Kentsel Yaşam Alanı Memnuniyet ve Kamu Tercihi

The aim of the present study, which was carried out in three different cities of Turkey (Erzurum, Artvin, Tokat), is to determine satisfaction degree of urban people with the environment they live and to bring about their demands and biases for their living environs. The study includes totally 300 questionnaires conducted over subjects from each city. As the consequence of the study it was found that people in Erzurum and Tokat are satisfied with the urban environment they live (59.0 % and 64.0% respectively) whereas those in Artvin are not (69%). Among the living area types people prefer, if they are given adequate time and money, are coastal areas in the first row (M: 6.64), which are followed by the areas near water surfaces, lakes and river banks. While people generally prefer residential areas in the cities far from the centres (M: 5.79) the most, they prefer the areas again far from centres and close to parks and green sites in the second row (M: 5.64). it was concluded from the study that regardless of their income, education, age, gender, and occupation, urban people tend to prefer natural areas by escaping from the stresses in urban areas (e.g. dense urbanisation, traffic, pollution, population density, psychological stress and lack of green areas).Türkiye (Erzurum, Artvin, Tokat) üç farklı şehirlerde yürütülen bu çalışmanın amacı, yaşadıkları çevre ile kent halkının memnuniyet derecesini belirlemek ve onların yaşam çevresi için onların istek ve önyargılarını ortaya koymaktır. Çalışma, Artvin, Erzurum ve Tokat şehirlerinde gerçekleştirilmiştir. Bu 3 şehirde konu ile ilgili soruları içeren toplam 300 anket yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda Erzurum ve Tokat'ta insanlar (% 59.0 ve 64.0 sırasıyla%) yaşadıkları kentsel çevreden memnun olduğu Artvin'de ise (% 69) yaşadıkları kentsel çevreden memnun olmadıkları tespit edilmiştir. Katılımcılara yeterli zaman ve para verilirse yaşayabilecekleri alanlar nereler olabilir sorusuna; (6.64 M) Su yüzeyleri, göl ve nehir kıyısı gibi kıyı alanları ilk sırada çıkmıştır. Insanlar genellikle şehir merkezinden uzak yerleşim alanlarını (M: 5.79) tercih ederken, ikinci sırada parklar ve yeşil alanlara yakın olan yerleşim alanlarında (M: 5.64) yaşamayı tercih etmektedirler. Çalışmada; yoğun kentleşme, trafik, kirlilik, nüfus yoğunluğu, psikolojik stres ve yeşil alanların eksikliği gibi sebeplarden dolayı farklı gelir, eğitim, yaş, cinsiyet ve meslek gruplarından kent merkezlerinde yaşayan insanların doğal alanlarda ya da doğal alanların yakınlarında yaşamak öncelikli tercih nedeni olduğu ortaya çıkmıştır

The perceptual evaluation of wall paintings in living quarters

This study was carried out in three different cities (Erzurum, Artvin and Tokat). The aim of the study was to determine people's preferences about wall paintings or pictures they have in their living quarters and the related wall painting-natural environment by putting forward the perceptions people get from the places in the pictures about their daily life. A total of 300 subjects, 100 in each city, were interviewed personally. It was found that the subjects mostly preferred the pictures characterizing a combination of seasons (37.0%), and they rarely preferred pictures characterizing winter season (1.0%). Pictures including seaside and sea landscape characteristics were the first on the preference list (M: 0.32). This was followed by pictures including forest, water and rural house landscape characteristics (M: 0.29). The majority of the interview participators (46.7%) stated that they would like to live in such places as illustrated in wall paintings and 22.0% of them reported they would not. It was determined that the paintings aroused a feeling of esthetical pleasure in people in their daily life (M: 0.47). It was concluded as a result of the study that wall paintings were significant, in that, they are one of the ways through which people living in urban settings could satisfy their longing for living in natural places

Determining the recreational demands and tendencies of students at Atatürk University through questionnaires

If recreational planning is to be made considering the demands and tendencies of users, limited resources will be utilized more profitably and the needs of the users will be met more effectively. From this point of view, the purpose of this study was to determine the recreational tendencies of students at Atatürk University and investigate whether the campus was satisfactory enough to meet the needs. At the end of the study, the results were put forward by comparing the factors which influence the demands and tendencies of the students most to the parameters such as the faculty, origin and sex of the student

