Bone metabolism and vitamin D status in patients with multiple sclerosis

Background Vitamin D (VD), an important factor for bone health immobilization and immune regulation, has been shown to have low serum concentration in multiple sclerosis (MS) patients. Those patients have also multiple fracture risk factors, including progressive immobilization and long-term glucocorticoids treatment. The aim of the study was to analyze bone health (osteopenia or osteoporosis prevalence) and VD serum concentration in MS patients as well as the influence of disease activity and treatment on bone health. Materials and methods The study involved 72 MS patients: 52 women and 20 men. Mean age was 40.3±10.5 yrs, mean EDSS (Expanded Disability Status Scale) 3.3±1.9. Bone health was analyzed using standard densitometry in the lumbar spine and femoral neck. Serum levels of VD, calcium, phosphate and parathormone were assessed. We compared two groups of patients with multiple sclerosis: relapsing - remitting MS (RRMS) and progressive relapsing MS (PRMS). Results Densitometry revealed osteopenia in twenty-six (36.1%) patients and osteoporosis in eleven (15.3%), no bone fractures were presented. Sixty-eight MS patients (94.4%) had lower VD serum level if compared to population referential values. Thirteen patients (18.1%) had severe VD deficiency. Densitometry parameter (T-score of the lumbar spine) worsened with EDSS increase (r=−0.43, P=0.001). There was a statistically significant negative correlation between VD concentration and EDSS score (r=−0.31; P=0.009). Conclusions Our study indicates that patients with MS have high incidence of osteopenia and osteoporosis and vitamin D deficiency. Bone health disturbances studied by densitometry are related to the disability caused by MS

Udar niedokrwienny u pacjentki ze stwardnieniem rozsianym jako powikłanie długotrwałego leczenia immunosupresyjnego mitoksantronem - opis przypadku

Przedstawiono przypadek 43-letniej chorej ze stwardnieniem rozsianym (SM, sclerosis multiplex), leczonej immunosupresyjnie mitoksantronem, u której wystąpił udar niedokrwienny w trakcie stosowania wyżej wspomnianego leczenia. Dwa miesiące po 5. podaniu wlewu dożylnego mitoksantronu (dawka skumulowana 44 mg/m2) u pacjentki wystąpił pierwszy w życiu napad drgawek uogólnionych z kilkugodzinnym stanem pomrocznym. W badaniu rezonansu magnetycznego uwidoczniono obszar odpowiadający zawałowi mózgu z niewielkim brzeżnym ukrwotocznieniem na pograniczu skroniowo-ciemieniowo-potylicznym prawej półkuli oraz niewielki linijny obszar rozmiękania w homotopowym obszarze lewej półkuli. W badaniach pomocniczych wykluczono główne przyczyny udaru niedokrwiennego. Leczenie mitoksantronem przerwano. Po 18 miesiącach wystąpił stan padaczkowy, który był powodem hospitalizacji na oddziale intensywnej opieki medycznej. Przy przyjęciu do szpitala pacjentka była w stanie ciężkim (4 pkt. w Glasgow Coma Scale); mimo stosowanego leczenia obserwowano gromadne napady padaczkowe. W 6. dobie hospitalizacji chora zmarła. Autopsji nie wykonywano. W przypadku tym rozważano możliwą rolę mitoksantronu jako czynnika sprawczego udaru niedokrwiennego

Profil hormonalny u kobiet chorych na stwardnienie rozsiane w powiązaniu z aktywnością choroby — doniesienie wstępne

