Wpływ zróżnicowanych dawek i form mikroelementów oraz podłoża na zawartość azotanów(V) i (III) w sałacie

Study carried out in 2005–2007 involving lettuce plants, the influence of varied doses and forms of microelements as well as subsoil types on nitrates(V) and (III) contents was determined. Nitrates were analyzed in fresh material by means of spectrophotometric method using Griess’s reagent. Lower nitrate(V) concentration was found in plants cultivated in peat subsoil after applying basic (M1) rather than double (M2) microelement dose. No significant influence of the form of applied microelements was recorded; instead, considerable effect of their dose on nitrate contents at lettuce leaves was found. The tendency of decreasing the nitrate concentration in plants along with the increase of organic substance content was also recorded.W badaniach przeprowadzonych w latach 2005–2007 z sałatą okreoelono wpływ zróżnicowanych dawek i form mikroelementów oraz podłoży na zawartość azotanów(V) i (III) w liściach sałaty. Zawartość azotanów oznaczono w świeżej masie roślin metodą spektrofotometryczną z odczynnikiem Griessa. Wykazano w roślinach uprawianych tylko w podłożu torfowym mniejszą zawartooeć azotanów(V) po zastosowaniu podstawowej dawki (M1) mikroelementów niż podwójnej (M2). Stwierdzono brak istotnego wpływu formy zastosowanych mikroelementów, natomiast wykazano istotny wpływ ich dawki na zawartość azotanów(V) w sałacie. Odnotowano tendencję, iż wraz ze wzrostem zawartości substancji organicznej w podłożu obniżała się zawartość azotanów(V) w roślinach

Wpływ dawek azotu na stężenia soli, plonowanie, wartość biologiczną oraz skład chemiczny wybranych gatunków roślin warzywnych. Część I. Plonowanie i wartość biologiczna

A study on the influence of doses nitrogen on salt concentration, yield, biological value, and chemical composition of butterhead lettuce, kale, and leafy celery was carried out under greenhouse conditions in 2006-2008. The experiment was set up as a completely randomized design. A single experimental unit consisted of one pot with a plant. Increasing rates of nitrogen in the form of ammonium nitrate (34% N): 0.3; 0.6; 0.9; 1.2 g N·dm⁻³ of growing medium, were applied in all investigations, while the other macronutrients were the same for all plants. The obtained results revealed that the salt concentration in the growing medium depended both on the rate of nitrogen and the plant grown. Significantly lower crop yield was recorded when the highest nitrogen rate was applied (1.2 g N·dm⁻³), although this relationship was shown when there was high variation in EC in particular types of medium. It was found that excessive salt concentration in the growing medium due to increasing nitrogen rates significantly reduced vitamin C content in butterhead lettuce and leafy celery. An opposite relationship was observed for kale leaves. It was found that the protein levels in the tested plants increased with an increase in nitrogen rates. As compared to the lowest rate, the increase was 32.2% for butterhead lettuce, 30.6% for kale, and 41.2% for leafy celery.Badano wpływ dawek azotu na stężenia soli, plonowanie, wartość biologiczną sałaty, jarmużu, selera naciowego. Doświadczenia przeprowadzono w warunkach szklarniowych w latach 2006–2008, założono je w układzie kompletnej randomizacji. Jednostką eksperymentalną stanowiła jedna rośliną w doniczce. We wszystkich doświaczeniach zastosowano wzrastające dawki azotu – 0,3; 0,6; 0,9; 1,2 g N·dm⁻³ podłoża w postaci saletry amonowej (34% N). Uzyskane wyniki wykazały, iż stężenie soli w podłożach uzależnione było zarówno od dawki azotu jak i uprawianej rośliny. Stwierdzono istotnie mniejszy plon roślin po zastosowaniu największej dawki azotu (1,2 g N·dm⁻³), aczkolwiek przy dużym zróżnicowaniu w EC w podłożu spod sałaty, jarmużu i selera. Wykazano, iż nadmierna koncentracja soli w podłożu spowodowana wzrastającymi dawkami azotu istotnie obniżyła zawartość witaminy C w sałacie i selerze. Odwrotną zależność odnotowano w liściach jarmużu. Wykazano wzrost zawartości białka w badanych roślinach wraz ze wzrostem dawek azotu. Jego wzrost w porównaniu do najmniejszej dawki azotu w sałacie wynosił 32,2% w jarmużu 30,6% w selerze 41,2%