Limni Gölü Tabiat Parkı Peyzaj Değerlerinin Rekreasyonel Açıdan Değerlendirilmesi

Hızla gelişen sanayi ve kentleşme çevrenin tahrip olmasına neden olmaktadır. Bu süreç şüphesiz ki tüm canlılar üzerinde olumsuz etkilere sahiptir. Nitekim mevcut tabiat alanlarının koruma altına alınarak başta o ekosistem içerisinde yaşayan canlılar olmak üzere, insanların da çeşitli gereksinimlerini karşılayabilecek alanlara dönüştürülmesi dünyamız için çok büyük bir önem teşkil etmektedir. Bu araştırma Gümüşhane ili sınırları içinde bulunan Limni Gölü Tabiat Parkı’nın rekreasyon potansiyelinin belirlenmesi amacıyla 2016 yılında yürütülmüştür. Çalışma sonucunda Limni Gölü Tabiat Parkı’nın sahip olduğu florası, faunası, temiz havası, alan içinde barındırdığı vista noktaları, ana ulaşım güzergahında bulunması, çevresinde bulunan turizm imkanlarının çeşitliliği, insan sağlığı üzerindeki olumlu etkileri gibi özellikleriyle orman içi rekreasyon potansiyelinin yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. Alanda var olan ve insan eliyle değiştirilmesi mümkün olan çeşitli unsurların iyileştirilmesi ile ilgili önerilerde bulunulmuş ve alanın gelecekteki rekreasyon potansiyeline dikkat çekilmiştir

Erzurum tarihi kent dokusundaki değişimlerin fraktal analiz yöntemiyle değerlendirilmesi

Like everything in the world, cities and the values they possess undergo a change process. So, all the components from districts making up a city to streets making up the districts and the architectural structures and elements forming them go through a constructive or unconstructive change or renewal process. Erzurum city heads the list of the cities under the influence of such a change to a great extent due to its historical qualification, too. The aim of this study is to reveal the extent of this change, determine the negative and positive sides of this process and prove using visual material whether we are on the right or wrong direction with respect to general progress and future of the city. In the study, totally eleven couples of images, which can constitute strong relationships between historical and modern structures of the city and represent the historical core were evaluated. The findings, obtained by comparing and evaluating the past, old state and visual materials produced by considering the old state, revealed that we are faced with a big destruction rather than a change process. In addition, another importance of the study is that it has filed a new and up-to-date visual archive of the cultural works, compiled and added new photos to the existing archive.Dünyada var olan her şey gibi, kentler ve kentlerin sahip oldukları değerlerde değişim gösterirler. Bu yüzden bir kenti meydana getiren mahallelerden, mahalleleri meydana getiren sokaklara ve onu şekillendiren mimari elemanlar ve unsurlara kadar tüm bileşenler olumlu veya olumsuz bir değişim ve gelişim süreci geçirirler. Erzurum kenti de tarihsel niteliği nedeniyle bu değişimden en büyük oranda payını alan kentlerin başında gelmektedir. Bu çalışmanın amacı bu değişimin boyutlarını ortaya koymak, bu sürecin olumlu ve olumsuz taraflarını belirlemek ve kentin geleceği ve genel gelişime göre doğru veya yanlış yönde olup olmadığımızı görsel materyaller kullanarak göstermektir. Çalışmada, tarihi kent çekirdeğini temsil eden ve kentin modern ve tarihi yapıları arasındaki güçlü ilişkiyi ortaya koyan 11 çift fotoğraf değerlendirilmiştir. Sonuçta, eski ve eski durum ve açılarına uyularak çekilen yeni görsel materyallerin karşılaştırılması ile elde edilen veriler değerlendirilmiş ve değişimden çok, büyük bir yıkımla karşı karşıya bulunulduğu tespit edilmiştir. Ayrıca bu çalışma sonuçları, günümüzde yeniden fotoğraflanmış kültür varlıklarının görsel arşivlerinin oluşturulmuş, var olan arşivlerin derlenmiş ve arşivlere yeni tarihli fotoğrafların eklenmiş olması nedeniyle de önem taşımaktadır

Erzurum tarihi kent merkezinin mevcut durum analizi ve haritalarının oluşturulması

