Bifurkacje wieńcowe – anatomia, fizjologia i leczenie z wybranymi aspektami bifurkacji pnia lewej tętnicy wieńcowej

Coronary bifurcation remains a unique region of the coronary tree. The specific anatomy and blood flow determine the complex mechanisms of atherosclerotic plaque location. The treatment strategy should be chosen with caution as the failure of percutaneous coronary interventions (PCI) may expose a significantly larger area of the myocardium to ischemia than in the case of single vessel PCI. In order to understand the complexity of the clinical situation in patients after the treatment of coronary bifurcation, and the constantly evolving techniques of the procedure itself, this review presents basic information on the anatomy and classification, up-to-date step-by-step analysis of the optimal technique for PCI, beginning with qualification, planning and preparation for the procedure, through stent selection and ending with optimization techniques. Different PCI strategies are presented and explained, the indications for one- vs. two-stent techniques are evaluated, the available and recommended imaging and physiological methods for detailed bifurcation assessment are reviewed. Particular attention has been paid to left main stem bifurcation, a distinctive anatomical and physiological spot within the coronary circulation.Bifurkacja wieńcowa jest miejscem szczególnym w obrębie krążenia wieńcowego. Charakterystyczna anatomia oraz cechy przepływu krwi w złożony sposób wiążą się z rozmieszczeniem blaszek miażdżycowych. Wybór strategii leczenia zmian bifurkacji wieńcowych wymaga szczególnej uwagi, gdyż wszelkie powikłania w tym rejonie narażają na niedokrwienie istotnie większy obszar miokardium niż w przypadku pojedynczego naczynia. Niniejsza publikacja stanowi przegląd podstawowych informacji o anatomii, klasyfikacji oraz kolejnych krokach aktualnie zalecanych technik leczenia przezskórnego zmian bifurkacji wieńcowych, poczynając od kwalifikacji, przygotowania, poprzez wybór stentu, po optymalizację efektu zabiegu. Podkreśla kliniczną złożoność problemu leczenia zmian bifurkacji wieńcowych, która wymusza stały rozwój technik zabiegowych. Przedstawione zostały strategie leczenia, wskazania do wyboru techniki z użyciem pojedynczego stentu oraz zamierzonego zastosowania dwóch stentów. Zaprezentowano również zalecane metody obrazowej oraz czynnościowej oceny istotności zmian w obrębie rozwidlenia tętnic wieńcowych. Szczególną uwagę poświęcono odrębnościom bifurkacji pnia lewej tętnicy wieńcowej

Management of bleeding in patients hospitalized in the intensive cardiac care unit: expert opinion of the Association of Intensive Cardiac Care and Section of Cardiovascular Pharmacotherapy of the Polish Cardiac Society in cooperation with specialists in other fields of medicine

ABSTRACT Nowadays, the intensive cardiac care unit (ICCU) provides care for patients with acute coronary syndrome, acute and exacerbated chronic heart failure, cardiogenic shock, sudden cardiac arrest, electrical storm, as well as with indications for urgent cardiac surgical treatment. Most of these patients require the use of 1, 2, or frequently even 3 drugs that act on the blood coagulation pathway. While antithrombotic drugs prevent thromboembolic events, they are associated with a higher risk of bleeding. In this population of patients, bleeding may often have a worse impact on prognosis than the primary disease. In this expert opinion of the Association of Intensive Cardiac Care, we presented practical guidelines on the management of bleeding in patients hospitalized at the ICCU, including bleeding risk reduction and treatment recommendations. Because of multiple comorbidities and diverse organs that may be the source of bleeding, we provided also recommendations from specialists in other fields of medicine. We hope that this document will facilitate the management of one of the most challenging populations at the ICCU

Postępowanie w krwawieniach u pacjentów hospitalizowanych na oddziale intensywnej terapii kardiologicznej

Współczesny Oddział Intensywnej Terapii Kardiologicznej (OITK) to miejsce, gdzie leczeni są pacjenci z ostrymi zespołami wieńcowymi, z ostrą i zaostrzoną przewlekłą niewydolnością serca, wstrząsem kardiogennym, po nagłym zatrzymaniu krążenia, z burzą elektryczną, a także z pilnymi wskazaniami do leczenia kardiochirurgicznego. Większość tych chorych wymaga stosowania jednego, dwóch, a nierzadko trzech leków wpływających na układ krzepnięcia. Leki przeciwzakrzepowe, zabezpieczając pacjentów przed zdarzeniami zakrzepowo‑zatorowymi, zwiększają jednocześnie ryzyko krwawień. Krwawienia w tej grupie pacjentów mogą mieć niejednokrotnie gorszy wpływ na rokowanie niż choroba podstawowa. Niniejsza opinia ekspertów Asocjacji Intensywnej Terapii Kardiologicznej ma za zadanie przedstawić praktyczne wskazówki postępowania z pacjentami na OITK w celu zmniejszenia ryzyka krwawień i sposobu ich leczenia. Ze względu na liczne choroby współistniejące w tej grupie chorych, jak również różne organy, w których obrębie może dochodzić do krwawień, w niniejszym dokumencie opieramy się też na zaleceniach przygotowanych przez specjalistów innych dziedzin medycyny. Mamy nadzieję, że niniejszy dokument okaże się przydatny w postępowaniu z tą jedną z najtrudniejszych grup pacjentów na OITK.Współczesny Oddział Intensywnej Terapii Kardiologicznej (OITK) to miejsce, gdzie leczeni są pacjenci z ostrymi zespołami wieńcowymi, z ostrą i zaostrzoną przewlekłą niewydolnością serca, wstrząsem kardiogennym, po nagłym zatrzymaniu krążenia, z burzą elektryczną, a także z pilnymi wskazaniami do leczenia kardiochirurgicznego. Większość tych chorych wymaga stosowania jednego, dwóch, a nierzadko trzech leków wpływających na układ krzepnięcia. Leki przeciwzakrzepowe, zabezpieczając pacjentów przed zdarzeniami zakrzepowo‑zatorowymi, zwiększają jednocześnie ryzyko krwawień. Krwawienia w tej grupie pacjentów mogą mieć niejednokrotnie gorszy wpływ na rokowanie niż choroba podstawowa. Niniejsza opinia ekspertów Asocjacji Intensywnej Terapii Kardiologicznej ma za zadanie przedstawić praktyczne wskazówki postępowania z pacjentami na OITK w celu zmniejszenia ryzyka krwawień i sposobu ich leczenia. Ze względu na liczne choroby współistniejące w tej grupie chorych, jak również różne organy, w których obrębie może dochodzić do krwawień, w niniejszym dokumencie opieramy się też na zaleceniach przygotowanych przez specjalistów innych dziedzin medycyny. Mamy nadzieję, że niniejszy dokument okaże się przydatny w postępowaniu z tą jedną z najtrudniejszych grup pacjentów na OITK