GELENEKSEL ANTAKYA KONUTLARINDA AHŞAP KULLANIMI

Geleneksel Antakya konutları iç mekan donatı elemanlarında ahşabın yoğun olarak kullanıldığı görülmektedir. Değişik kültürlerin etkisinde kalan geleneksel Antakya konutlarında pencereler, kapılar, duvarlar, dolaplar ve tavanlar değişik tekniklerle işlenmiş ahşap elemanlarla donatılmıştır. Ahşap işleme tekniğinin birçoğunun uygulandığı ahşap iç mekan donatı elemanlarının konutlara ayrı bir değer kattığı görülmüştür. Ancak, geleneksel Antakya konutlarının koruma altına alınmış olmasına rağmen tam anlamıyla korunamadığı görülmüştür. Kültürel varlıklarımızın bu koşullarda bu güne kadar ulaşmış olmasından dolayı kendimizi şanslı saymamız ve bu şansı kaybetmeden iyi değerlendirerek kalan bu kültürel varlıklarımıza gereken hassasiyeti göstermemiz gerekmektedir

AHŞAP MALZEME RESTORASYONUNDA YÜZEY TEMİZLEME YÖNTEMLERİ

Tarihi ahşap yapı, donatı elemanları ve mobilyaların orijinal görünümüne tekrar kavuşturmak amacıyla uygulanan restorasyon çalışmaları, ahşap malzemenin gelecek nesillere korunarak aktarılmasında önemli bir yere sahiptir. Restorasyon çalışmalarında, ahşap malzeme üzerindeki toz, kir, yağ ve boya/vernik uygulamalarının temizlenmesi dikkat gerektiren aşamalarından birisidir. Restorasyon sırasında farklı kimyasallar uygulanarak tahrip olmuş ve kirlenmiş bölgeler ahşap malzeme yüzeylerinden kaldırılmaktadır. Yüzey temizleme işleminde kullanılan bir kısım kimyasallar,  kokusuz, yanmaz, suda çözünebilen, sağlığa zararlı gaz çıkışı olmayan ve gıda kalitesinde olduğu için FDA (Federal Drug Administration) ve USDA belgelerine sahiptir. Bu çalışmada, restorasyon esnasında ahşap malzeme yüzeylerinden kirli ve tahrip olmuş bölgeyi uzaklaştıracak, insan ve çevre sağlığını da esas alan yüzey temizleme yöntemlerinin tanıtılması amaçlanmıştır

FARKLI TUTKALLARIN KAYIN ve SARIÇAM AĞAÇLARINDAKİ YAPIŞMA DİRENÇLERİNİN BELİRLENMESİ

Bu çalışmada, poliüretan esaslı Pu-Mon ve Pu-Ma, polivinilasetat esaslı PVAc-MA22, PVAc-MA35 ve PVAc-MA50 ile yapıştırılmış Doğu kayını (Fagus orientalis L.) ve sarıçam (Pinus Sylvestris L.) odunlarının yapışma direnci, TS EN 205 esaslarına göre belirlenmiştir. Deney sonuçlarına göre, en yüksek yapışma direnci Pu-Ma (16.01 N/mm2) ve PVAc-MA35 (15.12 N/mm2) ile yapıştırılmış kayın numunelerinde, en düşük yapışma direnci ise Pu-Mon (7.98 N/mm2) ve PVAc-MA35 (7.67 N/mm2) ile yapıştırılmış sarıçam numunelerinde tespit edilmiştir. 

Comparıson of the strength propertıes of dıfferent joınt technıques of frame constructıon furnıture

