Direkt adeziv restoratif sistemlerle polidiastema tedavisi: İki olgu sunumu

Diastemaların direkt adeziv restorasyonlarla kapatılması oldukça pratik ve konservatif bir yöntem olarak kabul edilmiştir. Adeziv rezin kompozit teknolojisi, diş hekimlerine herhangi bir madde kaybına neden olmadan dişler arasındaki boşlukları kapatabilme ve dişleri şekillendirebilme olanağı sunmuştur. Bu olgu sunumu polidiastema ve lateral eksikliğine sahip iki bireyin tedavisini içermektedir. Bu olgu sunumlarında diastemalar, herhangi bir preparasyon gerektirmeksizin tek seansta direkt kompozit rezin restorsayonlarla tedavi edilmiştir. Dişlerin renk seçimi ve izolasyonunun ardından etch and rinse sistem (Single Bond 2) diş yüzeylerine uygulanmış ve nanohibrit rezin kompozit (Filtek Ultimate) üretici firmanın önerileri doğrultularında dişlerin mezial yüzeylerine tabakalı olarak uygulanmıştır. Direkt adeziv restorasyonlar, hastanın son kontrolleri sırasında klinik olarak başarılı kabul edilmişlerdir. Direkt adeziv restorasyonlar, diastemaların tedavisinde, estetik, fonksiyonel ve biyolojik olarak kabul edilir ve önerilebilirler

Does Al2O3 airborne particle abrasion improve repair bond strength of universal adhesives to aged and non-aged nanocomposites?

This study investigated the effect of universal adhesives on the resin composite–composite adhesion for immediate and aged repair with and without air-borne particle abrasion. Composite resin specimens were fabricated by placing multiple increments of resin composite (Clearfil Majesty Posterior) into cylindrical cavities (diameter: 4 mm, height: 2 mm) and photo-polymerized. Specimens (N = 720) were randomly assigned to 4 groups (fresh dry specimens, 24 h and 6 months water storage and thermocycled). These four main groups (n = 180) were further assigned to 2 groups (n = 90) according to the surface conditioning procedures; (a) Al2O3 air-abrasion and (b) No air-abrasion. Then, all subgroups were divided into six subgroups due to the adhesive procedures (a) All Bond Universal: AB (Bisco Inc.), (b) Monobond Plus: MP (Ivoclar Vivadent), (c) G-Premio Bond: GP (GC), Gluma Bond Universal: GB (Heraus Kulzer), Clearfil Universal Bond: CU (Kuraray), Clearfil Universal Bond Quick: SK (Kuraray). All bonding systems were applied according to the manufacturer’s instructions and new composite blocks were bonded to the specimens for shear bond strength testing at the Universal Testing Machine (0.5 mm/min). Al2O3 air-abraded groups showed significantly higher bond strength values compared to non-treated groups (p < 0.0001). CU and SK groups showed higher bond strength values and the worst values were observed for the groups of MP. Conditioning with Al2O3 air-abrasion and silane in universal adhesives improves the bond strength of universal adhesives in composite repair

Bir oksalat hassasiyet gidericinin uzun dönem bağlanma dayanımı üzerine etkisi

Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı bir oksalat hassasiyet gidericinin, farklı adeziv prosedürlerle dentin dokusuna uygulanan bir rezin kompozitin uzun dönem bağlanma dayanımı (3 yıl) üzerine etkisinin değerlendirilmesidir.Gereç ve Yöntemler: Kırk adet çekilmiş insan molar dişi bukkal yüzeyleri açıkta kalacak biçimde, akrilik bloklara yerleştirilmiştir. Dişlerin bukkal yüzeyleri, düzgün dentin yüzeyi elde edilene kadar aşındırılmıştır. Örnekler, rastgele dört gruba ayrılmıştır (n=10). Grup 1: %32 fosforik asit (Uni-etch), Oksalat hassasiyet giderici (BisBlock), asitle ve yıka adeziv (One Step Plus) uygulaması. Grup 2: Oksalat hassasiyet giderici, kendinden asitli adeziv (Tyrian Spe+One Step Plus) uygulaması. Grup 3: %32 fosforik asit, asitle ve yıka adeziv uygulaması. Grup 4: kendinden asitli adeziv uygulaması. Yüzey hazırlığı işlemlerinin ardından, dentin yüzeylerine yerleştirilmiş teflon tüpler (4x2 mm) hibrit rezin kompozit (TPH Spectrum) ile doldurulmuştur. Distile suda 3 sene süren bekleme periyodunun ardından örneklere, makaslama bağlanma dayanım testi uygulanmıştır. Veriler, Kruskall-Wallis testi ve Conover metodu ile istatistiksel olarak analiz edilmiştir.Bulgular: Kendinden asitli adeziv öncesi uygulanan oksalat hassasiyet giderici (Grup 2) bağlanma dayanımını istatistiksel olarak anlamlı derecede düşürmüştür (p &lt; 0,05). Grup 1, Grup 3 ve Grup 4 arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir.Sonuç: Oksalat hassasiyet giderici uygulaması kendinden asitli adezivlerin dentin dokusuna uzun dönem bağlanma dayanımını negatif olarak etkileyebilir

