utjecaj Theranekrona® na aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze u neoštećenim jajnicima štakora i jajnicima štakora s ishemijsko- reperfuzijskom ozljedom

The effect of Theranekron® on rat ovaries was evaluated in healthy and ischemia-reperfusion injury models. The rats were divided into four groups: group 1: control, group 2: Theranekron® (single dose of 0.3 mg/kg intraperitoneally), group 3: torsion + detorsion, and group 4: torsion + detorsion + Theranekron® (single dose 0,3 mg/ kg, intraperitoneally). The ovaries were homogenized by sonication before the analysis and supernatant glucose-6- phosphate dehydrogenase activity, reduced nicotinamide adenine dinucleotide phosphate, reduced glutathione and total protein levels were evaluated spectrophotometrically. Ovary tissues were histologically examined. In group 2, glucose-6-phosphate dehydrogenase activity was significantly reduced (P<0.01) compared to the control group and an increased number of atretic follicles, and hyperaemic and haemorrhagic regions were seen histologically; in group 3, although glucose-6-phosphate dehydrogenase activity was not changed, intense hyperaemia and hemorrhage was observed in the veins of the medulla region and in the cortex. Group 4 showed a decrease in glucose-6-phosphate dehydrogenase activity compared to the control group (P<0.01). Histologically, when compared to group 3, group 4 showed fewer atretic follicles and decreased hyperaemia and hemorrhage in the ovaries, excluding the medulla region. There were no significant differences regarding reduced glutathione and reduced nicotinamide adenine dinucleotide phosphate levels between the groups. The Theranekron® dose applied had some negative effects, such as reduced glucose-6-phosphate dehydrogenase activity, an increased number of atretic follicles, and hyperemia in the corpus luteum and medulla region in intact rat ovaries. Although it reduced glucose-6-phosphate dehydrogenase activity, Theranekron® may have had slight remedial effects on rat ovaries with ischemia-reperfusion injury.Učinak Theranekrona® na jajnike štakora procijenjen je u zdravih jedinki i onih s ishemijsko-reperfuzijskom ozljedom. Štakori su podijeljeni u četiri skupine: prva je skupina bila kontrolna, druga je skupina dobivala Theranekron® (pojedinačna doza od 0,3 mg/kg intraperitonealno), treća je skupina imala torziju i detorziju, a četvrta je skupina imala torziju i detorziju i primala je Theranekron® (pojedinačna doza od 0,3 mg/kg intraperitonealno). Jajnici su homogenizirani sonikacijom prije analize te je spektrofotometrijom istražena aktivnost supernatant glukoza- 6-fosfat dehidrogenaze, smanjenje nikotinamid-adenin-dinukleotid-fosfata, smanjenje glutationa i razina ukupnih proteina. Histološki je analizirano tkivo jajnika. U drugoj skupini aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze bila je znakovito smanjena (P < 0,01) u usporedbi s kontrolnom skupinom. Histološki, ustanovljen povećan broj atretskih folikula te hiperemičnih i hemoragičnih područja. U trećoj skupini, iako aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze nije bila promijenjena, u venama medularne regije i korteksu uočena je jaka hiperemija i hemoragija. Četvrta skupina pokazala je smanjenu aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze u usporedbi s kontrolnom skupinom (P < 0,01). U usporedbi s trećom skupinom, četvrta skupina pokazala je manje atretskih folikula i smanjenu hiperemiju i hemoragiju u jajnicima, osim medularne regije. Nije bilo znakovite razlike s obzirom na smanjene razine glutationa i nikotinamid- adenin-dinukleotid-fosfata među skupinama. Primijenjena doza Theranekrona® imala je neke negativne učinke poput smanjene aktivnosti glukoza-6-fosfat dehidrogenaze, povećanog broja atretskih folikula te hiperemije u žutom tijelu i medularnoj regiji intaktnih jajnika štakora. Iako je smanjio aktivnost glukoza-6-fosfat dehidrogenaze, Theranekron® bi mogao imati i neznatne terapijske učinke na jajnike štakora s ishemijsko-reperfuzijskom ozljedom

