The choice of dialysis fluids in children with stage 5 chronic kidney disease

Dializa otrzewnowa (DO) jest najczęstszą formą dializoterapii wybieraną dla dzieci ze schyłkową niewydolnością nerek. Tradycyjne płyny dializacyjne wywierają niekorzystny wpływ na błonę otrzewnową ze względu na swój kwaśny odczyn, wysoką zawartość produktów degradacji glukozy (GDP) oraz mleczanów. Nowsze płyny dializacyjne są poprawione pod względem biozgodności. U dzieci kluczowym zagadnieniem w prowadzeniu dializy otrzewnowej jest zachowanie właściwości dializacyjnych oraz ultrafiltracyjnych błony otrzewnowej w perspektywie możliwości znacznego przedłużenia życia metodami leczenia nerkozastępczego. Zgodnie z zaleceniami European Paediatric Dialysis Working Group (EPDWG) u dzieci zaleca się stosowanie płynów możliwie najbardziej biozgodnych, o najniższym stężeniu glukozy i zawartości GDP, neutralnym pH oraz buforem z przewagą dwuwęglanów. U dzieci standardem jest stosowanie płynów 2- lub 3-komorowych. Przydatnymi płynami są również te, które zawierają alternatywne do glukozy substancje osmotyczne jak ikodekstryna czy aminokwasy. Rozszerzony asortyment płynów dializacyjnych umożliwia obecnie ich lepszy indywidualny dobór, którego celem jest stosowanie najbardziej skutecznego i najmniej obciążającego sposobu dializoterapii dla danego dziecka.Peritoneal dialysis is the most frequent form of dialysis delivered to children with end stage renal disease. Traditional dialysis fluids exert a toxic effect on the peritoneum due to their acidity, high glucose and lactate concentrations and an elevated level of glucose degradation products (GDP). The newer dialysis fluids are more biocompatible. Preservation of the peritoneal membrane dialysis and ultrafiltration function is of utmost importance in children due to their increasing life expectancy which is dependent on continuing renal replacement therapies. The European Paediatric Dialysis Working Group (EPDWG) recommends the use of biocompatible dialysis fluids in children with the lowest possible glucose concentration and lowest GDP content, neutral pH and bicarbonate buffer. Double or triple compartment bags are the standard for children. Icodextrin and aminoacid solutions are a helpful alternative to glucose as an osmotic agent. With an individualized prescription and new dialysis fluids children can be provided with peritoneal dialysis that is as effective but also safer than that delivered with traditional fluids

Encapsulating peritoneal sclerosis in children on peritoneal dialysis

Otorbiające stwardnienie otrzewnej (EPS) jest rzadko występującym, ale najgroźniejszym powikłaniem długotrwale prowadzonej dializy otrzewnowej, w przypadku którego śmiertelność sięga 69%. Występuje z równą częstością u dorosłych i u dzieci, ale odległe rokowania są znacznie lepsze w populacji dziecięcej. W artykule przedstawiono epidemiologię, przyczyny oraz patogenezę EPS. Omówiono również aktualne standardy diagnostyki i leczenia tej choroby. W przypadku pacjentów dializowanych otrzewnowo dłużej niż 5 lat, a w szczególności powyżej 8 lat, przed podjęciem decyzji o kontynuacji leczenia konieczna jest wnikliwa ocena występowania czynników ryzyka choroby. Postępowanie mające na celu prewencję lub wczesne rozpoznanie EPS może znacznie poprawić rokowanie.Otorbiające stwardnienie otrzewnej (EPS) jest rzadko występującym, ale najgroźniejszym powikłaniem długotrwale prowadzonej dializy otrzewnowej, w przypadku którego śmiertelność sięga 69%. Występuje z równą częstością u dorosłych i u dzieci, ale odległe rokowania są znacznie lepsze w populacji dziecięcej. W artykule przedstawiono epidemiologię, przyczyny oraz patogenezę EPS. Omówiono również aktualne standardy diagnostyki i leczenia tej choroby. W przypadku pacjentów dializowanych otrzewnowo dłużej niż 5 lat, a w szczególności powyżej 8 lat, przed podjęciem decyzji o kontynuacji leczenia konieczna jest wnikliwa ocena występowania czynników ryzyka choroby. Postępowanie mające na celu prewencję lub wczesne rozpoznanie EPS może znacznie poprawić rokowanie

Leczenie nerkozastępcze dziecka urodzonego ze schyłkową niewydolnością nerek oraz ciężką wadą serca