Stan odżywiania oberżyny (Solanum molongena L.) w zależności od sposobu prowadzenia roślin i nawożenia azotem

The eggplant is a valuable plant mainly grown in a greenhouse and under the foil. Nowadays we have still too little informations about nutritional and fertilization need of that plant. Experiments involving eggplant of Epic F1 cv. were carried out in 2004– –2005 in unheated foil tunnel; the aim focused on evaluating the influence of pruning methods using plants treated with nitrogen in form of N-NH4, N-NO₃, NH₂ applied at various rates. Achieved results revealed significantly influence of nitrogen forms on total nitrogen, phosphorus, and calcium, while no influence on potassium and magnesium contents in eggplant leaves. Instead, increasing nitrogen doses significantly elevated the nitrogen, phosphorus, and magnesium concentrations in plants. Improved light conditions within a plant profile due to cutting had positive effects on phosphorus and calcium contents in leaves as compared to plants pruned in their natural form. Considerable decrease of the subsoil pH value was recorded after applying the increasing rates of nitrogen fertilizers in a form of ammonium sulfate. Following levels of eggplant nutrition at full ripeness were considered as optimum: 0.28% to 0.45% N-NO₃ and 3.70 to 4.00% N-tot. in leaves, as well as 250 to 350 mg N-NH4+N-NO₃·dm⁻³ in subsoil.Oberżyna jest cenna rośliną, uprawianą głównie w szklarni i pod folią. Obecnie stale brakuje informacji dotyczących potrzeb pokarmowych i nawozowych tej rośliny. Badania z oberżyną odmiany Epic F1 przeprowadzono w latach 2004–2005 w nieogrzewanym tunelu foliowym. Ich celem było określenie wpływu sposobu prowadzenia roślin nawożonych azotem formie N-NH4, N-NO₃, NH₂ w zróżnicowanych dawkach. Uzyskane wyniki wykazały istotny wpływ form azotu na zawartość azotu ogółem, fosforu i wapnia oraz brak wpływu na zawartość potasu i magnezu w liściach oberżyny. Natomiast wzrastające dawki azotu istotnie zwiększały zawartość azotu, fosforu i magnezu w roślinach. Polepszenie warunków świetlnych w profilu roślin poprzez cięcie, korzystnie wpłynęło na wzrost zawartości fosforu i wapnia w liściach w porównaniu z roślinami prowadzonymi w formie naturalnej. Stwierdzono istotne obniżenie w podłożu wartości pH po zastosowaniu wzrastających dawek azotu w postaci siarczanu amonu. Za optymalny poziom odżywiania roślin oberżyny azotem w pełni owocowania uznano zawartość od 0.28% do 0.45% N-NO₃ oraz 3.70–4.00% N-og. w liściach roślin, oraz od 250 do 350 mg N-NH4 + N-NO₃·dm⁻³ w podłożu

Plonowanie i wartość biologiczna owoców papryki słodkiej w zależności od dokarmiania pozakorzeniowego wapniem

Experiments involving sweet pepper of ’Red Knight’ F1 cultivar were carried out in 2008–2010 in a greenhouse. They aimed at evaluating the influence of foliar feeding using diverse preparations and rates of calcium on yielding, dry matter, sugars, and vitamin C contents in sweet pepper fruits. Following forms of calcium were used in the experiment: Ca(NO3)2, Librel Ca, and Wapnowit. Calcium was applied in the amounts of 0.4 g Ca · plant⁻¹ (10 treatments) and 0.2 g Ca · plant⁻¹ (5 treatments). No significant influence of applied calcium feeding on the pepper fruit yield size was recorded, while it significantly reduced the number of fruits infected by apical blossom-end rot (BER) at calcium-fed of Librel Ca plants as compared to the control. No significant effect of studied factors on dry matter content was found, although its lower level in pepper fruits harvested at the initial stage of fruiting was prominent. The influence of calcium feeding on monosaccharides and total sugars concentrations was positive when 0.2 g Ca · plant⁻¹ (5 treatments) in a form of Wapnowit was applied. Considerably higher vitamin C concentration in calcium foliar-fed pepper fruits as compared to the control was recorded.Badania z papryką słodką odmiany Red Knight F1 przeprowadzono w szklarni w latach 2008–2010. Miały one na celu określenie wpływu zróżnicowanych preparatów wapniowych oraz dawek wapnia, które zastosowano pozakorzeniowo, na plonowanie, zawartość suchej masy, cukrów i witaminy C w owocach papryki. W badaniach do dokarmiania wykorzystano Ca(NO3)2, Librel Ca oraz Wapnowit. Wapń zastosowano w ilości 0,4 g Ca · roślinę ⁻¹ (10 zabiegów) oraz 0,2 g Ca · roślinę ⁻¹ (5 zabiegów). Stwierdzono brak istotnego wpływu zastosowanego dokarmiania wapniem na wielkość plonu owoców papryki, natomiast wykazano istotnie mniej owoców porażonych suchą zgnilizną wierzchołkową u roślin dokarmianych wapniem w postaci Librelu Ca w porównaniu z kontrolą. Nie stwierdzono istotnego wpływu badanych czynników na zawartość suchej masy, aczkolwiek zwraca uwagę mniejszy jej udział w owocach papryki zebranej w początkowym okresie owocowania. Wykazano korzystny wpływ dokarmiania Ca na zawartość cukrów redukujących i ogółem po zastosowaniu 0,2 g Ca · roślinę ⁻¹ (5 zabiegów) w postaci Wapnowitu. Odnotowano istotnie większą zawartość witaminy C w owocach papryki dokarmianych pozakorzeniowo wapniem w porównaniu z kontrolą i oraz nie wykazano jednoznacznego wpływu zastosowanych preparatów Ca na jej gromadzenie w owocach