Bu çalışmada, farklı birleştirme teknikleri ve ağaç türleri üzerinde çerçeve tipi birleştirmelerinin boyuna çekme, diyagonal basınç, diyagonal çekme, T-tipi çekme ve T-tipi eğilme numunelerinin mukavemet özelikleri araştırılmıştır. Ağaç malzeme olarak, Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), sarıçam (Pinus sylvestris Lipsky), meşe (Quercus borealis Lipsky), kestane (Castanea sativa) ve ceviz (Junglans regia) odunları kullanılmıştır. Denemelerde, öncelikle kullanılan ağaç malzemelerin gerekli bazı fiziksel ve mekanik özellikleri belirlenmiştir. Malzemelerin rutubet ve yoğunluk gibi fiziksel özellikleri, liflere paralel çekme, liflere paralel basınç, liflere paralel kesme, liflere dik eğilme ve elastikiyet modülü gibi mekanik özellikleri ilgili standartlara uygun olarak belirlenmiştir. Ayrıca, malzemelerin liflere paralel ve dik yöndeki kavela tutma direnci ve vida tutma mukavemetleri de belirlenmiştir. Deney örnekleri I-tipi, L-tipi ve T-tipi olmak üzere üç faklı formda hazırlanmıştır. Birleştirme çeşidi olarak; zıvanalı, kavelalı, vidalı, maksifiksli ve minifiksli birleştirmeler seçilmiştir. Tutkallı birleştirmelerde (zıvanalı, kavelalı) yapıştırıcı olarak polivinilasetat (PVAc) ve poliüretan (Pu) tutkalı kullanılmıştır. Deneyler sonucunda, tüm birleştirme elemanları ve tekniklerinde genellikle Doğu kayını ve ceviz diğer ağaç türlerine üstünlük sağlamışlardır. En düşük değerler ise kestane ve sarıçamda elde edilmiştir. Birleştirme tekniklerinden en iyi sonucu zıvanalı birleştirme verirken, en düşük sonuçlar maxifiks ve minifiksli birleştirmelerde elde edilmiştir. Tutkallı birleştirmelerde de polivinilasetat tutkalı, poliüretan tutkala göre, zıvanalı birleştirme kavelalı birleştirmeye göre çok daha iyi sonuçlar vermiştir. Gerinim ölçerler kullanılarak yapılan kavelalı birleştirmeli deney örneklerinde teorik olarak hesaplanan sonuçlara yaklaşılmış, zıvanalı birleştirme uygulanmış deney örneklerinde ise yaklaşılamamış olup hata katsayıları belirlenmiştir. Araştırma sonucunda yapılan deneylerin mobilya mühendisliğinin önemli kademelerini oluşturduğu düşünülerek, deneyler sonucunda elde edilen verilerin kullanım esnasında doğabilecek mukavemet zaaflarının önceden görülmesine yardımcı olacağı ve böylece kullanımı esnasında uğrayacağı hasarlar hakkında fikir verebileceği anlaşılmıştır. Araştırmadan elde edilen sayısal veriler ile ileriki çalışmalarda, ağaç malzemelerin çeşitli birleştirme teknikleriyle ve değişik mukavemet elemanlarında denenmesi, daha sonra da üretilen 1/1 ölçekli prototipler üzerinde performans deneylerinin yapılması önerilebilir. Bu tür bilimsel ve sistemli yaklaşımlar sayesinde uygun malzemelerin uygun alanlarda kullanımı teknik açıdan standartların yükselmesine, ekonomik bakımdan malzeme ve işçilik tasarrufu ile rekabetçi yapıda ilgili işletmelere üstünlük sağlayacağı ifade edilebilir.In this study, on different joining techniques and wood spacies, longitudinal tension, diagonal compression, diagonal tension, the T-type bending and tensile strength properties of specimens of the frame-type joints were investigated. As wood material, beech (Fagus orientalis Lipsky), Scots pine (Pinus sylvestris Lipsky), oak (Quercus borealis Lipsky), chestnut (Castanea sativa) and walnut (Junglans regia) wood were used. At the experiments, first of all, some required physical and mechanical properties of wood materials used were determined. The physical properties of materials such as moisture content and density, and mechanical properties such as longitudinal tension, longitudinal compression, shear parallel to grain, tangential bending to grain and modulus of elasticity were determined in accordance with the relevant standards. In addition, the dowel holding strength and screw holding properties of the wood materials through parallel and perpendicular directions to the grain were also determined. Test specimens were prepared in three different forms as the I-type, L-type and T-type. As a joining type, mortise and tenon, dowel, screw, and minifix, maksifix joining were utilized. At glued joints (grooved, dowel), as adhesive, polyvinylacetate (PVAc) and polyurethane (PU) glue was used. As a result of the tests, at all joining elements and techniques, beech and walnut usuallly scored over other wood species. The lowest values were obtained from the chestnut and scots pine. The best results of joining techniques were obtained from motrise and tenon joints, while the lowest results were obtained from maxifix and minifix joints. At glued joints, polyvinylacetate glue rather than polyurethane glue and grooved joints rather than dowel yielded better results. At the dowel joint test specimens which were made by using Strain gauges, close results to the results calculated theorically are obtained, on the other hand, at the test specimens motrise and tenon joint applied, the results are not close, thus coefficients of error were identified. As a result of the study, as it is thought that tests done are the important stages of the furniture engineering, it is understood that the data obtained through the results of the experiments will help to see in advance the resistance weaknesses during usage and can give an idea about the damages it may have during usage. With the numerical data obtained through the research, testing the wood materials with different joint techniques and at various strenght elements and after that, doing performance tests on the 1 / 1 scale prototypes produced can be suggested for the further studies. Through this kind of scientific and systematic approaches, it can be claimed that the usage of the appropriate materials at appropriate areas will help the rise of the standarts thechnically and with the saving of comodity and labor economically will provide superiority to the concerning enterprices