A practical method for taking endometrial biopsy specimens in cows

Bu araştırmada, ineklerde endometriumdan biyopsi alımında, uterusa bir girişte iki ayrı örnek alma şeklinde bir teknik uygulanmış ve biı yöntemle alınan biyopsi örneklerinin histopatolojik ve mikrobiyolojik olarak kullanılabilirlikleri değerlendirilmiştir. Bu amaçla TİGEM Ceylanpınar işletmesindeki 15 baş inekten invivo ve Antakya mezbahasına kesim için getirilen 15 baş Holstein Friesian inekten ise postmortem biyopsi örnekleri alınarak değerlendirilmiştir. Tüm deneme hayvanlarından bir girişte uygun iki ayrı biyopsi örneği almak mümkün olmuş ve hazırlanan histopatolojik preparatların okununabilirliği ve değerlendirilebilirliği %100 olarak belirlenmiştir. Toplanan örneklerden yapılan mikrobiyolojik ekimlerden, invivo alınanların 8 tanesinde ve postmortem alınanların 12 tanesinde çeşitli etkenlerin izolasyonu gerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak tek girişte iki ayrı biyopsi örneği alımının kullanışlı, pratikte uygulanabilir bir yöntem olduğu kontaminasyon riskini azalttığı ve her iki örneğin çeşitli amaçlar için daha detaylı incelenmesine olanak sağlayabileceği kanısına varılmıştır.The aim of this study was to take two separate biopsy specimens by one manuplation in to the uterus and usefulness of these biopsy samples for histopaihological investigations and microbiological isolations in cows. Fifteen in vivo and 15 postmortem biopsy specimens were taken from the cows uterus. It was possible to take two biopsy specimens by one manuplation in to the of the cows' uterus and these samples were investigate. All of these biopsy samples could have been evaluated histopathologically. Microbiological isolations were done in 8 of the in vivo animals and 12 samples from the postmortem cows. In conclusion taking two seperate biopsy specimens in one manuplation from the uterus was the useful method and can be used in veterinary practice. By using this method it can be done more detailed analysis fro the samples in researches and can reduce the risk of bacterial contamination because of the manuplation to the uterus for taking more samples

Molecular identification of bovine papillomaviruses in dairy and beef cattle: first description of Xi- and Epsilonpapillomavirus in Turkey

In the current study, 23 papilloma/tumor-like samples obtained from cattle having clinical lesions and 9 blood samples collected from healthy-appearing cattle in Turkey were examined for bovine papillomavirus (BPV) DNA using the degenerate primers FAP59/64, and the different types of BPV were distinguished by type-specific primer sets. Furthermore, histopathological studies of papillomavirus were performed. A total of 7 BPV types (BPVs 1, 2, 3, 4, 6, 8, 9), including genera Deltapapillomavirus, Xipapillomavirus,and Epsilonpapillomavirus, were identified. In all samples, BPV-1 was the most common genotype (90.6%). Overall, coinfections were determined in 26 of the examined samples (81.3%), and coinfection with BPV-1/BPV-4/BPV-8 (21.9%) was the most frequently identified using BPV type-specific primers. Moreover, bovine leukemia virus, an oncogenic retrovirus, was detected from three cattle with tumor-like lesions (13.0%), which were also coinfected by different BPV types. Histopathologically, nine papilloma-like lesions were assessed and diagnosed as five fibropapillomas and four papillomas. BPV infection is an important cause of economic losses in the dairy and beef industry. Our study will be highly useful for guiding further large-scale epidemiological studies and providing detailed data on the risk factors associated with BPV infection in cattle populations in Turkey.In the current study, 23 papilloma/tumor-like samples obtained from cattle having clinical lesions and 9 blood samples collected from healthy-appearing cattle in Turkey were examined for bovine papillomavirus (BPV) DNA using the degenerate primers FAP59/64, and the different types of BPV were distinguished by type-specific primer sets. Furthermore, histopathological studies of papillomavirus were performed. A total of 7 BPV types (BPVs 1, 2, 3, 4, 6, 8, 9), including genera Deltapapillomavirus, Xipapillomavirus,and Epsilonpapillomavirus, were identified. In all samples, BPV-1 was the most common genotype (90.6%). Overall, coinfections were determined in 26 of the examined samples (81.3%), and coinfection with BPV-1/BPV-4/BPV-8 (21.9%) was the most frequently identified using BPV type-specific primers. Moreover, bovine leukemia virus, an oncogenic retrovirus, was detected from three cattle with tumor-like lesions (13.0%), which were also coinfected by different BPV types. Histopathologically, nine papilloma-like lesions were assessed and diagnosed as five fibropapillomas and four papillomas. BPV infection is an important cause of economic losses in the dairy and beef industry. Our study will be highly useful for guiding further large-scale epidemiological studies and providing detailed data on the risk factors associated with BPV infection in cattle populations in Turkey

Reproductive ultrasonography in Chelonia mydas and Caretta caretta sea turtles which nesting in East Mediterranean coasts