Polidiastema closure using direct adhesive restorative systems: Two case reports

Diastemaların direkt adeziv restorasyonlarla kapatılması oldukça pratik ve konservatif bir yöntem olarak kabul edilmiştir. Adeziv rezin kompozit teknolojisi, diş hekimlerine herhangi bir madde kaybına neden olmadan dişler arasındaki boşlukları kapatabilme ve dişleri şekillendirebilme olanağı sunmuştur. Bu olgu sunumu polidiastema ve lateral eksikliğine sahip iki bireyin tedavisini içermektedir. Bu olgu sunumlarında diastemalar, herhangi bir preparasyon gerektirmeksizin tek seansta direkt kompozit rezin restorsayonlarla tedavi edilmiştir. Dişlerin renk seçimi ve izolasyonunun ardından etch and rinse sistem (Single Bond 2) diş yüzeylerine uygulanmış ve nanohibrit rezin kompozit (Filtek Ultimate) üretici firmanın önerileri doğrultularında dişlerin mezial yüzeylerine tabakalı olarak uygulanmıştır. Direkt adeziv restorasyonlar, hastanın son kontrolleri sırasında klinik olarak başarılı kabul edilmişlerdir. Direkt adeziv restorasyonlar, diastemaların tedavisinde, estetik, fonksiyonel ve biyolojik olarak kabul edilir ve önerilebilirler.Closure of diastemas with direct adhesive restorative materials is considered to be practical and conservative. Adhesive resin composite technology enables dentists to add composite material to tooth surfaces to close gaps and reshape tooth form without cavity preparation. This case report describes two cases on diastema closure in anterior teeth with the management of two patient with multiple diastemas and bilateral tooth agenesis. In this case reports the diastemas were closed with direct composite resin restorations in one appointment without any preparation. After the shade selection (Vita Shade Guide,VITA Zahnfabrik, Germany) and isolation, etch and rinse adhesive system (Single Bond 2, 3M ESPE, St.Paul, MN, USA) was applied to teeth surfaces and nano hybrid resin composite (Filtek Ultimate, 3M ESPE, St.Paul, MN, USA) were layered on mesial surfaces of the teeth according to the manufacturers's instructions. The direct adhesive restorations were observed clinically acceptable at final examination. Direct adhesive restorations can be accepted and recommended as an esthetic, functional, and biologically sound treatment option for diastema closure

A review of the color stability of resin composites: The etiology, classification and the treatment of composite staining

Ön ve arka dişler için rezin kompozitlerin restoratif materyal olarak klinik kullanımları son yıllarda, önemli oranda artış göstermiştir. Bununla birlikte, rezin kompozitlerle ilişkili en önemli sorun ise kötü ağız hijyeni, sigara kullanımı, beslenme alışkanlıkları, yetersiz cila işlemleri, yüzey pürüzlülüğü ve bütünlüğünü içeren birçok faktör nedeniyle bu materyallerde gözlenen renklenmelerdir. Rezin kompozitlerin renklenmeleri, çok farklı estetik problemlere ve önemli miktarda zamanın ve paranın da bu durumu yönetmek için kullanılmasına neden olur. Bu derlemede, diş hekimliğinde yaygın olarak kullanılan rezin kompozitlerin renklenme oranlarının etyolojisi, tanısı, tedavisi, renklenme derecelerinin materyal ve türü ile ilişkisi ve tedavisi tartışılmıştır.The clinical use of resin composite as a restorative material has substantially increased in recent years both for anterior and posterior teeth. However, the major problem associated with the resin composites is the discoloration of the materials because of several factors including bad oral hygiene, tobacco use, dietary patterns, inadequate polishing technique, surface texture, and surface integrity. Resin composites discolorations cause a range of aesthetic problems, and considerable amounts of time and money are invested to address this challenge. In this review, the etiology, determination, treatment, type and material related ratio of discoloration of resin composites that were commonly used in dentistry were discussed

Self adeziv yapıştırıcı simanların mutajenik potansiyellerinin salmonella/mikrozom testi ile değerlendirilmesi

