16 research outputs found

    Effects of triton X-100 pretreatment of lyophilized and frozen-thawed ram sperm on preimplantation embryo developmental competence

    No full text
    In this study, it was aimed to determine the effect of destruction of lyophilized and frozen-thawed ram sperm plasma and acrosomal membrane on development of embryos produced by intracytoplasmic sperm injection (ICSI). Semen samples were divided into two groups for lyophilization (L) and freezing (F). For the removal of the plasma membrane, L and F groups were incubated with Triton X-100 (LTX-100 and FTX-100, respectively). Integrities of the plasma membrane, acrosome and chromatin structure were evaluated. Oocytes were injected with these sperm groups. Although no plasma membrane and acrosome integrities of the L (0.0%) group were detected, the plasma membrane integrity of the F group (69.4%) was significantly higher than the FTX-100 group (23.6%) (p < 0.05). The acrosome integrity of the FTX-100 group (3.80%) was significantly lower than the F group (55.6%) (p < 0.05). The chromatin integrities of L and F groups were higher than the Triton X-100 treated groups (p < 0.05). ICSIs with L, LTX-100, F and FTX-100 sperm were produced similar cleavage and blastocyst rates. In conclusion, data presented here confirm that ram spermatozoa can effectively be lyophilized and injected into oocytes for initiation of embryonic development and Triton X-100 pretreatment is not necessary while using lyophilized and frozen semen.Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBTAK)Turkiye Bilimsel ve Teknolojik Arastirma Kurumu (TUBITAK) [113O593]This study was supported financially by the Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBTAK; project number: 113O593)

    Fosforilamin ile Fonksiyonelleştirilmiş Kitosan Nanopartiküler Sistemin Transfeksiyon Etkinliğinin İncelenmesi

    No full text
    Elektroporasyon, gen mikroenjeksiyonu, sperm-aracılı gen transferi (SMGT) ve h&uuml;cre transfeksiyonu gibi transgenesisde kullanılan bir &ccedil;ok teknik ve protokol vardır. Transfeksiyon yabancı bir genin başka bir h&uuml;crenin &ccedil;ekirdeğine transferi ve onun DNA diziliminde yer alması olayıdır. Vekt&ouml;rler adı verilen gen taşıma sistemleri viral olmayan ve viral olmak &uuml;zere başlıca iki gruba ayrılmaktadırlar. Gen transferinde viral vekt&ouml;rlerin y&uuml;ksek transfeksiyon etkinliğine rağmen, beklenmeyen yan reaksiyonlardan dolayı (imm&uuml;nojenik reaksiyon, sitotoksisite, d&uuml;ş&uuml;k gen taşıma kapasitesi), polimerik viral olmayan vekt&ouml;rler &ouml;nem kazanmıştır. Polimerlere, transfeksiyon etkinliklerini iyileştirmek i&ccedil;in &ccedil;ok sayıda modifikasyonlar uygulanabilir. Katyonik bir polisakkarit olan kitosan (Chi) biyobozunur, toksik olmayan ve viral olmayan bir vekt&ouml;rd&uuml;r. Ancak Chi&rsquo;nın transfeksiyon etkinliği diğer viral olmayan sistemlererinkinden daha d&uuml;ş&uuml;kt&uuml;r. Bu nedenle, biyoteknolojide modifiye kitosan tercih edilmektedir. Son yıllardaki &ccedil;alışmalarda, bilhassa, DNA, RNA gibi biyomakromolek&uuml;llere yapısal benzerlik g&ouml;steren fosfoester bağları i&ccedil;eren biyouyumlu nanopartik&uuml;llere odaklanılmıştır. Bu &ccedil;alışma, fosforilaminle fonksiyonelleştirilmiş kitosan nanopartik&uuml;llerin (nPAChi) gen bağlama kapasitesini ve in vitro transfeksiyon etkinliğini araştırmayı ama&ccedil;lamaktadır. Bu ama&ccedil;la, laboratuarlarımızda &uuml;retilmiş ve yapısal &ouml;zellikleri tanımlanmış (par&ccedil;acık boyutu, polidisperslik indeksi (PDI), zeta potansiyeli, stabilitesi ve sitotoksisitesi vb.) nPAChi ile yeşil floresans protein geninin (pEGFN-1) kompleksi oluşturuldu. nPAChi- pEGFP-N1 kompleksi jel elektroforez tekniği ile y&uuml;r&uuml;t&uuml;lerek &ouml;l&ccedil;&uuml;ld&uuml;. nPAChi- pEGFP-N1 kompleksinin insan embriyonik b&ouml;brek h&uuml;cre hattı i&ccedil;in (HEK293T) in vitro transfeksiyon etkinliği de akan h&uuml;cre &ouml;l&ccedil;er kullanılarak değerlendirildi. 85.37 nm par&ccedil;acık b&uuml;y&uuml;kl&uuml;ğ&uuml;nde, PDI&rsquo;i 0.390 ve zeta potansiyeli of 42.2&plusmn;6.91 mV olan nPAChi&rsquo;&uuml;n, HEK293T h&uuml;creleri i&ccedil;in y&uuml;ksek tarnsfeksiyon etkinliğine sahip (%67.27) alternatif bir biyobozunur, toksik olmayan, stabil, viral olmayan gene taşıyıcı sistem olarak kullanılabileceği sonucuna varıldı. TEŞEKK&Uuml;R Bu &ccedil;alışma İstanbul &Uuml;niversitesi tarafından TSG-2017-20659 proje numarası ile desteklenmiştir