Öğrenci Yurdu Odalarının Mekân Kalitesinin Kullanıcıların Fonksiyonel Ve Algısal Performansı Üzerine Etkisi; Tahsin Banguoğlu Öğrenci Yurdu Örneği

NTRBu araştırmada, Ankara’da bulunan Tahsin Banguoğlu Öğrenci Yurdu’nda kalan kız ve erkek öğrencilerin kullandıkları ve aynı özelliklere sahip sekiz kişlilik odaların, fonksiyonel ve algısal performans analizleri yapılmıştır. Buna bağlı olarak, odaların iç mekân karakteristiklerinin ve insan–donatı elemanı yoğunluğunun kullanıcıların mekân algılamaları üzerindeki etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaca uygun olarak geliştirilmiş ayrıntılı bir anket yardımıyla, öğrencilerin yurt odalarına yönelik fonksiyonel ve algısal performans değerlendirmeleri ölçülmüştür. Sonuç olarak, incelenen yurt binası ve odaları özelinde, kullanıcıların önemli bir kısmının odaların yerleşim düzeninden, insan–donatı elemanı yoğunluğundan, oda ekipmanlarının nitelik, nicelik ve kapasite yetersizliklerinden rahatsız oldukları; ayrıca, özellikle belirttikleri bazı ekipmanlara yönelik (kitaplık, ayakkabılık ve daha büyük hacimli elbise dolabı vb.) istekleri bulunduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte, kullanıcıların tamamına yakınının sekiz ve altı kişilik odalarda kalmak yerine, tek, iki veya dört kişilik odalarda kalmayı tercih ettikleri görülmektedir.In this study, functional and sensual effects of performance evaluation on dormitory rooms 'interior characteristics and human-furniture density living (eight people) have been examined. The study focuses on the perceptual concentrations on the boarding girls and boys covering identical spatial features at Tahsin Banguoğlu student dormitory rooms located in Ankara. For this purpose, architectural features and interior spatial characteristics within the context of users’ satisfaction, expectation and perceptual performance are measured by applying a detailed survey. Accordingly, it has been examined that in the case of dormitory rooms and their users a significant portion are not satisfied with the residential placement, human-furniture density and capacity of wardrobes. In such a way that; the crowding of bunk beds, cabinets, desks and chairs besides, shortage of large volume of a library, wardrobe and footwear. Furthermore, another finding is almost all users preferred to stay in a single, double and quadruple rooms rather than in the rooms with six and eight people

Effects on Users of the Seating Element Types in Cafes/Restaurants

In this study, the impact of different seating unit types on subjects' perceptional evaluation of cafe/restaurant environments has been examined. The scopes for assessment were being ergonomic, privacy and perceptual preferences. The data for this research were obtained from students' ratings of digital pictures for two hypothetical cafes/restaurants. These spaces were prepared exactly the same. The only differences were that one space was furnished with chairs and the other was furnished with booths. Each dining environment was tested by using bipolar scales. Results indicated that cafes/restaurants furnished with booths were considered to be more ergonomic, private, comfortable and less crowded than the cafes/restaurants furnished with chairs. Furthermore, gender differences in evaluation were also examined. Due to the gender differences, findings showed that female subjects perceived cafes/restaurants furnished with booths more positively than male subjects. Additionally, their preferences for seating locations in cafes/restaurants were also different

Consumers' evaluations of fitting rooms in retail clothing stores

Purpose – The purpose of this paper is to ascertain the effect of age, gender and educational level on customer evaluations of the design characteristics of fitting rooms/dressing rooms, such as size, levels of illumination, number of hangers, materials and opening types of doors in retail clothing stores. In the light of these results, the study aims to increase the satisfaction of the customers in retail stores. Design/methodology/approach – These evaluations were analysed according to the demographic characteristics of consumers, such as age, gender and educational level. Since activities in fitting rooms require a certain level of privacy, the features that affected privacy were also considered in this study. The analysis was carried out with research designed for users of fitting rooms in Ankara, Turkey. Findings – Results indicated that demographic characteristics of the customers affected their evaluation of fitting rooms. The statistically significant results between evaluations of customers and their demographic backgrounds were determined. In these analyses, problems emerged due to usage of fitting rooms. Most of the problems complained about were an insufficient number of hangers, lack of mirrors, lack of sitting units, small-sized rooms and poorly illuminated rooms. Moreover, the results showed that customers preferred a totally closed panel door for privacy. Originality/value – This paper reveals a significant relationship between design characteristics of fitting rooms and customer evaluations of fitting rooms. The results of the study suggest that retailers and designers may be able to easily make stores more attractive for customers when installing fitting rooms