İndirekt restorasyonların yapıştırılmasında tercih edilen self-adeziv yapıştırıcı simanlar, diş ve ağız dokuları ile uzun süre temas halindedirler. Bu nedenle bu materyallerin biyouyumlulukları hasta ve hekimler için artan bir şekilde önem kazanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, iki self-adeziv yapıştırıcı simanın “Biscem” Bisco, ABD ve “Maxcem” Kerr, İsviçre mutajenik potansiyellerinin Ames Salmonella/mikrozom test sistemi ile değerlendirilmesidir. Kullanılan test materyallerinin ekstraktları dimetil sülfoksit içerisinde 1 gün boyunca 37C0 ‘de bekletilerek hazırlanmıştır. Materyallerin mutajenik etkileri TA98 ve TA100 test suşlarının kullanılması ile plak inkorporasyon yönteminin uygulanması sonucu S9 kullanılmadan test edilmiştir. Her iki self-adeziv yapıştırıcı siman için herhangi bir mutajenik etki gözlenmemiştir P >0.05 . Bu çalışmanın sınırları dahilinde self-adeziv yapıştırıcı simanlar Biscem ve Maxcem mutajenik etki göstermemişlerdir. Bununla birlikte; farklı test suşları, farklı çözücüler ve farklı ekstrakt sürelerinde ve ayrıca S9 varlığında yapılmış daha fazla araştırma gereksinimi vardır

The influence of blood and/or hemostatic agent contamination on Micro-TBS to dentin

WOS: 000353474900001Aim: The purpose of this study was to evaluate the effects of blood contamination and hemostatic agent Ankaferd Blood Stopper (ABS: Ankaferd Drug Inc, Istanbul, Turkey) on the microtensile bond strength of a self-etching adhesive. Material and methods: Flat dentin surfaces were created from 40-M teeth and randomly divided to four groups according to contamination and adhesive procedure. The specimens of Group 1 are contaminated with blood; ABS was applied to the specimens of Group 2 after blood contamination and applied to the specimens of Group 3 without blood contamination. Group 4 is control group and self-etching adhesive was applied to all specimens. Teeth were restored with a nanohybrid composite. The specimens were sectioned to the beams and microtensile testing was carried out and the data were statistically analyzed with analysis of variance test. Tukey's honestly significant difference post hoc test was also performed for multiple comparisons to compare subgroups. Results: Group 4 had the highest strength value, followed by Group 3, while Group 1, which contacts only with blood, had the lowest strength value. Conclusion: ABS has a negative effect on the bond strength of one-step self-etching adhesive system

Nanofil rezin kompozitlerle restore edilmiş 107 anterior dişin klinik olarak değerlendirilmesi: 32 aylık takip

Aim: This study evaluated the clinical performance of a nanofill resin composite in Class III and IV cavities.Materials and Methods: One hundred and seven Class III and Class IV restorations were performed with a nanofill resin composite. Restorations were evaluated using the modified USPHS/FDI criteria. The changes were analyzed using McNemar and Marginal Homogeneity and Kaplan-Meier tests.Results: Fourteen absolute failures were encountered resulting in a survival rate of 86.8% (Kaplan-Meier). Nanofill resin composite showed acceptable clinical performance up to 32 months of service.Conclusion: However color stability and retention decreased at the end of two year fol-low up instead of fractures.Amaç: Bu çalışmanın amacı, nanofil bir rezin kompozitin klinik performansının sınıf 3 ve sınıf 4 kavitelere yapılan restorasyonlar ile değerlendirilmesidir.Gereç ve Yöntem: 107 adet sınıf 3 ve sınıf 4 restorasyon nanofil rezin kompozit ile re-store edildi ve daha sonra modifiye USPHS/FDI kriterleri ile değerlendirildi. Sonuçlar McNemar ve Marjinal Homojenite ve Kaplan-Meier testleri ile analiz edildi.Bulgular: 14 adet restorasyonda başarısızlık tespitiyle birlikte %86,8 lik bir restorasyon başarı oranı yakalandı. Nanofil rezin kompozitin 32 aylık periyotta kabul edilebilir bir klin-ik başarı gösterdiği tespit edildi.Sonuç: 2 yıllık takip sonunda renk stabilitesi ve retansiyonun azaldığı belirlendi

Ağız gargaralarının sonicfill ve bir nanohibrid kompozitin renklenme dayanıklılığı üzerindeki etkileri

