Implanteren bij parodontaal gecompromitteerde patiënten

Het implanteren bij partieel dentate patiënten met parodontale problemen vereist een aparte behandelingsstrategie. Na een adequate parodontale voorbehandeling is er bij de meeste patiënten geen belemmering om implantaten te plaatsen. Een deel krijgt recidief van de parodontale aandoening, waarbij ook kans bestaat op ontstekingen bij implantaten. Belangrijke factoren die bijdragen zijn microbiologie, roken, algemene gezondheid en aanleg. Inzicht in het gedrag van parodontale en peri-implantaire weefsels in een gezonde en een ontstoken situatie is nodig om een goed behandelplan te kunnen opstellen en te kunnen omgaan met complicaties

Onderhoud van implantaten

De belangrijkste complicaties die kunnen optreden bij implantaten zijn problemen met de suprastructuren en ontstekingen van het periimplantaire weefsel. Met diagnostische middelen en klinische parameters is het mogelijk een nazorgprotocol op te stellen. De diagnose bepaalt de uitgebreidheid van het protocol en wat voor specifieke behandeling er moet worden uitgevoerd. Een nazorgprotocol bestaat altijd uit een aantal vaste onderdelen, die in volgorde worden uitgevoerd en die betrekking hebben op de suprastructuren en het peri-implantaire weefsel. Er zijn nazorgprotocollen voor de gezonde situatie, voor mucositis en voor het vervolg op de succesvolle behandeling van peri-implantitis (post-peri-implantitis). Voor peri-implantitis bestaat er nog geen eensluidend behandelprotocol

Infectieuze complicaties bij implantaten

Orale implantaten vormen een belangrijke schakel in het rehabiliteren van de functie, de stabiliteit en de esthetiek van de menselijke dentitie. De introductie van de orale implantaten heeft tegelijkertijd ook een probleem gecreëerd: peri-implantitis. Risicofactoren voor deze aandoening zijn onder andere roken, een parodontitisverleden, genetische factoren en een ongecontroleerde diabetes mellitus. Door het ontbreken van een gevalideerd behandelprotocol voor peri-implantitis is de clinicus aangewezen op eigen ervaring en inzicht en ervaring van anderen. Bij de afbeelding: Het mesiale implantaat is verloren. Het distale implantaat is gereinigd en het defect is opgevuld met een botsubstituut (Ostim®)

Infectieuze complicaties bij implantaten

Dental implantology represents an essential step in the rehabilitation of function, stability and aesthetics of the human dentition.The introduction of dental implantology has at the same time created a problem: peri-implant infections. Putative risk factors for this disorder are, among others, smoking, a history of periodontitis, genetic traits, and uncontrolled diabetes mellitus. Since no validated protocol for the treatment of peri-implantitis exists, clinicians have to rely on their own experience and knowledge and on the experience of others

Infectieuze complicaties bij implantaten

Orale implantaten vormen een belangrijke schakel in het rehabiliteren van de functie, de stabiliteit en de esthetiek van de menselijke dentitie. De introductie van de orale implantaten heeft tegelijkertijd ook een probleem gecreëerd: peri-implantitis. Risicofactoren voor deze aandoening zijn onder andere roken, een parodontitisverleden, genetische factoren en een ongecontroleerde diabetes mellitus. Door het ontbreken van een gevalideerd behandelprotocol voor peri-implantitis is de clinicus aangewezen op eigen ervaring en inzicht en ervaring van anderen. Bij de afbeelding: Het mesiale implantaat is verloren. Het distale implantaat is gereinigd en het defect is opgevuld met een botsubstituut (Ostim®)