Excitons in Mott insulators

Motivated by recent Raman and resonant inelastic X-ray scattering experiments performed for Mott insulators, which suggest formation of excitons in these systems, we present a theory of exciton formation in the upper Hubbard band. The analysis based on the spin polaron approach is performed in the framework of an effective t-J model for the subspace of states with one doubly occupied site. Our results confirm the existence of excitons and bear qualitative resemblance to experimental data despite some simplifications in our approach. They prove that the basic underlying mechanismof exciton formation is the same as that which gives rise to binding of holes in weakly doped antiferromagnets.Comment: 4 pages, 1 figur

Quantum transport and mobility spectrum of topological carriers in (001) SnTe/PbTe heterojunctions

Measurements of magnetotransport in SnTe/PbTe heterojunctions grown by the MBE technique on (001) undoped CdTe substrates were performed. At low magnetic fields, quantum corrections to conductivity were observed that may be attributed to the presence of topological states at the junction interface. For a sample with 5 nm thick SnTe layer, the data analysis suggests that midgap states are actually gapped. However, the phase coherence effects in 10 nm and 20 nm SnTe/PbTe samples are fully explained assuming existence of gapless Dirac cones. Magnetotransport at higher magnetic fields is described in the framework of mobility spectrum analysis (MSA). We demonstrate that the electron- and hole-like peaks observed simultaneously for all SnTe/PbTe heterojunctions may originate from the concave and convex parts of the energy isosurface for topological states -- and not from the existence of quasiparticles both carrying negative and positive charges. This interpretation is supported by numerical calculations of conductivity tensor components for gapless (100) Dirac cones, performed within a classical model and based on the solutions of Boltzmann transport equation. Our approach shows the feasibility of MSA in application to magnetotransport measurements on topological matter

Selected parameters of the corneal deformation in the Corvis tonometer

Introduction: Contemporary ophthalmology knows many methods of measuring intraocular pressure, namely the methods of non-contact and impression applanation tonometry. In non-contact applanation tonometers, e.g. the Corvis, the corneal flattening is caused by an air puff. Image registration of the corneal deflection performed by a tonometer enables to determine other interesting biomechanical parameters of the eye, which are not available in the tonometer. The measurement of new selected parameters is presented in this paper. Material and method: Images with an M x N x I resolution of 200 x 576 x 140 pixels were acquired from the Corvis device in the source recording format *.cst. A total of 13'400 2D images of patients examined routinely in the Clinical Department of Ophthalmology, in District Railway Hospital in Katowice, Poland, were analysed in accordance with the Declaration of Helsinki. A new method has been proposed for the analysis of corneal deflection images in the Corvis tonometer with the use of the Canny edge detection method, mathematical morphology methods and context free operations. Results: The resulting image analysis tool allows determination of the response of the cornea and the entire eyeball to an air puff. The paper presents the method that enables the measurement of the amplitude of curvature changes in the frequency range from 150 to 500 Hz and automatic designation of the eyeball movement direction. The analysis of these data resulted in 3 new features of dynamics of the eye reaction to an air puff. Classification of these features enabled to propose 4 classes of deformation. The proposed algorithm allows to obtain reproducible results fully automatically at a time of 5 s per patient using the Core i5 CPU M460 @ 2.5GHz 4GB of RAM. Conclusions: The paper presents the possibility of using a profiled algorithm of image analysis, proposed by the authors, to measure additional cornea deformation parameters. The new tool enables automatic measurement of the additional new parameters when using the Corvis tonometer. A detailed clinical examination based on this method will be presented in subsequent paper

Large cell anaplastic lypmhoma versus Hodgkin's disease – difficulties in the diagnosis

AbstractDuring the last 5 years in the Polish Children's Leukemia/Lymphoma Study Group (7 centers) 241 children with Hodgkin's Disease and 14 children with Large Cell Anaplastic Lymphoma were treated.In 5 of them we had problems with differential diagnosis.Immunohistochemical tests:–CD30 positive, CD15 positive, LCA negative allowed us to change the diagnosis from Large Cell Anaplastic Lymphoma to Hodgkin's Disease (one child) and–CD30 positive, CD15 negative from Hodgkin's Disease to Large Cell Anaplastic Lymphoma (four children).All children achieved remission after changing the protocol of chemotherapy

63. Raki Płaskonabłonkowe głowy i szyi u młodych dorosłych – retrospektywna wieloczynnikowa analiza oraz wstępne wyniki badań nad rolą czynnika genetycznego w ich etiopatogenezie

Celem pracy jest analiza cech klinicznych raków płaskonabłonkowych głowy i szyi u chorych poniżej 45 roku życia („young adult”) oraz ocena udziału czynnika genetycznego w ich etiopatogenezie. W ocenie klinicznej uwzględniono dane dotyczące: A.- pacjentów: wiek (średnia 40.9 lat), płeć (mężczyźni 85%, kobiety 15%) oraz ekspozycja na typowe czynniki ryzyka (palący papierosy −96.8%, spożywający alkohol −96.7%), B.- guza: lokalizacja (krtań 69%, jama ustna i gardło 28%), stopień zaawansowania klinicznego (głównie stadium IV −58.7%), typ histologiczny (ca planoepitheliale keratodes 71.2%, akeratodes 28.8%) i stopień zróżnicowania histologicznego (głownie G1+G2 −94.3%), C.- zastosowanego leczenia: metoda (głównie skojarzone: operacja + radioterapia −61.3%) oraz wyniki (wznowa miejscowa −15.9%, wznowa węzłowa −18.5%, przeżycia 3-letnie 46%, przeżycia 5-letnie 35%). W ocenie roli czynnika genetycznego zastosowano 3 techniki: genotypowanie, test bleomycynowy i test kometkowy. U 24 chorych oznaczono polimorfizm genów metabolizmu kancerogenów oraz genów związanych z naprawą DNA. Stwierdzono częstsze niż w grupie pacjentów starszych występowanie następujących genotypów ryzyka: GSTM1 (-) współwystępujący z NAT2 4/6A oraz NAT2 4/6A oraz allelu ryzyka: NAT2 4; allel ryzyka CYP 1A1 4 występował rzadziej niż w grupie starszych, natomiast częstość występowania genotypu ryzyka XPD 35931AA w obu grupach była zbliżona. U 5 pacjentów oznaczono poziom niestabilności chromosomowej za pomocą testu bleomycynowego – stwierdzono zbliżone wartości współczynnika b/c w grupie pacjentów młodszych i starszych przy jednocześnie wyraźnie większym odsetku uszkodzonych komórek w grupie młodych dorosłych. W obu grupach zarówno wartość współczynnika b/c jak i procent uszkodzonych komórek były wyrażnie większe niż w grupie osób zdrowych. W grupie 7 pacjentów za pomocą techniki comet assay określono uszkodzenia spontaniczne i indukowane oraz zdolności naprawy DNA – stwierdzono wysoki i zbliżony w grupie pacjentów młodych i starszych poziom uszkodzeń DNA – zarówno spontanicznych i indukowanych oraz zbliżone zdolności naprawy DNA