The use of Gardner’s theory of multiple intelligences based curricula in integrated teaching

Autorka krótko charakteryzuje założenia teorii inteligencji wielorakich Howarda Gardnera, a następnie analizuje wykorzystanie tej teorii w dostępnych programach nauczania w nauczaniu zintegrowanym. Odwołuje się do przeprowadzonych badań dotyczących wykorzystania takich programów, ich dostępności, wiedzy nauczycieli praktyków w zakresie diagnozowania uzdolnień kierunkowych, związku wybranego programu nauczania z teorią inteligencji wielorakich Howarda Gardnera. Porusza problem uzdolnień kierunkowych, ich diagnozy, programów nauczania kształcenia zintegrowanego oraz samej indywidualizacji procesu nauczania. Artykuł zamyka podsumowanie i prezentacja wniosków z analizy badań własnych.The author briefly describes the assumptions of Howard Gardner’s theory of multiple intelligences, and then analyses the use of this theory in available curricula in integrated teaching. She refers to conducted research on the use of such programs, their availability, knowledge of practicing teachers in the field of diagnosing directional abilities, the relationship between the chosen curriculum and theory of multiple intelligences by Howard Gardner, directional abilities, diagnosis of directional abilities, curricula, integrated education individualization of the teaching process. The article closes with a summary and presentation of conclusions from the analysis of own research

Państwo i Społeczeństwo 2021, nr 2 Edukacja i wychowanie w dobie pandemii – refleksje i inicjatywy

Z wprowadzenia: "Pierwszy przypadek Covid-19 został zdiagnozowany w chińskim Wuhan w grudniu 2019 r. Dwa lata później na świecie odnotowano ponad 263 mln przypadków zachorowań oraz ponad 5 mln zgonów. Pandemia tej groźnej choroby nie tylko objęła cały świat, ale w znaczącym stopniu zmieniła obraz otaczającej nas rzeczywistości. Chcąc powstrzymać rozprzestrzenianie się wirusa, rządy państw wprowadziły szereg ograniczeń związanych z działalnością gospodarczą i aktywnością społeczną. „Oswajanie” nowej sytuacji polegało na wdrażaniu rozwiązań zapewniających bezpieczeństwo obywatelom. W ciągu kilku pierwszych miesięcy 2020 r. odczuliśmy co oznacza lockdown, dystans społeczny, praca zdalna. Od dwóch lat doświadczamy rekonstrukcji wielu aspektów życia codziennego i gospodarczego. Humanitarne i gospodarcze skutki pandemii mobilizowały naukowców na całym świecie do badań nad szczepionką przeciw Covid-19. Pierwsze prototypy szczepionek były gotowe do rozpoczęcia badań klinicznych na ludziach już w połowie marca 2020 r. W grudniu tego samego roku szczepionki wprowadzono do powszechnego użycia. Stały się one dla ludzi na całym świecie światełkiem nadziei, jednak pomimo szczepień wirus nadal się rozwija. W ostatnim czasie pojawiło się kilka jego mutacji, różniących się od wariantu podstawowego szybkością rozprzestrzeniania oraz większą zaraźliwością. Sytuacja ta budzi wśród nas niepokój, niepewność, pouczcie bezradności, frustrację. Obawiamy się o życie i zdrowie własne oraz bliskich, a także o realia ekonomiczne. Mamy też wiadomość, że wraz z rozwojem pandemii warunki życia mogą jeszcze ulec pogorszeniu. Jednocześnie próbujemy funkcjonować w tych trudnych okolicznościach, szukając sposobów przystosowania się do zaistniałej sytuacji. Nauczyliśmy się nowych rutyn, skumulowanych w popularnej obecnie zasadzie „dystans, dezynfekcja, maseczka”. Do języka publicznego weszły takie określenia jak: izolacja, samoizolacja, lockdown, kwarantanna, wirus, zamrożenie gospodarki, luzowanie obostrzeń, edukacja zdalna, system hybrydowy, edukacja bezpośrednia."(...