Historical cities are cultural heritages which mankind should preserve, keep alive, experience and hand on future generations. Situated in the eastern part of Turkey within an area with a high altitude, Erzurum city was the home of a lot of civilizations in the past and it is also a city with geopolitical significance; therefore, with these features, it houses several important historical monuments and cultural values. In this study, the current state analysis was done based on protection regions and the borders of protection focused public improvement plans. The study aimed at presenting the current state of historical city texture by quantifying and evaluating the monumental structures of the historical city core, the samples of civilian architecture and cultural features. Although the urban tissue has been in a deterioration process through history due to the natural disasters, battles, and recent distorted and unplanned urbanisation, it still shelters a considerable amount of values. From this point of view, it may be concluded that historical remains and structures can be transferred to the next generations in conservation and use balance.Tarihi kentler, tüm insanlığın koruması, yaşatması, yaşaması ve gelecek nesillere aktarması gereken kültürel miraslardır. Türkiye’nin doğusunda ve en yüksek rakımlı bölgesinde yer alan Erzurum kenti, geçmişinde pek çok medeniyete ev sahipliği yapmış ve jeopolitik öneme sahip bir kent olup, bu özellikleriyle çok sayıda, önemli tarihi yapıları ve zengin bir kültürü barındırmaktadır. Çalışmada, koruma amaçlı imar planı sınırları ve koruma bölgeleri temel alınarak kentsel dokuya ilişkin mevcut durum analizi yapılmıştır. Çalışmada, tarihi kent çekirdeğinin anıtsal yapıları, sivil mimarlık örnekleri ve kültürel özellikleri değerlendirilerek sayısallaştırmak ve tarihi kent dokusunun bugünkü durumunu ortaya koymak amaçlanmıştır. Tarihi kent dokusunun geçmişe kıyasla büyük ölçüde tahrip görmüş olmasına karşın, hala önemli ölçüde değeri barındırdığı, ancak bugüne ulaşabilmiş eserlerin koruma ve kullanma dengesi içerisinde gelecek nesillere aktarımının sağlanabileceği sonucuna ulaşılmıştır

Çocuk Oyun Alanlarında Detaylı Mekan Analizi: Akyazı Mahallesi (Ordu) Örneği

Günümüz kentlerinde sokak oyunları neredeyse tamamen ortadan kalkmış ve yerel yönetimler tarafından yapılan çocuk oyun alanları çocukların yaşıtları ile dışarıda oyun oynayabileceği yegâne mekânlar durumuna gelmiştir. Dolayısıyla çocuk oyun alanları oldukça önemli bir kentsel mekân ögesi olarak değerlendirilmelidir. Bu mekânların çocuklar ve ebeveynleri için güvenli ve kullanılabilir nitelikte olması gerekmektedir. Bu çalışmada, Akyazı mahallesinde bulunan çocuk oyun alanları yüzölçümü, kent mobilyaları, oyun alanı ekipmanları, bitki kullanımı, güvenlik, bakım faktörleri açısından irdelenerek her çocuk oyun alanı için detaylı bir mekânsal analiz ortaya konulmaya çalışılmıştır