Terapia nerkozastępcza jest leczeniem, które razpodjęte, musi być kontynuowane do końca życia.Dializoterapia najmłodszych dzieci może się wiązaćz ich długotrwałym cierpieniem fizycznym, a takżecierpieniem psychicznym pacjenta i jego rodziny.Rozpoczynanie jej u noworodków i niemowląt budziwątpliwości natury etycznej, szczególnie w przypadkachwspółistnienia wad kilku narządów.Opis przypadku dotyczy chłopca urodzonego z obustronnądysplazją torbielowatą nerek i zwężeniemmoczowodu prawego oraz ze współistniejącą wadąserca — tetralogią Fallota.Z powodu zaawansowanej niewydolności nerekchłopiec rozpoczął leczenie nerkozastępcze metodądializy otrzewnowej w pierwszym tygodniu życia.Ze względu na szybko powiększające się torbielewymagał pilnego usunięcia niewydzielającej nerkilewej. Jednoczasowe odbarczenie nerki prawej poprzezwykonanie przetoki moczowodowo-skórnejpoprawiło diurezę, ale nie umożliwiło zaprzestaniadializoterapii. W pierwszych miesiącach życia standziecka był ciężki z powodu współistniejącej wadyserca, kilkakrotnie wykonywanych zabiegów operacyjnych,w tym kardiochirurgicznych oraz okresowychtrudności technicznych w prowadzeniudializy otrzewnowej. Po udanej całkowitej korekcjiwady serca, po 6 miesiącach hospitalizacji możliwebyło wypisanie dziecka do domu i kontynuowanieleczenia w trybie ambulatoryjnym. Stosowana automatycznadializa otrzewnowa była skutecznie prowadzonaprzez okres 4 lat do momentu transplantacjinerki. Jednocześnie prowadzono intensywneleczenie żywieniowe, które pozwoliło na osiągnięcieprzed transplantacją wagi i wzrostu odpowiadającychwartościom odpowiednio 50 i 25 percentyla.Osiągnięcie w przedstawionym przypadkuzadowalających efektów leczenia kardiologicznegoi nerkozastępczego zachęca do podejmowania próbprzewlekłego leczenia wybranych noworodków urodzonychz ciężkimi wadami nerek i serca

Disease-related social situation in family of children with chronic kidney disease - parents' assessment : a multicentre study

Introduction and Objective. Chronic kidney disease (CKD) in children burdens life of patients and their families. Little is known about parents` assessment of families’ social situation. However, the knowledge of the details of a patient’s and his family’s life standards might influence modification and optimization of applied therapy. Therefore, the main goal of the present study was to explore the selected elements of life situation of patients suffering with CKD as well as their parents, depending on the CKD stage and appropriate treatment. Materials and Methods. Cross-sectional national study was conducted. A total of 203 children with CKD and 388 their parent-proxies (196 women and 192 men) were enrolled into this study. Patient data and questionnaires filled by both parents, concerning social-demographic parameters and assessment of changes in families after CKD diagnosis in the child, were analysed. Results. CKD children are being brought up in proper families whose financial situation is not good. Children need help in process of education. Perception of current situation differed between both parents in the change of the income source, taking care of CKD child, change in social relations and evaluating relations with medical staff. Parents do not obtain proper support from social workers. Conclusion. Families of CKD children require support in area of financial and educational help for school children. The discrepancies in evaluation of family situation between mothers and fathers of ill children might be the source of conflicts possibly resulting in worsening the outcome for CKD children

Anxiety in children and adolescents with chronic kidney disease - multicenter national study results

Background/Aims: Chronic medical illness is a significant risk factor for the development of psychiatric disorders. The aims of the study were: to investigate the level of anxiety in children with chronic kidney disease (CKD) and to identify factors associated with the presence of that emotional problem. Methods: CKD children on hemodialysis (HD, n=22), peritoneal dialysis (PD, n=20,) and on conservative treatment (CT, n=95) were enrolled in the study. We used State-Trait Anxiety Inventory (STAI) for adolescents and STAI-C for children. Socio-demographic and physical factors were assessed. Results: There was a significantly higher level of anxiety-state among HD children (8-12 years) compared with other groups of participants of the same age and Polish population norms. The level of anxiety among adolescents (13-18 years), both anxiety-state and anxiety-trait, was significantly higher in the HD group compared with other groups, which did not differ among themselves. In the HD adolescents, there was a correlation between the anxiety-state and the duration of the disease as well as with the number of hospitalizations. PD adolescents in the mainstream education had higher levels of anxiety-state and anxiety-trait compared with home schooled patients. Conclusions: Even though children and adolescents with CKD are at risk of developing a variety of emotional disorders, the level of anxiety among the researched group, with the exception of HD patients, was not significantly different than the level of anxiety among healthy subjects. Adolescents on HD who present a high level of anxiety should undergo long-term psychological treatment

Zalecenia Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej (PTNFD) dotyczące postępowania z dzieckiem z zakażeniem układu moczowego

