patients (6%) from the sea, 4 cases (8%) from the hospital they have visited before, 2 patients (4%) from the nursery. Corneal involvement was seen in 11 of the 16 cases (68.8%) who had subepithelial keratic precipitates in both eyes. Conclusion: Clinicians and patients should be advised to be very careful about contagiousness in this type of conjunctivitis

The relationship between metabolic syndrome, its components, and dry eye: A cross-sectional study

WOS: 000407080800005PubMed ID: 28328296Purpose: The aim of this study was to evaluate tear osmolarity and tear film function and ocular surface changes in patients with metabolic syndrome.Methods: 108 eyes of 64 patients with metabolic syndrome (group 1) and 110 eyes of 55 healthy individuals (group 2) were included in this cross-sectional study. All participants were evaluated using the Ocular Surface Disease Index (OSDI) questionnaire, Schirmer I test, tear film break-up time (TBUT), and tear osmolarity. Main outcome measures were Ocular Surface Disease Index (OSDI) questionnaire, Schirmer I test, tear film break-up time (TBUT), and tear osmolarity values.Results: Tear osmolarity values and OSDI scores were significantly higher in group 1 (314.4 19.1 mOsm and 38.9 +/- 1.1, respectively) compared with group 2 (295 +/- 14.3 mOsm and 18.69 +/- 17.2, respectively) (p = 0.01 for both). The Schirmer test values and TBUT in group 1 (10 +/- 3.7 mm and 14.8 +/- 3.6 sec, respectively) were significantly lower compared with group 2 (16.8 +/- 2.6 mm and 18.1 +/- 0.5 sec, respectively) (p < 0.001 for both). There was significant correlation between tear osmolarity versus waist circumference and fasting blood glucose in the study group (r = 0.364, p = 0.04; and r = 0.542, p 0.001, respectively).Conclusions: This study showed that metabolic syndrome can influence tear osmolarity and tear film function. Patients with metabolic syndrome showed tear hyperosmolarity and tear film dysfunction

Dry eye assessment in patients with vitamin D deficiency

WOS: 000457837000011PubMed ID: 27660921Objectives: The aim of this study was to evaluate tear film function in patients with vitamin D deficiency. Methods: In a single center, 60 eyes of 30 patients with vitamin D deficiency (group 1), and 60 eyes of 30 healthy individuals (group 2) were evaluated using the Ocular Surface Disease Index (OSDI) questionnaire, Schirmer I test, tear break-up time (TBUT), scoring of ocular surface fluorescein staining using a modified Oxford scale, and tear osmolarity. Results: Tear osmolarity values, OSDI, and Oxford scale scores were significantly higher in group 1 (309 +/- 9 mOsm/L, 35.78 +/- 21.44 and 1.3 +/- 0.9, respectively) compared with group 2 (295610 mOsm/L, 18.69 +/- 17.21 and 0.4 +/- 0.8, respectively) (P<0.001 for all). Schirmer I test and TBUT results in group 1 (8.5 +/- 3.7 mm and 8.7 +/- 0.6 sec, respectively) were significantly lower compared with group 2 (16.6 +/- 2.4 and 18.1 +/- 0.5, respectively) (P<0.001 for all). Conclusions: This study demonstrates that vitamin D deficiency is associated with tear hyperosmolarity and tear film dysfunction. Patients with vitamin D deficiency may be prone to dry eye

Kornea Ülserlerinde ve Kornea Epitel İyileşme Zorluklarında Plateletten Zengin Plasma (PRP) Kullanımı Sonuçları

[PS0359]Kornea Ülserlerinde ve Kornea Epitel İyileşme Zorluklarında Plateletten Zengin Plasma (PRP) Kullanımı SonuçlarıOrkun Müftüoğlu, Emre Altınkurt, Mahmut Haliloğlu, Mustafa ÖzsütçüOrkun MüftüoğluAMAÇ: Kornea ülserlerinde ve kornea epitel iyileşme zorluklarında Plateletten zengin plasma (PRP) kullanımı sonuçlarını değerlendirmek.GEREÇ-YÖNTEM: Girişimsel vaka serisi olarak değerlendirilen hasta grubunda kornea ülseri ve/veya epitel defekti olan ve konvansiyonel tedaviye cevap vermeyen toplam 26 hastanın 32 gözü çalışmaya dahil edildi. Hastaların ortalama yaşı 56 ± 12.5 (32 – 85) yıl idi. Kan alımından sonra santrifuj yapılarak kalsiyum iyon solüsyonunda bekletildi. Pıhtı formasyonu gözlendikten sonra 30-90ml’lik topical damlalar halinde %20 konsantrasyonunda günde 4-6 defa kullanıldı.BULGULAR: Sekiz hastanın 8 gözünde nörotropik keratit, 5 hastanın 5 gözünde post-keratoplasti epitel defekti, 4 hastanın 4 gözünde herpetik keratit sonrası epitel defekti, ve 2 hastanın 4 gözünde çapraz bağlam sonrası epitel defekti olan hastalarda epitel defektlerinde tamamen iyileşme gözlendi. Ciddi kuru gözü olan 4 hastanın 8 gözünde, ve Laser in situ keratomilözis ameliyatı sonrası geçmeyen punktat boyanması olan 3 hastanın 3 gözünde punktat boyanmalarda azalma belirlendi.SONUÇ: Topikal PRP kullanımı kornea ülserlerinde ve kornea epitel iyileşme zorluklarında diğer tedavilere ek olarak fayda sağlayabilir.Anahtar Kelimeler:plateletten zengin plasma, kornea epitel defekti, kornea epitel iyileşme zorluğ