Plon i jakość owoców oberżyny (Solanum melongena L.) w zależności od sposobu prowadzenia roślin i nawożenia azotem

Studies upon the influence of varied forms and doses of nitrogen fertilizers as well as plant training on yields and eggplant fruit quality were carried out at The University of Life Sciences in Lublin in 2004-2005. Plants were trained in their natural form as well as for 3 carrying shoots. Following nitrogen nutrition forms were applied: ammonium (NH4+ - in a form of (NH4)2SO4 20.5 % N), nitrate (N O3- in a form of Ca(NO3)2 13.5 % N), and amide (NH2 in a form of CO(NH2)2 46 % N), at following doses per l plant: 5, 10, 15 g N. Yields and number of fruits, as well as contents of dry matter, vitamin C and reducing sugars were determined. It was found that the plant training method did not determine the size of eggplant fruit commercial yield. nor their number. Instead, it was observed mat varied nitrogen rates significantly affected the yield size and fruit number. The highest yield was achieved when the highest nitrogen dose was applied (15 g N o plant-1 - 4.76 kg o m-2), while the lowest yields were obtained after the lowest dose application (5 g N o plant-1 - 3.22 kg o m-2). The average fruit number ranged to 17.7 fruits o m2 and 11.7 fruits o m2, respectively. Achieved results referring to selected elements of fruit chemical composition indicated that the type of plant training did not influence on eggplant fruit quality. Varied nitrogen fertilization significantly affected the dry matter, ascorbic acid. and reducing sugars contents. Considering the yield size, fruit number, and reducing sugars contents, nitrate(V) form of nitrogen nutrition appeared to be the most favorable. Moreover, eggplant showed to have great requirements for nitrogen (15 g N o plant-1).Badania nad wpływem zróżnicowanych form i dawek azotu oraz sposobu prowadzenia roślin na plon i jakość owoców oberżyny przeprowadzono w latach 2004-2005 w Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie. Rośliny prowadzono w formie naturalnej oraz na 3 pędy przewodnie. Zastosowano zróżnicowane formy azotu: amonowa (NH4+ - w postaci (NH4)2SO4 20.5 % N), saletrzaną (NO3- w postaci Ca(NO3)2 13,5 % N) oraz amidową (NH2 w postaci CO(NH2)2; 46 % N), stosując na l roślinę: 5, 10, 15 g N. Oceniono plon oraz liczbę owoców, a także zawartość w nich suchej masy, witaminy C i cukrów redukujących. Wykazano, że sposób prowadzenia roślin nie decydował o wielkości plonu handlowego owoców, a także o ich liczbie. Stwierdzono natomiast, że różnicowane dawki azotu istotnie oddziaływały na wielkość plonu i liczbę owoców. Największy plon uzyskano po zastosowaniu największej dawki azotu (15 g N o roślinę-1 - średnio 4,76 kg o m-2), a najmniejsze po zastosowaniu najmniejszej jego dawki (5 g N o roślinę-1 - średnio 3.22 kg o m-2). Liczba owoców wynosiła średnio odpowiednio 17,7 szt. o m-2 oraz 11,7 szt. o m2. Uzyskane wyniki dotyczące wybranych elementów składu chemicznego owoców wskazują, że sposób prowadzenia roślin nie miał wpływu na jakość owoców oberżyny. Natomiast zróżnicowane nawożenie azotem istotnie oddziaływało na zawartość suchej masy, witaminy C i cukrów redukujących. Mając na uwadze wielkość plonu, liczbę owoców oraz zawartość cukrów redukujących należy podkreślić korzystne oddziaływanie saletrzanej formy azotu oraz duże wymagania oberżyny w stosunku do tego pierwiastka (15 g N o roślinę-1)

