16 research outputs found
Effects of triton X-100 pretreatment of lyophilized and frozen-thawed ram sperm on preimplantation embryo developmental competence
In this study, it was aimed to determine the effect of destruction of lyophilized and frozen-thawed ram sperm plasma and acrosomal membrane on development of embryos produced by intracytoplasmic sperm injection (ICSI). Semen samples were divided into two groups for lyophilization (L) and freezing (F). For the removal of the plasma membrane, L and F groups were incubated with Triton X-100 (LTX-100 and FTX-100, respectively). Integrities of the plasma membrane, acrosome and chromatin structure were evaluated. Oocytes were injected with these sperm groups. Although no plasma membrane and acrosome integrities of the L (0.0%) group were detected, the plasma membrane integrity of the F group (69.4%) was significantly higher than the FTX-100 group (23.6%) (p < 0.05). The acrosome integrity of the FTX-100 group (3.80%) was significantly lower than the F group (55.6%) (p < 0.05). The chromatin integrities of L and F groups were higher than the Triton X-100 treated groups (p < 0.05). ICSIs with L, LTX-100, F and FTX-100 sperm were produced similar cleavage and blastocyst rates. In conclusion, data presented here confirm that ram spermatozoa can effectively be lyophilized and injected into oocytes for initiation of embryonic development and Triton X-100 pretreatment is not necessary while using lyophilized and frozen semen.Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBTAK)Turkiye Bilimsel ve Teknolojik Arastirma Kurumu (TUBITAK) [113O593]This study was supported financially by the Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBTAK; project number: 113O593)
Fosforilamin ile Fonksiyonelleştirilmiş Kitosan Nanopartiküler Sistemin Transfeksiyon Etkinliğinin İncelenmesi
Elektroporasyon, gen mikroenjeksiyonu, sperm-aracılı gen transferi (SMGT) ve hücre transfeksiyonu gibi transgenesisde kullanılan bir çok teknik ve protokol vardır. Transfeksiyon yabancı bir genin başka bir hücrenin çekirdeğine transferi ve onun DNA diziliminde yer alması olayıdır. Vektörler adı verilen gen taşıma sistemleri viral olmayan ve viral olmak üzere başlıca iki gruba ayrılmaktadırlar. Gen transferinde viral vektörlerin yüksek transfeksiyon etkinliğine rağmen, beklenmeyen yan reaksiyonlardan dolayı (immünojenik reaksiyon, sitotoksisite, düşük gen taşıma kapasitesi), polimerik viral olmayan vektörler önem kazanmıştır. Polimerlere, transfeksiyon etkinliklerini iyileştirmek için çok sayıda modifikasyonlar uygulanabilir. Katyonik bir polisakkarit olan kitosan (Chi) biyobozunur, toksik olmayan ve viral olmayan bir vektördür. Ancak Chi’nın transfeksiyon etkinliği diğer viral olmayan sistemlererinkinden daha düşüktür. Bu nedenle, biyoteknolojide modifiye kitosan tercih edilmektedir. Son yıllardaki çalışmalarda, bilhassa, DNA, RNA gibi biyomakromoleküllere yapısal benzerlik gösteren fosfoester bağları içeren biyouyumlu nanopartiküllere odaklanılmıştır.
Bu çalışma, fosforilaminle fonksiyonelleştirilmiş kitosan nanopartiküllerin (nPAChi) gen bağlama kapasitesini ve in vitro transfeksiyon etkinliğini araştırmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, laboratuarlarımızda üretilmiş ve yapısal özellikleri tanımlanmış (parçacık boyutu, polidisperslik indeksi (PDI), zeta potansiyeli, stabilitesi ve sitotoksisitesi vb.) nPAChi ile yeşil floresans protein geninin (pEGFN-1) kompleksi oluşturuldu. nPAChi- pEGFP-N1 kompleksi jel elektroforez tekniği ile yürütülerek ölçüldü. nPAChi- pEGFP-N1 kompleksinin insan embriyonik böbrek hücre hattı için (HEK293T) in vitro transfeksiyon etkinliği de akan hücre ölçer kullanılarak değerlendirildi.
85.37 nm parçacık büyüklüğünde, PDI’i 0.390 ve zeta potansiyeli of 42.2±6.91 mV olan nPAChi’ün, HEK293T hücreleri için yüksek tarnsfeksiyon etkinliğine sahip (%67.27) alternatif bir biyobozunur, toksik olmayan, stabil, viral olmayan gene taşıyıcı sistem olarak kullanılabileceği sonucuna varıldı.
TEŞEKKÜR
Bu çalışma İstanbul Üniversitesi tarafından TSG-2017-20659 proje numarası ile desteklenmiştir
Transjenik Teknolojide FITC ile İşaretlenmiş Mg/Al-NO3 Çift Tabakalı Hidroksit (LDH)
Sentetik çift tabakalı hidroksitler (LDHs) anyonik killer veya hidrotalsit benzeri bileşikler olarak adlandırılırlar ve kil minerallerinin özelliklerine son derece benzer fiziksel ve kimyasal özelliklere sahiptirler. LDH’ların kimyasal bileşimleri genellikle (MII1-x MIIIx(OH)2]x+ [An-x/n.yH2O]x- olarak formüle edilirler. Burada MII and MIII sırasıyla iki değerlikli ve üç değerlikli metal katyonlarını, An- ise n-değerlikli anyonu gösterir. MIII katyonu Al3+, MII genellikle Mg2+, Ca2+, Zn2+ ve anyonik An- ise, Cl-, NO3-,CO32- vb. anyonlardır. LDH’lar sentez şartlarına bağlı olarak çeşitli parçacık büyüklüğünde (nano veya mikro büyüklüklerde) elde edilebilirler. Son yıllarda LDH’lar, bilhassa antikanser, antienflamatuar ve antikoagülan ilaçlar, antibiyotikler, vitaminler, enzimler, DNA ve diğerleri gibi bir çok biyolojik olarak aktif moleküller için taşıyıcı malzeme olarak araştırılmıştır. Moleküler yapılarında farklı anyonları ve katyonları içeren LDH’lar, DNA taşıma özelliklerine sahip olabilirler. LDH’ların yüzey fonsiyonelleştirilmesi, genellikle etiketlenmesi, sperm-aracılı gene transferinde (SMGT) büyük bir öneme sahiptir.
Bu çalışmada, LDH’ın SMGT’de kullanmak için fluoresein izotiyosiyanat (FITC) bileşiği ile etiketleme suretiyle yüzey fonksiyonelleştirilmesi amaçlandı. Bu amaçla, öncelikle, laboratuarımızda, parçacık boyutu 92.69 nm, polidisperslik indeksi (PDI) 0.142 ve zeta potansiyeli 51.9± 9.04 mV olan Mg/Al-NO3 LDH nanopartiküller (nLDH) sentezlendi ve karakterize edildi. Takiben, bu nLDH’ların yüzey fonksiyonelleştirilmesi FITC bileşiği ile etiketlenmek suretiyle gerçekleştirildi ve karakterize edildi.
Parçacık büyüklüğü yaklaşık olarak 100-1000 nm aralığında olabilen FITC ile işaretlenmiş nLDH’ların yüzey modifikasyonu ile hazırlanabildiği ve böylece SMGT esnasında gen taşıyan LDH’ların hücre içerisine girişinin gözlenmesinin de mümkün olabileceği sonucuna varıldı.
Teşekkür: Bu çalışma İstanbul Üniversitesi tarafından BYP-2017-23682, 28733 ve TSG-2017-20659 proje numaralarıyla desteklenmiştir