İnmeye özgü yaşam kalitesi ölçeğinin Türk toplumu için geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi

Bu arastırma, inme geçiren bireylerin yasam kalitelerini belirlemek amacıyla Williams ve arkadasları tarafından 1999 yılında gelistirilen “Stroke Specific Quality of Life Scale” Türk toplumu için geçerlik ve güvenirligini incelemek amacı ile metodolojik olarak gerçeklestirilmistir. Arastırmanın örneklemi inme geçiren bireylerden (n:500) olusmustur. Ölçegin dil esdegerliginin saglanması için Türkçe’ye çevirisi, geri çevirisi ve ön uygulaması yapılmıstır. Orijinal ölçek 49 maddeden olusmaktadır. Türk toplumuna uyarlama asamasında yapılan çalısmalarla ölçek 48 maddeye dönüstürülmüstür. Ölçegin toplam puan ortalaması ve standart sapması 3.22 ± 0.90 olarak saptanmıstır. İç tutarlılıgı test etmek için ölçegin tümü için elde edilen Cronbach Alpha katsayısı 0.97 olarak saptanmıstır. Ölçegin yarı test güvenirlik sonuçlarına göre; ölçegin iki yarısı arasındaki korelasyon degeri 0.78, Spearman-Brown katsayısı 0.87 ve Guttman Split-Half katsayısı 0.87 olarak yüksek düzeyde güvenilir bulunmustur. Ölçege uygulanan faktör analizi sonucunda ölçegin toplam varyansın %77.47’sini açıklayan 8 faktör elde edilmistir. Ölçek maddeleri orijinal ölçekteki gibi benzer alt gruplar altında toplanmıstır. Ölçegin yapı geçerligini test etmek amacı ile hipotez sınama yönteminde “İnmeye Özgü Yasam Kalitesi Ölçegi” puanları ile “SF-36 Yasam Kalitesi Ölçegi” ve “Katz Günlük Yasam Aktiviteleri Skalası” arasındaki iliski incelenmistir. Ölçegin yapı geçerligine iliskin bilinen gruplar karsılastırması analizi sonuçları, literatür ile paralel sonuçlar gösterip, ölçegin yapı geçerligine kanıt olusturmustur. Sonuç olarak, “Stroke Specific Quality of Life Scale- nmeye Özgü Yasam Kalitesi Ölçegi”nin Türk toplumu için oldukça yeterli güvenirlik ve geçerlik göstergelerine sahip bir ölçme aracı oldugu saptanmıstır. Bu sonuca göre ölçegin inme geçiren bireylerin yasam kalitelerinin belirlenmesinde ve yasam kalitesinin yükseltilmesi için gerekli tedavi ve bakımın planlanması ve düzenlenmesinde kullanılması önerilmektedir

Comparison of oxygen saturation values and measurement times by pulse oximetry in various parts of the body

PubMed ID: 22099471The aim of this study, which included 40 patients, was to compare the values pulse oximetry and the measurement times in various regions of the body. Data were analyzed using intraclass correlation coefficient test and paired-sample test. The confidence power value was found to be .81 for the comparison of oxygen saturation values by arterial blood gas analysis and measurement by the forehead probe. It was found that the time for oxygen saturation measurement using the forehead probe was shorter than those using the finger and toe probes. © 2011 Elsevier Inc

Examination of nursing diagnoses used by nursing students and their opinions about nursing diagnoses.

PubMed ID: 19883453PURPOSE: This study was planned as a descriptive study for the purpose of determining what nursing diagnoses are used by nursing students and their opinions about nursing diagnoses. METHODS: The response rate was 70% (n= 346). Research data about the nursing diagnoses students used and their opinions about them were collected on a semi-structured questionnaire developed by the researchers after reviewing related information in the literature. FINDINGS: Of the students, 76.9% knew what nursing diagnosis was, but 31.5% had difficulty stating patient care needs as nursing diagnoses. CONCLUSIONS: The majority of students in this study agreed that nursing diagnoses are a priority subject in the nursing profession, that nursing diagnoses needed to be used on the wards, and that nursing diagnoses needed to be documented in medical records on the wards. IMPLICATIONS FOR NURSING PRACTICE: It is recommended that nursing diagnoses be given more concentration in the nursing curriculum and that courses about nursing diagnoses be prepared for the purpose of giving students more detailed information