Przydatność podłoża z piasku w uprawie pomidora szklarniowego

Badania przeprowadzono z pomidorem odm. ‘Cunero F₁’ w szklarni, uprawiając je na 23 grona w podłożu z piasku, wełny mineralnej oraz torfu. Wykorzystano zamknięty system nawożenia i nawadniania bez recyrkulacji z uwzględnieniem około 20% przelewu. Wykazano, że piasek gruboziarnisty jest dobrym podłożem dla uprawy pomidora w szklarni. W porównaniu z wełną mineralną oraz torfem nie wykazano istotnych różnic w plonowaniu. W badanych podłożach najniższą zawartość składników pokarmowych stwierdzono w piasku. Zastosowanie do piasku pożywki o wyższej koncentracji (40%) N, K, Ca, Mg spowodowało spadek plonu owoców. Mimo znacznego zróżnicowania zawartości składników pokarmowych w badanych podłożach, zawartość ich w liściach była podobna.The study was carried out in greenhouse with tomato cv. ‘Cunero’ grown in sand, rockwool and peat substrates. In researches fertigation system without recirculating with 20% overflow liquid feed was used. The results showed no significant differences in yield of tomato grown in sand, rockwool and peat substrates. Decreasing yield of tomato grown in sand by increasing (40%) N, K, Ca, Mg concentration in solution was noticed. The lowest concentration of nutrients in sand substrate was observed. Significant differences of nutrients concentration in growing mediums had no effect on leaves nutrients composition

Wpływ zróżnicowanego nawożenia potasowego na plon oraz skład chemiczny buraka liściowego

The nutritive value of Beta vulgaris L. result mainly from its high content of protein gathered both in leaf blades and in petioles, and from high content of mineral salts, mainly iron and calcium, as well as vitamins C, A, B1, B2. Purpose of the research was to determine the effect of type potassium fertilizer (potassium chloride, potassium sulphate and potassium chloride + potassium sulphate in 1:1 K ratio) and different dose of potassium (0.6; 1.2; 1.8 g·dm⁻³) on the yield and chemical composition of Beta vulgaris L. The plants were cultivated in a greenhouse, in pots filled deacidified highmoor peat. Regardless of the type of potassium fertilizer, the yield of Beta leaves was the highest with the application of 0.6 g K·dm⁻³. Leaves of Beta vulgaris L. fertilized with potassium chloride contained least nitrates, whereas plants fertilized with K₂SO₄ and KCl + K₂SO₄ contained much more nitrates. Increasing doses of potassium had a positive effect on the content of vitamin C in the leaves. The research revealed a negative effect of increasing potassium dose on the plant unit weight, leaf length and percentage content of total nitrogen, protein and dry weight in leaves, especially at application of potassium chloride and potassium sulphate. The research showed the growth of potassium and total salt concentration content in bedding as the effect of increasing potassium doses at the application of KCl and K₂SO₄. In cultivation of Beta vulgaris L., the application of 0.6 g K·dm⁻³ bedding leads to the highest yield of leaf fresh weight, while application of 1.8 g K·dm⁻³ bedding leads to the highest content of vitamin C in fresh mass.Wartość odżywcza buraka liściowego wynik głównie z dużej zawartości białka, gromadzonego zarówno w blaszkach liściowych, jak i ogonkach liściowych oraz na wysokiej zawartości soli mineralnych, głównie żelaza i wapnia oraz witamin C, A, B1, B2. Celem badań było określenie wpływu rodzaju nawozu potasowego (chlorek potasu, siarczan potasu oraz chlorek potasu + siarczan potasu podane w stosunku 1:1 K) oraz dawki potasu (0,6; 1,2; 1,8 g·dm⁻³) na plon i skład chemiczny buraka liściowego. Rośliny uprawiano w szklarni w doniczkach wypełnionych odkwaszonym torfem wysokim. Niezależnie od rodzaju nawozu potasowego plon liści buraka był największy przy zastosowaniu 0,6 g K . dm⁻³. Najmniej azotanów zawierały liście buraka nawożonego chlorkiem potasu, znacznie więcej natomiast nawożone K₂2SO₄4 oraz KCl + K₂SO₄. Wzrastające dawki potasu wpłynęły dodatnio na zawartość witaminy C w liściach roślin. Wykazano ujemny wpływ wzrastającej dawki potasu na masę jednostkową roślin, długość liści oraz procentową zawartość azotu ogółem, białka i suchej masy w liściach zwłaszcza przy stosowaniu chlorku potasu i siarczanu potasu. Stwierdzono wzrost zawartości potasu i ogólnej koncentracji soli (EC) w podłożu pod wpływem wzrastających dawek potasu przy stosowaniu KCl i K₂SO₄. W uprawie buraka liściowego najkorzystniejsze było stosowanie 0,6 g K·dm⁻³ podłoża z uwagi na najwyższy plon świeżej masy liści, natomiast z uwagi na największą zawartość witaminy C najlepszym okazało się podawanie 1,8 g K·dm⁻³ podłoża

