2 research outputs found
Quo Vadis, Homo Digitalis? Razmišljanje o dobrobitima u obrazovanju i pandemiji bolesti COVID-19 u Belgiji, Hrvatskoj, Poljskoj i Rumunjskoj
The last few decades brought about unprecedented rapid technological change. The COVID-19 pandemic sped it up and forced digitalized citizenship, digitalized teaching and learning, and permanent engagement through the virtual bond. Many processes were moved to the virtual world and those illiterate in digital tools might have felt excluded or left behind. Technological advancements have had many benefits revealed but they have also had multiple negative effects on the educational process and the well-being of participants of the latter. As our study shows, human social nature opposes the use of the Internet as the main or only medium of human interaction. Our study shows that sole online education is not desirable and is not good for our well-being. In the article, we present empirical research findings from 4 EU countries representing different parts of Europe. A group of researchers from 4 universities joined forces to map the needs of teachers and learners and to identify key factors for well-being in education in post-pandemic educational settings. Qualitative data came from over 2000 participants (teachers and learners), as a part of a larger case study. In this article, we focus primarily on the data from an online survey in 2022, supplemented by a prior Pilot study in 2021.Posljednjih nekoliko desetljeća došlo je do neviđeno brzih tehnoloških promjena. Pandemija bolesti COVID-19 ubrzala ih je te prisilno digitalizirala građane, digitalizirala poučavanje i učenje te nametnula stalni angažman putem virtualne veze. Mnogi su procesi premješteni u virtualni svijet, a oni nepismeni u digitalnim alatima osjećali su se isključenima ili zapostavljenima. Tehnološki napredak otkrio je mnoge prednosti, ali je također imao i višestruko negativne učinke na obrazovni proces i dobrobit njegovih sudionika. Kao što pokazuje naša studija, ljudskadruštvena priroda protivi se korištenju interneta kao glavnoga ili jedinoga medija ljudske interakcije. Naša studija pokazuje da isključivo internetsko obrazovanje nije poželjno i nije dobro za našu dobrobit. U ovom članku predstavljamo rezultate empirijskih istraživanja iz 4 zemlje članice EU koje predstavljaju različite dijelove Europe. Skupina istraživača s 4 sveučilišta udružila je snage kako bi prikazala potrebe nastavnika i učenika te identificirala ključne čimbenike za dobrobit u obrazovanju u poslijepandemijskom obrazovnom okružju. Kvalitativni podatci prikupljeni su od više od 2000 sudionika (nastavnika i učenika) i dio su veće analize slučaja. U ovom se članku prvenstveno usredotočujemo na podatke iz internetske ankete iz 2022. godine, dopunjene prethodnom pokusnom studijom iz 2021. godine
Sexualidad y Ciencias Sociales II: discusiones sobre el cuerpo, la violencia y la salud. 16H358
Nos planteamos profundizar temas iniciados investigaciones anteriores, relacionados
con la contribución de las Ciencias Sociales al estudio de la sexualidad. El campo de la
sexualidad constituye el plano de reflexión para repensar nuestros aportes, incorporando
como nuevas dimensiones analíticas la violencia y la corporalidad. Interesa indagar cómo se
orquestan los mecanismos sociales que permiten construir la corporalidad de los sujetos
sexuados, así como las formas de violencia que se filtran en el proceso de construcción de
las identidades y su repercusión en las prácticas de salud sexual y reproductiva.
Desde una perspectiva constructivista, que supone la activa participación de los
sujetos en la dinámica de la vida social (Berger y Luckman 1975, Dubet y Martuccelli 2000)
articulamos aportes de Bourdieu (1986, 2000), Csordas (2011) y Foucault (2006, 2007) para
analizar la corporalidad, reconociendo diversas formas de ejercicio de la violencia tal como lo plantean Galtung (1995) y Bourgois (2001).
Como estrategia metodológica optamos por un enfoque cuali-cuantitativo. Para
recuperar la subjetividad de los agentes sociales, observaciones y entrevistas de diverso tipo constituirán las técnicas de recolección de datos, cuya sistematización e interpretación se hará según géneros y generaciones en diferentes ámbitos de interacción. La revisión de
datos estadísticos complementa la descripción del contexto social. Posadas (Misiones)
constituye el área de estudio donde seleccionamos tres barrios cuya población pertenece a
sectores populares (San Jorge, Santa Cecilia y Yacyretá)