Çalışma, Doğu Akdeniz sahillerinde yuvalayan deniz kaplumbağalarının (Chelonia mydas ve Caretta caretta) üreme organları ve yumurta gelişimlerinin ultrasonografik görüntüleme tekniklerinin ve bu yapılara ait ölçülerin ortaya konması amacıyla düzenlendi. Çalışma materyalini 8 dişi Chelonia mydas ve 3 dişi Caretta caretta deniz kaplumbağası oluşturdu. Çalışma şubat ayının başı ile temmuz ayının sonu arasında yürütüldü. Çalışma, 5.0-7.5 MHz mikrokonveks problu B mode ultrasonografi cihazı kullanılarak deniz ortamında ve karasal ortamda yürütüldü. Üreme organları ve yumurta gelişiminin görüntülenmesi, sağ ve sol inguinal açıklıktan, ultrason probunun plastrona paralel olarak yerleştirilmesinden sonra farklı açılar denenerek yapıldı. Çalışmada, (idrarla dolu iken) idrar kesesi, ovaryumlar, yumurta içeriyorken oviduktlar, gelişimlerinin farklı aşamalarındaki folliküller, kabuklu ve kabuksuz yumurtalarla yuvalama için sahile çıkan kaplumbağalarda fertilize yumurtalar görüntülendi. Kaydedilen görüntülerden yumurta, yumurta albumini ve vitellus çaplarının ölçümleri detaylı olarak yapıldı. C. mydas için üreme mevsimi başında kabuklanmış yumurtalarda: yumurta çapı, vitellus çapı ve albumin genişliği sırayla 3.72±0.2, 2.55±0.128 ve 0.62±0.098 cm olarak belirlendi. Aynı ölçüler üreme mevsimi ortasında 3.96±0.166, 2.64±0.155 ve 0.678±0.079 cm olarak alındı. Kabuklanmamış yumurtalardaki vitellus çapı üreme mevsimi başı, ortası ve sonunda sırayla 2.26, 2.1 ve 2.93±0.07 cm olarak belirlendi. Germinal disk genişliği üreme mevsimi başı, ortası ve sonunda 0.69, 0.77±0.1 ve 0.85±0.26 cm olarak belirlendi. Ovaryumun vertikal çapı ve oviduktun çapı üreme mevsimi ortasında 5.8 ve 6.8 cm, üreme mevsimi sonunda ise sırayla; 5.35±0.63 ve 5.25±0.49 cm olarak belirlendi. Sonuç olarak; ultrasonografi ile 5.0-7.5 MHz mikrokonveks prob kullanılarak, deniz kaplumbağalarında üreme organları ve yumurta gelişiminin, deniz ya da karasal ortamda herhangi bir sedatif ya da anestezik madde kullanmadan ve kaplumbağada ekstra stres oluşturmadan izlenebileceği kanaatine varıldı.This study was carried out to determine the ultrasonographic imagine techniques of the reproductive tracts and egg development of the sea turtles (Chelonia mydas and Caretta caretta) which are nesting in East Mediterranean coasts of Turkey. Research material consisted of 8 female C. mydas and 3 female C. caretta sea turtles. The study was carried out from february to july. Ultrasonographic examinations were performed in marine and coastal environment with a B mode real time ultrasonography and 5.0-7.5 MHz micro-convex probe. Probe was placed in left and right inguinal apertures parallel to plastron in different angels for screening the reproductive organs and egg development. Vesica urinaria, ovaries, oviducts (when filled with eggs) developing follicles in different stages and eggs with or without shell (before laying) were screened. Detailed examinations were performed in reproductive organs, developing follicles and eggs. Diameter of the egg&amp;#8217;s, egg&amp;#8217;s albumin and vitellus were measured. Fertilized eggs, in prenesting sea turtles were also screened. In C. mydas sea turtles at the beginning of the nesting season; egg diameter, vitellus diameter and albumin width in shelled eggs measures were determined as 3.72&plusmn;0.2, 2.55&plusmn;0.128 and 0.62&plusmn;0.098 cm respectively. The same measures in the mid-nesting season were 3.96&plusmn;0.166, 2.64&plusmn;0.155 and 0.678&plusmn;0.079 cm respectively. Vitellus diameters in eggs without shell at the beginning of the nesting season, mid-nesting season and at the end of nesting season were 2.26, 2.1 and 2.93&plusmn;0.07 cm respectively. Germinal disc width at the beginning of the nesting season, mid-nesting season and at the end of nesting season were 0.69, 0.77&plusmn;0.1 and 0.85&plusmn;0.26 cm respectively. Vertical diameters of the ovary in mid-nesting season and at the end of the nesting season were 5.8 and 5.35&plusmn;0.63 cm respectively. Diameters of the oviduct in mid-nesting season and at the end of nesting season were 6.8 and 5.25&plusmn;0.49 cm respectively. It was concluded that, ultrasonographic examinations with a 5.0-7.5 MHz microconvex probe was an easy imaging technique in the screening of reproductive organs, follicle development and eggs in the sea turtles without using sedative or anesthetic medications without giving any extra stress in marine and coastal environment