W związku z brakiem jednolitego stanowiska w literaturze Polskie Towarzystwo Nefrologii Dziecięcej podjęło decyzję o opracowaniu standardów postępowania z dzieckiem z zakażeniem układu moczowego (ZUM). Celem standardów jest ujednolicenie rodzajów świadczeń dla pacjenta, jak również optymalizacja sposobów i kosztów leczenia. Poniższe zalecenia są skierowane nie tylko do nefrologów dziecięcych, ale również do lekarzy pediatrów i lekarzy rodzinnych, którzy najwcześniej podejmują decyzję o sposobie postępowania diagnostycznego i leczenia dziecka z ZUM. Należy zaznaczyć, że poniższe zalecenia, opracowane przez zespół ekspertów na podstawie dostępnych opracowań naukowych, powinny stanowić jedynie praktyczne wskazówki dla lekarzy. Należy je traktować jako hipotezę wymagającą sprawdzenia w badaniach aktualnie prowadzonych i tych zaplanowanych na przyszłość. Wytyczne w żadnym wypadku nie są bezwzględnym nakazem. Postępowanie zgodne ze standardami nie gwarantuje terapeutycznego sukcesu i może też nie zahamować postępu choroby

Perception of health-related quality of life in children with chronic kidney disease by the patients and their caregivers : multicentre national study results

Objective The aim of the study was to analyse the healthrelated quality of life (HRQoL) in Polish children with chronic kidney disease (CKD) dependant on the CKD stage, treatment modality and selected social life elements in families of the patients. Furthermore, potential differences between self-report and parent/proxy reports and the factors influencing them were assessed. Methods A total of 203 CKD children (on haemodialysis (HD), peritoneal dialysis (PD) and conservative treatment (CT)) and their 388 parent/proxies were enrolled into a cross-sectional national study. The demographic and social data were evaluated. We used the Paediatric Quality of Life Inventory 4.0 Generic Core Scales to assess the HRQoL in children. Results Health-related quality of life scores for all CKD groups were significantly lower in all domains compared with population norms, the lowest one being in the HD group. In CT children, HRQoL did not depend on the CKD stage. Both parents assessed the HRQoL of their children differently depending on their involvement in the care. There are differences between the HRQoL scores of the children and their parents

Successes and pitfalls of chronic peritoneal dialysis in infants – a Polish nationwide outcome study

Introduction: Peritoneal dialysis (PD) is a preferred method of renal replacement therapy for end-stage renal disease in children. Recent advances have allowed chronic PD to be provided to children of all ages and sizes. Material and methods: The study was designed as a national (10 dialysis centres), multicentre retrospective analysis of the medical history of 33 children who started chronic peritoneal dialysis in their infancy between 1993 and 2005, with a follow-up period of at least 24 months. Results: The nutritional status of the infants was unsatisfactory. The mean SDS of body weight at the start was -2.0, at 1 year of age -1.7. Only 40% of infants were adequately nourished at 1 year of age. Long-term follow-up analysis showed that 12 children received a kidney transplant, 13 were still on dialysis (4 changed method) and 6 died (mortality rate in the first year of life of 9%). In 2 children we observed an improvement of renal function. We observed a relatively high (1/8.8 patient-months) peritonitis rate in the analysed children when compared to 1 : 22 patient-months in all children undergoing PD in Poland. Conclusions: The results of our survey have shown that the management of dialysed infants is still a challenge for the medical team and families, but longterm results of the therapy are encouragin

What has changed in the prevalence of hypertension in dialyzed children during the last decade?

Background: Hypertension very often accompanies progression of chronic kidney disease (CKD) in children. A cross-sectional analysis of hypertension prevalence in dialyzed children in Poland was designed with a comparison with the data previously recorded 10 years earlier. Methods: Two cohorts of children were analyzed: 59 subjects dialyzed in 2013, and 134 children from the previous study performed in 2003 that were reevaluated according to the current methodology. The incidence of hypertension (defined by SDS of sBP or dBP >1.64), clinical data, medical history, dialysis modalities and selected biochemical parameters of dialysis adequacy were analyzed. Results: The prevalence of hypertension increased from 64% in 2003 to 78% in 2013. The efficacy of antihypertensive treatment remained unsatisfactory (61% proper BP control). Preservation of residual urine output and strict fluid balance may prevent development of hypertension in children on dialysis. Conclusions: Despite the higher awareness of hypertension and its complications in dialyzed children, the incidence of this entity has increased during the last decade, with the percentage of undertreated patients comparable to that observed 10 years ago. Thus, more attention should be paid to therapy efficacy in this population to prevent further damage to the cardiovascular system and to decrease morbidity