    Transjenik Teknolojide FITC ile İşaretlenmiş Mg/Al-NO3 Çift Tabakalı Hidroksit (LDH)

    No full text
    Sentetik &ccedil;ift tabakalı hidroksitler (LDHs) anyonik killer veya hidrotalsit benzeri bileşikler olarak adlandırılırlar ve kil minerallerinin &ouml;zelliklerine son derece benzer fiziksel ve kimyasal &ouml;zelliklere sahiptirler. LDH&rsquo;ların kimyasal bileşimleri genellikle (MII1-x MIIIx(OH)2]x+ [An-x/n.yH2O]x- olarak form&uuml;le edilirler. Burada MII and MIII sırasıyla iki değerlikli ve &uuml;&ccedil; değerlikli metal katyonlarını, An- ise n-değerlikli anyonu g&ouml;sterir. MIII katyonu Al3+, MII genellikle Mg2+, Ca2+, Zn2+ ve anyonik An- ise, Cl-, NO3-,CO32- vb. anyonlardır. LDH&rsquo;lar sentez şartlarına bağlı olarak &ccedil;eşitli par&ccedil;acık b&uuml;y&uuml;kl&uuml;ğ&uuml;nde (nano veya mikro b&uuml;y&uuml;kl&uuml;klerde) elde edilebilirler. Son yıllarda LDH&rsquo;lar, bilhassa antikanser, antienflamatuar ve antikoag&uuml;lan ila&ccedil;lar, antibiyotikler, vitaminler, enzimler, DNA ve diğerleri gibi bir &ccedil;ok biyolojik olarak aktif molek&uuml;ller i&ccedil;in taşıyıcı malzeme olarak araştırılmıştır. Molek&uuml;ler yapılarında farklı anyonları ve katyonları i&ccedil;eren LDH&rsquo;lar, DNA taşıma &ouml;zelliklerine sahip olabilirler. LDH&rsquo;ların y&uuml;zey fonsiyonelleştirilmesi, genellikle etiketlenmesi, sperm-aracılı gene transferinde (SMGT) b&uuml;y&uuml;k bir &ouml;neme sahiptir. Bu &ccedil;alışmada, LDH&rsquo;ın SMGT&rsquo;de kullanmak i&ccedil;in fluoresein izotiyosiyanat (FITC) bileşiği ile etiketleme suretiyle y&uuml;zey fonksiyonelleştirilmesi ama&ccedil;landı. Bu ama&ccedil;la, &ouml;ncelikle, laboratuarımızda, par&ccedil;acık boyutu 92.69 nm, polidisperslik indeksi (PDI) 0.142 ve zeta potansiyeli 51.9&plusmn; 9.04 mV olan Mg/Al-NO3 LDH nanopartik&uuml;ller (nLDH) sentezlendi ve karakterize edildi. Takiben, bu nLDH&rsquo;ların y&uuml;zey fonksiyonelleştirilmesi FITC bileşiği ile etiketlenmek suretiyle ger&ccedil;ekleştirildi ve karakterize edildi. Par&ccedil;acık b&uuml;y&uuml;kl&uuml;ğ&uuml; yaklaşık olarak 100-1000 nm aralığında olabilen FITC ile işaretlenmiş nLDH&rsquo;ların y&uuml;zey modifikasyonu ile hazırlanabildiği ve b&ouml;ylece SMGT esnasında gen taşıyan LDH&rsquo;ların h&uuml;cre i&ccedil;erisine girişinin g&ouml;zlenmesinin de m&uuml;mk&uuml;n olabileceği sonucuna varıldı. Teşekk&uuml;r: Bu &ccedil;alışma İstanbul &Uuml;niversitesi tarafından BYP-2017-23682, 28733 ve TSG-2017-20659 proje numaralarıyla desteklenmiştir
    corecore