The effect of the postcoital temporary stapler application to vulvar lips on pregnancy rate in mares

Çalışma, Caslick vulvoplasti operasyonu yapılmış kısraklarda, aşım için yapılan episyotomi operasyonu sonrasında şekillenebilecek olası pnömovajinanın engellenmesi amacıyla, vulva dudaklarının geçici zımba ile kapatılmasının gebelik üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla düzenlendi. Çalışma materyalini, Türkiye Jokey Kulübü Adana Seyhan Aşım İstasyonunda barındırılan, yaşları 3-18 arasında değişen, klinik olarak reprodüktif sorun belirlenmeyen 50 adet safkan İngiliz kısrak oluşturdu. Kısraklar deneme (n=25) ve kontrol (n=25) olmak üzere rastgele 2 gruba ayrıldı. Bütün kısraklarda ovulasyonlar, aşım sonrası ikinci günde transrektal ultrasonografi ile saptandı. Deneme grubundaki kısrakların vulvaları, ovulasyonlar saptandığı anda zımba ile geçici olarak kapatılırken, kontrol grubunda herhangi bir uygulama yapılmadı. Her iki grupta da ovulasyon sonrası 15. günde ultrasonografi ile gebelik muayenesi yapıldı. Deneme ve kontrol gruplarında gebelikleri tespit edilen kısrakların tamamının episyotomileri Caslick Vulvoplasti ile kapatıldı. Deneme grubundaki kısraklarda gebelik oranı %76 (19/25) kontrol grubunda ise %64 (16/25) olarak belirlendi ve gruplar arasında istatistiki farklılık bulunmadı. Sonuç olarak, aşım sonrasında gebelik doğrulanıncaya kadar geçen 15 günlük sürede vulvanın zımba ile geçici olarak kapatılmasının gebelik oranlarını etkilemediği kanaatine varıldı.This study was designed for determining the effect of the postcoital temporarily vulvar closure by stapler for decreasing the pregnancy loss which is caused by the pneumovagina in the mares. Research materials consisted of 50 thoroughbred 3-18 years old mares with no reproductive problem, obtained from Turkish Jockey Club Adana Seyhan Reproduction Station. Mares were divided in to two groups including 25 studies and 25 controls randomly. The ovulations were detected two days after mating by trasrectal ultrasonography. In the treatment group the vulvas of the mares were temporarily closed by staplers just at the time of ovulation detection, no application was done in the control group. The pregnancy diagnose of the mares in the study was carried out 15 days after mating by transrectal ultrasonography. All pregnant mares had the Caslick vulvoplasty operation. The pregnancy rates of the mares in treatment and control groups were 76% (19/25) and 64% (16/25) respectively. It was concluded that, stapler application to close the episiotomized vulvar opening just after mating for 15 days not affected the pregnancy rates in thoroughbred mares

Sığır mastitis süt örneklerinden stafilokok türlerinin ve S. aureus’un teşhisine yönelik ikili bir PZR tekniği

