Quality of life of food allergic patients

Een kind dat een voedselallergie heeft, beoordeelt de kwaliteit van zijn leven anders dan zijn ouders. Daarom is het verstandig bij de keuze voor (nader) medisch onderzoek en behandeling zowel de mening van het kind als van de ouder te betrekken. Dat blijkt uit onderzoek van UMCG-promovenda Tina van der Velde. Voedselallergie is een veelvoorkomende ziekte en komt voor bij ongeveer 6-8% van de kinderen en 3-4% van de volwassenen. Het kan huid-, maag/darm- of luchtwegklachten veroorzaken, en in extreme gevallen kunnen patiënten in shock raken en overlijden. De enige behandeling voor voedselallergie is strikte vermijding van de desbetreffende voedingsmiddelen. Patiënten moeten dus altijd alert zijn op wat ze eten. De ontwikkeling van nieuwe diagnostische en behandelinterventies voor voedselallergie zal blijven toenemen, maar niet alle interventies leveren evenveel gezondheidswinst op. Om de gezondheidswinst goed in kaart te brengen, is het van belang de kwaliteit van leven van mensen met een voedselallergie goed te kunnen meten. Uit het onderzoek van Van der Velde blijkt dat de vragenlijsten waarmee de kwaliteit van leven van patiënten met voedselallergie gemeten kan worden (de FAQLQs) betrouwbare en nauwgezette instrumenten zijn. Ook blijkt dat dubbelblinde placebogecontroleerde voedselprovocaties (de beste test om voedselallergie te diagnosticeren) en de daaropvolgende behandeling, de kwaliteit van leven van veel patiënten met voedselallergie doet verbeteren. Food allergy is a common disorder and affects about 6-8% of children and 3-4% of adults. Symptoms of food allergy may involve the skin, gastro-intestinal tract and respiratory tract. Food allergy may even cause shock, which can be fatal. The only proven therapy is to carefully avoid the causal food(s). Therefore, patients always need to take precautions to prevent allergen exposure and high levels of anxiety of an allergic reaction may exist. Consequently, these factors may influence their quality of life. This thesis describes the importance, reliability and outcome of quality of life questionnaires for food allergic patients. It is important to measure the quality of life of food allergic patients, because it gives clinicians insight into the specific problems these patients are facing. Additionally, quality of life questionnaires are used to evaluate the impact of diagnostic or therapeutic interventions on quality of life. Finally, these measurements may help clinicians to improve the quality of life of food allergic patients. The current study illustrates that the previously developed quality of life questionnaires for food allergic patients (the FAQLQs) are reliable and relevant instruments. It was also shown that the quality of life of many food allergic patients improves following a double-blind placebo-controlled food challenge (the best test for diagnosing food allergy) and subsequent changes in management. Furthermore, children and their parents were found to report differently on the child’s quality of life. Based on our study, we recommended to include child and parent reports in clinical trials and clinical decision making.

Allergic and hypersensitivity conditions in non-specialist care: Flow diagrams to support clinical practice

International audienceMost patients presenting with allergies are first seen by primary care health professionals. The perceived knowledge gaps and educational needs were recently assessed in response to which the LOGOGRAM Task Force was established with the remit of constructing pragmatic flow diagrams for common allergic conditions in line with an earlier EAACI proposal to develop simplified pathways for the diagnosis and management of allergic diseases in primary care. To address the lack of accessible and pragmatic guidance, we designed flow diagrams for five major clinical allergy conditions: asthma, anaphylaxis, food allergy, drug allergy, and urticaria. Existing established allergy guidelines were collected and iteratively distilled to produce five pragmatic and accessible tools to aid diagnosis and management of these common allergic problems. Ultimately, they should now be validated prospectively in primary care settings