Purpose: The aim of this study was to evaluate the effects of 4 mouth rinses on the color stability of two different resin composites. Materials and Methods: A2 shade sonic-activated bulk fill material SonicFill (Kerr) and conventional nanohybrid composite Filtek Z550 (3M ESPE) were used. Forty disc-shaped specimens (10 mm x 2 mm) were fabricated for both composites and finished using 400-grit SiC paper and polished. After polishing and immersing in distilled water for 24h all specimens were subjected to color measurements. The baseline color values (L*, a*, b*) of each specimen were measured with a colorimeter. Following baseline measurement each composite group was divided into 5 groups: Oral-B Pro Expert Clinic Line Alcoholfree (Oral-B) group, Listerine Tooth Defense Rinse (Listerine) group, Pharmol Zn Mouth rinse (Çözümilaç) group, Nilera Mouth rinse (Nilera) group and Distilled water (control) group. The specimens were incubated in mouth rinses (20 ml) at 37°C for 12 hours and subjected to color measurement. Two-way ANOVA was used for statistical analysis (p<0.05). Results: SonicFill showed significantly higher discoloration when exposed to Oral-B Pro Expert Clinic Line Alcohol-free, Listerine Tooth Defense Rinse and Pharmol Zn Mouth rinse. The color differences of two resin composites were not statistically significant for distilled water and Nilera Mouth rinse. Conclusion: Within the limits of this study it can be concluded that the SonicFill showed higher discoloration than nanohybrid resin composite Filtek Z550.Amaç: Bu çalışmanın amacı, dört farklı ağız gargarasının iki farklı kompozit rezinin renklenme dayanıklığı üzerine etkisinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada, A2 renginde sonikle aktive edilen bulk-fill materyal SonicFill (Kerr), ile geleneksel nanohibrit kompozit rezin Filtek Z 550 (3M ESPE) kullanılmıştır. Her iki materyal grubundan, kırk adet disk şekilli örnek (10 mm x 2mm) hazırlanmış ve 400-gritlik zımparalar ile bitirilerek parlatılmışlardır. Parlatma ve distile suda 24 saatlik bekletilme aşamalarının ardından, örneklerin renk ölçümleri gerçekleştirilmiştir. Her örneğin ilk ölçüm renk değerleri (L*,a*,b*) kolorimetre ile ölçülmüştür. İlk değerlendirmelerin ardından her kompozit materyali beş gruba ayrılmıştır: Oral B Pro Expert Clinic Line Alkolsüz (Oral-B), Listerine Tooth Defense ağız gargarası (Listerine), Pharmol Zn ağız gargarası, Nilera ağız gargarası (Nilera), ve Distile su (kontrol). Örnekler ağız gargaralarının içerisinde (20 mL) 37 C 0’ de 12 saat bekletildikten sonra tekrar renk ölçümleri yapılmıştır. İstatistiksel analiz için İki yönlü ANOVA kullanılmıştır (p<0.05). Bulgular: SonicFill Oral B Pro Expert Clinic Line Alkolsüz, Listerine Tooth Defense ağız gargarası ve Pharmol Zn ağız gargarasında bekletildiğinde istatistiksel olarak anlamlı derecede renklenme göstermiştir. Hiçbir rezin kompozitin renk değişikliği distile su ve Nilera ağız gargarasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Sonuç: Bu çalışmanın sınırları dahilinde SonicFill’in nanohibrit rezin kompozit Filtek Z 550’den daha fazla renklenme gösterdiği belirtilebilir

Effect of material and fabrication technique on marginal fit and fracture resistance of adhesively luted inlays made of CAD/CAM ceramics and hybrid materials

WOS: 000386328700006This study evaluated the fracture resistance and marginal fit of CAD/CAM ceramic and composite inlays. Molars (N=80) were prepared to receive Mesio-occlusal-distal (MOD) inlays and randomly divided into four groups to be restored depending on the materials: (a) HLD: heat-pressed lithium disilicate ceramic (IPS e.max Press), (b) CLD: CAD/CAM-fabricated lithium disilicate ceramic (IPS e.max CAD), (c) NC: CAD/CAM nano-ceramic resin (Lava Ultimate), (d) RC: Indirect resin composite (Filtek P60). Each group was randomly divided into two subgroups regarding the resin cement: (a) High-viscosity resin cement (Syntac, Variolink II), (b) Self-adhesive low-viscosity cement (RelyX Ultimate). After marginal gap and cement thickness measurements, specimens were loaded to fracture in a Universal Testing Machine (1mm/min). Intact molars acted as the control group (n=10). Data were analyzed using one-way and two-way ANOVA, Tukey's tests (=0.05). Before cementation, CLD group showed significantly lower mean marginal gap (65 +/- 22.4m) and after cementation, cement thickness was again the lowest with CLD (82.6 +/- 24.6m) and the highest with HLD (108.4 +/- 21.3m) (p0.05)