Mastitis süt sığırcılığı endüstrisinin en fazla ekonomik kayba neden olan problemidir. Stafilokok türleri en sık izole edilen etkenler olup, Staphylococcus aureus ise süt sığırlarında en önemli kontagiyöz etkendir. Bu çalışmanın amacı stafilokok türleri ve S. aureus’un kültür ve süt örneklerinden teşhisi için ikili bir PZR tekniğinin geliştirilmesidir. Çalışmada pozitif kontrol olarak, S. aureus (ATCC 25923) ve S. epidermidis (ATCC 12228) DNA’sı kullanıldı. Geliştirilen tekniğin denenmesi amacıyla Veteriner Hekimlerce laboratuvarımıza gönderilen örneklerden bir adet koagulaz negatif stafilokok bir adet de S. aureus pozitif süt örneği klinik örnek olarak kullanıldı. Çalışmada sütten ve kültür örneklerinden stafilokok ve S. aureus’un teşhisi ve ayrımı için ikili ve hızlı bir PZR tekniği geliştirildi. Geliştirilen bu tekniğin stafilokok türleri ve S. aureus’un bir kaç saat içinde hem süt hem de kültür örneklerinden tanısı ve ayrımı için alternatif, güvenilir ve hızlı bir tanı yöntemi olarak özellikle sonuçların çiftlik bazında kullanılmak üzere klinik ve subklinik olgularda ineğin tedavi edilmesi ya da kesime gönderilmesine karar verilmesi amacıyla kullanılabileceği ortaya konuldu.Mastitis is the most costly disease in dairy industry. Staphylococcus spp. is the most frequently isolated microorganisms and Staphylococcus aureus is one of the most important contagious mastitis agents in dairy cattle. The aim of this study is developing a duplex PCR technique for detection of Staphylococcus spp. and S. aureus from culture and milk samples. S. aureus (ATCC 25923) and S. epidermidis (ATCC 12228) DNAs were used as positive control. For the purpose of testing the developed technique, one coagulase-negative Staphylococcus and one S. aureus positive milk sample was used as a clinical sample that they were sent by Veterinary Practitioners. In this study, a duplex and rapid PCR protocol is developed for detecting and separating these organisms from culture and from milk samples. This procedure can be used as an alternative, reliable and fast detection and identification method for Staphylococcus spp. and S. aureus in few hours for deciding treating or culling the cows in farm base in clinical mastitis cases and can be a useful diagnostic method for subclinical mastitis cases too

Antibody detection against Akabane (AKA) and Bluetongue (BT) viruses in Algerian dromedary camels

In this study, blood samples collected from dromedary camels in the Algerian provinces of Laghouat and Ghardaia, which were kept in the same pastures and in the same herds with sheep and goats, were examined to detect antibodies to the Bluetongue (BT) and Akabane (AKA) viruses using enzyme linked immunosorbent assay and serum neutralization tests, respectively. Overall, 16 (14.4%) and 2 (1.8%) of 111 tested camel serum samples were seropositive for the BT virus (BTV) and the AKA virus (AKAV), respectively. The present study determined that BTV infection was prevalent in camels in Algeria, and antibodies to the AKAV were also detected for the first time in Algerian camels

Subklinik inek mastitislerinden izole edilen Staphylococcus aureus suşlarının protein paterni, antibiyotik direnci ve plazmid profili yönünden karakterizasyonu

Hatay bölgesindeki subklinik inek mastitislerinden izole edilen toplam 50 Staphylococcus aureus susunun protein paterni, antibiyotik dirençliliği ve plazmid profili yönünden karakterizasyonu yapıldı. S. aureus suşlarının SDS-PAGE ile analizinde moleküler ağırlığı 116 kDa arasında değişen 17-49 bant elde edildi. Elektroforetik protein bantlarının bilgisayar destekli numerikal analizi sonucunda S. aureus suşları 2 gruba ayrıldı. S. aureus suşları trimethoprim-sülfametoksazol, danofloksasin, amoksisilin-klavulanik asit, sulbaktam-ampisilin, eritromisin, linkomisin, sefoperazon, oksitetrasiklin, amoksisilin, streptomisin ve penisilin'e sırasıyla % 4, % 4, % 10, % 14, % 30, % 34, % 36, % 38, % 50, % 54 ve % 68 oranlarında dirençli bulundu. İncelenen izolatların 47'sinde, büyüklüğü 1.7->24 kb arasında değişen plazmidler saptandı.A total of 50 Staphylococcus aureus strains isolated from bovine subclinical mastitis in Hatay region were characterized by protein patterns, antibiotic resistance and plasmid profiles. SDS-PAGE analysis of whole-cell protein extracts belong to S. aureus strains produced patterns containing 17-49&quot; discrete bands with molecular weights of &gt;14.4-&lt;116 kDa. S. aureus strains clustered into two cluster on the basis of a computer-assisted numerical analysis. The resistance rates of 50 of 5&quot;. aureus strains to trimethoprim-sulphamethoxazole, danoflqxacin, amoxicillin-clavulanic, sulbactam-ampicillin, erythromycin, lincomycin, cefoperazone, oxytetracycline, amoxicillin, streptomycin and penicillin were 4 %, 4 %, 10 %, 14 %, 30 %, 34 %, 36 %, 38 %, 50 %, 54 % and 68 %, respectively. Plasmid profiling demonstrated that 47 of the 50 S. aureus strains contained plasmid ranging from 1.7 to &gt;24 kb