Fatigue after stroke and quality of life

Objective: Fatigue is a common symptom in patients with stroke. Fatigue includes both physical and mental lack of energy, decreased functional status, and irritability. Poststroke fatigue can influence daily activities of individuals considerably severely and can reduce their activity or working performances. Besides, it can cause a constant functional capacity insufficiency by reducing the physical activity. the primary goal of this study was to determine the severity of fatigue and then affecting factors were investigated. Material and Methods: This descriptive study included 211 stroke patients. Data were collected using Fatigue Severity Scale and SF-36. the Mann-Whitney U test and the chi-square test were used in the analysis of data. Results: Fatigue was reported in 64.5% of the patients. the mean Fatigue Severity Scale score was 4.93±2.07 in patients. the highest mean item scores were found “exercise brings on my fatigue“ and “my motivation is lower when I am fatigued“. Conclusion: the results obtained from our research showed that fatigue remains a frequent and persistent symptom experienced after stroke development. the awareness and assessment of fatigue is essential for the management of stroke patients. in this study, it was shown that post- stroke fatigue is a significant problem of patients and the level of fatigue was determined.Amaç: Yorgunluk inmeli hastalarda yaygın görülen bir semptomdur. Yorgunluk, fiziksel ve mental enerjide azalma, fonksiyonel durumda azalma ve sinirliliği içerir. İnme sonrası yorgunluk insanların günlük aktivitelerini ciddi şekilde etkileyebilmekte ve iş performansını düşürebilmektedir. Ayrıca fiziksel aktiviteyi azaltarak, sürekli fonksiyonel kapasitede yetersizliklere neden olabilmektedir. Bu çalışmanın temel amacı yorgunluğun şiddetini belirlemek ve etkileyen faktörleri incelemektir. Gereç ve Yöntem: Bu tanımlayıcı çalışmanın örneklemini 211 inme hastası oluşturdu. Veriler, Yorgunluk Şiddet Ölçeği ve SF-36 kullanılarak toplandı. Verilerin analizinde Mann-Whitney U testi ve ki-kare kullanıldı. Bulgular: Hastaların %64.5’inde yorgunluk saptandı. Hastalarda yorgunluk şiddet ölçeği ortalaması 4.93±2.07’dir. En yüksek ortalama skorlar “egzersiz beni yoruyor” ve “yorgun olduğum zaman motivasyonum düşer” maddeleridir. Sonuç: Araştırmadan elde edilen sonuçlar inme sonrası yorgunluğun sürekli ve sık yaşanan bir semptom olduğunu gösterdi. Yorgunluğun değerlendirilmesi ve farkına varılması inmeli hastaların yönetiminde temeldir. Bu çalışma, inme sonrası yorgunluğun hastaların önemli bir problem olduğunu ve yorgunluğun şiddetinin belirlenmesi gerektiğini gösterdi

Huzurevinde kalan yaşlı bireylerde konstipasyon tanısının değerlendirilmesi

Aim: This study was carried as a descriptive for the purpose of determining the incidence of the diagnosis of ;amp;#8220;constipation;amp;#8221; and its characteristics in elderly nursing home residents. Method: The sample of study included a total of 119 elderly. In collecting of the study;amp;#8217;s data; It was used an evaluation form including descriptive characteristics and risk factors for ;amp;#8220;constipation;amp;#8221; and ;amp;#8220;constipation risk;amp;#8221; diagnosis. Results: It was determined that elderly were mostly have problems such as straining with defecation (50.9%), severe flatus (45.7%) defining characteristics for ;amp;#8220;Constipation;amp;#8221; diagnosis. In our study; it was determined that 97.5% of elderly have risk and defining characteristics for ;amp;#8220;Constipation;amp;#8221; diagnosis. Conclusion: Finally, nurses should obtain and evaluate detailed knowledge about defining characteristics or risk factors for constipation in the elderly who live in nursing home. The nurses need to be more diligent to determine the bowel movement habits of the elderly who live in these types of institutions. It is necessary to ensure that the elderly eat high fiber food, and they need to be encouraged to increase their fluid intake and participate regularly in exercise programs.Amaç: Bu çalışma, huzurevinde kalan yaşlılarda “Konstipasyon” tanısının görülme durumu ve özelliklerinin değerlendirilmesi amacıyla tanımlayıcı olarak gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Araştırmaya bir huzurevinde yaşayan 119 yaşlı birey dahil edilmiştir. Araştırma verilerinin toplanmasında “Konstipasyon” ve “Konstipasyon Riski” tanılarının tanımlayıcı özellikleri ve risk faktörlerini içeren bir değerlendirme formu kullanılmıştır. Bulgular: Yaşlıların, “Konstipasyon” tanısına ait tanımlayıcı özelliklerden en fazla; defekasyonda zorlanma (%50.9), şiddetli gaz (%45.7) gibi sorunlar yaşadıkları belirlenmiştir. Araştırmamızda huzurevinde yaşayan yaşlıların %97.5’inde konstipasyona ait risk faktörlerinin ve tanımlayıcı özelliklerin var olduğu saptanmıştır. Sonuç: Sonuç olarak hemşireler, huzurevlerinde yaşayan yaşlılarda konstipasyon ile ilgili risk faktörleri veya tanımlayıcı özellikleri hakkında ayrıntılı gözlem ve değerlendirme yapmalıdır. Hemşireler tarafından bu kurumlarda kalan yaşlıların barsak boşaltım alışkanlıklarının tanılanması daha fazla titizlik gerektirmektedir. Yaşlıların lifli gıdalardan zengin beslenmesinin sağlanması, sıvı alımının arttırılması ve egzersiz programlarının düzenlenerek katılımlarının desteklenmesi gerekmektedir