Background and purpose The influence of sex hormones on immune system activity in multiple sclerosis (MS) has been suggested by clinical evidence. The aim of the study was to analyse the pattern of sex hormones in MS women and to correlate the hormone pattern abnormalities to the disease course as well as to the magnetic resonance imaging (MRI) results. Material and methods We studied the serum level of the progesterone, β-oestradiol and prolactin in 46 women with clinical definite MS aged from 19 to 65; mean disease duration was 11.80 ± 9.86 years. The evaluation of the intensity of hormonal changes was done using a scoring system (0–3). On the brain MRI, the presence of brain atrophy, of hypothalamic demyelination as well as demyelination intensity (or degree) were analysed. The evaluation of the degree of demyelination and brain atrophy was done using a scoring system (0–4). Results The main hormonal abnormalities consisted of decreased progesterone level, increased oestradiol level or both. The sex hormone pattern was abnormal in 56% of patients. Hypothalamic lesions were found on MRI in 53% of cases. The abnormal hormonal pattern correlated with intensity of MR changes (p < 0.05, Fisher's exact test), but neither with presence of hypothalamic changes nor with disease parameters (Expanded Disability Status Scale, relapse rate, disease duration). Conclusions It is important to check the hormonal pattern in MS women because according to our results it may be related to the disease activity and probably affects the type of therapeutic intervention. This pilot study will be extended in a larger population.Wstęp i cel pracy Dane z piśmiennictwa sugerują częste występowanie zaburzeń hormonalnych u kobiet chorych na stwardnienie rozsiane (SR). Celem pracy była analiza profilu hormonalnego w zakresie hormonów płciowych u kobiet z SR w powiązaniu z przebiegiem klinicznym i obrazem rezonansu magnetycznego (RM) mózgowia. Materiał i metody Badano stężenie progesteronu, β-estradiolu i prolaktyny w surowicy u 46 pacjentek z klinicznie pewnym SR, w wieku od 19 lat do 65 lat, o średnim czasie trwania choroby 11,80 ± 9,86 roku, niestosujących żadnej terapii hormonalnej. Stopień zmian w profilu hormonalnym oceniano półilościowo wg przyjętego arbitralnie przez autorów systemu punktacji (0—3).W analizie RM brano pod uwagę obecność ognisk demielinizacji w obrębie struktur podwzgórza, nasilenie demielinizacji w obrębie mózgowia oraz współistnienie zaniku mózgu. Stopień zmian w RM oceniano także półilościowo wg przyjętego arbitralnie przez autorów systemu punktacji (0—4). Wyniki Nieprawidłowe stężenia hormonów stwierdzono u 26 pacjentek (56%). Nieprawidłowości polegały na zmniejszonym stężeniu progesteronu, zwiększonym stężeniu 17-β-estradiolu bądź na łącznym występowaniu obu tych zaburzeń. W badaniu RM w 53% przypadków stwierdzono obecność zmian demielinizacyjno-zapalnych w obrębie podwzgórza. Stopień zaburzeń hormonalnych oceniany półilościowo korelował ze stopniem zmian w RM mózgowia (p < 0,05; test dokładny Fishera), nie był natomiast związany z obecnością zmian w obrębie podwzgórza czy parametrami klinicznymi (punktacja w Expanded Disability Status Scale, częstość rzutów, czas trwania choroby). Wnioski Stan hormonalny kobiet chorych na SR powinien być brany pod uwagę w analizie klinicznej choroby i przy decyzjach terapeutycznych, gdyż wydaje się mieć związek z aktywnością SR. Badania te, w celu potwierdzenia uzyskanych wyników, należy kontynuować na szerszym materiale

Safety and efficacy of zilucoplan in patients with generalised myasthenia gravis (RAISE): a randomised, double-blind, placebo-controlled, phase 3 study

BACKGROUND: Generalised myasthenia gravis is a chronic, unpredictable, and debilitating rare disease, often accompanied by high treatment burden and with an unmet need for more efficacious and well tolerated treatments. Zilucoplan is a subcutaneous, self-administered macrocyclic peptide complement C5 inhibitor. We aimed to assess safety, efficacy, and tolerability of zilucoplan in patients with acetylcholine receptor autoantibody (AChR)-positive generalised myasthenia gravis. METHODS: RAISE was a randomised, double-blind, placebo-controlled, phase 3 trial that was done at 75 sites in Europe, Japan, and North America. We enrolled patients (aged 18-74 years) with AChR-positive generalised myasthenia gravis (Myasthenia Gravis Foundation of America disease class II-IV), a myasthenia gravis activities of daily living (MG-ADL) score of least 6, and a quantitative myasthenia gravis score of at least 12. Participants were randomly assigned (1:1) to receive subcutaneous zilucoplan 0·3 mg/kg once daily by self-injection, or matched placebo, for 12 weeks. The primary efficacy endpoint was change from baseline to week 12 in MG-ADL score in the modified intention-to-treat population (all randomly assigned patients who received at least one dose of study drug and had at least one post-dosing MG-ADL score). Safety was mainly assessed by the incidence of treatment-emergent adverse events (TEAEs) in all patients who had received at least one dose of zilucoplan or placebo. This trial is registered at ClinicalTrials.gov, NCT04115293. An open-label extension study is ongoing (NCT04225871). FINDINGS: Between Sept 17, 2019, and Sept 10, 2021, 239 patients were screened for the study, of whom 174 (73%) were eligible. 86 (49%) patients were randomly assigned to zilucoplan 0·3 mg/kg and 88 (51%) were assigned to placebo. Patients assigned to zilucoplan showed a greater reduction in MG-ADL score from baseline to week 12, compared with those assigned to placebo (least squares mean change -4·39 [95% CI -5·28 to -3·50] vs -2·30 [-3·17 to -1·43]; least squares mean difference -2·09 [-3·24 to -0·95]; p=0·0004). TEAEs occurred in 66 (77%) patients in the zilucoplan group and in 62 (70%) patients in the placebo group. The most common TEAE was injection-site bruising (n=14 [16%] in the zilucoplan group and n=8 [9%] in the placebo group). Incidences of serious TEAEs and serious infections were similar in both groups. One patient died in each group; neither death (COVID-19 [zilucoplan] and cerebral haemorrhage [placebo]) was considered related to the study drug. INTERPRETATION: Zilucoplan treatment showed rapid and clinically meaningful improvements in myasthenia gravis-specific efficacy outcomes, had a favourable safety profile, and was well tolerated, with no major safety findings. Zilucoplan is a new potential treatment option for a broad population of patients with AChR-positive generalised myasthenia gravis. The long-term safety and efficacy of zilucoplan is being assessed in an ongoing open-label extension study. FUNDING: UCB Pharma