Transformation of a historical city: Erzurum city

Kentler yaşayan varlıklar olup doğar, zaman içerisinde gelişip büyür ve değişirler. Kentler bu süreç içerisinde sahip oldukları varlık, kültür ve karakterlerin bir kısmını korur, bir kısmını değiştirir ve bir kısmını da kaybederler. Erzurum kenti, kuruluşu çok eski tarihlere dayanan bir kent olup, doğal süreçlerin bir gereği olarak büyük bir değişim yaşamıştır. Üzerinde kurulan pek çok uygarlıktan etkilenen, izler ve miraslar barındıran kent, sonunda modernleşen ve kompleksleşen kent anlayışına yenilmiştir. Bu değişimin en büyük ve en çarpıcı örnekleri ise tarihsel nitelikli anıtlar, geleneksel konutlar ve mahallelerde görülmektedir. Tarihi kent çekirdeğinin geleneksel mahalle anlayışı, sokak yapısı, taş evleri ve kentsel donatılarından oluşan yapısının tahrip eden değişimler kültürel ve sosyal yapıyı da tahrip etmektedir. Bu çalışmanın amacı, Erzurum kenti’nde zaman içerisinde yok olmuş, değişime uğramış ve yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olan kültürel mirasın değişimini gözler önüne sermek, bir yıl gibi kısa bir süreç içerisinde yıkımın ne kadar büyük boyutlara ulaştığını vurgulamaktır.Çalışmada Erzurum kenti I. ve III.  derecede arkeolojik ve kentsel sit sınırları içerisinde ki geleneksel doku değişimleri ortaya konulmak amacı ile 1986 yılı imar planı altlık olarak alınmış ve 2006 ile 2007 yıllarında alan gezilerek ortaya çıkan 1 yıllık değişimler haritalanmıştır. Sonuç olarak tescilli evlerde herhangi bir yıkımın görülmediği ancak, tescilli olmayan geleneksel evlerin %12’sinin yok olduğu görülmüştür. Mahalle ölçeğinde değerlendirme yapıldığında ise tarihi kent dokusunun yok olarak geleneksel mahalle anlayışının yeni imarlaşmalar ile düzeltilemez hale geldiği belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Tarihi kent, değişim, kent dokusu.The city of Erzurum is an old settlement, which originates from very old dates and has experienced huge transformations resulting from natural processes. The city, which was affected largely by several civilisations founded on itself and shelters their traces and heritages even now, was finally beaten by an urbanisation understanding in which modernisation and complexity are dominant features. The best and the clearest examples of this transformation can be seen on the historical-featured monuments, traditional houses and in ancient neighbourhoods and substreets. These changes not only destroyed the structures of historical core of the city, which was composed of traditional neighbourhood understanding, street structure, stone houses, and urban equipment elements but also cultural and social structure. The aim of the study is to reveal the conditions of cultural heritages in Erzurum city, which were destroyed, transformed and faced to extinct in time by focusing how big the extents of devastation are even in a single year. In the study, development plan in 1986 was considered as base map in order to determine the changes in traditional urban tissue inside the boundaries of first and the third degree archaeological sit areas and urban sit areas and one-year changes between 2006 and 2007 were determined by field-surveying. It was found that the area whose present conditions were determined in 2006 was largely destroyed compared to development plan in 1986. In the evaluation conducted in 2006, there existed thirteen houses, which were in use and inventoried as strong enough; three houses, which were not in use but inventoried as strong enough; one house, which was partly destroyed and had inventory while all of twenty-one inventoried houses were fully destroyed. Among the traditional houses, which were not inventoried, twenty-two were determined to be in use and strong enough, seven were not in use but strong enough; sixteen were partly destroyed while thirty-three were fully destroyed. It was also determined that mosques, hamams (Turkish baths), cemeteries, tombs (kumbet), medreseh, fortress and fountains survive, and the number of garden walls reduced only to four.In 2007, field survey was repeated and the counts were updated. Found data were processed on the development plan again. According to the findings, there exist thirteen houses in use and inventoried as strong; three houses not in use but inventoried as strong; and one partly destroyed and inventoried. Among the traditional houses which are not inventoried, twenty-one were found to be in use and strong; six not in use but strong enough; eleven partly destroyed while thirty one were determined to be fully demolished. It was determined again that mosques, hamams (Turkish baths), cemeteries, tombs (kumbet), medreseh, fortress and fountains survive, and the number of garden walls reduced only to four. Consequently, it was found that there was no devastation on the inventoried traditional houses while twelve percent of those not inventoried were fully destroyed. The reason for not changing the number and use conditions of the inventoried houses in this period is that these houses are under absolute conservation status and therefore, they cannot be demolished, changed, and attached with new structures. However, the same conditions are not valid for the houses, which are not inventoried. They can be deliberately demolished, some new structures can be attached with them, and they are not carefully maintained. Huge concrete buildings are constructed in the place of the demolished traditional houses, which were deliberately demolished and destroyed. When considered the historical core of the city of Erzurum on neighbourhood scale, it was found that historical urban tissue and the understanding of traditional neighbourhood disappeared because of new constructions. These losses in the city are unfortunates of many newly developing cities. In avoidance of this fate, the biggest responsibility is taken by local administrations. Planning maps should be prepared in details. At this stage, economic and social development policies of the city should also be considered. Reconstructions should be avoided in historical urban tissue as possible. Another crucial care is the record of historical urban tissue in inventories However, these recorded data should be preserved not only on the scales of buildings but also include historical urban core, streets and substreets with some features such as topography. In the determination of the conservation states, buildings should not be evaluated individually but in combination with urban tissue important to perform interdisciplinary works in the preservation of historical urban core. Keywords: Historical city, transformation, urban tissue