Intraoperative and early postoperative flap-related complications of laser in situ keratomileusis using two types of Moria microkeratomes

WOS: 000341838700012PubMed ID: 24531872The purpose of this study is to describe the incidence, management, and visual outcomes of intraoperative and early postoperative flap-related complications of laser in situ keratomileusis (LASIK) surgery using two types of Moria M2 microkeratomes. This retrospective analysis was performed on 806 primary LASIK cases. The intraoperative and early postoperative flap-related complications were identified and categorized according to type of Moria microkeratome. There were 52 intraoperative and early postoperative complications-one case of partial flap (0.124 %), one case of free flap (0.124 %), one case of small flap (0.124 %), 13 cases of epithelial defect (1.61 %), 12 cases of flap striae (1.49 %), 10 cases of diffuse lamellar keratitis (1.24 %), 10 cases of interface debris (1.24 %), three cases of epithelial ingrowth (0.37 %), and one case of microbial infection (0.124 %). The overall incidence of flap complications was 6.45 %. There were 27 right eye (6.73 %) and 25 left eye (6.17 %) complications. The incidence of complications with the Moria automated metallic head 130 microkeratome was 4.22 % and with the Moria single-use head 90 microkeratome was 2.23 %. We observed one culture-negative interface abscess which was cured with surgical cleaning and intensive medical treatment. The most common complication encountered was epithelial defects, followed by flap striae. Our study showed that LASIK with a microkeratome has a relatively low incidence of intraoperative and early postoperative flap complications. The authors have no financial interest in any of the issues contained in this article and have no proprietary interest in the development of marketing of or materials used in this study

Anizohipermetropik ambliyopisi olan yetişkinlerin ön segment parametrelerinin Sirius topografi ile değerlendirilmesi

Aim: To evaluate anterior segment parameters in the eyes of adults with anisohypermetropic amblyopia using the Sirius topography device. Materials and Methods: Forty-eight patients with anisohypermetropic amblyopia were prospectively evaluated along with a control group of 45 healthy patients. All patients were examined with the Sirius topography system under cycloplegic and non-cycloplegic conditions. The anterior and posterior mean keratometry values, central corneal thickness (CCT), anterior chamber depth (ACD), corneal volume (CV), and anterior chamber volume (ACV) measurements were compared among groups. Results: No significant difference was found in the anterior and posterior mean keratometry values, CCT, ACD, CV, and ACV measurements between amblyopic, fellow, and control eyes under cycloplegic and non-cycloplegic conditions (p>0.05). Conclusion: This study shows that the anterior segment parameters measured by the Sirius topography device among amblyopic, fellow, and control eyes do not differ under both cycloplegic and non-cycloplegic conditions.Amaç: Anizohipermetropik ambliyopisi olan yetişkinlerde ön segment parametrelerini Sirius topografi ile değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Anizohipermetropik ambliyopisi olan 48 hasta ve 45 sağlıklı yetişkin çalışma kapsamında prospektif olarak değerlendirildi. Tüm hastaların sikloplejik damla öncesi ve sonrasında Sirius topografi cihazı ile muayeneleri gerçekleştirildi. Ön ve arka ortalama keratometri değerleri, santral kornea kalınlıkları (SKK), ön kamara derinlikleri (ÖKD), kornea volümü (KV) ve ön kamara volümleri (ÖKV) gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Ön ve arka ortalama keratometri değerleri, SKK, ÖKD, KV ve ÖKV arasında ambliyopisi olan hastanın ambliyopik gözü, diğer göz ve kontrol hastasının gözleri arasında sikloplejik damla öncesi ve sonrası ölçümlerde fark saptanmadı (p>0.05). Sonuç: Ambliyopisi olan yetişkinlerde ambliyopik göz, diğer göz ve kontrol gözler arasında sikloplejik damla öncesi ve sonrasında Sirius topografi ile yapılan değerlendirmede ön segment parametreleri arasında anlamlı fark saptanmamıştır