Plonowanie i skład chemiczny owoców pomidora szklarniowego uprawianego w słomie oraz wełnie mineralnej

Studies were conducted with tomato of Admiro F1 cultivar grown in glasshouse in the years 2008–2009. Four substrates were applied: 1) triticale straw, 2) triticale straw + high peat (3:1 v:v), 3) triticale straw + pine bark (3:1 v:v), 4) rockwool (100 × 20 × 7.5 cm = 15 dm3 ). Straw, cut into pieces, (2–3 cm) was put in plastic boxes (height of the box ca. twice its width) with the capacity of 15 liters. In each box/slab two plants grew. Experiments were conducted with the use of complete randomization method, in seven repetitions. Drop fertigation was applied in a closed system, without nutrient solution recirculation. In the period of high temperatures the daily nutrient solution consumption equaled 4.2 dm3 on a one-off basis in 10–12 doses with about 20% overflow. In the conducted studies full usefulness of triticale straw was demonstrated as the substrate for tomato grown in glasshouse. Higher yield was obtained from growing in the substrate of triticale straw+ pine bark, as well as triticale straw + peat compared to rockwool, and these differences were not statistically significant. The highest dry matter content was found in the fruit grown in straw substrates, the least – in those from rockwool substrates. No significant differences were demonstrated in the contents of N, P, K, Ca and Mg in fruit with reference to the examined substrates. After 33 weeks of vegetation (end of the studies) about 70% of the straw was mineralized.Badania przeprowadzono z pomidorem odmiany Admiro F1 uprawianym w szklarni w roku 2008 i 2009. Zastosowano cztery podłoża: 1) słoma pszenżyta, 2) słoma pszenżyta + torf wysoki (3:1 v:v), 3) słoma pszenżyta + kora sosnowa (3:1 v:v), 4) wełna mineralna (100 × 20 × 7,5 cm = 15 dm3 ). Słomę pociętą na kawałki (2–3 cm) umieszczono w skrzynkach plastikowych (wysokość skrzynki ok. dwa razy większa od szerokości) o pojemności 15 litrów. W każdej skrzynce/macie rosły dwie rośliny. Doświadczenia przeprowadzono metodą kompletnej randomizacji w siedmiu powtórzeniach. Stosowano fertygację kroplową w układzie zamkniętym, bez recyrkulacji pożywki. W okresie wysokich temperatur zużycie pożywki na dobę wynosiło jednorazowo 4,2 dm3 w 10–12 dawkach z około 20% przelewem. W przeprowadzonych badaniach wykazano pełną przydatność słomy pszenżyta jako podłoża dla pomidora uprawianego w szklarni. Wyższe plony otrzymano z uprawy w podłożu słoma pszenżyta + kora sosnowa oraz słoma pszenżyta + torf w porównaniu z wełną mineralną, przy czym różnice nie były statystycznie istotne. Najwięcej suchej masy w owocach stwierdzono z uprawy w podłożach ze słomy, najmniej z wełny mineralnej. Nie wykazano istotnych różnic w zawartości N, P, K, Ca i Mg w owocach w odniesieniu do badanych podłoży. Po 33 tygodniach wegetacji roślin (zakończenie badań) około 70% słomy zostało zmineralizowane